Μακριά από τα άκρα, γιατί τα άκρα είναι μακριά από το Θεό. Σωστά έχει λεχθεί ότι τα άκρα είναι των δαιμόνων. Ποια όμως είναι τα άκρα; Πολλά μπορεί να πει κανείς, αλλά εδώ ας αναφέρουμε μόνο τα παρακάτω.
α) Η χαλαρή δικαιοσύνη είναι ένα άκρο της δικαιοσύνης ενώ η άκρα δικαιοσύνη είναι ένα άλλο άκρο αυτής η οποία μάλιστα έχει χαρακτηρισθεί ως άκρα αδικία.
β) Η αλόγιστη αυστηρή νηστεία είναι ένα άκρο της νηστείας η οποία μπορεί να οδηγήσει σε λιμοκτονία ενώ η χαλάρωση αυτής είναι ένα άλλο άκρο η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πολυφαγία και να βλάψει την υγεία.
γ) Η απόρριψη των Αγίων είναι ένα άκρο της ευσέβειας η οποία οδηγεί σε ασέβεια ενώ η θεοποίηση και λατρεία αυτών είναι ένα άλλο άκρο που οδηγεί σε εωσφορική διάσταση.
δ) Συμπερασματικά, η δικαιοσύνη, η νηστεία και η ευσέβεια, που αναφέρθηκαν προηγουμένως, αποτελούν το κέντρο ενώ οι παράπλευρες αποκλίσεις τους αποτελούν τα άκρα. Ειδικά για τα άκρα της ευσέβειας απαιτείται μεγάλη προσοχή, γιατί η ευσέβεια είναι μεγάλο μυστήριο σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, « καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ »(Α’ Τιμ. γ’, 16).
ε) Μακριά λοιπόν από τα άκρα, γιατί αυτά ως άλλη φυγόκεντρη δύναμη απομακρύνουν από το Χριστό που είναι το κέντρο. Στροφή προς το Χριστό ο Οποίος, ως άλλη κεντρομόλος δύναμη, έλκει προς Αυτόν όλους σύμφωνα με τα λόγια Του, « κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν » ( Ιω. ιβ’, 32). Γένοιτο.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου