«Οι Εθνικές Εκκλησίες και ο Εθνοφυλετισμός υπό το πρίσμα των Ιερών Κανόνων»

http://www.pemptousia.gr

του Φίλιππου Τακόπουλου,
Υπ. Δρ Κανονικού Δικαίου του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η νεώτερη δυτική Ευρωπαϊκή διανόηση και ιδιαίτερα η Γαλλική Επανάσταση με το ψήφισμα της 27ης Αυγούστου του 1789 της Συντακτικής Συνέλευσης διακήρυξε ότι «αρχή πάσης κυριαρχίας εναπόκειται ουσιωδώς εις το έθνος, ουδεμία συσσωμάτωσις, ουδέν άτομον δύναται να ασκήση εξουσίαν μη διατασσομένης ρητώς υπό του έθνους». Έτσι το έθνος = nation κατά τον Abbè Sieriès εκπροσωπείται από την τρίτη τάξη . Ορίστηκε δε το έθνος ως πολιτική ενότητα = Staatsnation . Αλλά και στον Ελλαδικό χώρο όλα τα Συντάγματα αναγράφουν ως θεμελιώδη αρχή της συντάξεως του Ελληνικού Πολιτεύματος ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το έθνος» . Οι ιδέες αυτές του Ευρωπαϊκού διαφωτισμού εισπήδησαν και στον Ανατολικό Χριστιανισμό αποσυνδέοντας το έθνος από την αρμονική σύνδεση με την Χριστιανική πίστη μέσα στην εμπειρία του πνευματικού βίου της Εκκλησίας. Αναπτύχθηκε η τάση της εθνικής αυτοσυνειδησίας με υπερτονισμό των ιδιαιτεροτήτων έναντι των άλλων εθνοτήτων μέσα από την ανάπτυξη μιας υπερτροφικής κρατικής αυθεντίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την διαμόρφωση στα νεώτερα χρόνια μιας Γεωπολιτικής της Ορθοδοξίας, όπως διαμορφώθηκε διαχρονικά στη μεταβυζαντινή ιστορία, κατά τον François Thual. Το μοντέλο αυτό καρποφόρησε στα νεότερα Ορθόδοξα κράτη- έθνη, υιοθετήθηκε και κατέστη κριτήριο για τον επανακαθορισμό της σχέσεως Εκκλησίας- Έθνους.

Η ανάπτυξη ενός ιδιότυπου εθνικισμού , υπό την επίδραση του Διαφωτισμού, έθρεψε την ιδέα

KAΛO KAI EYΛOΓHMENO MHNA,ΝΑ ΕΧΕΤΕ!!!

ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ!!!
ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!!




ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ!!!
ΧΑΡΑ ΘΕΟΥ ΝΑ ΕΧΕΤΕ!!!

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ

AΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Παρουσίαση βιβλίου

Ἱερά Μονή Καρακάλλου τοῦ Ἁγίου Ὄρους
μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση χιλίων χρόνων ἀπό τῆς ἱδρύσεώς της προέβη στήν ἔκδοση πολυτελοῦς τόμου ἀφιερωμένου στήν συλλογή τῶν φορητῶν εἰκόνων της. Εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ἕνα τμῆμα τοῦ πολύτιμου κειμηλιακοῦ πλούτου τῆς Μονῆς γίνεται εὐρύτερα γνωστό καί παραδίδεται στό φιλότεχνο, ἐπιστημονικό καί εὐσεβές κοινό. Πρόκειται γιά ἕνα μέχρι τώρα ἄγνωστο κομμάτι τῆς Ἁγιορείτικης κληρονομιᾶς.

Ἀνάμεσα σέ ἑκατοντάδες ἱερῶν εἰκόνων – καρποῦ εὐλάβειας καί καλλιτεχνικῆς εὐαισθησίας 10 αἰώνων – ἐπιλέχθησαν προσεκτικά γιά τήν παρούσα ἔκδοση 152 καί ἀναπαρήχθησαν μέ ἐξαιρετική μέριμνα καί πιστότητα. Οἱ εἰκόνες καλύπτουν μία περίοδο πού ἐκτείνεται ἀπό τόν 14ο μέχρι τόν 19ο αἰῶνα.

Μεταξύ ἄλλων, ὁ τόμος περιλαμβάνει τήν μεγαλύτερη συλλογή ἔργων τοῦ περίφημου ἁγιογράφου Διονυσίου ἱερομονάχου ἐκ Φουρνᾶ Εὐρυτανίας (18ος αἰώνας).

Τό ἔργο συνιστᾶ κορυφαία συμβολή στήν σπουδή τῶν εἰκόνων τῆς Μεταβυζαντινῆς περιόδου στό Ἅγιον Ὄρος, προσδοκώντας νά ἀποτελέσει ἐργαλεῖο πολύτιμο τόσο γιά τούς ἐρευνητές ὅσο καί γιά τό φιλότεχνο κοινό. Παράλληλα, ἡ πλούσια καί ἐξαιρετικῆς ποιότητας εἰκονογράφηση παρέχει πολύτιμο ὑλικό (πρότυπα) σέ ὅσους ἀσκοῦν τήν τέχνη τῆς ἁγιογραφίας, άλλά καί μία μοναδική ὀπτική ἐμπειρία στούς ἁπλούς λάτρεις τῆς βυζαντινῆς τέχνης.

Ὁ τόμος ἀποτελείται ἀπό 552 σελίδες μεγάλου σχήματος (23×32 ἑκ.), οἱ ὁποῖες φιλοξενοῦν συνολικά 241 ἀναπαραγωγές εἰκόνων (πλῆρες μέγεθος καί λεπτομέρειες), στήν πλειονότητά τους ὁλοσέλιδες. Ὅλες οἱ λεζάντες τῶν εἰκόνων εἶναι δίγλωσσες (ἑλληνικά-ἀγγλικά), καθιστώντας τήν περιήγηση ἱκανή γιά τόν μή ἑλληνόφωνο ἀναγνώστη, ἐνῶ ἕνα πλῆρες κεφάλαιο στήν ἀγγλική συνοψίζει τά σημαντικότερα σημεῖα.

“Πολιτιστική κληρονομιά παγκοσμίου ἐμβέλειας πού καταγράφεται γιά πρώτη φορά σέ ἕνα ἐξαίσιο τόμο, κόσμημα ἀληθινό…” Στύλος Ὀρθοδοξίας, φ.123, Μάϊος 2011

http://iconskarakallou.gr/

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!

Συ,
Ο ποιήσας το σκότος εις φως...
ο τιθείς τα μέτρα της γης...
ο ειπών τη θαλάσση:
" μέχρι τούτου ελεύση και ουχ υπερβήση"

Συ,
ο ετοιμάσας κόρακι βοράν...
ο πατήρ του υετού...
ο αριθμών πλήθη άστρων...

Συ,
ο παρέχων τράπεζαν εν τη ερήμω...
ο ιώμενος τους συντετριμμένους την καρδίαν...
ο ανορθών πάντας τους κατερραγμένους...

Θεός μου ει Συ.
Επιστηριώ επί Σε τους οφθαλμούς μου.
Ποίησον έλεος μετ' εμού.
Εξάγαγέ με εις πλατυσμόν
και διηγήσομαι όσα εποίησας τη ψυχή μου.

ΠΗΓΗ:ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "Η ΔΡΑΣΙΣ"

Oδοιπορικό στο Άγιον Όρος -Σκήτη Καυσοκαλυβίων

Μόδα της αμαρτίας

   ...Σήμερα την αμαρτία την έκαναν μόδα. Βλέπεις, ορθόδοξο έθνος εμείς και πώς είμαστε! Πόσο μάλλον οι άλλοι! Και το κακό είναι που οι σημερινοί άνθρωποι, επειδή η αμαρτία έχει γίνει μόδα, αν δουν έναν να μην ακολουθή το ρεύμα της εποχής, να μην αμαρτάνη, να είναι λίγο ευλαβείς, τον λένε καθυστερημένο, οπισθοδρομικό. Αυτοί οι άνθρωποι το να μην αμαρτάνουν το θεωρούν προσβολή και την αμαρτία την θεωρούν πρόοδο. Αυτό είναι το χειρότερο από όλα. Αν οι σημερινοί άνθρωποι που ζουν στην αμαρτία τουλάχιστον το αναγνώριζαν, θα τους ελεούσε ο Θεός, Αλλά δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και εγκωμιάζουν την αμαρτία. Αυτό είναι και η μεγαλύτερη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, την αμαρτία να την θεωρούν πρόοδο και το ηθικό να το λένε κατεστημένο. Γι’ αυτό έχουν μεγάλο μισθό, μεγάλη αξία, αυτοί που αγωνίζονται στον κόσμο και διατηρούν καθαρή ζωή.

Γεροντας Παΐσιος

Τι κάνεις για τους ανθρώπους

Πές μου τι λόγο  θα δώσεις  στο Θεό εσύ που ντύνεις τους τοίχους και όχι τους ανθρώπους; Εσύ που  στολίζεις  ένα ζώο και αδιαφορείς για τα κουρέλια  που φοράει ο συνάνθρωπός σου; Εσύ που σου σαπίζουν τα φαγητά και δε δίνει σ' αυτούς που πεινάνε;

Μ.Βασίλειος.

Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί...

http://aoratigonia.blogspot.com/2011/10/blog-post_28.html

Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Ερχαρτ Κέστνερ έκανε την εξής εξομολόγηση.

«Στα 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο στην Αθήνα. Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να λέω πως είμαι Ελβετός. Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες. Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα την θρυλική κρητική φιλοξενία.

Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος. Υπήρχε εκεί και μια ζωντανή ψυχή, ήταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα να ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. Την πλησίασα και...

 τη ρώτησα:

-   Είστε από εδώ;

-   Μάλιστα.

-   Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς.

Και γράφει ο Κέστνερ: «Η απάντηση, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί».

Απαντά λοιπόν η γυναίκα:

-   Παιδί μου, από τη προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα ΄41 με ΄44. ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με το μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν. Δεν ξέρω που είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα. Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να’ ρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου…

 Σωκράτης Αριστοτέλους

περιοδικό: "Τα κρίνα"

Η Σκέπη της Θεοτόκου

Στο παρεκκλήσιο της Αγίας Σορού(1) , που βρίσκεται στον ναό των Βλαχερνών , γινόταν κάποτε ολονυκτία. Εκεί πήγε και ο μακάριος Ανδρέας κάνοντας τα συνηθισμένα, καθώς και ο Επιφάνιος μαζί με ένα δούλο του. Ο Επιφάνιος είχε τη συνήθεια να παραμένει  όσην ώρα μπορούσε , άλλοτε μέχρι τα μεσάνυκτα κι άλλοτε μέχρι το πρωί.

Ήταν η ώρα περίπου τετάρτη νυκτερινή ( με το βυζαντινό ωρολόγιο), οπότε βλέπει ο μακάριος Ανδρέας τη θεοτόκο Μαρία να προχωρεί απ' τις βασιλικές πύλες πρός το θυσιαστήριο.Φαινόταν πολύ υψηλή και είχε λαμπρή τιμητική συνοδία λευκοφόρων αγίων. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο τίμιος Πρόδρομος και ο θεολόγος Ιωάννης, που παράστεκαν δεξιά κι αριστερά τη Θεοτόκο. Απο τους λευκοφόρους , άλλοι προπορεύονταν και άλλοι ακολουθούσαν ψάλλοντας ύμνους και άσματα πνευματικά.

Όταν πλησίασε στον άμβωνα, είπε ο όσιος στον Επιφάνιο:

-Βλέπεις , παιδί μου , την Κυρία  και Δέσποινα του κόσμου;

-Ναι , τίμιε πάτερ, αποκρίθηκε ο νέος.

Η Θεοτόκος εν τω μεταξύ είχε γονατίσει και προσευχόνταν για πολλή ώρα. Παρακαλούσε τον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου και έρραινε με δάκρυα το άγιο πρόσωπό της. Μετά τη δέηση μπήκε στο θυσιατήριο, όπου προσευχήθηκε  για τους πιστούς που αγρυπνούσαν.

Όταν ολοκλήρωσε τη δέησή της , έβγαλε απο την άχραντη κεφαλή το αστραφτερό της μαφόριο(2) με μια κίνηση χαριτωμένη και σεμνή , και καθώς ήταν μεγάλο και επιβλητικό , το άπλωσε σαν Σκέπη(3)  με τα πανάγια χέρια της επάνω στο εκκλησίασμα. ΄Ετσι απλωμένο το έβλεπαν κι οι δυο τους για πολλη ώρα να εκπέμπει δόξα θεϊκή σαν ήλεκτρο. Όσο φαινόταν εκεί η Κυρία Θεοτόκος, φαινόταν και η ιερή εσθήτα να σκορπίζει τη χάρη της .Όταν εκείνη άρχισε να ανεβαίνει στον ουρανο, άρχισε και η θεία Σκέπη να συστέλλεται λίγο-λίγο και να χάνεται.Το ιερό αυτό μαφόριο που φυλασσόταν εκεί, συβόλιζε τη χάρη που παρέχει η Θεοτόκος στους πιστούς.

Αυτή την οπτασία την είδε και ο Επιφάνιο με τη δύναμη και τη μεσιτεία του οσίου.

Παραπομπές.

1.Στη νότια πλευρά του ναού των Βλαχερνών υπήρχε το παρεκκλήσιο της αγίας Σορού, όπου φυλάσσοταν η εσθήτα , ο πέπλος και μέρος της ζώνης της Θεοτόκου. 

2.Μαφόριο ή εσθήτα είναι το ένδυμα της Θεοτόκου που μοιάζει με εσάρπα, αλλά καλύπτει και την κεφαλή , και εικονίζεται στην αγιοργαφία πάντοτε με βαθύ κόκκινο χρώμα.

3. Η θαυμαστή αυτή εμφάνιση της Θεοτόκου στον άγιο Ανδρέα έγινε αφορμή να καθιερωθεί η εορτή της αγίας Σκέπης (1 Οκτωβρίου) η οποία μετατέθηκε να εορτάζεται στις 28 Οκτωβρίου ημέρα της εορτασμου του ΟΧΙ στους Ιταλογερμανούς το 1940.

Απο το βίβλίο: Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός

Ιερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Αττικής 1996