Ένα πράγμα που μπορεί να βοηθήσει τον καταθλιπτικο

Ένα πράγμα που μπορεί να βοηθήσει τον καταθλιπτικο
είναι και η εργασία, το ενδιαφέρον για τη ζωή. Ο κήπος, τα φυτά, τα λουλούδια, τα δέντρα, η εξοχή, ο περίπατος στην ύπαιθρο, η πορεία, όλ’ αυτά βγάζουν τον άνθρωπο απ’ την αδράνεια και τ...ου δημιουργούν άλλα ενδιαφέροντα. Επιδρούν σαν φάρμακα. Η ασχολία με την τέχνη, τη μουσική κ.λπ. κάνει πολύ καλό.

Σ’ εκείνο, όμως, που δίδω τη μεγαλύτερη σημασία είναι το ενδιαφέρον για την Εκκλησία, για τη μελέτη της Αγίας Γραφής, για τις ακολουθίες. Μελετώντας τα λόγια του Θεού, θεραπεύεται κανείς χωρίς να το καταλάβει

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    17 ΦΕΒ  2012

Ό,τι µπορεί νά κάνη κανείς ανθρωπίνως, πρέπει νά το κάνη και ό,τι δέν µπορεί, νά το άφήνη στον Θεό {Γερ Παισιος }

   Γέροντα, καταλαβαίνει κανείς πάντοτε µέχρι ποιο σηµείο πρέπει    νά      ενεργή    ανθρωπινως     Κατ’ αρχάς αυτό φαίνεται. Άλλα καί αν είχε διάθεση νά κάνη αυτό πού µπορούσε νά κάνη καί δέν το έκανε, γιατί κάτι τον εµπόδισε, ό Θεός θά τον βοηθήση σέ µ...ιά δύσκολη στιγµή. Αν όµως δέν εΐχε διάθεση, ενώ είχε κουράγιο, ό Θεός δέν θά βοηθήση. Σού λένε λ.χ. νά βάζης τό βράδυ τον σύρτη στην πόρτα καί εσύ δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι, και λες ότι θά φυλάξη ό Θεός. ∆έν είναι ότι έχεις εµπιστοσύνη στον Θεό και δέν βάζεις τον σύρτη, αλλά δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι. Πώς νά βοηθήση τότε ό Θεός; Νά βοηθήση δηλαδή τον τεµπέλη; Όταν λέω σε έναν νά βάλη τον σύρτη και δέν τόν βάζη, και µόνο γιά τήν παρακοή του θέλει τιµωρία.
Ό,τι µπορεί νά κάνη κανείς ανθρωπίνως, πρέπει νά το κάνη και ό,τι δέν µπορεί, νά το άφήνη στον Θεό.
Και αν κάνη λίγο περισσότερο άπό ό,τι µπορεί,όχι όµως άπό εγωισµό αλλά άπό φιλότιµο, γιατί νοµίζει ότι δέν έξήντλησε αυτό πού µπορεί νά κάνη ανθρωπίνως, πάλι το βλέπει ό Θεός και συγκινείται. Ό Θεός,γιά νά βοηθήση, θέλει και τήν δική µας προσπάθεια. Βλέπεις, ό Νώε εκατό χρόνια παιδευόταν νά φτιάξη τήν Κιβωτό. Πριόνιζαν τά ξύλα µέ ξύλινα πριόνια. Έβρισκαν άλλα ξύλα πιό σκληρά και τά έφτιαχναν πριόνια. ∆έν µπορούσε τάχανά κάνη κάτι ό Θεός, ώστε νά τελείωση γρήγορα ή Κιβωτός; Τους είπε όµως πώςνά τήν φτιάξουν και µετά τους έδινε δυνάµεις

Γι' αυτό νά κάνουµε ό,τιµπορούµε εµείς, γιά νά κάνη και ό Θεός ό,τι εµείς δέν µπορούµε

 

 ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ  

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   17  ΦΕΒ 2012

Οποίος σπρώχνει στο κακό τον άλλον θα δώσει λόγο στον Θεό γι' αυτό

Οποίος σπρώχνει στο κακό τον άλλον θα δώσει λόγο στον Θεό γι' αυτό
.
Και ό διπλανός όµως θα δώσει λόγο, γιατι έβλεπε εκείνον να κάνη κακό στον συνάνθρωπο του και δεν αντιδρούσε.

Ό κόσµος εύκολα πιστεύει έναν άνθρωπο πού έχει τον τρόπο να πείθει!!!!!
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 !!!!!! ΤΗΝ  ΑΓΙΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ   ΑΜΙΝ !!!!!


ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   17 ΦΕΒ 2012 

Οι Έλληνες δέν πειθαρχούν εύκολα {Γερ Παισιος }

!!!! Οι Έλληνες δέν πειθαρχούν εύκολα!!!!!!!!!
 Οι Ρωµαιοκαθολικοί πιστεύουν στο αλάθητο τοϋ πάπα.
Εµείς πιστεύουµε στον λογισµό µας και έχουµε όλοι τό...αλάθητο
 Γιατί λένε ότι οι Τούρκοι έχουν καλή πολιτική;
'Επειδή λίγοι Τούρκοι είναι µυαλωµένοι και οι περισσότεροι κοιµισµένοι· γίνονται λοιπόν αρχηγοί οι λίγοι πού είναι µυαλωµένοι και οι άλλοι υπακούουν φυσιολογικά
 Οι Έλληνες, επειδή
 σχεδόν όλοι έχουν πολύ µυαλό, θέλουν όλοι νά κυβερνούν, νά διατάζουν, και δύσκολα υποτάσσονται.
Και οι Ιταλοί έλεγαν: «Στους δέκα Έλληνες οι πέντε θέ- λουν νά κάνουν κουµάντο»!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ!!!!!!!!  



ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  17 ΦΕΒ 2012

!! Ή τύχη τού κόσµου κρέµεται από τα χέρια µερικώνΕίναι πολύ δύσκολα τα χρόνια. !!ΓΕΡ ΠΑΙΣΙΟΣ

!! Ή τύχη τού κόσµου κρέµεται από τα χέρια µερικών!
Αλλα ακόµη ό Θεός κρατά φρένο. Χρειάζεται να κάνουµε πολλή   προσευχή µε πόνο, για να βάλει ό Θεός το χέρι Του. Να το πάρουµε στα ζεστά και να ζήσουµε πνευµατικά.
Είναι πολύ δύσκολα τα  χρόνια.
Έχει πέσει πολλή στάχτη, σαβούρα, αδιαφορία.
Θέλει πολύ φύσηµα, για να φύγει
Οι παλιοι έλεγαν ότι θα έρθει ώρα πού θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι.
Πετάνε τους φρά-κτες, δεν υπολογίζουν τίποτε.
Είναι φοβερό! Έγινε µία βαβυλώνια

 Να κάνουµε προσευχή να βγουν οι άνθρωποι από αυτήν την βαβυλώνια

!!!!!!Χρειάζεται να κάνουµε πολλή προσευχή µε πόνο, για να βάλει ό Θεός το χέρι Του.!!!!

 

!! ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ  ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ   ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !!!!

 

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  17 ΦΕΡ 2012

Τότε κατάλαβα ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀσχολούμεθα μὲ πράγματα ποὺ δὲν τὰ ἀντέχουμε ὅταν δὲν εἴμαστε ὥριμοι πνευματικά

Δὲν ἀντέχουμε ὅλα τὰ βιβλία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης


Τὸ ἔτος 1971, διάβαζα ἕνα βιβλίο μὲ τὰ ἑξῆς περιεχόμενα: Τί εἶναι Πνευματισμός, Ἱστορία τοῦ Πνευματισμοῦ, Πνευματιστικὰ Φαινόμενα, Θεωρία πρὸς ἐξήγηση, Μεσάζοντες ἢ Μέντιουμ, ...Πνευματισμὸς ὡς ἀποκάλυψη, Διδασκαλία τοῦ Πνευματισμοῦ, Πνευματισμὸς καὶ Χριστιανισμός, καὶ καθὼς προχωροῦσα στὸ διάβασμα, μοῦ ἔφερνε τὸ περιεχόμενό του διάφορες φοβίες, ταραχές, καὶ μοῦ δημιουργοῦσε στὸν λογισμό μου διάφορα προβλήματα.Τὸ εἶδε ὁ Παππούλης τὸ πρόβλημά μου χωρὶς νὰ τοῦ τὸ πῶ ἐγώ καὶ μοῦ λέει:“Ἄφησέ το ἀμέσως αὐτὸ τὸ βιβλίο ποὺ διαβάζεις, γιατὶ ὁ πονηρὸς σὲ πολεμάει πολὺ ἄσχημα”.Πράγματι, διάβασα μόνο τὸ τέλος του, ποὺ ἀναφέρει ποιὰ εἶναι ἡ σχέση Πνευματισμοῦ-Χριστιανισμοῦ, καὶ ἕνα μέρος στὴ μέση τοῦ βιβλίου αὐτοῦ ἀκόμη δὲν τὸ ἔχω διαβάσει.Τότε κατάλαβα ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀσχολούμεθα μὲ πράγματα ποὺ δὲν τὰ ἀντέχουμε ὅταν δὲν εἴμαστε ὥριμοι πνευματικά, καθὼς καὶ μὲ τὴ μελέτη κάθε βιβλίου ποὺ φέρνει ταραχὴ ἢ ἀσχολεῖται μὲ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου ἢ γενικὰ εἶναι κακὸ στὸ περιεχόμενό του.

Δὲν θυμᾶμαι ὅσα διαβάζω

Στὴν ἐρώτησή μου ὅτι δὲν τὰ θυμᾶμαι ὅλα ὅσα διαβάζω, μοῦ ἀπάντησε ὁ Παππούλης ὡς ἑξῆς:“Νὰ ξέρεις, παιδί μου, ὅτι τὰ πάντα ἐναποθηκεύονται μέσα στὴ μνήμη μας καί, ὅταν ὁ Χριστὸς κρίνει κατάλληλη τὴν ὥρα, μᾶς τὰ ἀποκαλύπτει”.Σὲ μιὰ ἀποκάλυψη γιὰ ἕνα γεγονὸς ποὺ εἶχε γίνει πρὸ 50 ἐτῶν, μοῦ εἶπε:“Ὁ Θεός, νὰ ἔχεις πάντα ὑπόψη σου, ὅτι τὰ βλέπει ὅλα καὶ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα. Καμία πλάκα τῆς φωτογραφικῆς του μηχανῆς δὲν καταστρέφεται

.(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 140, 135

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ     17 ΦΕΒ  2012

Στὴν ἐρώτησή μου ὅτι δὲν τὰ θυμᾶμαι ὅλα ὅσα διαβάζω, μοῦ ἀπάντησε

Στὴν ἐρώτησή μου ὅτι δὲν τὰ θυμᾶμαι ὅλα ὅσα διαβάζω, μοῦ ἀπάντησε ὁ Παππούλης ὡς ἑξῆς:“Νὰ ξέρεις, παιδί μου, ὅτι τὰ πάντα ἐναποθηκεύονται μέσα στὴ μνήμη μας καί, ὅταν ὁ Χριστὸς κρίνει κατάλληλη τὴν ὥρα, μᾶς τὰ ἀποκαλύπτει”.Σὲ μιὰ ἀποκάλυψη γιὰ ἕνα γεγονὸς ποὺ εἶχε γίνει πρὸ 50 ἐτῶν, μοῦ εἶπε:“Ὁ Θεός, νὰ ἔχεις πάντα ὑπόψη σου, ὅτι τὰ βλέπει ὅλα καὶ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα. Καμία πλάκα τῆς φωτογραφικῆς του μηχανῆς δὲν καταστρέφετα

.(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 140, 135)


ΗΛΙΑ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 17 ΦΕΒ 

Εἶσαι ἁμαρτωλός; Μήν ἀπελπίζεσαι! Μπές στήν ἐκκλησία μέ μετάνοια. Ἁμάρτησες; Πές στό Θεό!

 

Εἶσαι ἁμαρτωλός; Μήν ἀπελπίζεσαι! Μπές στήν ἐκκλησία μέ μετάνοια. Ἁμάρτησες; Πές στό Θεό! “Ἁμάρτησα”. Τόσο δύσκολο εἶναι νά ὁμολογήσεις τήν ἁμαρτία σου; Μά, ἄν δέν κατηγορήσεις ἐσύ τόν ἑαυτό σου, θά ἔχεις κατήγορό σου τό διάβολο. Πρόλαβε, λοιπόν, καί ἅρπαξέ του τό ἀξίωμα· γιατί, πράγματι, ἀξίωμά του εἶναι τό νά κατηγορεῖ. Πρόλαβέ τον καί σβῆσε τό ἁμάρτημα· γιατί ἔχεις κατήγορο πού δέν μπορεῖ νά σω...πάσει.

Ἁμάρτησες; Δέν σοῦ ζητῶ τίποτ ἄλλο, παρά τοῦτο μόνο: “Μπές στήν ἐκκλησία καί πές μετανοημένος στό Θεό τό “Ἁμάρτησα”. Γιατί εἶναι γραμμένο: «Λέγε πρῶτος ἐσύ τίς ἁμαρτίες σου, γιά νά δικαιωθεῖς» (Ἠσ. 43, 26). Πές τήν ἁμαρτία, γιά νά τήν ἐξαλείψεις. Δέν χρειάζονται γι’ αὐτό οὔτε κόπος, οὔτε πολλά λόγια, οὔτε ἔξοδα, οὔτε ἄλλο τίποτα παρόμοιο. Ἕνας λόγος μόνο: «Ἁμάρτησα».

Καί ἀπό ποῦ ξέρω, θά μέ ρωτήσεις, πώς, ἄν πῶ τήν ἁμαρτία μου, τή σβήνω;


Σοῦ ἀπαντῶ: Στή Γραφή θά βρεῖς τόσο ἐκεῖνον πού τήν εἶπε καί τήν ἔσβησε, ὅσο κι ἐκεῖνον πού δέν τήν εἶπε καί καταδικάστηκε.

Οἱ δρόμοι τῆς μετάνοιας»

Ἀπό τό βιβλίο «ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ»

Ὀμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

                                                                                ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    16 ΦΕΒ  2012 

Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι, πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε…»(Διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου

 Ἡ ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν Χριστό μας γίνεται ὅταν Ἐκεῖνος κρίνει ὅτι θά εἶναι γιά τό καλό μας. Δέν πρέπει νά ἀπ...αιτοῦμε οὔτε νά ἀνυπομονοῦμε. Νά ζητοῦμε μέ εὐγένεια καί τέλειο ἄφημα. Θά τό λάβουμε ὅταν πρέπει καί ἄν εἶναι γιά τό ἀληθινό καί αἰώνιο καλό μας..«Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι, πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε, τότε δύο πράγματα μποροῦν νά συμβαίνουν: Ἤ δέν μᾶς τό δίνει γιά τό καλό μας, ἤ ἐμεῖς δέν ξέρουμε πῶς καί πότε νά τοῦ τό ζητήσουμε, χωρίς νά ἀποκλείεται νά συμβαίνουν καί τά δύο μαζί.Ὅσον ἀφορᾶ τήν πρώτη περίπτωση, κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίζει τό γιατί. Καί τοῦτο, διότι εἶναι ἀνεξερεύνητες οἱ βουλές τοῦ Κυρίου! Γι’ αὐτό σιωπῶ.Γιά τήν δεύτερη, ὅμως, περίπτωση, θά μποροῦσα νά σοῦ πῶ πάρα πολλά.Πρῶτα-πρῶτα, ὅταν ζητᾶμε κάτι ἀπό τόν Θεό δέν πρέπει νά στυλώνουμε τά πόδια μας καί νά τοῦ λέμε: Τώρα θέλω αὐτό. Διότι, κάτι τέτοιο, δέν εἶναι μόνον ἀπαράδεκτον, ἀλλά ἀποτελεῖ καί μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Δημιουργό μας. Ποιός εἶσαι ἐσύ, ἤ ἄν θέλεις, ποιός εἶμαι ἐγώ, πού μπορῶ νά ζητήσω ἀπαιτητικά κάτι ἀπό τόν Θεό μας καί μάλιστα νά τοῦ προσδιορίσω καί τόν χρόνο χορηγήσεώς του;- Μά, Παππούλη μου, ἐγώ οὔτε ἀπαιτητικά τό ζήτησα, οὔτε χρονικά ὅρια ἔθεσα. Αὐτό τό γνωρίζετε πολύ καλά. Γιατί τό θέμα μου χρονίζει…- Άκριβῶς αὐτό σοῦ ἐξηγῶ καί ἐγώ. Τήν αίτία πού χρονίζει. Ὅταν ζητᾶμε κάτι ἀπό τόν Θεό, τό ζητᾶμε παρακλητικά καί εὐγενικά, γιά ἕνα ὁρισμένο χρονικό διάστημα. Ἐάν δοῦμε, ὅτι ὁ Θεός μᾶς τό ἀρνεῖται τότε σταματοῦμε και ἐμεῖς νά τόν ἐνοχλοῦμε. Διότι, ὅσο ἐπιζητοῦμε κάτι, τόσο ἀπομακρύνεται. Γι’ αὐτό παύουμε νά τό ζητᾶμε. Καί ὅταν πλέον, ἐμεῖς θά τό ἔχουμε ξεχάσει, αὐτό θά ἔλθει, χωρίς νά τό καταλάβουμε. Γιατί ὁ Θεός δέν ξεχνᾶ. Ἔλαβε τό μήνυμά μας! Τό συγκρατεῖ καί ὅταν ἐκεῖνος κρίνει, ὅτι ἐπέστη ὁ καιρός, μᾶς τό χορηγεῖ! Γι’αὐτό, δέν πρέπει νά ἐπιμένουμε στόν Θεό, ντέ καί καλά, νά μᾶς κάνει αὐτό πού θέλουμε ἐμεῖς καί μάλιστα, ὅποτε ἐμεῖς τό θέλουμε. Ἡ ἐπιμονή σέ αὐτές τίς περιπτώσεις ἀντενδείκνυται. Γιατί κάνει κακό, ἀντί γιά καλό. Καί ὅταν μάλιστα ἡ ἐπιμονή εἶναι ἔντονη καί προέρχεται ἀπό ἄτομο ἀνυποχώρητο, ὅπως λ.χ. εἶσαι ἐσύ, τότε, μόνο καλό δέν φέρνει. Γενικά, παιδί μου, θέλω νά καταλάβεις, ὅτι δέν πρέπει νά ἐπιμένουμε νά ἀλλάξουμε τήν θέληση τοῦ Θεοῦ, γιατί ἔτσι μᾶς ἀρέσει ἐμᾶς καί μάλιστα, ὅποτε θέλουμε ἐμεῖς ἀφ’ ἑνός, καί ἀφ’ ἑτέρου, ὅταν θέλουμε κάτι νά ἀποκτήσουμε, δέν πρέπει νά τό κυνηγᾶμε, ἀλλά νά τό ἀφήνουμε στή θέληση τοῦ Θεοῦ. Διαφορετικά, ὅσο κυνηγᾶμε κάτι, τόσο ἀπομακρύνεται! Αὐτό τό κάτι, νά τό παρομοιάσεις μέ τήν σκιά σου. Ὅσο καί νά τρέξεις, δέν πρόκειται νά τήν πιάσεις ποτέ. Γιατί ὅσο τρέχεις ἐσύ, τρέχει καί αὐτή!Τά κατάλαβες, παιδί μου, αὐτά πού σοῦ εἶπα, γιά τήν ἐπιμονή;-Τά κατάλαβα, Παππούλη, ἀλλά δέν μπορῶ νά συμφωνήσω…-Ἔ, τότε θά σοῦ πῶ ἕνα ἁπλό παράδειγμα καί θά δεῖς πώς θά συμφωνήσεις μαζί μου.Ἐάν πάρουμε ἕνα μεγάλο μπουκάλι, τοῦ ὁποίου τό στόμιο νά ἔχει τόσο ἄνοιγμα, ὅσο νά χωράει νά μπεῖ μέσα τό χέρι σου καί ἐπομένως καί νά βγεῖ καί ἀφοῦ βάλεις μέσα στό μπουκάλι τό χέρι σου τό κλείσεις γροθιά καί προσπαθήσεις νά τά βγάλεις, θά διαπιστώσεις, ὅτι κάτι τέτοιο εἶναι ἀδύνατο, ὅσο καί ἐάν ἐπιμένεις. Μπορεῖς νά ἐπιμένεις μέρες, μῆνες, χρόνια χωρίς κανένα ἀπολύτως ἀποτέλεσμα. Μόλις, ὅμως ἀφήσεις τό χέρι σου ἐλεύθερο, πάψεις, δηλαδή, νά τό σφίγγεις σέ πηγμή (μπουνιά), αὐτό θά βγεῖ μέ τήν ἴδια εὐκολία πού μπῆκε! Τό ἴδιο, ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τό πρόβλημά σου. Ὅσο ἐπιμένεις νά ἔλθει ἡ λύση του, τόσο αὐτή ἀπομακρύνεται. Καί νά μέ θυμᾶσαι. Ἐάν θέλεις, νά ἐπιτύχεις τήν ἐπίλυση τοῦ προβλήματός σου, σταμάτα νά ἐπιμένεις. Ὁ Θεός γνωρίζει τό πρόβλημά σου. Ἐσύ ἔκανες τήν αἴτησή σου. Ἐκεῖνος θά ἀποφασίσει. Περίμενε τήν ἀπάντησή του μέ ἡρεμία καί πίστη. Ἐάν ἐνεργήσεις ἔτσι, θά ἔχεις θετικό ἀποτέλεσμα. Ἐάν ἐξακολουθεῖς νά ἐπιμένεις, μέ τόν τρόπο πού ἐσύ ἐπιμένεις, τότε θά ἔχεις τό ἀντίθετο ἀποτέλεσμα. Σέ συμβουλεύω, νά πάψεις νά ἀσχολεῖσαι μέ τό πρόβλημά σου, ἐάν θέλεις νά ἀσχοληθεῖ μέ αὐτό ὁ Θεός!-Καί τό «κρούετε καί ἀνοιγήσεται καί αἰτῆτε καί δοθῆσεται» τί γίνεται Παππούλη; Δέν ἰσχύει γιά τήν περίπτωσή μου; Ἐάν πάψω νά χτυπῶ τήν πόρτα τοῦ Θεοῦ, πῶς θά μοῦ τήν ἀνοίξει; Καί ἐάν, πάλι, πάψω νά τοῦ τό ζητῶ, πῶς θά μοῦ τό δώσει;-Ἐξαρτᾶται πῶς θά χτυπήσεις μία πόρτα, γιά νά σοῦ ἀνοίξει καί ἐξαρτᾶται, πάλι, πῶς θά ζητήσεις κάτι γιά νά σοῦ δοθεῖ.Ἐάν π.χ. τολμήσεις νά χτυπήσεις μία πόρτα μέ τρόπο ἀναιδή καί ἀπειλητικό, νά εἶσαι βέβαιος, πώς ἡ πόρτα αὐτή δέν θά σοῦ ἀνοίξει ποτέ! Ἀλλά καί ἐάν σοῦ ἀνοίξει, νά μήν περιμένεις νά δεχθεῖς τήν φιλοξενία τοῦ ἰδιοκτήτη, ἀλλά τό ξυλοφόρτωμα! Ἀντιθέτως, ἐάν χτυπήσεις τήν πόρτα εὐγενικά καί παρακλητικά, αὐτή θά σοῦ ἀνοίξει διάπλατα καί ὁ οἰκοδεσπότης θά σοῦ παράσχει κάθε εἴδους φιλοξενία! Τό ἴδιο, ἀκριβῶς, θά συμβεῖ καί στήν περίπτωση, πού θά ζητήσεις κάτι, ἀπό κάποιον. Ἐάν τό ζητήσεις μέ ἀναίδεια καί ἀπειλή, δέν θά τό λάβεις ποτέ! Ἐνῶ, ἐάν τό ζητήσεις μέ εὐγένεια καί παρακλητικά, θά τό λάβεις ἀμέσως.Κατά μείζονα λόγο αὐτά ἰσχύουν γιά τόν Θεό, ὁ Ὁποῖος οὔτε πιέσεις, οὔτε ἀναίδειες καί πολύ περισσότερο, οὔτε ἀπειλές δέχεται ἀπό κανέναν. Ἀλοίμονον, ἐάν συνέβαινε τό ἀντίθετο.Βλέπεις, λοιπόν, ὅτι δέν φθάνει μόνο νά χτυπᾶμε τήν πόρτα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά νά ξέρουμε καί τόν τρόπο, πῶς νά τήν χτυπᾶμε, ἐάν θέλουμε κάποτε νά μᾶς ἀνοίξει.Τό ἴδιο συμβαίνει και ὅταν ζητᾶμε κάτι ἀπό τόν Θεό. Καί σ’ αὐτή τήν περίπτωση, ἐκεῖνο πού μετράει δέν εἶναι ὁ ἀριθμός τῶν αἰτήσεων, ἀλλά ὁ τρόπος ὑποβολῆς τους »


[1].Ἀναρτήθηκε στὶς 22 Νοεμβρίου 2011ἀπὸ τὸν/τὴν hristospanagia1

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  15 ΦΕΒ  2012

Τα περισσότερα σπίτια είναι γεμάτα από στενοχώριες, από αγωνία, απ...ό άγχος.

Γέροντας Παΐσιος - Τι βάσανα έχει ο κόσμος

Ατέλειωτα είναι τα βάσανα του κόσμου.
Μια γενική αποσύνθεση, οικογένειες, μικροί-μεγάλοι. Κάθε μέρα η καρδιά μου γίνεται κιμάς. Τα περισσότερα σπίτια είναι γεμάτα από
στενοχώριες, από αγωνία, απ...ό άγχος. Μόνο στα σπίτια που ζουν κατά Θεόν είναι καλά οι άνθρωποι. Στα άλλα, διαζύγια, άλλοι χρεωκοπημένοι, άλλοι άρρωστοι, άλλοι
τρακαρισμένοι, άλλοι με ψυχοφάρμακα, με ναρκωτικά!… Λίγο-πολύ όλοι, οι καημένοι, έχουν έναν πόνο. Ιδίως τώρα, δουλειές δεν έχουν, χρέη από ‘δω, βάσανα από ‘κει, τους
τραβούν οι Τράπεζες, τους βγάζουν από τα σπίτια, ένα σωρό! Και δεν είναι μια και δυο μέρες! Και αν ένα-δυο παιδιά σε μια τέτοια οικογένεια είναι γερά, αρρωσταίνουν από αυτήν
την κατάσταση. Πολλές οικογένειες από αυτές μια μέρα να είχαν το αμέριμνο, την ξενοιασιά των μοναχών, θα είχαν το καλύτερο Πάσχα.

Τι δυστυχία άρχει στον κόσμο! Όταν κανείς πονάη και ενδιαφέρεται για τους άλλους και όχι για τον εαυτό του, τότε όλο τον κόσμο τον βλέπει σαν σε ακτινογραφία με τις ακτίνες τις
πνευματικές…

Πολλές φορές, εκεί που λέω την ευχή, βλέπω μικρούτσικα παιδάκια, τα καημένα, να περνούν μπροστά μου θλιμμένα και να παρακαλούν τον Θεό. Τα βάζουν οι μανάδες τους να
κάνουν προσευχή, γιατί έχουν προβλήματα, δυσκολίες στην οικογένεια και ζητούν βοήθεια από τον Θεό. Γυρίζουν το κουμπί στην ίδια συχνότητα, και έτσι επικοινωνούμεΔείτε περισσότερα

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ

 

 

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   17 ΦΕΡ  2012

 

 

Γέροντα, πως αλλιώς δίνει κανείς δικαιώματα;στο πειρασμο

Γέροντα, πως αλλιώς δίνει κανείς δικαιώματα;στο πειρασμο

- Η λογική, η αντιλο...γία, το πείσμα, το θέλημα, η ανυπακοή, η αναίδεια είναι ιδιότητες του διαβόλου. Ανάλογα με τον βαθμό που τα έχει ο άνθρωπος, δέχεται μια εξωτερική επίδραση. Όταν όμως η ψυχή εξαγνισθή, κατοικεί στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα και χαριτώνεται ο άνθρωπος. Ενώ, όταν μολυνθή με θανάσιμα αμαρτήματα, κατοικεί το ακάθαρτο πνεύμα. Όταν πάλι δεν είναι θανάσιμα μολυσμένη, τότε βρίσκεται υπό την επίδραση του πονηρού πνεύματος.

Στην εποχή μας, δυστυχώς, δεν θέλουν οι άνθρωποι να κόψουν τα πάθη τους, το θέλημά τους, δεν δέχονται συμβουλές. Από εκεί και πέρα, μιλούν με αναίδεια και διώχνουν την Χάρη του Θεού. Όπου να σταθή μετά ο άνθρωπος, δεν μπορεί να κάνη προκοπή, γιατί δέχεται επιδράσεις δαιμονικές. Είναι εκτός εαυτού πια, γιατί τον κάνει κουμάντο απ’ έξω ο διάβολος. Δεν είναι μέσα –Θεός φυλάξοι!- αλλά και απ’ έξω ακόμη μπορεί και τον κάνει κουμάντο

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  17 ΦΕΒ  2012 

Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο μέχρις ενός σημείου να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό.

Λέμε καμμιά φορά στον Θεό: «Θεέ μου, δεν ξέρω τι θα κάνης,
 εν λευκώ σου παραδίδω τον εαυτό μου
, για να τον κάνης άνθρωπο». Οπότε και ο Θεός πάει να με κάνη όχι μόνον άνθρωπο αλλά υπεράνθρωπο και αφήνει τον διάβολο να 'ρθή να με πειράξη και να με ταλαιπωρήση. Τώρα με τον καρκίνο βλέπω τα τερτίπια του και γελάω. Βρε τον διάβολο! Εσείς ξέρετε με τι σαπούνι πλένει ο διάβολος τον άνθρωπο, όταν ο Θεός επιτρέπη να τον πειράξη, για να δοκιμασθή; Με τους αφρούς της κακίας του. Έχει καλό ... σαπούνι! Όπως η γκαμήλα βγάζει αφρούς, όταν θυμώνη, έτσι κάνει και ο διάβολος σε τέτοιες περιπτώσεις. Και μετά τρίβει τον άνθρωπο, όχι για να φύγουν οι λεκέδες του και να εξαγνισθή, αλλά από κακία. Και ο Θεός όμως αφήνει τον διάβολο να τρίβη τον άνθρωπο, ίσα-ίσα μέχρι να φύγουν οι λεκέδες και να καθαρίση. Αν άφηνε να τον τρίψη όπως τρίβουν τα ρούχα, θα τον ξέσχιζε.
- Γέροντα, μπορούμε να λέμε για τους διάφορους πειρασμούς που συμβαίνουν στην ζωή μας ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού;
- Όχι, να μην μπερδεύουμε το θέλημα του Θεού με τον πειρασμό και με όσα φέρνει ο πειρασμός. Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο μέχρις ενός σημείου να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό. Δεν φταίει όμως ο Θεός για το κακό που θα κάνη ο άνθρωπος. Ο Ιούδας λ.χ. ήταν μαθητής του Χριστού. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν θέλημα Θεού να γίνη προδότης; Όχι, αλλά ο ίδιος ο Ιούδας επέτρεψε στον διάβολο να μπη μέσα του. Κάποιος είπε σε έναν ιερέα: «Πάτερ, σε παρακαλώ, κάνε ένα Τρισάγιο για τον Ιούδα». Ήταν δηλαδή σαν να έλεγε: «Εσύ, Χριστέ, είσαι άδικος· έτσι ήταν θέλημά Σου, να Σε προδώση ο Ιούδας· γι' αυτό τώρα βοήθησέ τον»


.ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   14  ΦΕΒ 2012