Ό,τι µπορεί νά κάνη κανείς ανθρωπίνως, πρέπει νά το κάνη και ό,τι δέν µπορεί, νά το άφήνη στον Θεό {Γερ Παισιος }

   Γέροντα, καταλαβαίνει κανείς πάντοτε µέχρι ποιο σηµείο πρέπει    νά      ενεργή    ανθρωπινως     Κατ’ αρχάς αυτό φαίνεται. Άλλα καί αν είχε διάθεση νά κάνη αυτό πού µπορούσε νά κάνη καί δέν το έκανε, γιατί κάτι τον εµπόδισε, ό Θεός θά τον βοηθήση σέ µ...ιά δύσκολη στιγµή. Αν όµως δέν εΐχε διάθεση, ενώ είχε κουράγιο, ό Θεός δέν θά βοηθήση. Σού λένε λ.χ. νά βάζης τό βράδυ τον σύρτη στην πόρτα καί εσύ δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι, και λες ότι θά φυλάξη ό Θεός. ∆έν είναι ότι έχεις εµπιστοσύνη στον Θεό και δέν βάζεις τον σύρτη, αλλά δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι. Πώς νά βοηθήση τότε ό Θεός; Νά βοηθήση δηλαδή τον τεµπέλη; Όταν λέω σε έναν νά βάλη τον σύρτη και δέν τόν βάζη, και µόνο γιά τήν παρακοή του θέλει τιµωρία.
Ό,τι µπορεί νά κάνη κανείς ανθρωπίνως, πρέπει νά το κάνη και ό,τι δέν µπορεί, νά το άφήνη στον Θεό.
Και αν κάνη λίγο περισσότερο άπό ό,τι µπορεί,όχι όµως άπό εγωισµό αλλά άπό φιλότιµο, γιατί νοµίζει ότι δέν έξήντλησε αυτό πού µπορεί νά κάνη ανθρωπίνως, πάλι το βλέπει ό Θεός και συγκινείται. Ό Θεός,γιά νά βοηθήση, θέλει και τήν δική µας προσπάθεια. Βλέπεις, ό Νώε εκατό χρόνια παιδευόταν νά φτιάξη τήν Κιβωτό. Πριόνιζαν τά ξύλα µέ ξύλινα πριόνια. Έβρισκαν άλλα ξύλα πιό σκληρά και τά έφτιαχναν πριόνια. ∆έν µπορούσε τάχανά κάνη κάτι ό Θεός, ώστε νά τελείωση γρήγορα ή Κιβωτός; Τους είπε όµως πώςνά τήν φτιάξουν και µετά τους έδινε δυνάµεις

Γι' αυτό νά κάνουµε ό,τιµπορούµε εµείς, γιά νά κάνη και ό Θεός ό,τι εµείς δέν µπορούµε

 

 ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ  

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   17  ΦΕΒ 2012