Μπορούσε να τον είχε ξεκάνη τον διάβολο ο Θεός∙

Μπορούσε να τον είχε ξεκάνη τον διάβολο ο Θεός∙
Θεός είναι!
Εάν θέλη, και τώρα τον μαζεύει κουβάρι στην κόλαση, αλλά
τον αφήνει πάλι για το καλό μας. Θα τον άφηνε να ταλαιπωρή και να βασανίζη το πλάσμα Του;
Τον άφησε όμως μέχρις ενός ση

μείου και έως καιρού, για να μας βοηθάη με την κακία του∙ να μας πειράζη, για να τρέχουμε σ’ Αυτόν.
Μόνον αν πρόκειται να βγη καλό, επιτρέπει στο ταγκαλάκι να μας πειράξη
. Αν δε βγη καλό, δεν επιτρέπει. Όλα τα επιτρέπει ο Θεός για το καλό μας. Να το πιστέψουμε αυτό. Αφήνει τον διάβολο ο Θεός, για να παλαίψη ο άνθρωπος. Χωρίς πάλη δεν γίνεται χωριό. Αν δεν μας πείραζε ο διάβολος ,μπορεί να νομίζαμε ότι είμαστε και άγιοι. Επιτρέπει λοιπόν ο θεός στον διάβολο να μας χτυπάη με κακία, γιατί με το χτύπημα που μας κάνει, διώχνει όλες τις σκόνες μας και ξεσκονίζεται η σκονισμένη ψυχή μας. ΄Η τον αφήνη να ορμάη να μας δαγκώση, για να καταφεύγουμε σ’ Αυτόν. Ο Θεός μας καλεί συνέχεια ,αλλά εμείς συνήθως απομακρυνόμαστε από τον Θεό και, μόνον αν παρουσιασθή κανένας κίνδυνος, τρέχουμε κοντά Του. Όταν ο άνθρωπος ενωθή με τον Θεό, δεν υπάρχει περιθώριο να εισχωρήση ο πονηρός , αλλά ούτε υπάρχει και λόγος να επιτρέψη ο θεός στον πονηρό να τον πειράξη για να αναγκασθή ο άνθρωπος να καταφύγη στον Θεό. Πάντως, όπως και αν είναι, ο πονηρός μας κάνει καλό∙ μας βοηθάει να αγιάσουμε. Γι’ αυτό και ο Θεός τον ανέχεται.
Ο Θεός έχει αφήσει ελεύθερους , εκτός από τους ανθρώπους, και τους δαίμονες, μια που την ψυχή του ανθρώπου δεν την βλάπτουν, γιατί δεν μπορούν. Εκτός εάν θέλη ο ίδιος ο άνθρωπος να βλάψη την ψυχή του

«Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο»Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

 

Ηλιας  Χαιντουτης  10 ΣΕΠ  2012  

Προσευχή και για τους άπιστους άρχοντες

«Παρακαλώ λοιπόν πρώτα απ’ όλα να κάμνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις και ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους , για τους βασιλείς και για όλους εκείνους που βρίσκονται σε υψηλές θέσεις, για να ζούμε βίο ήρεμο και ήσυχο, με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα…» ( Α΄ Τιμ. 2, 1-2 ) .

Τι σημαίνει όμως το «πρώτα απ’ όλα»; Δηλαδή στην καθημερινή λατρεία. Και αυτό το γνωρίζουν οι μύστες, ότι γίνεται δηλαδή κάθε μέρα, και το πρωί και το εσπέρας. Ότι προσευχόμαστε για όλο τον κόσμο και για τους βασιλείς και για όλους που βρίσκονται σε αξιώματα.

Αλλ’ ίσως κάποιος να ισχυρισθή ότι δεν μίλησε για όλους, αλλά μόνο για τους πιστούς. Και όταν λέγη «για τους βασιλείς»; Διότι τότε  οι βασιλείς δεν ήσαν θεοσεβείς, αλλά για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα διαδέχονταν οι ασεβείς τους ευσεβείς. Έπειτα για να μη θεωρηθή κολακεία η υπόθεσις είπε πρώτα «για όλους» και κατόπιν «για τους βασιλείς» . Διότι αν έλεγε μόνο για τους βασιλείς , μπορεί κάποιος να το σκεπτόταν αυτό. Επειδή ήταν φυσικό η ψυχή του χριστιανού να ναρκώνεται ακούγοντας αυτά και να μην αποδέχεται τη συμβουλή, εφ’ όσον πρέπει την ώρα των μυστηρίων να προσευχηθή για τον ειδωλολάτρη, πρόσεχε τι λέγει και πως τοποθετεί το κέρδος, για να δεχθής έστω και με τον τρόπο αυτό τη συμβουλή∙ «Για να περνάμε», λέγει, «ήρεμη και ήσυχη ζωή». Δηλαδή η σωτηρία εκείνων είναι δική μας ξενοιασιά∙ και κάνει ό,τι ακριβώς έκανε γράφοντας και στην επιστολή προς τους Ρωμαίους , όπου προτρέποντας τους να πείθωνται στους άρχοντες, λέγει «Αν όχι από ανάγκη, αλλά από συνείδησι» ( Ρωμ .13,5 ) . Διότι ο Θεός ώρισε τις εξουσίες για κοινή ωφέλεια. Πώς λοιπόν δεν είναι παράξενο αυτοί να στρατεύωνται και να πολεμούν, για να είμαστε εμείς σε ασφάλεια, ενώ εμείς να μην προσευχώμαστε γι’ αυτούς που κινδυνεύουν και στρατεύονται;

Ώστε το πράγμα δεν είναι κολακεία, αλλά είναι θέμα δικαιοσύνης. Διότι αν αυτοί δεν σώζονταν και δεν είχαν επιτυχία στους πολέμους, υποχρεωτικά και μεις θα ζούσαμε ανάμεσα σε ταραχές και θορύβους. Διότι ή θα έπρεπε και μεις οι ίδιοι να στρατευθούμε, αν σκοτώνονταν εκείνοι, ή να φύγουμε και να περιπλανώμαστε παντού. Αυτοί είναι σαν κάποια οχυρώματα που φυλάγουν εκείνους που βρίσκονται μέσα για να ζουν με ειρήνη.

«Δεήσεις», λέγει, «προσευχές, εντεύξεις, ευχαριστίες». Πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό για τα αγαθά που δίνει στους άλλους∙ όπως το ότι ανατέλλει τον ήλιο για πονηρούς και αγαθούς και το ότι βρέχει για δικαίους και αδίκους. Βλέπεις ότι όχι μόνον με την προσευχή, αλλά και με την ευχαριστία μας συνενώνει και μας συγκολλάει;

Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων
Ε΄
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Τα νεύρα της ψυχής»
Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

Τα θαύματα των Αγίων

-         Γέροντα, φοβάμαι , όταν διακονώ μόνη μου στον ξενώνα.

-         Να κάνης κομποσχοίνι στον Χατζεφεντή, για να σου πη μετά και «ευλόγησον» ο κλέφτης¹⁷!

-         Εγώ, Γέροντα, φοβάμαι τα ταγκαλάκια.

-         Να παρακαλάς τον Χατζεφεντή να τα κοκκαλώνη. Τι λες, δεν μπορεί;

-         Πώς δεν μπορεί, Γέροντα!

-         Το ξέρεις ότι κοκκάλωσε ένα αυτοκίνητο; Είχε ξεχάσει ο οδηγός τα κλειδιά στην πόρτα του αυτοκινήτου και το έκλεψαν. Μόλις επικαλέσθηκε τον Άγιο, κοκκάλωσε το αυτοκίνητο στην μέση του δρόμου, κι έτσι αναγκάσθηκαν οι κλέφτες να το παρατήσουν και να το βάλουν στα πόδια.

-         Γέροντα, οι γιατροί είπαν ότι πρέπει να κάνω εγχείρηση στο κεφάλι.

-         Πήγαινε να χτυπήσης το κεφάλι σου στην αγία κάρα του Αγίου Αρσενίου¹⁸. Δεν είδες πώς την βόλεψε την  άλλη αδελφή ο Άγιος; Έκανε την επέμβαση χωρίς νυστέρι και χωρίς να το καταλάβη ούτε η ίδια. Δόξα τω Θεώ! Μην αμφιβάλης ότι θα βολέψει κι εσένα.

Βοηθάει ο Άγιος Αρσένιος. Ένας γιατρός με παρεκάλεσε να προσευχηθώ για το κοριτσάκι του που είναι άρρωστο. Παρακάλεσα τον Άγιο Αρσένιο και το βοήθησε λίγο. Να κάνετε κι εσείς κ0μποσχοίνι , για να το αποτελειώση ο Άγιος το θαύμα του και να γνωρίσουν οι επιστήμονες την θεία επιστήμη του Θεού, για να δοξασθή το όνομά Του. Το θαύμα είναι μυστήριο∙ μόνο ζήται και δεν εξηγείται ∙ το μυαλό δεν μπορεί να το ερμηνεύση…

 

17. Ο Γέροντας υπαινίσσεται συγκεκριμένα θαύματα που είχε κάνει ο Άγιος Αρσένιος (Χατζεφεντής), όταν ζούσε ,αναγκάζοντας κάποιους κλέφτες όχι μόνο να φύγουν άπρακτοι, αλλά να του ζητήσουν και συγχώρηση. (Βλ. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης , σ. 96-97, 102-103 κ.α. ) .

18. Με την συμβουλή αυτήν ο Γέροντας Παϊσιος δεν απορρίπτει την ιατρική βοήθεια , αλλά θέλει να μας παρακινήση να ζητούμε με πίστη την βοήθεια των Αγίων.

Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ
ζ΄
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η δύναμη της κοινής προσευχής

-         Γέροντα, μερικές φορές νιώθω την ανάγκη να μείνω στο κελλί και να κάνω πνευματικά παρά να πάω στην Ακολουθία.

-         Αυτό που θα γίνη στην Ακολουθία, μπορεί να γίνη άλλη ώρα; Δεν μπορεί να γίνη. Ενώ αυτό που θα κάνης στο κελλί, μπορεί να γίνη και άλλη ώρα

-         Στην Εκκλησία ,Γέροντα , δεν νιώθω πάντα την αλλοίωση που νιώθω στο κελλί.

-         Κοίταξε∙ η κατ’ ιδίαν προσευχή είναι προετοιμασία για την κοινή. Η κοινή προσευχή από άποψη ποιότητος μπορεί να είναι κατώτερη από την κατ’ ιδίαν, γιατί στον ναό δεν μπορείς να κινηθής ελεύθερα, όπως όταν είσαι μόνος. Από άποψη όμως ισχύος είναι ανώτερη , γιατί προσεύχονται όλοι μαζί , και άλλου η προσευχή έχει πιο πολλή δύναμη, άλλου πιο πολλή θέρμη, κ.λπ. Αυτές λοιπόν τις δυο-τρεις ώρες που γίνεται η Ακολουθία, πρέπει να είσαι κι εσύ εκεί στην εκκλησία, για να προσευχηθής μαζί με όλους. Τι είπε ο Χριστός; «ὅπου είναι  δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν».

-         Γέροντα, με αναπαύει πιο πολύ να μένω στο κελλί , επειδή στην Ακολουθία έχω περίσπαση.

-         Η ανάπαυση που νιώθεις εκείνη την ώρα στο κελλί , δεν είναι πραγματική ανάπαυση. Αν κάνης τον αγώνα σου μέσα στην εκκλησία και προσπαθήσης να συγκεντρωθής και να λες την ευχή, τότε θα κάνης σωστή δουλειά και θα βρης την πραγματική ανάπαυση. Να κάνης μια προσπάθεια να ξεπεράσης τις δυσκολίες μέσα στις δυσκολίες∙ αυτό πολύ θα σε βοηθήση. Είναι σαν να εκπαιδεύεσαι στον  στρατό με πραγματικές σφαίρες , πράγμα που σε κρατά σε εγρήγορση.

-         Γέροντα, στην Ακολουθία ζορίζομαι, γιατί δεν μπορώ να λέω την ευχή και να παρακολουθώ συγχρόνως τις αναγνώσεις και τα ψαλτικά.

-         Γιατί ζορίζεσαι; Βλέπω ότι έχεις αγωνία. Λες :«Θέλω να προχωρήσω στον νοερά προσευχή, θέλω να πλουτίσω…». Αυτό έχει μέσα κρυφό εγωισμό, υπερηφάνεια. Όχι ότι δεν αγωνίζεσαι∙ εγώ σου τα λέω και λίγο υπερβολικά. Έχεις καλή διάθεση και ο Χριστός θα σε βοηθήση. Στάσου σαν παιδάκι μπροστά στον Θεό και μη σκέφτεσαι τίποτε. Κινήσου απλά, και θα δης πόση Χάρη θα σου δώση ο Χριστός και η Παναγία. Μπαίνοντας στην εκκλησία να σκέφτεσαι πως μπήκες μέσα στο καράβι, και άφησε τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού να σε πάω όπου θέλει.

-         Ο ύπνος, Γέροντα, με κλέβει στις Ακολουθίες και μερικές φορές δεν μπορώ να παρακολουθήσω καθόλου. Ύστερα μου λέει ο λογισμός: «Τι έγινε που πήγες στην Ακολουθία, αφού δεν προσευχήθηκες;».

-         Και όταν νυστάζης, και όταν σε κλέβη ο ύπνος, το καράβι ταξιδεύει. Μέσα στο καράβι, άλλος χαζεύει, άλλος νυστάζει , άλλος κοιμάται, αλλά το καράβι προχωράει για τον προορισμό του. Εσύ να προσπαθής να μην κοιμάσαι.

-         Γέροντα, αν ο νους στην Ακολουθία δεν ασχοληθή με τη  προσευχή , είναι κουραστική η Ακολουθία.

-         Ναι ,γιατί τότε δεν τρέφεται ο άνθρωπος. Όταν ο νους δεν είναι στα θεία νοήματα, η Ακολουθία είναι απλώς μια σωματική άσκηση, ένας κόπος για την αγάπη του θεού . Πάντως και αυτός που νυστάζει στην εκκλησία και αγωνίζεται να μην τον πάρει ο ύπνος , έχει μεγάλο μισθό. Μήπως δεν είχε κρεβάτι στο κελλί του, να πάη να κοιμηθή; Δυο κοσμικοί πήγαν στο Άγιον όρος σε μια αγρυπνία. Κοιμήθηκαν πρώτα και κατέβηκαν στον ναό στους Αίνους. Ένας καλόγερος στο στασίδι νύσταζε και αγωνιζόταν να μην κοιμηθή. Ο ένας από τους δύο κοσμικούς ,όταν τον είδε, λέει στον διπλανό του: «Κοίτα, οι καλόγεροι κοιμούνται». Τότε ο άλλος του απάντησε σαν ροβ καλό ληστή: «Δεν ντρέπεσαι; Εμείς κοιμηθήκαμε τόσες ώρες και τώρα ήρθαμε. Δεν θα μπορούσε κι αυτός να πάη στο κελλί του να κοιμηθή;  Στρώμα μπορεί να μην έχη, αλλά ένα ξυλοκρέβατο θα έχη».

-         Την Ακολουθία , Γέροντα, δεν την χαίρομαι.

-         Όλο χαρά να ζητάμε; Βρίσκεσαι στον ναό για τον Χριστό. Στέκεσαι στο στασίδι, ακουμπάς κιόλας τα χέρια και ξεκουράζεσαι λίγο. Να σκέφτεσαι: «Ο Χριστός έχει απλωμένα τα χέρια στον Σταυρό , ενώ εγώ ξεκουράζομαι κιόλας». Έτσι θα νιώσης ανάπαυση.

-         Γέροντα, στην Ακολουθία μπορούμε να καθώμαστε;

-         Όποιος έχει κάποια δυσκολία , μπορεί να καθήση λίγο. Όποιος όμως έχει το κουράγιο , καλό είναι να στέκεται όρθιος. Αλλά αυτό να το αισθάνεσθε και να το κάνετε από μέσα σας. Όχι να λέτε: «Τώρα θα πάμε στην εκκλησία, θα σταθούμε έτσι, θα έχουμε σκυμμένο το κεφάλι, δε θα κουνηθούμε». Αυτό είναι ένα πράγμα τυπικό, εξωτερικό.

-         Πολλές φορές, Γέροντα, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ μέσα στην εκκλησία, επειδή πονούν τα πόδια μου από την ορθοστασία. Τι να κάνω;

-         Να θυμάσαι το τιμωρητικό ξύλο, στο οποίο έβαλαν τα πόδια του Χριστού και να λες: «Δόξα τω Θεώ, που πονάω». Τότε θα ξεχνάς τον δικό σου πόνο , η καρδιά σου θα γλυκαίνεται και θα λες καρδιακά την ευχή.

Από το βιβλίο: « ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ

ζ΄

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Για την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου , που είναι υπόδουλος της αμαρτίας και παραχωρεί ώστε να κυριεύει την καρδιά του ο Διάβολος.

Σε τέτοια λοιπόν κατάσταση βρίσκεται η καρδιά εκείνου του ανθρώπου που είναι προσηλωμένος στις τρυφές αυτού του κόσμου, και περνάει τη ζωή του με αμαρτίες σύμφωνα με τον αιώνα αυτού του κόσμου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας, του αέρα, του πνεύματος , αυτού που τώρα ενεργεί στους γιούς της απείθειας.(Εφεσ.ΚΕδ. βλ στίχ.2). το πρόσωπο του παριστάνει την αδιαφορία. Έτσι αυτός επειδή όχι μόνο δεν φοβάται την αμαρτία, αλλά και τίποτε δεν το θεωρεί αμαρτία, γι’ αυτό συγχωρεί στον εαυτό του να επιθυμήσει ότι θα ήθελε η κακή του η καρδια· έτσι ζει αμέριμνα χωρίς να συλλογίζεται καθόλου τον Θεό, ή για την αιώνια ζωή, ούτε για την φοβερή κρίση· στην καρδιά του κατοικεί ο διάβολος με τα τάγματα του, δηλαδή με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα τα οποία παριστάνονται με το είδος των επτά ακόλουθων ζώων·

Α) το πτηνό που ονομάζεται Ταώς(παγόνι), το οποίο υπερβαίνει με τα απλωμένα λαμπερά πτερά του, όλα τα άλλα πτηνά, παριστάνει την υπερηφάνεια και αλαζονεία, η οποία ρίχνει τους ανθρώπους στην φιλαυτία , εξαιτίας μερικών προτερημάτων του, καθώς είναι παραδείγματος χάριν οι αξίες, ο πλούτος , η ομορφιά, και τα αξιώματα, τα οποία ακόμη κι αν τα έλαβαν από το Θεό χωρίς να είναι διόλου άξιοι, όμως υψώνουν τον εαυτό τους με αυτά τα χαρίσματα, τα οποία τους χάρισε το Θεός, και ξεπερνούν τους άλλους και γι’ αυτό νομίζουν ότι έχουν δίκαιο να εξευτελίζουν, να περιφρονούν , και μάλιστα να τυραννούν τους άλλους.

Β) Ο Τράγος είναι ζώο με ασέλγεια και βρομερό, σημαίνει την ασωτεία και κάθε ακαθαρσία.

Γ) Ο Χοίρος σημαίνει την ακρασία, δηλαδή την λαιμαργία και την μέθη.

Δ) Ο Βάτραχος, ο οποίος τρέφεται από το χώμα , δείχνει την φιλαργυρία, η οποία παρακινεί τους ανθρώπους να ορμάνε με άπληστη καρδιά για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών , και με αυτό τραυματίζει την καρδιά του ανθρώπου.

Ε) Το Φίδι, το όργανο του διαβόλου, που απάτησε και διέστρεψε τους προπάτορες μας, φθονώντας την ευδαιμονία τους, φανερώνει τον ίδιο τον φθόνο και την θεληματική κακία.

ΣΤ) Η Τίγρης , το κάκιστο και αγριότατο από όλα τα άλλα θηρία, σημαίνει την οργή και εκδίκηση , οι οποίες φέρνουν τους ανθρώπους σε τέτοια κατάσταση, ώστε να κάνουν εκείνα τα είναι γνώρισμα μόνο των άγριων ζώων.

Ζ)Η Χελώνα , η οποία κινείται αργά, παριστάνει την τεμπελιά και αδιαφορία, που αφαιρούν από τους ανθρώπους κάθε κλίση και προθυμία στο καλό, και κάνουν να αποστρέφονται την προσευχή, η οποία είναι οδός προς τους ουρανούς.

Το Άγιον Πνεύμα σε μια τέτοια άθλια κατάσταση του αμαρτωλού απομακρύνεται από την καρδιά του, όμως δεν σταματά από το να προβάλλει σ’ αυτόν τα χαρίσματα και τα ελέη του, τα οποία φανερώνει η τριγύρω από την καρδιά φλόγα· το Πνεύμα το Άγιον δεν μπαίνει στην καρδιά του, καθότι αυτή είναι γεμάτη βδελύγματα από την αμαρτία, και βρίσκεται όλως διόλου στην εξουσία του Σατανά· η χάρις του Ιησού Χριστού που σχηματίζεται εδώ με σχήμα Αγγέλου, αγωνίζεται να εγείρει τον αμαρτωλό με τον λόγο του Θεού και με άλλους τρόπους· αυτός όμως δεν έρχεται σε αίσθηση , και τίποτε δεν κεντά την καρδιά του· επειδή αυτός παντελώς κουφάθηκε και δόθηκε στις τρυφές και τις ηδονές, τις οποίες μισεί ο Θεός. Τέτοια λοιπόν είναι η φοβερή και ελεεινή κατάσταση του αμαρτωλού , που περνάει την ζωή του σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας του κόσμου· αχ! Πόσοι άνθρωπος ζούνε σε τέτοια άθλα κατάσταση με τόση αφροντισιά , σαν να μην βρίσκονται στον παραμικρό κίνδυνο! Αυτοί ονομάζονται μεν χριστιανοί , είναι όμως υπόδουλοι της αμαρτίας, και του διαβόλου· αυτοί έχουν το όνομα , ότι ζούνε είναι όμως νεκροί κατά τον Απόστολο· (Αποκάλ. Κεφ. Γ΄. στιχ. 1)αυτοί μπορούν να αναστηθούν ψυχικά, να ελευθερωθούν από τις αμαρτίες τους, να αποτινάξουν τον βαρύ ζυγό του διαβόλου, και να ζήσουν ελεύθεροι εν Χριστώ, με ειλικρινή μετάνοια και αληθινή εξομολόγηση στον Πνευματικό τους πατέρα, περνώντας το υπόλοιπό της ζωής τους με αρετή , σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, δεόμενοι για πάντα προς τον Θεό.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ-Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΑΝΩΝΗΜΟΥ

Εἶπε κάποιος γέροντας: - Αὐτὸς ποὺ μπαίνει σὲ ἀρωματοπωλεῖο, κι ἂν ἀκόμα δὲν ἀγοράσει τίποτα, παίρνει πάντως ἐπάνω του κάποια εὐωδία.

Εἶπε κάποιος γέροντας:
- Αὐτὸς ποὺ μπαίνει σὲ ἀρωματοπωλεῖο, κι ἂν ἀκόμα δὲν ἀγοράσει τίποτα, παίρνει πάντως ἐπάνω του κάποια εὐωδία. Ἔτσι συμβαίνει καὶ μ᾿ αὐτὸν ποὺ ἐπισκέπτεται τοὺς πατέρες. Ἂν θελήσει νὰ ἐργαστεῖ πνευματικά, τοῦ δείχνουν τὸ δρόμο τῆς ταπεινώσεως, ποὺ τὸν προστατεύει σὰν τεῖχος ἀπὸ τὶς ἐπιδρομὲς τῶν δαιμόνων

 απο το  Γεροντικο  
Ηλιας χαιντουτης  10 Σεπ 2012