Τί είναι το κομποσχοίνι;

Με τη νοερά προσευχή ασχολούνταν όλοι οι μοναχοί είτε στις ιερές Ακολουθίες είτε στα διακονήματά τους ή στον προσωπικό τους κανόνα.

Με κάθε μία μετάνοια έλεγαν τα λόγια «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς». Για να έχουν μέτρο και σαφή την άσκηση, μάζευαν πολλά λιθαράκια, τα έβαζαν στο δεξί μέρος και κάνοντας μία γονυκλισία έπαιρναν ένα λιθαράκι και το έβαζαν στο αριστερό, μέχρι να τελειώσουν , αν ήταν εκατό ή τριακόσιες ή όσες ήθελαν να κάνουν.

Πλησιάζοντας τότε ο παμπόνηρος και πολυμήχανος διάβολος, έπαιρνε λιθαράκια από τα μετρημένα για τις γενόμενες μετάνοιες και τα έβαζε στο δεξιό μέρος, δηλαδή στα μη τελειωμένα λιθαράκια. Έτσι κοπίαζαν υπερβολικά , κουράζονταν και θλίβονταν, μη γνωρίζοντες οι μοναχοί τί να πράξουν. Ένας από τους ασκητές εκείνους πήρε τότε ένα σχοινί, έδεσε μερικούς κόμβους και με αυτό άρχισε να μετρά τις μετάνοιες. Αλλά και αυτούς τους κόμβους ο πονηρός δαίμονας τους διέλυσε και το σχοινί εξαφάνισε.

Βρισκόμενος σε θλίψη και αδημονία παρακαλούσε το Θεό να τον φωτίσει τί να κάνει. Βλέπει την επόμενη νύχτα στον ύπνο του άγγελο Κυρίου, ο οποίος κρατούσε στο αριστερό του χέρι κομποσχοίνι, το τραβούσε με τον αντίχειρα του αριστερού του χεριού και με το δεξί του έκανε σταυρούς, δηλαδή το σημείο του Σταυρού πάνω στο σώμα του. Ύστερα τραβούσε το κομποσχοίνι και δεν έκανε σταυρούς, αλλά μόνο προσευχόταν. Μετά άρχισε να κάνει μετάνοιες, γονυκλισίες και να τις μετρά με το κομποσχοίνι που κρατούσε στο αριστερό χέρι. Κάθε κόμπος και μία μετάνοια.

Έδωσε ο άγγελος Κυρίου αυτό το κομποσχοίνι στον ασκητή και παίρνοντας στα χέρια του νήμα, του λέει: Τώρα θα σου δείξω πώς να πλέκεις το κομποσχοίνι, το οποίο ποτέ δε θα μπορέσει να χαλάσει ο πονηρός δαίμονας , και του έδειξε πώς να το πλέκει σταυρωτά , από εννέα σταυρούς αποτελούμενος ο κάθε κόμβος (καθώς εννέα είναι τα αγγελικά τάγματα) , και άφησε ατελείωτο το κομποσχοίνι. Όταν ξύπνησε ο ασκητής βρήκε στα χέρια του τα δύο κομποσχοίνια, το τέλειο, με το οποίο ο άγγελος έκανε την προσευχή, τους σταυρούς και τις μετάνοιες, και το ατελείωτο. Συνέχισε ο ασκητής και τελείωσε το κομποσχοίνι εκείνο, καθώς διδάχθηκε από τον άγγελο. Έκανε και άλλα, δίδαξε και άλλους και έκτοτε επικράτησε να γίνεται αυτό το άγιο, αγγελοδίδακτο κομποσχοίνι.

Υπάρχουν κομποσχοίνια με τριάντα τρεις , πενήντα, εκατό, τριακόσιους και χίλιους κόμβους. Τα τριαντατριάρια συμβολίζουν τα τριάντα τρία χρόνια του Ιησού Χριστού που έζησε πάνω στη γη. Δυστυχώς πολλοί στην εποχή μας φέρουν το κομποσχοίνι για μόδα ή για γούρι, ακόμα και για λόγους φοβίας. Το κομποσχοίνι είναι το ιερό και ασφαλές φυλακτό που θα μας βοηθήσει, ώστε να ενώσουμε το νου μας με τα λόγια της προσευχής και να επικαλούμαστε με πόθο και  θεία φλόγα το όνομα του Ιησού Χριστού…

Πηγή: Θεολογία και Θαύματα

της Νοεράς Προσευχής

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ

ΠΑΥΛΟΥ Κ. ΝΤΑΝΑ

ΙΕΡΟΚΥΡΗΚΟΣ

Εκδόσεις «Άθως»

Ευχαριστούμε για την ελπίδα

Εκδόσεις Χρυσοπηγή 

Αυτό το Πάσχα ήταν διαφορετικό στο χωριό Λουγκουζί. Όλα μαρτυρούσαν την πλούσια ευλογία του Θεού. Ο Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος αν και ημιτελής ήταν όμως  φιλόξενος για να ζεστάνει τις αποσταμένες ελπίδες αυτών των ανθρώπων ,των πρώτων Χριστιανών της Ιεραποστολής στο χωριό Λουγκουζί. Οι μέρες πέρασαν ευλογημένα και όμορφα. Κατανυκτικά η Μεγάλη Εβδομάδα.Το Πάθος του Χριστού συνόδευαν οι καημοί και τα πάθη αυτών των ευλογημένων ανθρώπων .Και ήρθε το Πάσχα.Λαμπρό και ιδιαίτερο που μύρισε Ορθοδοξία και Ελλάδα.Η Εκκλησία στολίστηκε ,στους πρόχειρους ιστούς ανέβηκαν οι σημαίες.Η Ουγκαντέζικη, η Βυζαντινή και η Ελληνική.Όλα πήραν ένα χρώμα ιδιαίτερο σε μια μικρή και φτωχή μεριά του κόσμου.Οι άνθρωποι φωτεινοί με τα καλά τους ρούχα ,η χορωδία με καινούργια στολή .Όλα μέσα στο φως.Κεριά και πρόσωπα με φως παντού. Κρίστο Αζούκιτέ-Χριστός Ανέστη!!Ο π.Γεώργιος με το κερί και τη μεγάλη του καρδιά.

 

Κοινώνησαν όλοι και στο τέλος πήραν τα αυγά με χαρά μεγάλη. Και μετά φαγητό  με κρέας και ρύζι γιατί σήμερα είναι Πάσχα!!Και πάλι ευχές και πασχάλια χαρά που κρατάει πολύ..

Δεχτήκαμε πολλές επιστολές από τα παιδιά του Λουγκουζί.Μα ένα γράμμα από ένα ορφανό παιδάκι μας κέντησε την καρδιά. Ευχαριστούμε για την ελπίδα που φέρατε στο χωριό μας. Και μεις ευχαριστούμε από καρδιάς  όλους όσοι  βοηθούν με αμέτρητους τρόπους να μη σβήσει η ελπίδα της ιεραποστολής.
 Για οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια Εθνική Τράπεζα 656 -20111586

 

 

 

 

Ένας ιερέας με φόρμα και σφυρίχτρα

Του Δημήτρη Ριζούλη, από την «Κυριακάτικη δημοκρατία»

Το κουδούνι χτυπά και σηματοδοτεί το τέλος του διαλείμματος. Οι μαθητές όμως του 5ου Γυμνασίου στο Παλαιό Φάληρο όχι μόνο δεν στεναχωριούνται, αλλά αντίθετα περιμένουν πώς και πώς την ώρα που θα ξεκινήσει το επόμενο μάθημα. Είναι η ώρα της γυμναστικής! Εχοντας ήδη βάλει τις φόρμες και τα αθλητικά τους παπούτσια, βγαίνουν στην αυλή περιμένοντας τον «κύριο καθηγητή». Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση ο γυμναστής δεν είναι «κύριος», αλλά «πάτερ» και φοράει -εκτός από τη φόρμα του- ράσα! Πρόκειται για τον π. Ιωσήφ Ταγαράκη, τον μοναδικό ιερέα - γυμναστή σε σχολείο σε όλη την Ελλάδα.

Ο π. Ιωσήφ (πατέρας τριών παιδιών) μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ ενορίας (είναι στην Παναγίτσα του Παλαιού Φαλήρου), σχολείου και οικογένειας. Με μεταπτυχιακό, αλλά και διδακτορικό στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ (πέραν του πτυχίου των ΤΕΦΑΑ), δίνει στους μαθητές του το μήνυμα «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Η δεύτερη εργασία του είναι σχεδόν εθελοντική, αφού αμείβεται με μόνο 200 ευρώ τον μήνα επιπλέον, παρότι απασχολείται πλήρως.

Ο π. Ιωσήφ, που -μεταξύ άλλων- έχει μετατρέψει το διαδίκτυο σε «άμβωνα» και επικοινωνεί με 1.200 χρήστες μέσω e-mail πνευματικού περιεχομένου, μιλά στην «κυριακάτικη δημοκρατία» για τη ζωή του, το σχολείο και το πώς αντιμετωπίζουν οι μαθητές τον ιερέα - γυμναστή τους.

Πάτερ Ιωσήφ, πού μεγαλώσατε και τι σπουδές κάνατε;

Γεννήθηκα, μεγάλωσα και σπούδασα στη Θεσσαλονίκη. Κατάγομαι από ιερατική οικογένεια. Ο πατέρας μου είναι μέχρι σήμερα εν ενεργεία ιερέας (της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως - Σταυρουπόλεως) και συνταξιούχος εκπαιδευτικός θεολόγος, ενώ η μητέρα μου ήταν επίσης εκπαιδευτικός, αγγλικής φιλολογίας.

Σπούδασα στο ΤΕΦΑΑ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου έλαβα υποτροφίες για τις επιδόσεις μου στα μαθήματα της σχολής και στο 4ο έτος σπουδών είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μαθήματα στην Ανώτατη Σχολή Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού στην Κολονία της Δυτικής Γερμανίας, μέσω υποτροφίας του προγράμματος ERASMUS της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Παράλληλα είχα την ευκαιρία να ολοκληρώσω και τις σπουδές βυζαντινής μουσικής και να λάβω πτυχίο και δίπλωμα μουσικοδιδασκάλου.

Είχατε όμως και αγάπη στον αθλητισμό...

Πράγματι. Από τα παιδικά μου χρόνια οι αθλητικές δραστηριότητες αποτελούσαν πάντοτε τμήμα της καθημερινότητάς μου. Ασχολήθηκα με τους δρόμους μεσαίων αποστάσεων, με καθημερινές προπονήσεις στο Καυτανζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης. Σήμερα προσπαθώ, στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που εναπομένει, να γυμνάζομαι, συνήθως μαζί με τα παιδιά μου.

Φαντάζομαι, λόγω και του ιερέα πατέρα, ότι είχατε στενή σχέση με την Εκκλησία...

Κατά την προσωπική μου εμπειρία, η συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας είναι στοιχείο φυσικό ή και αυτονόητο. Κι αυτό όχι με την έννοια κάποιας γονεϊκής επιβολής ή της εκπλήρωσης καθηκόντων, αλλά με τη μορφή των συνθηκών που δίνουν αφορμή για πολύμορφη αγωγή, άσκηση και καλλιέργεια προσωπικών δυνατοτήτων και συμπεριφορών.

Στη συνέχεια εργαστήκατε ως γυμναστής;

Επειτα από εναγώνια αναζήτηση επαγγελματικής αποκατάστασης, βρήκα εργασία ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής σε ιδιωτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης, με μειωμένο όμως ωράριο. Οταν θεσμοθετήθηκε η διαδικασία των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ για εκπαιδευτικούς, έλαβα μέρος και διορίστηκα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια υπηρετώ στο 5ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου.

Πότε πήρατε την απόφαση να γίνετε κληρικός;

Η ιδέα της ιεροσύνης παρουσιάστηκε και καλλιεργήθηκε με τρόπο ήπιο και αθόρυβο. Σημαντική υπήρξε η καθοδήγηση του πνευματικού μου, ο οποίος δέχεται με περισσή αγάπη την εξομολόγησή μου από την παιδική μου ηλικία και συμπαρίσταται πνευματικά με την ευχή του. Η συνεπής και διακριτική παρουσία του ιερέα πατέρα μου αποτελεί επίσης καταλυτικό παράγοντα. Η ατμόσφαιρα της σταθερής παρουσίας του Θεού και των ανθρώπων Του στη ζωή μου νομίζω ότι συνέχει την ωρίμανση της αρχικής διάθεσης και την εδραίωση της τελικής απόφασης για τη χειροτονία μου.

Κρίσιμη οπωσδήποτε υπήρξε η συγκατάθεση της συζύγου μου. Η τελική ευθύνη της χειροτονίας εναπόκειται στο πρόσωπο του επισκόπου που θα την επιτελέσει. Η εγκάρδια υποδοχή, η φωτισμένη πνευματική καθοδήγηση και η προσωπική συμβολή στην επίλυση μικρών ή μεγαλύτερων διλημμάτων χαρακτηρίζουν την παρουσία του μητροπολίτη Νέας Σμύρνης Συμεών στη μέχρι τώρα πορεία μου.

Η επιλογή σας αυτή ξένισε κάποιους στο περιβάλλον σας;

Η χειροτονία πραγματοποιήθηκε στην ηλικία των 33 ετών, όταν ήδη είχα την οικογένειά μου και τα τρία μου παιδιά. Ηταν επομένως, από απόψεως ηλικίας τουλάχιστον, μια απόφαση συνειδητή και όχι κάποια έμπνευση στιγμιαίου ενθουσιασμού. Ετσι και οι άνθρωποι που ήδη με γνώριζαν νομίζω ότι δεν παραξενεύτηκαν.

Παράλληλα με τη γυμναστική και την ιεροσύνη, όμως, συνεχίσατε τις σπουδές σας...

Ναι. Πριν από τη χειροτονία μου είχα ήδη ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές μου σπουδές και είχα ξεκινήσει τη διδακτορική μου διατριβή. Η προσπάθεια αυτή ολοκληρώθηκε ήδη, ενώ παράλληλα είχα την ευκαιρία να συμπληρώσω την εκπαίδευσή μου με επιπλέον σπουδές σε ξένες γλώσσες.

Το διδακτορικό σας αφορά τους εφήβους. Πόσο δύσκολη είναι τελικά αυτή η ηλικία;

Ισως θα ήταν προτιμότερο να αποκαλέσουμε την εφηβεία κρίσιμη ή αποφασιστική. Η ηλικία αυτή έχει όλα τα όμορφα στοιχεία της δημιουργίας, της επιλογής και της διαμόρφωσης αντιλήψεων, αξιών και συμπεριφορών. Στη διδακτορική μου διατριβή διερευνήθηκε ο τρόπος με τον οποίο οι έφηβοι αναπτύσσουν σχέσεις μεταξύ τους και η επίδραση που έχουν οι προσωπικές αξίες και το ήθος σ’ αυτή την αμφίδρομη σχέση. Αυτό που στον χώρο της παιδαγωγικής ονομάζουμε ηθική αγωγή είναι από τα πιο ενδιαφέροντα και συνάμα σύνθετα ζητήματα της σύγχρονης παιδαγωγικής επιστήμης διεθνώς. Δυστυχώς, στη χώρα μας ελάχιστο επιστημονικό ενδιαφέρον επιδεικνύεται σε παρόμοια θέματα. Ενδεικτικό ίσως είναι και το γεγονός ότι το διδακτορικό μου, παρότι πραγματοποιήθηκε με έρευνα σε γυμνάσια και έλαβαν μέρος περισσότεροι από 500 μαθητές και μαθήτριες, κρίθηκε ως «μη συναφές με το εκπαιδευτικό έργο» (!) που επιτελώ στο σχολείο. Η συγκεκριμένη κρίση, που διατυπώθηκε από το τοπικό υπηρεσιακό συμβούλιο και υπογράφτηκε από τους εκλεγμένους συνδικαλιστές - εκπαιδευτικούς της περιοχής, ίσως να είναι ενδεικτική και της σημασίας που επιδίδεται σε παρόμοια ζητήματα από ανθρώπους που λειτουργούν σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς.

Πάτερ είστε σήμερα γυμναστής σε σχολείο και αποτελείτε τη μοναδική περίπτωση εν ενεργεία γυμναστή - ιερέα στην Ελλάδα. Πώς σας αντιμετωπίζουν οι μαθητές σας;

Το αντιμετωπίζω ως μεγάλο δώρο. Η ενασχόληση με την εκπαίδευση, με την αγωγή των νέων παιδιών είναι πηγή χαράς και πρόκληση υπευθυνότητας.

Ανάμεσα στις ασκήσεις, στις τεχνικές και στα παιχνίδια που εφαρμόζουμε στο σχολείο έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τους μαθητές μας εγγύτερα, να τους πλησιάσουμε και να συζητήσουμε μαζί τους. Ετσι αναπτύσσεται ένα κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ μας.

Υπάρχει προκατάληψη;

Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο αντιληπτό από μέρους μου. Ισως μια αρχική απορία ή ένα ξάφνιασμα στην αρχή. Με την πάροδο του έτους γνωριζόμαστε και συνεργαζόμαστε δημιουργικά τόσο με τα παιδιά όσο και με τους γονείς τους.

Είστε φίλος με τους μαθητές σας;

Στο επίπεδο της εκδήλωσης προσωπικού ενδιαφέροντος για τις δυνατότητες και τις ανάγκες κάθε μαθητή σίγουρα ναι. Ομως ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι ευρύτερος, καθώς περιλαμβάνει την ευθύνη της διδασκαλίας και της αγωγής.

Στο σχολείο κάνετε γυμναστική με το ράσο ή τη φόρμα;

Η αθλητική ενδυμασία αποτελεί για τον καθηγητή φυσικής αγωγής αυτονόητη συνθήκη. Το ίδιο ακριβώς καλούνται να εφαρμόζουν και οι μαθητές. Οπως ακριβώς ο χειρουργός φοράει τη χειρουργική του φόρμα έτσι και ο χώρος του σχολείου επιβάλλει αντίστοιχη αμφίεση για τον καθηγητή φυσικής αγωγής. Αυτό λοιπόν που, έπειτα από ευλογία του επισκόπου μας, εφαρμόζω είναι να χρησιμοποιώ κανονικά αθλητική φόρμα κατά τη διδασκαλία του μαθήματος. Ξέρετε, έχω συνηθίσει από παλιά αυτή τη διαδικασία και δεν μου φαίνεται αφύσικη.

Ως προς την ενορία ποια είναι εκεί τα καθήκοντά σας;

Στην ενορία, που βρίσκεται στο Παλαιό Φάληρο, αλλά όχι στην ίδια συνοικία με το σχολείο, ιερουργώ και συμμετέχω στις καθημερινά τελούμενες ιερές ακολουθίες και κηρύττω. Επιπλέον διακονώ το μυστήριο της εξομολόγησης και έχω την ευθύνη του τομέα νεότητας και της αιμοδοσίας της ενορίας μας. Η καθημερινή επικοινωνία με νέους ανθρώπους, η πραγματοποίηση τακτικών συναντήσεων για νέους και εργαζομένους κάθε Παρασκευή στις 9 το βράδυ, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών αποτελούν ένα μέρος των ασχολιών μου.

Με την οικογένεια πώς τα καταφέρνετε;

Εχω τρία αγόρια (16, 14 και 9 ετών), που φοιτούν στη β΄ λυκείου, στη γ΄ γυμνασίου και τη γ΄ δημοτικού αντίστοιχα. Είναι εύλογο πως κι εγώ αντιμετωπίζω το συνεχές τρέξιμο των γονιών για την κάλυψη των ποικίλων αναγκών τους και πως έχω παρόμοιες αγωνίες και προβληματισμούς για το μέλλον τους. Ωστόσο, η ελπίδα που κυριαρχεί στον χώρο της πίστης στηρίζει και δίνει νόημα στη ζωή μας, όσο κι αν απογοητευόμαστε από εκείνους που διαχειρίζονται τα κοινά και κατέχουν υπεύθυνες θέσεις.

Και όταν, Γέροντα, ξέρω ότι θα ξαναπέσω;

Και όταν, Γέροντα, ξέρω ότι θα ξαναπέσω;

- Δεν ξέρεις από φοβία σκέφτεσαι έτσι. Μην έχετε φοβία μήπως ξανακάνετε το ίδιο σφάλμα, γιατί έτσι κλονίζεται η πίστη σας στον Θεό. Μη ντα σκαλίζετε τόσο πολύ. Όταν σας λέη ο λογισμός ότι δεν πρόκειται να διορθωθήτε και διαλύεσθε από την λύπη, χρειάζεται να δώσετε ένα ψεύτικο κουράγιο στον εαυτό σας.
«Δόξα σοι ο θεός, να πήτε, σήμερα είμαι καλύτερα από χθες.
Δόξα σοι ο Θεός χίλιες φορές ...;».
Αν και φαίνεται ψεύτικο αυτό το κουράγιο, μέσα του όμως κρύβει μια μεγάλη δύναμη, την ελπίδα στον Θεό. Η ελπίδα στον Θεό είναι ο μοχλός που αναποδογυρίζει την απελπισία, ελευθερώνει την ψυχή από την λύπη και το άγχος και τονώνει σιγά-σιγά τις πνευματικές δυνάμεις με την θεία ζωντάνια που δίνει.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου.

Όταν κάποιος έχει αρρώστια, τότε μπορεί να καταλάβει τον πόνο του άλλου.

Όταν κάποιος έχει αρρώστια, τότε μπορεί να καταλάβει τον πόνο του άλλου. Και όταν κοιτάξεις λίγο τον πόνο του αδελφού σου ελαφρύνεται κατά πολύ και ο δικός σου πόνος. Ο Θεός παραχωρεί την ασθένεια για να εξοφλήσουμε ή να αποταμιεύσουμε. Οι αρρώστιες είναι περαστικές αλλά και πολύ ωφέλιμες. Ο Θεός πάρα πολλές φορές κάνει αυτό που θέλει μέσω των γιατρών. Και αν δεν δίνει πολλές φορές άμεσα την θεραπεία είναι για να ωφεληθεί ο άνθρωπος.

Γέροντας Παΐσιος

Αιμοδοσία στον Ιερό Να­ό Κοι­μή­σε­ως Θε­ο­τό­κου Παλαιού Φαλή­ρου

«Όσοι έχουν πνευματική αγάπη,…αγαπούν χωρίς να σκέπτονται αν τους αγαπούν ή δεν τους αγαπούν οι άλλοι…. Θέλουν όλο να δίνουν και να δίνονται,…».

                   (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου)

Ιούνιος. Προάγγελος θερινών διακοπών και προανάκρουσμα αναψυχής, έστω και ολιγοήμερης, για τους περισσότερους. Ταυτόχρονα, ο ίδιος μήνας αποτελεί και μήνα μέγιστης ανάγκης για αίμα. Τα νοσοκομεία της χώρας βοούν. Ίσως η αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων αυτή την εποχή, αλλά σίγουρα και η απουσία αιμοδοτών από τα μεγάλα αστικά κέντρα – λόγω θέρους, δημιουργούν εφιαλτική ατμόσφαιρα για ασθενείς, τραυματίες, μεταγγιζόμενους, παιδιά με μεσογειακή αναιμία, καρκινοπαθείς...

Η πρόσκληση για βοήθεια απευθύνεται προς όλους μας. Το προσκλητήριο της ενοριακής «ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑΣ της ΑΓΑΠΗΣ» μάς καλεί να δώσουμε αίμα. Να μεταγγίσουμε ελπίδα και πνοή στους αδελφούς μας που έχουν ανάγκη για ζωή. Σας προσκαλούμε να γίνεται μέρος της κίνησης αγάπης. Να προσέλθετε και να δώσετε αίμα ή να συνεισφέρετε στο έργο της ενημέρωσης, παρακινώντας άλλους.

Η  ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ θα πραγματοποιηθεί στα μέσα του Ιουνίου, το

Σαββατοκύριακο 14 και 15 Ιουνίου

ώρες: 10.00 π.μ. έως 1.00 μ.μ.

στον  Ιερό Να­ό  Κοι­μή­σε­ως  Θε­ο­τό­κου  Παλαιού Φαλή­ρου. 

Δίνουμε αίμα ή βοηθούμε με κάθε τρόπο. Για το σκοπό αυτό ενημερώνουμε και άλλους. Έντυπα που μπορούν να τοποθετηθούν σε κεντρικά σημεία (είσοδο πολυκατοικίας, καταστήματα, κολώνες, κ.ά.) θα βρείτε στην ιστοσελίδα της ενορίας, στη σελίδα μας στο facebook και στο παγκάρι του ναού μας. Εκτυπώστε, προωθήστε, αναρτήστε, ανα-κοινοποιείστε. Έτσι, το καλοκαίρι μπορεί να αποκτήσει μια νότα χαράς, μια απόχρωση αγάπης κι ελπίδας για όλους.

Σας περιμένουμε….

Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιού Φαλήρου

www.koimisifalirou.gr

https://www.facebook.com/koimisifalirou

Προσευχή για τις εξετάσεις μαθητών, για φώτιση και καλά αποτελέσματα!

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, ὁ Πανταχοῦ Παρὼν καὶ τὰ Πάντα Πληρῶν, ὁ Θησαυρός τῶν Ἀγαθῶν καὶ Ζωῆς Χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον, Ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν
ΣΩΣΟΝ με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος, ὅτι ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων.  μάταια ἐλάλησεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, χείλη δόλια ἐν καρδίᾳ, καὶ ἐν καρδίᾳ ἐλάλησε κακά.  ἐξολοθρεύσαι Κύριος πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια καὶ γλῶσσαν μεγαλοῤῥήμονα.  τοὺς εἰπόντας· τὴν γλῶσσαν ἡμῶν μεγαλυνοῦμεν, τὰ χείλη ἡμῶν παρ᾿ ἡμῖν ἐστι· τίς ἡμῶν Κύριός ἐστιν;  ἀπὸ τῆς ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν καὶ ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων, νῦν ἀναστήσομαι, λέγει Κύριος· θήσομαι ἐν σωτηρίῳ, παῤῥησιάσομαι ἐν αὐτῷ.  τὰ λόγια Κυρίου λόγια ἁγνά, ἀργύριον πεπυρωμένον, δοκίμιον τῇ γῇ κεκαθαρισμένον ἑπταπλασίως.  σύ, Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καὶ διατηρήσαις ἡμᾶς ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ εἰς τὸν αἰῶνα.  κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι· κατὰ τὸ ὕψος σου ἐπολυώρησας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων.

Μαρία Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Κτίστου, βίβλος Θεοῦ ἡ πανσφράγιστος, οὐρανῶν ἐν βίβλοις, σαῖς λιταῖς ἁγνὴ, κἀμὲ γράψον.

Ὡς οὖσα φωτοειδῂς, Πανάχραντε Θεογενήτρια, φωτιστικαῖς πρεσβείαις σου ἁγνὴ σκοτισθέντα μὲ φώτισον καὶ τοῦ φωτὸς βαδίζειν μέ, τάς θείας τρίβους, καταξίωσον.

Ευαγγέλιον

(Ιωάνν. ιδ΄12-26)

Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει, ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα μου πορεύομαι,   καὶ ὅτι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου, τοῦτο ποιήσω, ἵνα δοξασθῇ ὁ πατὴρ ἐν τῶ υἱῷ.   ἐάν τι αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ ποιήσω.   ᾿Εὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε,   καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα,   τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ γινώσκει αὐτό· ὑμεῖς δὲ γινώσκετε αὐτό, ὅτι παρ᾿ ὑμῖν μένει καὶ ἐν ὑμῖν ἔσται.   οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς· ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρ᾿ ὑμῖν μένων   ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν.  

ΕΥΧΗ

Δεσπότα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Πατρός, ἡ αὐτοσοφία καὶ πάσης συνέσεως χορηγός,

Ο Τὸ Πανάγιον Σοῦ Πνεῦμα  καταπέμψας  πλουσιοδώρως ἐπὶ τοὺς Σοῦς ἁγίους  ἀποστόλους καὶ μαθητὰς    καὶ ἐξ ‘ἀγραμμάτων        ἁλιέων ,  θεολόγους καὶ κοσμοκήρυκας  σοφωτάτους ἀναδείξας .

Αυτός  Φιλάνθρωπε,  κατάπεμψον καὶ ἐπὶ τὸν – τὴν δοῦλον-ην …….(τὸ ὄνομα του μαθητού) τὴν φωτιστικὴν ἀκτῖνα τοῦ Πνεύματός σου, εἰς εὔκολον μὲν κατανόησιν τῶν ἀναγινωσκομένων, εἰς καρποφορίαν δὲ ψυχωφελοῦς γνώσεως, προόδου , ἀληθείας καὶ εὐοδόσεως  εἰς τάς προκειμένας ἐξετάσεις, ἵνα πορευόμενοι ἐν τῷ φωτὶ τῶν ἐντολῶν Σου, δοξάζομεν διὰ παντός, ψυχὴ καὶ σώματι,τὸ πανάγιον καὶ προσκυνητὸν Ὄνομά Σου σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι. Ἀμήν.

Σόφισον Χριστέ,  ἀοράτως τὰς νεάνιδας, καὶ τοὺς νέους ταῖς βολαῖς ἐνεργειῶν, τῆς σοφίας Σου, Χριστέ, κατὰ τὴν ἔτασιν.

Πρόθυμον σπουδήν,πρὸς μελέτην καὶ ἐμπέδωσιν  τῶν ποικίλων μαθημάτων Ἰησοῦ τοῖς παιδίοις ἀφειδῶς ἐπιχορήγησον.

Ἡ πάσα νεολαία,  προσδοκᾶ Χριστέ μου, ἐπιτυχίας κομίσαι ὠφέλειαν, ἐκ τῶν ποικίλων ἀγώνων , αὐτῆς τῆ ρώμη σου.

Λαλῆσαι εἰς τὰ ὦτα, μαθητῶν καὶ νέων,  τὰ ἀκριβῆ καὶ τὰ ἄριστα Παναγνέ, κατὰ τὴν ὥραν αἰτοῦμεν,τῶν ἐξετάσεων.

Πάνσοφε Χριστέ μου Ἰησοῦ, ἡ πηγὴ τῆς ὄντως σοφίας, φώτισον δεόμεθα, ταῖς ἐνεργείαις σου, ὅπως ἔχωσιν ἅπαντες,ἐν τὴ ἐξετάσει, νοῦν ὀξὺν καὶ γρήγορον,

εἰς τὸ συγγράψασθε, πάσας τὰς ὀρθᾶς ἀποκρίσεις,ἐν ταῖς ἐρωτήσεσι Σῶτερ, ταῖς ὑποκειμέναις αὐτοῖς πάντοτε.

ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΑΓΙΟΙ  ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Άγιος Μελέτιος Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας (12η Φεβρουαρίου)

Νόμον ἔνθεον, ἐμμελετήσας, τὴν οὐράνιον, γνῶσιν ἐκλάμπεις, τὴ Ἐκκλησία Ἱεράρχα Μελέτιε, τὴν γὰρ Τριάδα κηρύττων ὁμότιμον, αἱρετικῶν διαλύεις τᾶς φάλαγγας. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

Όσιοι Διονύσιος «ο ρήτωρ» και ο υποτακτικός του Άγιος Μητροφάνης ο Πνευματικός  (9η Ιουλίου)

Θείοις ἄνθραξι, τῆς ἐγκρατείας, πάθη φλέξαντες, τὰ φρυγανώδη, ἀσκητικῶς ἐν τῷ Ἄθῳ ἠστράψατε· τῷ γὰρ ἀδύτῳ φωτὶ λαμπρυνόμενοι, τῶν θεοφόρων ἐφάμιλλοι ὤφθητε, Διονύσιε σοφέ, καὶ θεῖε Μητρόφανες, αἰτούμενοι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

*  *

Κομβοσχοίνι : Σε κάθε κόμπο λέμε:

 «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον – την δούλον- ην Σου …….(το όνομα του μαθητού)»

*  *

Τῆς εὐσπλαγχνίας τὴν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μὴ ἀστοχήσωμεν, ῥυσθείημεν διὰ σοῦ τῶν περιστάσεων, σὺ γὰρ εἶ ἡ σωτρηρία τοῦ γένους τῶνχριστιανῶν.

Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

(ΠΗΓΗ :

-Προσευχητάριον ειδικών περιστάσεων

-Το Προσευχητάρι της Παναγίας

-Προστάτες Άγιοι για 909 περιστάσεις

Παρακλητικός Κανών εἰς τὸν Δεσπότην Χριστὸν,

Ὑπὲρ τῶν μαθητῶν τῶν ὑποκειμένων εἰς ἐξετάσεις.-

- Μητροπολίτου Ἐδέσσης Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας κ.κ. Ἰωὴλ

-Ευχολόγιον Ι.Μ.Σίμωνος Πέτρας –Άγιον  Όρος. )

Επιμέλεια ,π.Διονύσιος Ταμπάκης –Ι.Ν.Παναγίας Ναυπλίου

 http://yiorgosthalassis.blogspot.com

 

 http://armenisths.blogspot.gr/

 

Ιερώνυμος: Χριστιανική υποχρέωση να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας

Ανθρωπιστική βοήθεια, με τη συμμετοχή της «Αποστολής», στους πλημμυροπαθείς Σερβίας και Βοσνίας

Ξεπέρασαν τους 95 τόνους τα τρόφιμα, ρούχα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης που συγκεντρώθηκαν το Σάββατο στα πλαίσια του προγράμματος «Όλοι μαζί μπορούμε» για τους πλημμυροπαθείς σε Σερβία, Κροατία και Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με πρωτοβουλία του ΣΚΑΪ, της »ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των πρεσβειών της Σερβίας και της Βοσνίας Ερζεγοβίνης.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος σε δηλώσεις του αναφέρθηκε στη συγκινητική συμμετοχή του κόσμου και τόνισε ότι: «είναι χριστιανική υποχρέωση να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που επλήγησαν από τις καταστροφικές πλημμύρες. Παρά την δύσκολη κατάσταση που και εμείς βιώνουμε, πρέπει να μοιραστούμε και αυτό το λίγο που έχουμε». Ο κ. Ιερώνυμος αναφέρθηκε στη συνεχή στήριξη που προσφέρει η «Αποστολή» στη περιοχή και υπογράμμισε ότι: «η Εκκλησία της Ελλάδος δεν σταμάτησε από την περίοδο του πολέμου να στηρίζει, στο μέτρο του δυνατού το Πατριαρχείο Σερβίας».

Η συλλογή της βοήθειας έγινε σε 5 σημεία του λεκανοπεδίου Αττικής και συγκεκριμένα στη Γλυφάδα, στον Ι.Ν. των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο δημαρχείο Περιστερίου, στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας στο Νέο Ψυχικό, στην Αγία Παρασκευή, μπροστά από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και στο Μαρούσι, στην πλατεία ΗΣΑΠ.
Την ευγνωμοσύνη τους για τη συμμετοχή των Ελλήνων στην προσπάθεια εξέφρασαν οι διπλωματικές αντιπροσωπείες της Βοσνίας και της Σερβίας ενώ σε δηλώσεις του ο Γενικός Διευθυντής του Φιλανθρωπικού Οργανισμού «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών κ. Κωνσταντίνος Δήμτσας ανέφερε: « Με συνέπεια και διάρκεια στεκόμαστε στο πλευρό των πληγέντων αδελφών μας. Με το Πατριαρχείο της Σερβίας μας συνδέουν άρρηκτοι δεσμοί φιλίας και σεβασμού. Η « ΑΠΟΣΤΟΛΗ» δεν είναι η πρώτη φορά που απαλύνει τον πόνο και στηρίζει τις ανάγκες των αδελφών μας και με αγάπη, κατανόηση, διάθεση προσφοράς και αυτή τη φορά σε μία σύσσωμη προσπάθεια συμβάλλουμε στην ανακούφιση του συνανθρώπου μας».

Το σύνολο της βοήθειας παρεδόθη στον Ερυθρό Σταυρό και θα μεταφερθεί στις πληγείσες περιοχές με προσφορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/687540/ieronumos-hristianiki-upohreosi-na-voithisoume-tous-sunanthropous-mas/

Κ’ ΠΑΥΛΕΙΑ

ΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ 
ΒΕΡΟΙΑΣ , ΝΑΟΥΣΗΣ & ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ
Κ’ ΠΑΥΛΕΙΑ
>>>>«Βυζαντινός Πολιτισμός σήμερα»
Έκθεση των έργων των μαθητών της Σχολής Βυζαντινών Τεχνών της Ιεράς Μητροπόλεως
στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο
(όπισθεν Βήματος Απ. Παύλου)
΄
• Πέμπτη 5 Ιουνίου, 18:30, Εγκαίνια έκθεσης
Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά ώρες 18:00 – 21:00 και τις Κυριακές 11:00 – 13:00, μέχρι το Σάββατο 21 Ιουνίου.

>>>>Α’ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
με θέμα
«Βυζαντινή Τέχνη και Τεχική»
Σάββατο 21 Ιουνίου 2014
Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο
(όπισθεν Βήματος Απ. Παύλου)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
• 18:00 Έναρξη – Χαιρετισμοί
• 18:30 «Η μετάβαση από την ελληνιστική στη χριστιανική ζωγραφική», Γεώργιος Φουστέρης, επίκουρος Καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας Α.Ε.Α.Θ.
• 19:00 Συζήτηση
• 19:15 Διάλειμα
• 19:30 «Η συμβολή των θετικών επιστημών στη μελέτη και συντήρηση του βυζαντινού πολιτισμού. Η παλέτα των ζωγράφων της Κρητικής Σχολής», Ιωάννης Καραπαναγιώτης, Δρ. Χημικός Μηχανικός, επίκουρος Καθηγητής Α.Ε.Α.Θ.
• 20:00 Συζήτηση
• 20:15 Πορίσματα – απονομή Βεβαιώσεων

Εκοιμήθη ο Αγιορείτης μοναχός Μωυσής

Την εκδημία του γνωστού αγιορείτη μοναχού Μωυσή, ανακοίνωσε σήμερα η Μητρόπολη Καστορίας.

Ο 62χρονος μοναχός που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, ήταν φιλοξενούμενος του μητροπολίτη Καστορίας το τελευταίο εξάμηνο.

Όπως ανακοίνωσε η Μητρόπολη Καστοριάς, η σωρός του μακαριστού μοναχού θα μεταφερθεί αύριο Δευτέρα στο Άγιον Όρος, προκειμένου να ψαλλεί στις 13:00 η Εξόδιος Ακολουθία στο Κυριακό της Ιεράς Σκήτης του Αγίου Παντελεήμονος και ο ενταφιασμός του στο Κοιμητήριο της Σκήτης

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο μοναχός Μωυσής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Έζησε στο Άγιον Όρος περίπου 35 χρόνια. Ασχολήθηκε με την αγιογραφία, την ποίηση, την κριτική και τη συγγραφή.Έχει εκδώσει 52 βιβλία κι έχει γράψει περισσότερα από χίλια άρθρα.

Έργα του έχουν μεταφρασθεί σε άλλες γλώσσες κι έχουν βραβευθεί. Έχει σειρά ομιλιών, κατόπιν προσκλήσεων μητροπόλεων, Πανεπιστημιών και συλλόγων, στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος ως εισηγητής σε 80 συνέδρια.

Έχει διατελέσει αρχιγραμματεύς της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους. Υπήρξε από εικοσαετίας αρχισυντάκτης του αγιορειτικού περιοδικού «Πρωτάτον» και μέλος επιφανών συλλόγων. Ήταν Γέροντας από 25ετίας της Καλύβης Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου της Ιεράς Σκήτης Αγίου Παντελεήμονος - Κουτλουμουσίου,της οποίας διετέλεσε Δικαίος. Θεωρήθηκε ο πολυγραφότερος σύγχρονος Αγιορείτης.

http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=6122&catid=6

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

(Ἰω. 17, 1-13)

Ἑορτάζοντας σήμερα τήν ἱερή μνήμη τῶν ἅγιων καί θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ Ἐκκλησία ὅρισε νά διαβάζεται κατά τή θεία Λειτουργία ἡ εὐαγγελική περικοπή, πού εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἀρχιερατικῆς, ὅπως ὀνομάζεται, προσευχῆς τοῦ Κυρίου.

Γιά τέσσερα πράγματα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Ἰησοῦς Χριστός προσεύχεται πρός τόν οὐράνιο Πατέρα· γιά τήν ὥρα τοῦ Πάθους, γιά τή δόξα τοῦ Πάθους, γιά τήν παγκοσμιότητα τοῦ ἔργου του καί γιά τήν αἰώνια ζωή.

Ἡ ὥρα τοῦ Πάθους, γιά τό ὁποῖο ἦλθε στόν κόσμο, πλησιάζει. Καί τό Πάθος αὐτό δέν εἶναι μία δυσάρεστη καί μοιραία περιπέτεια, ἀλλά εἶναι ἡ δόξα τοῦ Πατέρα καί μαζί ἡ δόξα τοῦ Υἱοῦ. Ὁ Υἱός ἦλθε μέ ἐξουσία ἐπάνω σ’ ὅλους τους ἀνθρώπους. Κι ἡ ἐξουσία αὐτή δέν εἶναι ἐξουσία ὑποταγῆς, ἀλλά ἐξουσία λύτρωσης καί δωρεᾶς. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν ἦλθε γιά νά πάρει, ἀλλά γιά νά δώσει. Κι ἦλθε γιά νά δώσει ὄχι ὅσα εἶναι ὁ βίος, τά μέσα δηλαδή τῆς διαβίωσης τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ὅσα εἶναι ἡ ζωή· ἡ αἰώνια ζωή. 

 

Στή συνέχεια ὁ Ἰησοῦς Χριστός προσεύχεται γιά τήν Ἐκκλησία· γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί γιά τήν ἀσφάλεια καί τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων μέσα στήν Ἐκκλησία. Αὐτή ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἐκκλησίας ἐδῶ στή γῆ, εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς ἑνότητας τῆς ἁγίας Τριάδας. Ὅπως ὁ Πατέρας, ὁ Υἱός καί τό ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὁ ἕνας Θεός, ἔτσι καί τά διάφορα πρόσωπα στήν Ἐκκλησία, εἴτε κληρικοί εἴτε λαϊκοί, εἴμαστε ἕνας λαός, ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὄχι ὅπως τά νομικά πρόσωπα καί σώματα, ἀλλά μία κοινωνία φυσικῶν προσώπων, πού εἶναι ὑποστατικά ἑνωμένα μέ τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μία ἁγία κοινωνία, ἡ Ἐκκλησία.

 

Στό τέλος τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἡ προσευχή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρός τόν Πατέρα γίνεται ἰδιαίτερα θερμή καί συγκινητική. Ἦλθε ἡ ὥρα νά φύγει ἀπό τόν κόσμο κι εἶναι σά νά μή θέλει νά χωρισθεῖ ἀπό τούς δικούς του. Καί πραγματικά δέ χωρίζεται. 

 

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι πάντοτε μαζί μας. Τό ψάλλουμε αὐτές τίς μέρες στό κοντάκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως: «…ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, οὐδαμόθεν χωριζόμενος…καί βοῶν τοῖς ἀγαπῶσι σέ· ἐγώ εἰμί μεθ’ ἡμῶν καί οὐδείς καθ’ ἡμῶν». Κάθεται στά δεξιά τοῦ Πατέρα καί «ἐντυγχάνει ὑπέρ ἠμῶν» (Ρωμ. 8, 34), μεσολαβεῖ γιά μᾶς. Καί δέ μᾶς ἀφήνει ὀρφανούς. Θά στείλει τό ἅγιο Πνεῦμα, παράκλητο, συνήγορο καί παρηγοριά μας, νά μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἀλήθεια καί «ὅλον» νά «συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας». Γιά νά μή χαθεῖ κανένας μας, ἐκτός ἀπό ἐκείνους πού ἀπό μόνοι τους πάνε στό χαμό, «οἱ υἱοί τῆς ἀπωλείας» (Ἰω. 17, 12). Γιά νά ἔχουμε χαρά, τή χαρά καί τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.

 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης

O σπουδαιότερος Άνθρωπος στην ιστορία

O σπουδαιότερος Άνθρωπος στην ιστορία 
δεν είχε υπηρέτες αλλά Τον αποκαλούσαν Κύριο, 
δεν είχε πτυχία αλλά Τον αποκαλούσαν δάσκαλο, 
δεν ήταν γιατρός αλλά Τον θεωρούσαν θεραπευτή, 
δεν είχε στρατό αλλά ακόμα και οι βασιλείς Τον φοβόντουσαν, 
δεν κέρδισε καμμία στρατιωτική μάχη αλλά κατέκτησε τον κόσμο...
δεν διέπραξε κανένα έγκλημα αλλά παρ΄όλα αυτά τον σταύρωσαν.