Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Χρήσιμες οδηγίες για προσκυνητές
Στη γνωστή ιστοσελίδα ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ και στο χώρο συζήτησης των μελών, αποφασίστηκε πριν από καιρό να οργανωθεί μια ομαδική προσκυνηματική επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Μετά από πολλές συζητήσεις, προτάσεις και προσπάθειες καταρτισμού προγράμματος, όλα πήγαν κατ' ευχή και την Κυριακή 16 Μαΐου μια ομάδα 23 φιλοαγιορειτών θα επισκεφθεί το Περιβόλι της Παναγίας.
.
.
Σήμερα δημοσιεύεται στη σελίδα ένας κατάλογος με κατευθυντήριες οδηγίες για τον απαραίτητο εξοπλισμό. Αξίζει να τον δούμε:
.
από panagiotisspy » Πέμ Απρ 29, 2010 9:55 am
.
Μετά από αίτημα κάποιων αδελφών, οι οποίοι δεν έχουν ξαναπάει στο Ορος, παραθέτω κάποιες βασικές κατευθύνσεις, όσο αφορά το τι πρέπει νάχει μαζί του ένας προσκυνητής.
Εμφαση πρέπει πάντα να δίδεται, στην ανάγκη να έχουμε μαζί μας όλα όσα θα χρειαστούμε, αλλά όμως χωρίς να κάνουμε καταχρήσεις σε θέματα όγκου και (κυρίως) βάρους.
Προτείνω λοιπόν τα εξής σε σχέση με τον ρουχισμό, καθώς και άλλα είδη, που πρέπει να υπάρχουν στην αποσκευή μας (η οποία πρέπει νάναι ΜΟΝΟ ΜΙΑ, όχι περισσότερες).
(Ισως φανεί σε κάποιους, κάπως γραφικό, αστείο, ή υπερβολικό, να γίνεται περί όλων αυτών λόγος, αλλά πολλές φορές έχει αποδειχθεί χρήσιμο, όσο αφορά εμένα τουλάχιστον είμαι παθών και μαθών!)
1. ΔΕΝ προτείνω, το να πάρει κάποιος μαζί του παπούτσια (εκτός φυσικά από αυτά που φοράει κατά την διάρκεια του ταξιδιού). Τα παπούτσια πρέπει νάναι γερά, αθλητικά ίσως, ή τύπου αρβύλας.
2. Μην πάρετε επίσης μαζί σας, παντόφλες, σαγιονάρες κλπ, κατά τη γνώμη μου. Εξάλλου αυτά συνήθως υπάρχουν στα μοναστήρια.
3. Ενα (1) παντελόνι και μόνο. Εννοείται ότι το δεύτερο, το οποίο επίσης απαιτείται, το φοράμε κατά το ταξίδι μας.
4. Δύο (2) μπλούζες κοντομάνικες ή πουκάμισα (συν ένα τρίτο, το οποίο φοράμε ήδη). Δέον εδώ να επισημανθεί, ότι ένα εκ των προηγουμένων, το προορίζουμε για ενδυμασία Εκκλησιασμού αποκλειστικώς.
5. Σημασία ιδιαίτερη να δοθεί στην ανάγκη άφθονων υποενδυμάτων και καλτσών.
6. Η χρονική συγκυρία του Μαΐου, είναι αμφιλεγόμενη, από άποψης ζέστης. Επομένως καλό είναι να έχετε, ένα κάπως πιό "βαρύ" ρούχο, ή μπουφάν, για το βράδυ, ή για νωρίς το ξημέρωμα (θα ξυπνάμε καθημερινά περίπου στις 3.00 - 4.00 π.μ.).
7. Απαραίτητο επίσης είναι, ένα καπελλάκι για τον ήλιο, κατά την διάρκεια των πεζοποριών.
8. Πολλοί παίρνουν μαζί τους πετσέτες, προσώπου ή σώματος κλπ. Δεν είναι υπερβολικό αυτό βέβαια. Αλλά πάντως σε όλα τα μοναστήρια διατίθενται πετσέτες στους προσκυνητές.
9. Οσοι, για οποιονδήποτε λόγο, ακολουθείτε αγωγές, θεραπείες, μην ξεχάσετε τα σχετικά σκευάσματα. Δεν μπορείτε να τα βρείτε στο Ορος.
10. Μιάς και ο λόγος περί φαρμάκων γενικώς, να αναφέρω: Αν κάποιος έχει για παράδειγμα, συχνούς πονοκεφάλους, ή ευαισθησία στο στομάχι, είτε εποχικές αλλεργίες, καλό είναι να φροντίσει, έστω και προληπτικά, νάχει κάτι μαζί του. Να σας πω για παράδειγμα, ότι εγώ, αν και δεν έχω τίποτα από όλα αυτά, παίρνω πάντα μαζί μου αναλγητικά. (Διότι μία φορά, προ πολλών ετών, με έπιασε πονόδοντος στο Ορος και υπέφερα για ολόκληρες μέρες).
11. Εγινε λόγος περί κουνουπιών και εντόμων. Η αλήθεια είναι, ότι τα τελευταία δυό-τρία χρόνια, δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Παλιότερα όμως, αν δεν είχα μαζί μου φιδάκι (σπιράλ, που ανάβει και καίγεται), δεν την "πάλευα". Συνεχίζω επομένως να παίρνω (αχρείαστο νάναι). Επίσης έχω δει στο Ορος συχνά, αλοιφές για τσιμπήματα εντόμων. Δεν παίρνω κάτι τέτοιο προσωπικά. Αλλος όμως μπορεί να το κρίνει σκόπιμο να πάρει. Επίσης έχω δει και άλλα υπερ-ακραία φαινόμενα, όπως για παράδειγμα έναν αδελφό, ο οποίος κουβαλούσε αντι-οφικό ορό. Εντάξει έχει φίδια το Ορος, αλλά είπαμε!
12. Κινητά τηλέφωνα. Προσωπικά, δεν έχω πάρει ποτέ ως τώρα κινητό στο Ορος. Πείτε το παραξενιά από μέρους μου. Δεν θέλω να με "αποκόπτει" από την ηρεμία του τόπου. Φέτος θα πάρω, αλλά μόνο για τις ανάγκες συνεννόησης και οργάνωσης κατά την διαδρομή. Σκέφτομαι να το αφήσω στο αυτοκίνητο και να μην το πάρω στο Ορος. Εντός του Ορους, χρησιμοποιώ τηλεκάρτες ΟΤΕ. Φυσικά ας κάνει ο καθένας ό,τι θέλει, στο συγκεκριμένο ζήτημα. Επισημαίνω όμως, ότι είναι λίγα στο Ορος, τα σημεία εκείνα, στα οποία μπορεί να φορτιστεί το κινητό σας. Πολλές μονές έχουν ηλεκτροδοτήσεις, σε χαμηλότερη τάση (π.χ. 110 Volt), όπου οι φορτιστές δεν δουλεύουν. Υπάρχουν επίσης μονές (όπως η Κωνσταμονίτου στην οποία θα πάμε), που δεν υπάρχει ΚΑΘΟΛΟΥ ηλεκτρικό ρεύμα. Οσοι επομένως πάρετε μαζί σας κινητό, πρέπει να το απενεργοποιείτε για αρκετές ώρες ημερησίως, ώστε να "αντέξει" για μιά βδομάδα αφόρτιστο.
13. Πολλές φορές υπάρχει στο Ορος ανάγκη φακού. Τούτο βέβαια δεν σημαίνει, ότι πρέπει 23 προσκυνητές, να πάρουμε μαζί μας 23 φακούς. Χρειάζεται συνεννόηση σε όλα αυτά τα θέματα, για να μην γίνονται υπερβολές.
14. Στο θέμα της υγειϊνής. Στο Αγιον Ορος, θα βρείτε παντού σαπούνι χειρός. Δεν θα βρείτε όμως πουθενά σαμπουάν. Επίσης αυτό δεν σημαίνει, ότι πρέπει να πάρουμε 23 σαμπουάν μαζί μας! Επίσης, αλλού υπάρχει χαρτί υγείας, αλλού όχι. Χρειάζεται και επ' αυτού μέριμνα. Ομοίως φροντίστε για ξυριστικά, οδοντόβουρτσες κλπ. Ξαναλέω (και γίνομαι κουραστικός), ότι οξύμωρο θάταν να πάρουμε μαζί μας 23 αφρούς ξυρίσματος! Κάποιοι προσκυνητές έχω δει να χρησιμοποιούν πούδρες ή αλοιφές για πληγές που τους παρουσιάζονται, συγκάμματα κλπ. Δεδομένου ότι στο πρόγραμμά μας δεν υπάρχουν ιδιαίτερες πεζοπορίες (η γνώμη μου είναι ότι θα ιδρώσουμε μόνο την 1η μέρα ανηφορίζοντας για Κωνσταμονίτου), πιστεύω ότι είναι λίγο ακραίο να πάρει κάποιος, αλλά βεβαίως δεν είναι και καθόλου παράλογο.
15. Δεν κρίνω σκόπιμο, να πάρουμε τροφή, κονσέρβες, ξηρούς καρπούς ή ο,τιδήποτε βρώσιμο. Η μοναστηριακή διατροφή είναι υπερεπαρκής, αν και λιτή. Αν κάποιος όμως είναι συνηθισμένος σε κάτι παραπάνω, ας φροντίσει να μην πεινάσει. Εγώ δεν θα πάρω πάντως.
16. Καφέδες. Προσωπικά παίρνω πάντα στο Ορος νεσκαφέ και ζάχαρη. Ο καθένας όπως αγαπά.
17. Οσοι είστε καπνιστές, καλό είναι να έχετε μαζί σας, ολόκληρη την ποσότητα καπνού που θα χρειαστείτε.
18. Χρήματα. Η φιλοξενία στο Αγιον Ορος είναι απολύτως δωρεάν. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πληρωθεί το διαμονητήριο (25 ευρώ), τα εισιτήρια των πλοίων, του λεωφορείου και τα όποια ταξί. Το maximum του κόστους όλων αυτών, δεν θεωρώ ότι υπερβαίνει τα 100 ευρώ (και πολλά λέω). Γενικά το κόστος ενός Αγιορείτικου προσκυνήματος, είναι σχεδόν αμελητέο, όσο αφορά τα εντός του Ορους. Οι μεγαλύτερες δαπάνες, αφορούν την διαδρομή από και προς. Ο καθένας βέβαια ας υπολογίσει το κόστος μετάβασης (βενζίνες, διόδια, καφεδάκια στη διαδρομή, φαγητό επίσης, κόστος ξενοδοχείων κλπ). Επίσης αγορές εντός του Αγίου Ορους (κειμήλια, σταυρούς, κομποσχοίνια, λιβάνι, εικόνες κλπ).
Και βέβαια τελειώνοντας να πω, ότι όλα τα ανωτέρω λίγη σημασία έχουν, μπροστά στην ύπαρξη καλής διάθεσης, αγάπης και αδελφικότητας.
Γιατί αν υπάρχουν αυτά, συνοδοιπόρος μας θα είναι η Παναγία μας. Και θα είναι υπερβολικά, έως και άχρηστα, όλα τα ενδεχόμενα "εκδρομικά αξεσουάρ".
Παιδευτικοί Λόγοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου προς τους υπηκόους του
http://koinoniaagion.blogspot.com
«…Σ' εμένα εμπιστεύτηκε ο Ύψιστος Θεός την επίγεια βασιλεία καί εγώ ανέθεσα σ' εσάς τις επιμέρους διοικήσεις. Προσέχετε, μην κάνετε κατάχρηση της εξουσίας. Μην αρπάζετε από το φτωχό, μην κλέβετε τον ξένο πλούτο. Μην αδικείτε τους ταπεινούς. Μη συσσωρεύετε αγαθά για τον εαυτό σας, στερώντας τα από κάποιους άλλους. Θα δώσετε λόγο στο βασιλέα Χριστό, καί αν ακόμα δε θα σας αντιληφθεί ο επίγειος βασιλεύς»...
Έπειτα πήρε ένα δόρυ καί χάραξε στη γη τα μέτρα του αναστήματος ενός ανδρός καί είπε: «Καί όλο τον πλούτο του κόσμου αν κερδίσομε, καί ολόκληρη τη γη αν αποκτήσομε, δε θα πάρομε μαζί μας τίποτε περισσότερο από αυτό το τεμάχιο της γης. Αν το πάρομε καί αυτό».
Έτσι μιλούσε ο Κωνσταντίνος στο λαό καί στις συνεδριάσεις. Όμως οι περισσότεροι κωφοί καί αμελείς δεν συμμορφώνονταν. Τον χειροκροτούσαν, χωρίς να συμφωνούν με τις αυστηρές νουθεσίες του. Εκείνος, όταν άκουγε τις εγκωμιαστικές φωνές, τους έκανε νεύμα να κοιτάζουν μόνο στον ουρανό καί μόνο τον Ύψιστο Βασιλέα να τιμούν καί να θαυμάζουν. Επίσης, οπουδήποτε μιλούσε, όταν άγγιζε θεολογικό θέμα ο ίδιος ή άκουγε από άλλους ιερό λόγο, σηκωνόταν οπωσδήποτε όρθιος από υπερβολικό σεβασμό στα θεία λόγια.
Μέσα στο παλάτι είχε ξεχωρίσει έναν ιερό τόπο, που διαμόρφωσε σε ναό. Εκεί απομονωνόταν πολλές ώρες την ημέρα καί προσευχόταν. Κάθε ημέρα συγκέντρωνε όλους τους αυλικούς, τους συγγενείς καί τους φίλους του παλατιού καί μελετούσαν όρθιοι αποσπάσματα από την Καινή καί από την Παλαιά Διαθήκη.
Έλεγε επίσης ότι, Δημιουργός όλων είναι ο Θεός και όχι η τύχη: «Είναι επιπόλαιοι και παράλογοι οι άνθρωποι, που αποδίδουν στην τύχη, όσα δεν μπορούν να κατανοήσουν. Η ακριβής και αρμονική πρόνοια του Θεού είναι, που ρυθμίζει τα πάντα, ώστε να είναι εξαίσιο θαύμα όλη η κτίση… Ο σκοπός της ενανθρωπήσεως του Χριστού ήταν η σωτηρία των ανθρώπων και η απόδειξη της φροντίδας και της αγάπης του Δημιουργού για τα δημιουργήματά του. Τα ευεργετήματα του Σωτήρος είναι μέγιστα. Η όραση αντί της τυφλότητος, η ευρωστία αντί της ασθενείας, η ζωή αντί του θανάτου… Οι δίκαιοι και οι σώφρονες οδηγούνται στον Όσιο Δικαστή όχι για να κριθούν, αλλά για να απολαύσουν τις τιμές, που τους υποσχέθηκε. Οι ακάθαρτοι και οι άδικοι θα προσαχθούν βίαια και οδυρόμενοι στη δίκη, όπου θα ακούσουν την καταδικαστική απόφαση του Θεού. Εκεί τους περιμένει άσβεστο πυρ και ακατάπαυστο, απότομο και κατηφορικό βάραθρο».
Είναι θαυμαστό και μεγαλειώδες και ασύλληπτο ο Μέγας κοσμοκράτωρ, Κωνσταντίνος, ευρισκόμενος στο απόγειο της δόξης, να μετανοιώνει, να ταπεινώνεται και να χαμηλώνει, για να περάσει τις πύλες του ουρανού. Διότι οι πύλες του ουρανού μόνο για τους ταπεινούς ανοίγουν. Αυτό το χαμήλωμα του Μεγάλου απαιτούσε πίστη ακράδαντη. Προϋπόθετε ανδρεία ψυχής. Ενείχε σύνεση και αγιότητα. Φανέρωνε μεγαλείο ψυχής. Όλα αυτά τα είχε ο Κωνσταντίνος. Γι’ αυτό κοντά στα επίγεια μεγαλουργήματά του, ενήργησε και τα «ουράνια έργα», ασφαλή ελπίδα για την Αιώνια Βασιλεία.
Από το βιβλίο «Ο πατήρ της Ρωμηοσύνης» της Μοναχής Ολυμπιάδος Ντίτορα – Ι.Μ. Αγ. Αθανασίου Ημαθίας
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Ο Κωνσταντίνος Νικητής
Ο Κωνσταντίνος αποκαλούσε τον εαυτό του Victor, Νικητή. Έτσι ξεκινούσε τα διτάγματα του και τις επιστολές του και έτσι τα υπέγραφε. Το επίθετο αυτο δεν ήταν υπερβολικό και κενό απο περιεχόμενο. Ήταν η απόλυτη και ακριβής αλήθεια.
Ήταν νικητής. Σε κανένα παδίο μάχης δέ γνώρισε την ήττα.
Ήταν νικητής. Σε καμιά εσωτερική διαμάχη δέ νικήθηκε.
Ήταν νικητής. Στην ειρήνη κρατούσε το ξίφος, χωρίς να το χρησιμοποιήσει.
Ήταν νικητής. Στη διπλωματία χειρίστηκε με υποδειγματική στρατηγική τις προσωπικές του υποθέσεις χρησιμοποιώντας πότε την ισχύ και πότε το συμβιβασμό.
Ήταν νικητής. Θεμελίωσε και νομιμοποίησε τη δύναμη του, στηρίζοντας την στον Κλαύδιο, στον Ηρακλή, στον Ήλιο, στους δεσμούς του με τον Αύγουστο και κυρίως στη Χριστιανική πίστη.
Ήταν νικητής. Με τη νομοθεσία του εξυγίανε και ανόρθωσε την οικουμένη.
Ήταν νικητής. Με το οικοδομικο έργο η αυτοκρατορία απολάμβανε την ευημερία, την ποιότητα ζωής και τα πολιτιστικά αγαθά.
Νικητής απαράμιλλος αποδείχτηκε και στις εκκλησιαστικές έριδες. Πέτυχε την πιό περίφανη νίκη της Ορθοδοξίας στην Α' Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας.
Ήταν νικητής. Κατήργησε τους φρικτούς διωγμούς και πάταξε τη διαφθορά των υπαλληλων.
Ήταν νικητής. Διάλεξε για τη νέα Πρωτεύουσα του τον πιο όμοφρο , τον πιο κατάλληλο , το μοναδικό τόπο του Βοσπόρου , την Κωνσταντινούπολη, για να ακουμπήσει εκεί την καρδιά της οικουμένης.
Αυτός έκτισε το θησαυροφυλάκιο των πολιτιστικών αγαθών της αρχαιοτητος και της Ορθοδοξίας. Αυτός ευτρέπισε το λίκνο του βυζαντινού πολιτισμού , που συμπεριέλαβε και τα δύο.
Ο Κωνσταντίνος φανερώθηκε Νικητής περιφανέστατος, Μέγιστος.
Δεν θα παραλείψομε όμως να μνημονεύσομε και δύο περιπτώσεις στις οποίες ηττήθηκε. Στην προσωπική του ζωή ο Κωνσταντίνος δεν ευτύχησε. Έδειξε σκληρότητα ο βασιλεύς στην περίπτωση της οικογένειας του όχι απο αγριότητα, αλλά απο πολιτική ανάγκη.
Ηττήθηκε επίσης και απο τις κακές επιρροές. Βρέθηκε απροσδόκητα στο θρησκευτικό βάλτο της Ανατολής, σε αντιδικίες και δογματικές αντιθέσεις και ως άπειρος κολυμβητής στα δογματικά , δεν κατάφερε να βγεί σώος.
Συμπερασματικά γράφομε, πως η τριακονταετής διακυβέρνηση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απο τον Κωνσταντίνο ήταν μιά "κωνσταντίνεια" επανάσταση.
Η προσωπικότητα του Μεγάλου Κωνσταντίνου ήταν η ανάμοιξη στο ίδιο πρόσωπο ανόμοιων προτραίτων και η σύνθεση μεγάλων αντιθέσεων. Αυτό έφερε την επανάσταση , που δεν είχε προηγούμενο, αλλά ούτε επαναλήφθηκε ποτέ στην ιστορία.
Έτσι ομολογείται πως ήταν ριζοσπάστης , αλλά και συντηριτικός.
Καινοτόμος, αλλά και θεματοφύλακας του έργου των προκατόχων του.
Ήταν ειδωλολάτρης αλλά και προτιμούσε το χριστιανισμό.
Ηράκλειος τετράρχης κατά τους εθνικούς, αλλά άγιος και ισαπόστολος για την Εκκλησία. Ήταν ο δημοφιλέστερος ηγέτης όλων των εποχών , αλλά και ο πιό αδικημένος απο την ιστορία.
Συγκαταβατικός και καλοσυνάτος ήταν για τους πονεμένους και αδυνάτους, αλλά σκληρός και αμείλικτος για τους ισχυρούς και άδικους. Εγκρατής στην προσωπική του ζωή και συντηριτικός, αλλα ορμητικός στις αποφάσεις και στις δράσεις.
Συνήθως οι μεγάλοι και ξεχωριστοί ηγέτες έχουν μεγάλα χαρίσματα, αλλά και μεγάλα ελαττώματα. Το έργο τους δηλαδή έχει δύο όψεις και μειώνετα απο την κριτική.
Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου έχομε το εξής μοναδικό φαινόμενο. Την υπερβολή ενός χαρίσματος, ανταγωνίζεται η υπερβολή της αντίθετης αρετής. Ώστε έχομε το άριστο μέτρο, την τελειότητα. Αναφέρομε ένα παράδειγμα. Η εμείλικτη σκληρότητα του Κωνσταντίνου απένταντι στη διαφθορά, θα μποροπύσε να τον παρουσιάσει σαν τέρας. Όμως η υπερβολικη καλόσύνη ανέναντι στους αδυνάτους ημέρευε την αγριεμενη ψυχή του, μέτριαζε την υπερβολή. Το αποτέλεσμα ήταν άριστο.
Έτσι έκανε την επανάσταση. Έτσι έκανε την ανατροπή του κατεστημένου. Θεμελίωσε έναν υγιή πολιτισμό, που είναι σε ισχύ μέχρι σήμερα, τον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.
Πιστεύομε πως αυτός ο πολιτισμός της Ρωμιοσύνης, παρά την πολεμική, που δέχεται απο την παγκοσμιοποίηση , την άθεη και κοσμική κουλτούρα, θα αποδειχτεί Victor, Νικητής , όπως Νικητής ήταν και ο θεμελιωτής του Μέγας Κωνσταντινος.
ΜΟΝΑΧΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ ΝΤΙΤΟΡΑ
Ο ΠΑΤΗΡ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ
(Αφηγηματική βιογραφία του Αγίου και Μεγάλου Κωνσταντίνου)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
