Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Συναξη Αρχαγγελων Μιχαηλ και Γαβριηλ καί τών λοιπών αγίων ασωμάτων καί ουρανίων ταγμάτων - 8 Νοεμβρίου


Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα

Στό Συναξάριο τής 8ης Νοεμβρίου διαβάζουμε: «Τή ογδόη τού αυτού μηνός, η σύναξις τών Αρχιστρατήγων Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί τών λοιπών αγίων ασωμάτων καί ουρανίων ταγμάτων».

Αυτό σημαίνει ότι στίς 8 Νεομβρίου κάθε έτους, όπως καθόρισε η Εκκλησία, επιτελούμε οι πιστοί σύναξη «εις κοινήν αυτών (τών επουρανίων δυνάμεων) εορτήν καί υμνωδίαν». Δηλαδή, συναθροιζόμαστε γιά νά τιμήσουμε τούς Αρχαγγέλους Μιχαήλ καί Γαβριήλ καθώς καί όλους τούς Αγγέλους, οι οποίοι, κατά τόν Προφήτην Δανιήλ είναι «χίλιαι χιλιάδες καί μύριαι μυριάδες», δηλαδή αναρίθμητοι.

Γιά τήν ύπαρξη καί τό έργο τών Αγγέλων γράψαμε σέ παλαιότερο άρθρο, όταν αναφερθήκαμε στόν βίο καί τήν πολιτεία τού αγίου Γρηγορίου Πάπα Ρώμης τού Διαλόγου. Εδώ, θά τονισθή κυρίως η αλήθεια γιά τήν ύπαρξη καί τό έργο τού φύλακά μας Αγγέλου.

Κατ’ αρχάς, οι Άγγελοι είναι λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα, διά τούς μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν (Εβρ. α', 14). Τούς κατέστησεν ο Θεός «παντός έθνους καί λαού επιστάτας, καί πρός τό συμφέρον οδηγούς» (Λευϊτ. λβ', 8). Δημιουργήθηκαν πρίν από τόν ορατό κόσμο καί τόν άνθρωπο.

Οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ υπηρετούν τό έργο τής θείας Οικονομίας γιά τήν σωτηρία τών ανθρώπων καί μέσα στήν Αγία Γραφή αναφέρονται εμφανίσεις τους σέ συγκεκριμένα πρόσωπα, προκειμένου νά μεταφέρουν σέ αυτά κάποιο μήνυμα. Όπως π.χ. ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, στόν Κριτή τής Παλαιάς Διαθήκης Γεδεών, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στήν Θεοτόκο καί τόν Ιερέα Ζαχαρία, τόν πατέρα τού Τιμίου Προδρόμου, κ.λ.π.

Ο Θεός αποστέλλει σέ κάθε πιστό, κατά τήν βάπτισή του, έναν Άγγελο γιά νά τόν φυλάσση, νά τού υπενθυμίζη τό θέλημα τού Θεού καί νά τόν ελέγχη όταν αμαρτάνη, προκειμένου νά τόν οδηγήση στήν μετάνοια. Δηλαδή, νά τόν βοηθήση νά επανέλθη στήν οδό, πού οδηγεί στήν κοινωνία μέ τόν Θεό, από τήν οποία ξεστράτισε. Τό γεγονός αυτό προξενεί χαρά, αφού η μετάνοια συνδέεται μέ τήν αιώνια θεία ζωή, καί γι’ αυτό στόν ουρανό γίνεται πανηγύρι όταν κάποιος μετανοή ειλικρινά (Λουκ. ιε', 7). Ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, ο συγγραφέας τής «Κλίμακος», στόν λόγο του περί διακρίσεως, γράφοντας γιά τήν συνείδηση, τονίζει χαρακτηριστικά ότι «η συνείδηση είναι ο λόγος καί ο έλεγχος τού φύλακά μας Αγγέλου, ο οποίος μάς δόθηκε στό βάπτισμα». Καί στήν συνέχεια λέγει ότι «γι’ αυτόν τόν λόγο βλέπουμε ότι οι αβάπτιστοι δέν αισθάνονται έντονες τύψεις γιά τίς κακές τους πράξεις, αλλά πολύ ελαφρές».

Η αλήθεια γιά τήν παρουσία καί τό έργο τού φύλακα Αγγέλου στήν ζωή τών πιστών αναφέρεται στήν Αγία Γραφή, στούς αγίους Πατέρας, οι οποίοι είναι οι αλάνθαστοι ερμηνευτές της καί στούς βίους τών Αγίων. Στό δωδέκατο κεφάλαιο τών «Πράξεων τών Αποστόλων», ο Ευαγγελιστής Λουκάς διηγείται τήν θαυμαστή διάσωση τού Αποστόλου Πέτρου, τόν οποίον έκλεισε στήν φυλακή ο Ηρώδης, μετά τό μαρτυρικό τέλος τού Αποστόλου Ιακώβου. Ο Απόστολος Πέτρος βρισκόταν στήν φυλακή δεμένος μέ δύο αλυσίδες καί ξαφνικά φανερώθηκε μπροστά του Άγγελος Κυρίου, ο οποίος τόν ελευθέρωσε καί τόν οδήγησε έξω από τήν φυλακή. Τότε εκείνος, όταν συνήλθε καί κατάλαβε ότι δέν βλέπει όραμα, αλλά αυτά πού είδε συνέβησαν στήν πραγματικότητα, πήγε στό σπίτι τής μητέρας τού Ευαγγελιστή Μάρκου, εκεί όπου ήσαν συναγμένοι αρκετοί πιστοί, οι οποίοι προσεύχονταν γιά τήν διάσωσή του. Ο Απόστολος Πέτρος εκτύπησε τήν πόρτα καί περίμενε νά τού ανοίξουν. Η υπηρέτρια, όμως, πού ονομαζόταν Ρόδη, όταν άκουσε τήν φωνή τού Πέτρου από τήν χαρά της δέν άνοιξε τήν πόρτα, αλλά έτρεξε νά αναγγείλη τό χαρμόσυνο γεγονός στούς παρισταμένους. Εκείνοι, όταν τήν άκουσαν νά λέγη ότι κτυπά τήν πόρτα ο Απόστολος Πέτρος, τής είπαν ότι δέν είσαι στά καλά σου! Στήν συνέχεια, όμως, όταν εκείνη επέμενε, όλοι μαζί είπαν ότι είναι ο φύλακας Άγγελός του: «ο άγγελος αυτού εστίν» (Πρ. ιβ', 1-16).

Από τά παραπάνω γίνεται φανερό ότι οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν προσωπική εμπειρία τής υπάρξεως τού φύλακα Αγγέλου τους, τού οποίου χαίρονταν τήν παρουσία καί τήν προστασία.

Τό ίδιο, όμως, συμβαίνει καί σήμερα, όπως άλλωστε σέ όλες τίς εποχές, μέ τούς Αγίους, καθώς επίσης καί μέ εκείνους οι οποίοι αγωνίζονται νά επιτύχουν τόν προσωπικό τους αγιασμό.

Αυτοί αισθάνονται τήν παρουσία τού φύλακα αγγέλου τους καί άλλοι πάλι, ανάλογα μέ τήν εσωτερική τους καθαρότητα, τόν βλέπουν καί συνομιλούν μαζί του. Βέβαια, η εσωτερική καθαρότητα δέν κατορθώνεται αυτόματα μέ μαγικό τρόπο, αλλά προϋποθέτει άσκηση, προσευχή καί μυστηριακή ζωή. Όταν κανείς μέ τήν Χάρη τού Θεού καί τόν προσωπικό του αγώνα κυριαρχή πάνω στά πάθη του, τότε φωτίζεται ο νούς του, πού είναι ο οφθαλμός τής ψυχής, καί βλέπει εκείνα τά οποία δέν μπορεί νά δή μέ τά μάτια τού σώματος. Δηλαδή, βλέπει τήν δόξα τού Θεού, τούς Αγίους καί τούς Αγγέλους, καθώς καί τόν φύλακα Άγγελό του, τόν οποίο αισθάνεται πάντοτε δίπλα του νά τόν προστατεύη.

Στό βιβλίο «Ωρολόγιον τό Μέγα», πού χρησιμοποιείται στίς εκκλησιαστικές Ακολουθίες, υπάρχει ένας θαυμάσιος «Κανόνας» στόν φύλακα Άγγελο, τόν οποίο μπορούμε νά διαβάζουμε ή νά ψάλλουμε. Επίσης, στό τέλος τής Ακολουθίας τού «Μικρού Αποδείπνου» υπάρχει ευχή-προσευχή, η οποία απευθύνεται στόν φύλακα Άγγελό μας. Όταν τήν διαβάζουμε κάθε βράδυ, μαζί μέ τό «Μικρό Απόδειπνο», θά μπορέσουμε καί μείς, κατά τό μετρο τών δυνάμεών μας, νά αισθανθούμε τήν παρουσία καί τήν αγάπη του, αφού θά επικαλούμαστε καθημερινά τήν προστασία του.

Στήν συνέχεια θά παρατεθή απόσπασμα τής ευχής αυτής σέ ελεύθερη απόδοση: «... Ναί άγιε Άγγελε, τού Θεού, σύ πού είσαι ο φύλακας καί σκεπαστής τής αθλίας μου ψυχής καί τού σώματος, συγχώρησέ μου όλα εκείνα τά αμαρτήματα, μέ τά οποία σέ όλη μου τήν ζωή σέ έκανα νά δοκιμάσης θλίψη, αλλά καί γιά όσες αμαρτίες διέπραξα σήμερα, καί σκέπασέ με τήν νύκτα αυτή καί διαφύλαξέ με από κάθε κακότητα τού εχθρού... καί πρέσβευε γιά μένα στόν Κύριο, νά μέ στηρίζη στόν φόβο Του καί νά μέ αναδείξη άξιο δούλο τής αγαθότητάς Του.

Αμήν».

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...