Κυκλοφορήθηκε
απὸ τις
εκδόσεις ΕΠΕΚΤΑΣΗ και στη σειρὰ Νομοκανονική Βιβλιοθήκη Νο 32 η νέα
επιστημονική μελέτη του Αρχιμ.
Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών, Δρος Θεολογίας, με τίτλο: Η ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ.
Πρόκειται
για πολυεδρικού ενδιαφέροντος εγχειρίδιο Κανονικού Δικαίου, το οποίο φιλοδοξεί να καλύψει όλο το
φάσμα, το χαρακτηριζόμενο με τον γενικό όρο «φόνος». Συγκεκριμένα εξετάζεται η
εντολή του Θεού «ου φονεύσεις» και γίνεται αναφορά στην αφαίρεση της ανθρώπινης
ζωής ως ποινικό – κανονικό αδίκημα. Ειδικότερα αναλύεται το αδίκημα του φόνου,
τόσο του εκούσιου όσο και του ακούσιου, σε όλες τις μορφές του.
Στο Α´ Κεφάλαιο αποδεικνύεται ότι ο εκούσιος φόνος, έχοντας ως αναγνωριστικά στοιχεία την
προπαρασκευή, την προαίρεση και την πρόθεση αφαίρεσης ζωής, καταδικάζεται τόσο
από την Αγία Γραφή όσο και από την Ιερά Παράδοση.
Προς επίρρωση
των παραπάνω παρουσιάζεται μία πλειάδα Ιερών κανόνων, οι οποίοι αναλύουν σε
βάθος την πρόθεση του δράστου, αλλά και την ποικιλία των οργάνων και του τρόπου
επιτέλεσης του εκούσιου φόνου και αναφέρονται τα κατ᾽ αναλογίαν
σε κάθε περίπτωση επιβαλλόμενα εκκλησιαστικά επιτίμια.
Το Β´ Κεφάλαιο διαπραγματεύεται ειδικές περιπτώσεις εκούσιου φόνου.
Με
εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία αποδεικνύεται ότι στους εκούσιους φόνους
εντάσσεται η αυτοχειρία ως η δι᾽ ιδίας
χειρός κατάλυση της εαυτού ζωής και ως υψίστη ύβρις κατά του Δημιουργού Θεού
και παρουσιάζεται, με έρεισμα την Ιερά Παράδοση, για ποιούς λόγους ο αυτόχειρας
στερείται εκκλησιαστικής κηδεύσεως.
Ξεχωριστού
ενδιαφέροντος αποτελεί και η κατάταξη στους έμμεσους εκούσιους φόνους του εκούσιου αυτοακρωτηριασμού, ως άλλου
τρόπου αυτοχειρίας. Ακόμη καταγράφεται και η περίπτωση της ευθανασίας, η οποία καταδικάζεται ως εκούσιος
φόνος, αφού συνιστά υποβοηθούμενη αυτοκτονία, δηλαδή συνδυασμό φόνου και
αυτοκτονίας.
Επιπλέον,
γίνεται αναφορά στην θανατική ποινή, η οποία
από κανονικής πλευράς θεωρείται απαράδεκτη και καταδικάζεται ως είδος εκούσιου
φόνου.
Στο Γ´ Κεφάλαιο αναλύεται το δύσκολο θέμα του
ακούσιου φόνου, ως
αφαίρεση ανθρώπινης ζωής εκ τύχης ή εξ
ολιγωρίας, με χαρακτηριστικά την έλλειψη προθέσεως ή προαιρέσεως και
ενδεχόμενου δόλου. Και εδώ, με την
παρουσίαση πολλών Αγιογραφικών και Πατερικών πηγών, αλλά κυρίως Ιερών
κανόνων, καταδεικνύεται ἡ ποικίλη κατά περίπτωση
αντιμετώπιση του ακούσιου φόνου από το Κανονικό Δίκαιο της Εκκλησίας.
Τὸ Δ´ κεφάλαιο ασχολείται με το ευαίσθητο θέμα της άμβλωσης, και παρουσιάζει με αποδεικτική
πειθώ ότι η δια παντός μέσου φθορά του εμβρύου, ως ολοκληρωμένης ψυχοσωματικής
οντότητας, συνιστά φόνο και μάλιστα
εκούσιο. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η βρεφοκτονία με την μορφή της αδιαφορίας
για την ζωή του βρέφους και της αμέλειας για την διαφύλαξη της υποστάσεως του
αρτιγέννητου εκ μέρους της μητέρας.
Τέλος, στο Ε´ Κεφάλαιο καταδεικνύεται ότι η αγάπη «φονεύει» τον φόνο, με την απαραίτητη προϋπόθεση ο
άνθρωπος να εξέλθει από τον ασφυκτικό εγκλωβισμό του στην τέλεια
υποκειμενικότητα και τον εγωκεντρισμό του
και να εισέλθει στον χώρο της αγαπητικής κοινωνίας.
Το βιβλίο
αναπτύσσεται σε σύνολο 252 σελίδων και είναι άρτια επιμελημένο. Έχει διαστάσεις
14,5Χ21 εκ., είναι σκληρόδετο και φέρει
στο εξώφυλλο την απεικόνιση της αδελφοκτονίας του Άβελ απὸ τον Κάϊν,
ψηφιδωτού απὸ τον
Καθεδρικό Ναό του Μονρεάλε στην Σικελία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου