Είναι αξιοπρόσεκτο το ότι ο Θεός, πριν αμαρτήσουν οι πρωτόπλαστοι, δεν αναφέρεται στη Γραφή ότι είχε κάποιο διάλογο και συζήτηση μαζί τους. Μετά όμως από την παράβαση της εντολής που τους είχε δώσει, είχε διάλογο, όχι μόνο με αυτούς, αλλά και με άλλους στους μετέπειτα χρόνους. Επίσης είναι αξιοπρόσεκτο το ότι ο Θεός δεν αναφέρεται στη Γραφή ότι είχε κάποιο διάλογο και συζήτηση με κάποιον από τους αγγέλους Του. Μετά όμως από την πτώση του Εωσφόρου που έγινε σατανάς, είχε διάλογο μαζί του, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστορία του Ιώβ.
Τι άραγε μπορεί να πει κανείς γι’ αυτά τα αξιοπρόσεκτα; Μπορεί να πει ότι ο Θεός δεν είχε ανάγκη να του κάνουν υποδείξεις και να του δώσουν συμβουλές οι πρωτόπλαστοι πριν αυτοί αμαρτήσουν ούτε έχει ανάγκη να του κάνουν υποδείξεις και να του δώσουν συμβουλές οι άγγελοι που δεν έχουν αμαρτήσει. Ο Απόστολος Παύλος γράφει, « Ὢ βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ! ὡς ἀνεξερεύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ! τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο; ἢ τίς προέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἀνταποδοθήσεται αὐτῷ; ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι' αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα. αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν » ( Ρω. ια’, 33-36). Όταν όμως πρόκειται για τη σωτηρία των ανθρώπων, συγκαταβαίνει και δέχεται το διάλογο λέγοντας, « καὶ δεῦτε διαλεχθῶμεν, λέγει Κύριος· καὶ ἐὰν ὦσιν αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν ὡς φοινικοῦν, ὡς χιόνα λευκανῶ, ἐὰν δὲ ὦσιν ὡς κόκκινον, ὡς ἔριον λευκανῶ. καὶ ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε· ἐὰν δὲ μὴ θέλητε, μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται » (Ησ. α’,18-20 ). Και στην ιστορία του Ιώβ που ο Θεός είχε συζήτηση με το διάβολο, και εκεί για τη σωτηρία των ανθρώπων επρόκειτο. Δόξα τη μακροθυμία Σου, Κύριε.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου