ΣΕΣΩΣΜΕΝΟΣ

 

Ένας έκανε σε κάποιον επιμόνως την εξής ερώτηση, είσαι σεσωσμένος;

Τι μπορεί να πει κανείς για να του απαντήσει;

Κατ’ αρχήν δεν είναι υποχρεωμένος να του απαντήσει, γιατί πρώτον η ερώτηση αυτή αναφέρεται σε προσωπικό θέμα, και δεύτερον γίνεται από θεολογική αμάθεια. Το ότι αναφέρεται σε προσωπικό θέμα είναι προφανές, και το ότι γίνεται από θεολογική αμάθεια φαίνεται από το ότι αυτός που την έκανε δε γνωρίζει ότι είναι λανθασμένη. Αλλά αφού ρώτησε, και μάλιστα επιμόνως, ας γράψουμε τα παρακάτω σχετικά με το θέμα, όχι ως απάντηση, αλλά για ενημέρωσή του, αν θέλει βέβαια να ενημερωθεί.

Τη λέξη σεσωσμένος ασφαλώς την πήρε από την Καινή Διαθήκη, γιατί πράγματι εκεί υπάρχει. Όμως ο Απόστολος Παύλος που τη χρησιμοποίησε σε μία και μόνο μία περίπτωση, δε ρωτάει κάποιον χριστιανό, και μάλιστα επιμόνως, να του πει, αν είναι σεσωσμένος. Δεν είχε ο Παύλος καμία τέτοια περιέργεια και απορία. Απλώς διδάσκει τους πιστούς της Εφέσου οι οποίοι ήταν προηγουμένως εθνικοί και ως εκ τούτου δεν είχαν γνώση της Παλαιάς Διαθήκης, λέγοντας, « τη γαρ χάριτί εστε σεσωσμένοι διά της πίστεως· και τούτο ουκ εξ υμών, Θεού το δώρον, ουκ εξ έργων, ίνα μη τις καυχήσηται »(Εφ. β’,8-9). Με τα λόγια αυτά προφανώς δεν τους λέει να λένε, μας είπε ο Παύλος ότι είμαστε σεσωσμένοι. Άλλωστε ο ίδιος ο Παύλος για τον εαυτό του, αν και η συνείδηση του δεν τον έλεγχε για κάτι, ποτέ δεν είπε ότι είναι σεσωσμένος αλλά είπε, «οὐδὲν γὰρ ἐμαυτῷ σύνοιδα, ἀλλ' οὐκ ἐν τούτῳ δεδικαίωμαι· ὁ δὲ ἀνακρίνων με Κύριός ἐστιν. ὥστε μὴ πρὸ καιροῦ τι κρίνετε, ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ Κύριος, ὃς καὶ φωτίσει τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους καὶ φανερώσει τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν, καὶ τότε ὁ ἔπαινος γενήσεται ἑκάστῳ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ.» ( Α’ Κορ. δ’, 4-5). Άρα το, « τη γαρ χάριτί εστε σεσωσμένοι….» αναφέρεται στην κοινή σωτηρία για την οποία κάνει λόγο και ο Ιούδας με τα εξής λόγια, « Αγαπητοί, πάσαν σπουδήν ποιούμενος γράφειν υμίν περί της κοινής σωτηρίας, ανάγκην έσχον γράψαι υμίν παρακαλών επαγωνίζεσθαι τη άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει » ( Ιούδ. 3 ). Αλλά και ο ίδιος ο Παύλος που είπε « τη γαρ χάριτί εστε σεσωσμένοι….», λέει αλλού, « μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε»(Φιλ. β’, 12 ).

 Πώς λοιπόν, αν θελήσει να απαντήσει κάποιος στην παραπάνω ερώτηση, μπορεί να πει ότι είναι σεσωσμένος, αφού πάλι ο Παύλος λέει, « ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση »(Α’ Κορ. ι’, 12); Πώς θα πει ότι είναι σεσωσμένος, αφού υπάρχει ο κίνδυνος, με δική του βέβαια ευθύνη και απροσεξία, να απομακρυνθεί από το Θεό, σύμφωνα πάλι με τα λόγια του Παύλου, « βλέπετε, αδελφοί, μη ποτε έσται εν τινι υμών καρδία πονηρά απιστίας εν τω αποστήναι από Θεού ζώντος, αλλά παρακαλείτε εαυτούς καθ' εκάστην ημέραν άχρις ου το σήμερον καλείται, ίνα μη σκληρυνθή τις εξ υμών απάτη της αμαρτίας· μέτοχοι γαρ γεγόναμεν του Χριστού, εάνπερ την αρχήν της υποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν» (Εβρ. γ’,12-14 );

Αντί λοιπόν να ρωτάει κάποιος τον άλλον να του πει, αν είναι σεσωσμένος, ας τον ρωτάει καλλίτερα, αν είναι βαπτισμένος, αν είναι εξομολογημένος, αν κοινωνάει, αν αγωνίζεται τον καλόν αγώνα της πίστεως, αν ελπίζει στη σωτηρία του, αν ομολογεί το Χριστό ως Σωτήρα του κόσμου, αν αγαπάει το Χριστό και την επιφάνεια Αυτού για την οποία επιφάνεια ο Παύλος γράφει, « τὸν καλὸν ἀγῶνα ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοὶ, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ »( Β’ Τιμ. δ’ 7-8).

Αντί λοιπόν κάποιος να λέει ότι είναι σεσωσμένος και να διακρίνει έτσι τον εαυτό του από τους άλλους, ας ψάλλει και αυτός με αυτούς, «Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν Πίστιν αληθή, αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες, αύτη γαρ ημάς έσωσεν». Αμήν.

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.