Είναι θεολογικά σωστή η φράση, μία εικόνα χίλιες λέξεις;

 

Ασφαλώς και είναι σωστή αλλά, επειδή πρέπει να κατανοείται  και σωστά, ας  μείνουμε λίγο  στο θέμα γράφοντας τα παρακάτω:

Με αυτή τη φράση  παρουσιάζεται   η εικόνα σαν να μιλάει  η ίδια και να λέει μάλιστα χίλιες λέξεις. Έτσι  η αξία της εικόνας  βρίσκεται στο ότι με την παρουσία της λέει κάτι που είναι πολύ σπουδαίο.  Με άλλα λόγια η εικόνα  εξιστορεί και διηγείται  όχι μόνο αυτό που εικονίζει, αλλά και  πολλά άλλα που έχουν σχέση με το εικονιζόμενο θέμα.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εικόνα του  ουρανού με τα αστέρια η οποία δε λέει μόνο χίλιες λέξεις, αλλά μιλάει για τη δόξα του Θεού σύμφωνα με το ψαλμικό, «Οι ουρανοί  διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα » ( Ψ. 18,2).

Όσο για τις εικόνες της Εκκλησίας που είναι πολλές και διαφορετικές, αυτές λένε τόσα πολλά σαν να διαβάζει κανείς  ολόκληρο βιβλίο, όπως δηλώνει και ο χαρακτηρισμός τους από  τον Ιωάννη το Δαμασκηνό ως « βιβλία των αγραμμάτων ».Τώρα, αν κανείς δε  μπορεί  ή δε θέλει να ακούσει  τι θέλει να  του πει η εικόνα και περιφρονεί τα λόγια της, αυτός χάνει την ουσία και μένει στον τύπο. Αυτός μοιάζει με εκείνον που δεν τρώει το καρπό από ένα δένδρο αλλά αρκείται στο να το βλέπει και στο να μασουλάει  που και που και κανένα από τα φύλλα του.

Από  τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι δεν είναι αρκετό μόνο  να βλέπει κανείς τις εικόνες.  Ο Φίλιππος αν και    έβλεπε  τον Ίδιο το Χριστό και όχι την εικόνα Του, δεν τον είχε γνωρίσει, όπως φαίνεται από τα λόγια του Κυρίου, «Τοσούτον χρόνον μεθ' υμών ειμι, και ουκ έγνωκάς με, Φίλιππε; ο εωρακώς εμέ εώρακε τον πατέρα· και πώς συ λέγεις, δείξον ημίν τον πατέρα;» (Ιω. ιδ’, 9 ). Καλή λοιπόν είναι η εικόνα του ουρανού με τα αστέρια, αλλά  καλλίτερα και μόνιμα  είναι τα λόγια  που λέει αυτή η εικόνα, γιατί ο Κύριος είπε, « ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι » ( Ματ. κδ’, 35).

 Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο θάνατος είναι υπαρκτός;

 

Υπαρκτό είναι μόνο ό, τι έχει δημιουργήσει ο Θεός διά του Υιού Του, αφού « πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν »( Ιω. α’, 3). Κατά συνέπεια ό, τι δεν έχει δημιουργήσει ο Θεός δεν υπάρχει, δηλαδή δεν είναι υπαρκτό.  Ο  Θεός δεν έχει δημιουργήσει θάνατο, σύμφωνα και με το, « ο Θεός θάνατον ουκ εποίησεν, ουδέ τέρπεται επ᾿ απωλεία ζώντων »( Σ. Σολ. α’, 13). Άρα ο θάνατος δεν  είναι υπαρκτός. Αφού λοιπόν δεν είναι υπαρκτός, δε μπορεί να μιλήσει και να πει π.χ. εγώ είμαι ο θάνατος.  Αντίθετα η ζωή που υπάρχει μπορεί να μιλήσει και  μάλιστα μίλησε και είπε, «εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή » ( Ιω. ια’, 25).

Για το θάνατο όμως ο οποίος δε μπορεί να μιλήσει, μίλησε ο Θεός, όχι βέβαια για να του δώσει ύπαρξη, αλλά για να τον εμφανίσει ως επακόλουθο της ανυπακοής στο θέλημά Του, δηλαδή ως συνέπεια της αμαρτίας,  « τα γαρ οψώνια της αμαρτίας θάνατος »(Ρω. στ’, 23). Μίλησε  ο Θεός για το θάνατο και είπε στον Αδάμ, « η δ᾿ αν ημέρᾳ φάγητε απ᾿ αυτού, θανάτω αποθανείσθε »( Γεν. β’, 17).

 Έτσι, « δι' ενός ανθρώπου η αμαρτία εις τον κόσμον εισήλθε και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτως εις πάντας ανθρώπους ο θάνατος διήλθεν, εφ' ω πάντες ήμαρτον »(Ρω. ε’, 12). Ο θάνατος λοιπόν, αν και δεν είναι υπαρκτός,  απέβη ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου. Αυτόν τον εχθρό τον  κατάργησε ο Χριστός με την Ανάστασή Του, και γι’ αυτόν τον εχθρό ο Απόστολος Παύλος λέει, « έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος »( Α’ Κορ. ιε’, 26).

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών. 

 

G

M

T

Y

Ανίχνευση γλώσσαΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

ΕλληνικάΑγγλικάΧίντι-------- [ Ολα ] --------ΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες

Επιλογές : Ιστορία : Σχόλια : DonateΚλείνω

Πρεμιέρα για το νέο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του Ιερού Ναού Αγίας Σοφίας Νέου Ψυχικού "Ο τρόπος λειτουργίας μιας Ενορίας στον σύγχρονο κόσμο"

 Πρεμιέρα για το νέο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του Ιερού Ναού Αγίας Σοφίας Νέου Ψυχικού "Ο τρόπος λειτουργίας μιας Ενορίας στον σύγχρονο κόσμο".

Το πρώτο Σχολείο που επέλεξε το πρόγραμμα, ήταν το 6ο ΓΕΛ Αχαρνών (Ολυμπιακού Χωριού) στα πλαίσια του μαθήματος των θρησκευτικών. Τα παιδιά και τους καθηγητές υποδέχθηκε ο υπεύθυνος του προγράμματος πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Χριστοδούλου στο προαύλιο του Ναού κερνώντας καραμέλες και ξεκινώντας την ξενάγηση από την υπαίθρια βιβλιοθήκη pop up.

Στη συνέχεια τη σκυτάλη έλαβαν η Αρχιτέκτονας Κυριακή Εξαδάκτυλου και οι Αγιογράφοι Νικόλαος Εξαδάκτυλος και Μαριλένα Φωκά σε μια σύντομη αναφορά στην αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική φυσιογνωμία του Ιερού Ναού.

Αργότερα το Σχολείο ξεναγήθηκε στους υπόλοιπους χώρους του Ναού με τη βοήθεια των συνεργατών της Νεανικής Εστίας καταλήγοντας στο πρότυπο Νεανικό Κέντρο. Εκεί τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να χαλαρώσουν τρώγοντας και πίνοντας εδέσματα που είχε ετοιμάσει η Νεανική Εστία και να ακούσουν για τον τρόπο λειτουργίας αλλά και το έργο της Ενορίας και την προσφορά της σε πνευματικό και κοινωνικό επίπεδο.

Κατόπιν, παρουσιάστηκε με τη βοήθεια εποπτικών μέσων "Η γνωριμία με την Θεία Λειτουργία" ενώ ακολούθησε και παιγνίδι γνώσεων με τους μαθητές να συμμετέχουν ενεργότατα. Ενθουσιασμένα τα παιδιά φεύγοντας παρέλαβαν και τα ετοιμασμένα δώρα τους αφού ξεναγήθηκαν και στον χώρο σίτισης των άπορων συνανθρώπων μας.

Το διαδραστικό πρόγραμμα διήρκησε δύο γεμάτες ώρες.

G

M

T

Y

Ανίχνευση γλώσσαΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

ΕλληνικάΑγγλικάΙσπανικά-------- [ Ολα ] --------ΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες

Επιλογές : Ιστορία : Σχόλια : DonateΚλείνω

«...Φως που πατεί χαρούμενο, τον Άδη καί το Χάρο...» !!! Διονύσιος Σολωμός

 

«...Φως που πατεί χαρούμενο,
τον Άδη καί το Χάρο...» !!! Διονύσιος Σολωμός

~Η εν Χριστώ αναστάσιμη χαρμολύπη,
στην εξόδιο ακολουθία τού Κυπριανού Παπαϊωάννου,

τού διά πυρός τελειωθέντος,
κατά τις ημέρες,

τού ψευτό-Ρωμαίϊκου,*

(: Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)

ήτοι, τής παλιόψαθας των Εθνών,*

(: Στρατηγός Μακρυγιάννης)

καί τού γενικού,

από την δολοφονία τού Καποδίστρια και εντεύθεν,

κατά των Ελλήνων,

ασκουμένου, διαχρονικά, διωγμού.

Την Ακολουθία τελεί στην Κύπρο,
ο ίδιος ο Ιερέας Πατέρας του.
Γύρω από το σώμα τού μάρτυρα,
τα πέντε αδέλφια του,

οι συγγενείς,
οι φίλοι, καί όλοι εμείς,
να ακουμπάμε το σκήνωμα του•

προκλητικοί•
με το χαμόγελο των κούρων
τής αυγής τής ιστορίας,

στο στόμα,
βεβαιωμένοι για την αυγή τής ακατάλυτης ζωής

στην οποία ο αδελφός μας Κυπριανός εισέρχεται.

Προκλητικοί,
μη δεχόμενοι σαν πραγματικότητα

τον θάνατο,

που ο κόσμος θεωρεί φυσικό, αλλά εμείς αφύσικο,*

(: Αlexander Schmemman•

Ορθόδοξος Ιερέας

καθηγητής Θεολόγος)

γιατί γνωρίζουμε
πως πλασθήκαμε αθάνατοι•

πως η ζωή δόθηκε άπαξ
και δεν θα αρθεί ποτέ•

πως στα γρανάζια τού κόσμου,

-που η φιλοσοφία του δεν πάει πέρα
από το μνήμα,
την φθορά, το χώμα, καί τον θάνατο-*

(: Επίσκοπος Κεφαλληνίας    

  Γεράσιμος Φωκάς)

οφείλουμε να είμαστε η άμμος
που τα μπλοκάρει,*

(: Αρχιεπίσκοπος  

Χριστόδουλος)

ενώ ο κόσμος τού θανάτου, καθώς ενοχλημένος,
πληροφορείται πως ο άδης νικήθηκε,
-πως πεθαίνοντας δηλαδή διαπιστώνεις πως ζεις-
θορυβημένος, με εθελοτύφλωση, κρύβεται πιό βαθειά στον τάφο του,

κλείνοντας αυτιστικά τ'αυτιά, τα μάτια, και το πρόσωπο,
στην πραγματικότητα των γεγονότων τής Αναστάσεως
κ μιάς αναπάντεχης άνοιξης,

που σαν ευλογημένη βροχή ηλίου,
έρχεται και μάς ψιθυρίζει
μέσα μας το μυστικό,
πως,

μόνο με το φωτοστέφανο μας
θα φανερωθεί μιά μέρα ποιοί
πραγματικά, εν δυνάμει,
θεοί κατά χάριν,
είμαστε.

Χαίρε Κυπριανέ
καί μην μάς ξεχνάς,
ως αύριο που μαζί
θα δειπνήσουμε.

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

G

M

T

Y

Ανίχνευση γλώσσαΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

ΕλληνικάΑγγλικάΙσπανικά-------- [ Ολα ] --------ΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικά (Kurmanji)Κουρδικά (Sorani)Κρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤατάρΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες

Επιλογές : Ιστορία : Σχόλια : DonateΚλείνω

Η ΛΕΞΗ ΨΥΧΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Όπως είναι γνωστό,  η λέξη ψυχή    λέγεται και πνεύμα, γιατί δηλώνει κυρίως  το πνευματικό στοιχείο του ανθρώπου το οποίο διακρίνεται από το υλικό.  Έτσι οι λέξεις ψυχή και πνεύμα εναλλάσσονται όπως φαίνεται ενδεικτικά στο γνωστό «Μετὰ πνευμάτων δικαίων, τετελειωμένων, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου, Σῶτερ ἀνάπαυσον,….».

 

Για τους ζώντες όμως η λέξη  ψυχή   δε δηλώνει     πάντα  μόνο το πνεύμα, άλλα δηλώνει και την όλη ψυχοσωματική ύπαρξή  τους.

 

Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω παραδείγματα:

 

α) « ἦμεν δὲ ἐν τῷ πλοίῳ αἱ πᾶσαι ψυχαὶ διακόσιαι ἑβδομήκοντα ἕξ »(Πρ. κζ’, 37 ). Εδώ  οι 276 ψυχές  προφανώς  ήταν οι ζωντανοί  άνθρωποι  στο πλοίο και όχι μόνο τα πνεύματά τους.

 

β) « Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραήλ, τεθνήκασιν γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου»( Ματ. β’, 20). Εδώ προφανώς η λέξη ψυχή δηλώνει τη ζωή του παιδίου και όχι το πνεύμα του.

 

γ) «  καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;»(  Λουκ. ιβ’, 19-20). Και εδώ  προφανέστατα η λέξη ψυχή, με όλα αυτά που αναφέρονται σ’ αυτή, δηλώνει  το ζωντανό άνθρωπο και όχι το πνεύμα του.

 

Από τα παραπάνω, και όχι μόνο, συνάγεται ότι η λέξη ψυχή, όταν δηλώνει το πνεύμα του ανθρώπου, χρησιμοποιείται κυρίως για τους κεκοιμημένους. Όταν όμως δηλώνει  το ζωντανό άνθρωπο, τότε δε δηλώνει μόνο το πνευματικό του στοιχείο. Αν, για παράδειγμα, πει κάποιος σε κάποιον, ψυχούλα μου, τι κάνεις, μιλάει σε αυτόν που βλέπει και όχι στο πνεύμα του το οποίο  υπάρχει μεν  μέσα του,  αλλά   δεν  το  βλέπει.

 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Ποίημα στην Υπομονή

 

Υπομονή, θαυμαστή δύναμη, που καταφέρνεις να μεταμορφώσεις τον πόνο σε δύναμη και θάρρος, μέσα από τα βάσανα της ζωής.

Σε περιμένουμε, υπομονή, σε χρειαζόμαστε στον κόσμο μας, να μας βοηθήσεις να αντέξουμε όσα μας επιφυλάσσει η μοίρα μας.

Σε δύσκολες στιγμές, υπομονή, μας βοηθάς να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να συγκεντρωθούμε και να παλέψουμε, να αγωνιστούμε για αυτό που επιθυμούμε.

Με τη βοήθειά σου, υπομονή, μπορούμε να φτάσουμε στον τερματισμό, να επιτύχουμε αυτό που ονειρευόμαστε, να ζήσουμε μια ζωή με πάθος και στόχο.

Υπομονή, αξίζεις την εκτίμησή μας, γιατί μας βοηθάς να γίνουμε καλύτεροι, να αντέχουμε σε όλες τις δυσκολίες, και να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις της ζωής.

Τον αφήνω, αλλά δε με αφήνει.

 

Όταν κάποτε  ένας είπε με δυνατή φωνή,  αφεντικό,   έπιασα έναν κλέφτη,  εκείνος του απάντησε, άστον να φύγει.  Τον αφήνω, αλλά δε με αφήνει, συμπλήρωσε ο υπάλληλος. 

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον αγωνιζόμενο τον καλόν αγώνα χριστιανό, όπως θα φανεί στη συνέχεια. 

Ο Απόστολος Παύλος γράφει: α)  « και ενδύσασθαι τον καινόν άνθρωπον τον κατά Θεόν κτισθέντα εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας »( Εφ.δ’, 24). β) « αποθέσθαι υμάς κατά την προτέραν αναστροφήν τον παλαιόν άνθρωπον τον φθειρόμενον κατά τας επιθυμίας της απάτης »(  Εφ. δ’, 22).  

Λέει, δηλαδή  ο Παύλος   στους πιστούς να ντυθούν τον καινούργιο άνθρωπο και να αποβάλλουν  τον παλαιόν  αφού, « ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη ίνα καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία »( Ρω.  στ’, 6). 

Προφανώς ο παλαιός άνθρωπος τον οποίο καλείται ο  πιστός να αποβάλει αντιστοιχεί στον  κλέφτη για τον οποίον έγινε λόγος παραπάνω.  Να όμως που ο παλαιός αυτός άνθρωπος δε φεύγει εύκολα, όπως συμβαίνει και με τον παραπάνω κλέφτη.  Και αυτό το επισημαίνει ο Απόστολος Παύλος με τα εξής λόγια, «  βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω  νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου  »( Ρω. ζ’, 23 ).  

Ποιος λοιπόν θα διώξει τον κλέφτη, δηλαδή ποιος θα ελευθερώσει τον άνθρωπο από τον παλαιό άνθρωπο; 

Αυτό  το ερώτημα κάνει και  ο Παύλος στο οποίο δίνει και την απάντηση ευχαριστώντας το Θεό με τα εξής λόγια,  « Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος! τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου;  ευχαριστώ τω Θεώ διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών. άρα ουν αυτός εγώ τω μεν νοί δουλεύω νόμω Θεού, τη δε σαρκί νόμω αμαρτίας »( Ρω. ζ’, 24 -25).

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Γιατί συνήθως γίνεται λόγος για τη σωτηρία της ψυχής ενώ ο Χριστός είναι Σωτήρας ολόκληρου του ανθρώπου;

Λέγεται αυτό, γιατί η σωτηρία της ψυχής συνεπάγεται  την ένδοξη ανάσταση και του σώματος ενώ, αν γίνει λόγος για τη σωτηρία του σώματος, θα νομίσει κανείς ότι πρόκειται για την προφύλαξη του ανθρώπου μόνο από  επίγειους σωματικούς κινδύνους.  Πάντως αυτό δεν είναι και κανόνας, γιατί υπάρχουν τόσες και τόσες αναφορές στη σωτηρία ολόκληρου του ανθρώπου και όχι μόνο της ψυχής.  Παράδειγμα: «Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο αναστάς εκ νεκρών, ψάλλοντάς σοι αλληλούϊα».

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΕ Ο ΘΕΟΣ

 

Ο Θεός δε ρώτησε τους αγγέλους, αν ήθελαν να τους δημιουργήσει, αφού δεν υπήρχαν πριν τη δημιουργία τους. Δε ρώτησε τον Αδάμ και την Εύα, αν ήθελαν να τους δημιουργήσει, αφού και αυτοί δεν υπήρχαν πριν τη δημιουργία τους. Δε ρώτησε τον Αδάμ, αν ήθελε να δημιουργήσει την Εύα, και μάλιστα με τον τρόπο που την δημιούργησε, αφού ο Ίδιος είπε ότι, « οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν »( Γεν. β’, 18). Δε ρώτησε τον Αδάμ και την Εύα, αν θέλουν να κάνουν παιδιά, αφού, « εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς »(Γεν. α’, 28). Γενικότερα λοιπόν, με βάση αυτά, δεν είναι λογικό να πει κανείς, γιατί ο Θεός έκανε ή κάνει κάτι, επειδή αυτός   δεν το καταλαβαίνει ή δεν το θέλει. Είναι σαν να λέει, μάνα, γιατί με γέννησες.

 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Έχει ανέβει κάποιος στον Ουρανό;

 

Εάν η λέξη Ουρανός δηλώνει το θρόνο του Θεού, δεν έχει ανεβεί κανένας. Αυτό το δήλωσε ο Ίδιος ο Κύριος με τα εξής λόγια, «καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ »(Ιω. γ’, 13). Ο δε Παύλος σημειώνει σχετικά, « ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα » (Εφ. δ’, 10).

Ο εωσφόρος που διανοήθηκε να ανεβεί, έπεσε από τη θέση που τον είχε τοποθετήσει ο Θεός και έγινε σκοτεινός δαίμονας, σύμφωνα με τα λόγια του Ησαΐα, « πῶς ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὁ ἑωσφόρος ὁ πρωΐ ἀνατέλλων; συνετρίβη εἰς τὴν γῆν ὁ ἀποστέλλων πρὸς πάντα τὰ ἔθνη. σὺ δὲ εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου· εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω τὸν θρόνον μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς Βορρᾶν, ἀναβήσομαι ἐπάνω τῶν νεφῶν, ἔσομαι ὅμοιος τῷ ῾Υψίστῳ. νῦν δὲ εἰς ᾅδην καταβήσῃ καὶ εἰς τὰ θεμέλια τῆς γῆς »(Ησ. ιδ’,12- 15). Ο Ίδιος δε ο Κύριος αναφέρθηκε στην πτώση του σατανά με τα εξής λόγια, « ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα »( Λουκ. ι’,18).

Στον Ουρανό λοιπόν δε χωράει κανένα άλλο πρόσωπο, γιατί ο Θεός είναι Αγία Τριάδα και όχι τετράδα. Εκεί έχουν το λόγο μόνο Τρεις σύμφωνα με το, « ὅτι τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Πατήρ, ὁ Λόγος καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς ἕν εἰσι » (Α’ Ιω. ε’, 7).

Όσο δε για τη γη, αναφέρεται στη συνέχεια,  « καὶ τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῇ γῇ, τὸ Πνεῦμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸ αἷμα, καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν».  Στη γη, «Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, βρύει προφητείας, ἱερέας τελειοῖ, ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν, ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας…..». Έτσι οι  πιστοί ψάλλουν, « Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν Πίστιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες· αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσε». Τι άλλο να θελήσει ο άνθρωπος;

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Δέχεται ο Θεός τα αιτήματα των χριστιανών για τους άλλους;

Βεβαίως τα δέχεται, όπως φαίνεται από τα παρακάτω παραδείγματα τα οποία είναι αρκετά για να πεισθεί κάθε καλόπιστος και κάθε δυσκολόπιστος.

α) Ο Ιωάννης γράφει, « Ἐάν τις ἴδῃ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἁμαρτάνοντα ἁμαρτίαν μὴ πρὸς θάνατον, αἰτήσει, καὶ δώσει αὐτῷ ζωήν, τοῖς ἁμαρτάνουσι μὴ πρὸς θάνατον. ἔστιν ἁμαρτία πρὸς θάνατον· οὐ περὶ ἐκείνης λέγω ἵνα ἐρωτήσῃ »(Α’ Ιω. ε’, 16).

β) Ο Ιάκωβος γράφει, « ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ' αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ. ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη. »(Ιακ. ε’, 14- 16).

γ) Στην Ιόππη, όταν πέθανε η Ταβιθά, οι χριστιανοί δεν ζήτησαν άμεσα από το Θεό να την αναστήσει, αλλά κάλεσαν από την κοντινή Λύδδα τον Πέτρο, « ὃν παραγενόμενον ἀνήγαγον εἰς τὸ ὑπερῷον, καὶ παρέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ' αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς. ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ Πέτρος καὶ θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο, καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶμα εἶπε· Ταβιθά, ἀνάστηθι. ἡ δὲ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς, καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον ἀνεκάθισε» ( Πρ. θ’, 39- 40).

δ) Ο Ίδιος ο Κύριος είπε, « προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς » (Λουκ. στ’, 28 ).

Αφού λοιπόν δέχεται ο Θεός τα αιτήματα των ζώντων επί της γης για τους άλλους, προφανώς και ασφαλώς δέχεται και τα αιτήματα των αγίων για τους ανθρώπους, αφού οι άγιοι έχουν ζωή και ζουν. Καλά κάνουν λοιπόν οι πιστοί και ζητούν από την Παναγία και από τους αγίους να ζητήσουν από το Θεό την πραγμάτωση των αιτημάτων τους. Τώρα, αν πει κανείς, γιατί δεν τα ζητούν άμεσα από το Θεό, πού ξέρει αυτός ότι δεν τα ζητούν;  Και βέβαια τα ζητούν.   Αν όμως δε λέει αυτό, αλλά θέλει να πει ότι δεν πρέπει να ζητούν από τους ζώντας επί της γης πιστούς και από τους αγίους, να προσεύχονται στο Θεό γι’ αυτούς, έρχεται σε αντίθεση με αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω. Έτσι εκτρέπεται από την οδόν της αληθείας και χρήζει άμεσης επιστροφής διά της μετανοίας.

 

Ιωάννης Χ. Δήμος  πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών

 

Άγιος Ουαλεντίνος καί έρως, για μιά γιορτή που συνεχίζεται καί την επομένη.

 

 Τ' Άη-Βαλεντίνου είναι ταχειά,  όλοι ξυπνούν νωρίς... κι εμένα Βαλεντίνα σου, στην πόρτα σου θα δείς..." 

Το τραγουδάκι αυτό είναι τής *Οφηλίας στον *Άμλετ... και στον προκείμενο προ-Ραφαηλιτικής τεχνοτροπίας πίνακα, ο *Ρωμαίος κ η *Ιουλιέττα, το αιώνιο ζεύγος, στην διάσημη σκηνή τού μπαλκονιού... 

Το κοινό χαρακτηριστικό των 4 αυτών θεατρικών ηρώων τού Σαίξπηρ και η ειδοποιός διαφορά τους από τους λιμοκοντόρους, λιμοκοντόρες, τής κούφιας αγαπολογίας, είναι πως αυτοί, γνωρίζουν την ορθογραφία τής λέξεως θυσία.

Γι'αυτό και τα πρόσωπα αυτά ζούν 

και θα ζήσουν, μέσα στην Ιστορία. 

Πολύ περισσότερο, ας μας επιτραπεί η δημιουργική παρέκβαση, που έλκουν την υπόσταση τους, όχι μόνον από την ιστορικότητα τού μεσαίωνα, αλλά από τις ζωογόνες ρίζες τους που βρίσκονται στην Ελλάδα. 

Διότι τα περισσότερα έργα του Βρεταννού δραματουργού αποτελούν λογοτεχνικά «δάνεια» από τους Έλληνες τραγικούς 

ενώ ο Έλληνας φιλόσοφος που τον επηρρέασε περισσότερο είναι ο Πλούταρχος.

Η επιρροή της Ελληνικής τραγωδίας 

στη λογοτεχνία της αναγεννήσεως υπήρξε καταλυτική, και ανάμεσα στον Πλούταρχο και τον Σαίξπηρ υπάρχει,

«όχι απλώς επιρροή αλλά σχεδόν συνεργασία(!), στην γραφή, παρά τα 1.000 χρόνια που τους χωρίζουν» 

-όπως ειπώθηκε στο Διεθνές Συμπόσιο τού 2016, για την «Σχέση τού Σαίξπηρ με την κλασσική και τη σύγχρονη Ελλάδα».

«Ο Σαίξπηρ έμαθε από τον Πλούταρχο να γράφει τραγωδίες» ... 

«Έγραφε τον “Ιούλιο Καίσαρα”

και τον “Κοριολάνο", έχοντας δίπλα του 

τα “Ηθικά” και τους “Βίους” τού Πλουτάρχου,

βιβλία που αγόρασε με ποσόν 30 φορές μεγαλύτερο από τα κοινά βιβλία»...

...είχε πει χαρακτηριστικά στο ίδιο Συμπόσιο,  

ο ομότιμος καθηγητής του πανεπιστημίου της Βιρτζίνια Gordon Braden.

Συμπερασματικά λοιπόν θα λέγαμε, ότι τόσο στην τέχνη όσο και στον έρωτα, μέσα στην ζωή, επιζεί αυτό που έχει έρεισμα,

ειδάλλως,  μπορεί κανείς καθώς φθάνει τού Αγίου Βαλεντίνου και με τον τρόπο που έχει καθιερωθεί, να μονολογεί...

... η “γιορτή των ερωτευμένων" 

... θα περισσέψει κι απόψε το λάθος

...θα φρουμάξει και σήμερα η αγαπολογία·

αυτή που κλίνει τον εγωισμό σε όλες του τις πτώσεις...

ενώ η αληθινή αγάπη θα ψάχνει να βρει χώρο·

και σπήλαιο να γεννηθεί...

Διότι, ο Άγιος Ουαλεντίνος (Βαλεντίνος) 

ο Ιερομάρτυρας,

είναι υπαρκτός ! Και πράγματι εορτάζεται σήμερα.

Ασχέτως με το πως έχει εμπορευματοποιηθεί η εορτή του, όπως και του Αγίου Βασιλείου, ως "Santa Claus".

Είναι Άγιος, όπως όλοι οι Ορθόδοξοι Άγιοι που γέννησε η Δύση, μέχρι που ο Πάπας αποφάσισε –με λύπη το λέμε-

να γίνει αυτός, στη θέση τού Χριστού, αρχηγός της Εκκλησίας δηλώνοντας πως είναι κι αλάθητος (…μένει κανείς άφωνος).

Ο Άγιος Βαλεντίνος, αγνόησε την εντολή τού Αυτοκράτορα της Ρώμης, να μην νυμφεύονται οι άντρες τις αγαπημένες τους (...!) και τελούσε το Μυστήριο του Γάμου. 

Σήμερα εορτάζει και 2ος Άγιος Ουαλεντίνος, ο Επίσκοπος, που και αυτού ο βίος σχετίζεται με την προστασία των ζευγαριών. 

Και οι δύο μαρτύρησαν στην Ρώμη·συνακόλουθο αυτό, αυτού που έχει ειπωθή : "Ο έρως ο εμός, εσταύρωται"  

( : Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος)

Δηλαδή, ο Αληθινός Έρωτας, είναι μέχρι Αίματος Θυσίας.

Καθώς επίσης έχουμε, και από τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης (αδελφό τού Μεγάλου Βασιλείου• ένα παιδάκι !), το ότι δεν είναι άλλο ο έρωτας και άλλη η αγάπη, αλλά, ”έρως, η επιτεταμένη αγάπη εστί” (η υπερβολική αγάπη). 

Ποιός δεν θά’θελε να του προσφερθούν αυτά ;

Αν θέλει δε και αυτός να τα προσφέρει, τότε είναι ήδη θεός

Υπ'αυτές τούς όρους… αληθινής θάλασσας... χρόνια πολλά... 

για μιά γιορτή 

που συνεχίζεται 

καί την επομένη... 

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός