Σύμφωνα με αυτά, ο πνευματικός
άνθρωπος γνωρίζει όσα το Άγιο Πνεύμα του αποκαλύπτει, γιατί μόνο Αυτό ερευνά τα πάντα ακόμη και τα βάθη του Θεού.
2η ερώτηση
Ένας
πνευματικός άνθρωπος, σύμφωνα
βεβαίως με τα παραπάνω, ποια σχέση έχει με τον Ιερέα που είναι Πνευματικός;
Ο πνευματικός άνθρωπος δεν είναι ανάγκη να είναι και Ιερέας
ενώ ο Πνευματικός που τελεί το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως επιλέγεται από τους Ιερείς με απόφαση του
Επισκόπου της περιοχής.
Βεβαίως
ο Ιερέας που είναι
Πνευματικός, καλό είναι και μπορεί να είναι και πνευματικός άνθρωπος,
αυτό όμως είναι προσωπικό του θέμα και είτε είναι ή δεν είναι, το
Μυστήριο γίνεται λόγω της ειδικής ιεροσύνης που έχει ως Ιερεύς.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. &
Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
G
M
T
Y
Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες
Για
το Χριστό, τον Υιό και Λόγο του Θεού που είναι το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, στο Δοξαστικό
του πλ. δ΄ ήχου αναφέρεται,
«Είς εστιν ο Υιός, διπλούς την φύσιν, αλλ’ ου την υπόστασιν·…».
Αυτό δηλώνει το ορθόδοξο, ότι δηλαδή ο Χριστός
είναι Ένας με δύο φύσεις, την ανθρώπινη και τη θεία, όχι όμως με δύο
υποστάσεις, αλλά μία που είναι το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας.
Όπως είναι
γνωστό, θάνατος είναι ο
χωρισμός της ψυχής από το σώμα και στην περίπτωση του Χριστού αυτός ο θάνατος συνέβη
όταν επάνω στο Σταυρό, «
εἶπε· Τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκε τὸ πνεῦμα »(Ιω. ιθ’, 30).
Όταν συνέβη αυτός ο θάνατος του Χριστού η θεία φύση παρέμεινε ενωμένη και
με το Σώμα και με την Ψυχή Του. Έτσι και
το Σώμα στον
τάφο έμεινε άφθαρτο και η Ψυχή
δεν παρέμεινε στον Άδη. Χαρακτηριστικό είναι το, « ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψεις τὴν
ψυχήν μου εἰς ᾅδην, οὐδὲ δώσεις τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν»» ( Ψ.15,10).
Αφού
θάνατος είναι ο χωρισμός της ψυχής από
το σώμα, εννοείται ότι ανάσταση είναι η επανένωση της
ψυχής με το σώμα. Στην περίπτωση του
Χριστού αυτή η επανένωση της Ψυχής με το Σώμα έγινε όταν ο Κύριος Ανέστη.
Το ότι
ο θάνατος και η Ανάσταση του Χριστού αναφέρονται στην
ανθρώπινη φύση Αυτού, αυτό προφανώς έχει
άμεση σχέση με το Πρόσωπο Αυτού που είναι ο Θεός Λόγος. Έτσι ενώ η
θεία φύση είναι απαθής, ο Υιός και
Λόγος του Θεού που είναι Θεός δέχτηκε τις προσβολές και ύβρεις των
ανθρώπων και γενικά έπαθε ως Θεός. Ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης
είπε, « ή Θεός πάσχει ή το παν απόλλυται», και ο Ψαλμωδός, « άνάστα, ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν, ὅτι σὺ
κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι» ( Ψ. 81,8). Χριστός Ανέστη.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. &
Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στα πλαίσια της μονοπώλησης της αντίστασης, την περίοδο 1941-1944, η αριστερά κατηγορεί όλους τους άλλους για "συνεργασία με τους ναζί". Μεταξύ αυτών και την Εκκλησία, προβάλλοντας ως βασικό επιχείρημα μια επιστολή των Αγιορειτών μοναχών προς τον Χίτλερ. Βέβαια, η επιστολή αυτή υπήρξε όντως, αλλά η αριστερή προπαγάνδα αποκρύπτει επιμελώς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε, καθώς και τον σκοπό που εξυπηρετούσε στην συγκεκριμένη συγκυρία.
Στις 20 Απριλίου 1941, η Ανατολική Μακεδονία και η Δυτική Θράκη (πλην του νομού Έβρου), ορίστηκαν ως ζώνη υπό την επιτήρηση του βουλγαρικού στρατού, χωρίς όμως να επιτραπεί η ενσωμάτωση των περιοχών αυτών στην Βουλγαρία.
Στις περιοχές αυτές, οι Βούλγαροι ακολουθούσαν πολιτική αφελληνισμού, με σκοπό τον πλήρη εκβουλγαρισμό τους. Επειδή η Εκκλησία θα μπορούσε να συσπειρώσει τον Ελληνισμό, οι Βούλγαροι προχώρησαν σε μαζικές απελάσεις Ελλήνων ιερέων και αντικατάστασή τους από Βούλγαρους κληρικούς, οι δε λειτουργίες, γίνονταν στην βουλγαρική γλώσσα.
Οι Βούλγαροι, εξαρχής είχαν βάλει στο μάτι το Άγιον Όρος, αλλά βρισκόταν εκτός της βουλγαρικής "ζώνης επιτήρησης". Σε συνάντησή του με τον Χίτλερ, ο βασιλιάς της Βουλγαρίας Βόρις, είχε ζητήσει την άδεια να "επιτηρεί" ο βουλγαρικός στρατός και το Άγιον Όρος, αλλά ο Χίτλερ προφανώς δεν γνώριζε καλά το θέμα και επιφυλάχθηκε να του απαντήσει στο μέλλον.
Όμως, οι Βούλγαροι βιάζονταν και προκειμένου να επιταχύνουν τις εξελίξεις, χρησιμοποίησαν τους σλαβόφωνους μοναχούς των μονών Ζωγράφου και Παντελεήμονος. Οι μοναχοί αυτοί, συνέταξαν υπόμνημα προς το Βερολίνο, ζητώντας "διεθνοποίηση" του Αγίου Όρους, υπό την "προστασία" του βουλγαρικού στρατού!
Έτσι, υπό τον φόβο του εκβουλγαρισμού του Αγίου Όρους, οι Έλληνες μοναχοί ακολούθησαν την συμβουλή του ταγματάρχη της γερμανικής φρουράς, που είχε εγκατασταθεί στο Άγιον Όρος και απέστειλαν στις 26 Απριλίου 1941 επιστολή στον Χίτλερ, ζητώντας του να θέσει την Αθωνική χερσόνησο "υπό την υψηλήν προστασίαν και κηδεμονίαν του".
Η επιστολή ήταν άγνωστη, μέχρι που ο (αριστερών φρονημάτων) θεολόγος Γιώργος Μουστάκης, την ανακάλυψε στα σοβιετικά αρχεία, το 1963. Η εγκυρότητα της επιστολής επιβεβαιώθηκε από την επίσημη έκδοση της Αρχιεπισκοπής της Εκκλησίας της Ελλάδος "Μνήμες και Μαρτυρίες από το 1940 και την Κατοχή".
Το ευτύχημα, ήταν ότι ο Χίτλερ αποδέχτηκε το αίτημα των Αγιορειτών, κι έτσι στις αρχές Μαΐου, οι εφημερίδες της Θεσσαλονίκης έγραψαν ως είδηση, ότι το Άγιον Όρος ετέθη πλέον υπό γερμανική προστασία.
Όσο για το αν οι Αγιορείτες ήταν "ναζί", την απάντηση έδωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο ευρών την επίμαχη επιστολή, που χαρακτήρισε τους μοναχούς "αδαείς" επί των πολιτικών ζητημάτων.~
ΟΠέτροςείπεότιδεγνωρίζειτοΧριστό.ΟΙούδαςδενείπεότιδεντονγνωρίζει,αλλάμετοφίλημά
του,τονέδειξεκιόλαςποιοςείναι.Τοαμάρτηματου Πέτρου, όσο μεγάλο και αν ήταν, πάντως
ήταν περιστασιακόκαιπεραστικό.ΤοαμάρτηματουΙούδα,
όσομεγάλοκαιανήταν,πάντωςήτανπρομελετημένο
και μόνιμο.
Με βάση αυτά, μπορούμε να πούμε τα εξής,
κατά κάποιο τρόπο, σχετικά. Μπορεί κάποιος να κάνει ξαφνικά ένα μεγάλο
αμάρτημα, ακόμη και έγκλημα,γιατί,όπωςλέγεται,τοέφερεηκακήηώρα. Αυτός
όμως στη συνέχεια, μπορεί να κλάψει πικρά, όπωςοΠέτρος,ναμετανοήσει,ναλάβεισυγχώρηση από το Θεό διά του Πνευματικού,
και έτσι το αμάρτημάτουπλέονναείναιπαροδικόκαιναμηυπάρχει.
Πέτρος Γαϊτάνος Ἀπολυτίκια Τὰ Απολυτίκια τῶν Ἁγίων & Ἑορτῶν ὅλου τοῦ ἔτους
Μια νέα πρωτότυπη εργασία δημιούργησε ο Πέτρος Γαϊτάνος που αφορά τα Απολυτίκια
των Αγίων & των Γιορτών όλου του έτους, συμπληρώνοντας έτσι τον 88ο δίσκο
του. Η Εκκλησία μας τιμά και επικαλείται αιωνίως τους Αγίους της που με τη ζωή
τους δόξασαν τον Θεό και εντάχθηκαν ως θαυμαστά παραδείγματα στον ουρανό και
στο χώρο της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας του Χριστού.
Ο Πέτρος Γαϊτάνος, μεταξύ και άλλων νέων καταγραφών του με
νέα τραγούδια και συνεχίζοντας αυθόρμητα την καταγραφή των αιώνιων ύμνων της
Ορθόδοξης Εκκλησίας, μας προσφέρει άλλη μία θαυμάσια πολύμοχθη εργασία προς
θεία χρήση και εφαρμογή του θεάρεστου. Για πρώτη φορά καταγράφονται τα
Απολυτίκια κάθε μέρας του έτους μέσα από μια πλήρως εμπεριστατωμένη εργασία:
Μουσικά, Ψαλτικά, Ιστορικά, Γλωσσικά, Ακαδημαϊκά, αλλά και τεχνικά ως προς το
άρτιο του ήχου, ο σημαντικός καλλιτέχνης, εκτός της ερμηνείας του, καταγράφει
αναδεικνύοντας το σωστό τρόπο τονισμού των θαυμάσιων λέξεων του κάθε
Απολυτικίου, ενώ επιμελείται και όλη την παραγωγή.
Το έργο αποτελείται από 12 CD, ένας δίσκος για κάθε μήνα,
περιλαμβάνονται όλες οι εορτές του έτους, με επιλογή του σημαντικότερου αγίου ή
γιορτής για κάθε μέρα, ενώ τους μήνες: Μάρτιο – Απρίλιο – Μάιο και Ιούνιο,
περιλαμβάνονται και οι κινητές γιορτές του έτους χωρίς ακριβείς ημερομηνίες, το
σύνολο των Απολυτικίων είναι 388. Η εργασία θα κυκλοφορήσει σε όλες τις
διεθνείς ψηφιακές πλατφόρμες ( Spotify–Apple κ.α.) τον Ιούνιο του 2024, ενώ
πρώτα θα αρχίσει να δημοσιοποιείται κατ΄αποκλειστικότητα στο προσωπικό κανάλι
του καλλιτέχνη στο YouTube: https://bit.ly/Apolitikia_PetrosGaitanos.
Η παρουσίαση της εργασίας θα γίνεται σταδιακά παρουσιάζοντας
το προηγούμενο απόγευμα κάθε μέρας το απολυτίκιο του αγίου ή της εορτής της
επικείμενης ημέρας - αυτό θα γίνει ώστε να ακολουθηθεί η εκκλησιαστική τακτική,
στην οποία η εκκλησιαστική ημέρα ξεκινάει από τον εσπερινό της προηγούμενης,
έτσι, για παράδειγμα, το Απολυτίκιο της γιορτής του αγίου Δημητρίου θα
δημοσιοποιηθεί το απόγευμα της 25ης Οκτωβρίου, ενώ των Χριστουγέννων το
απόγευμα της 24ης Δεκεμβρίου.
Ο Πέτρος Γαϊτάνος γράφει για την εργασία του αυτή: «
Δημιούργησα αυτή την εργασία μέσα από την αυθόρμητη αγάπη μου στον Θεό και τους
αγίους Του και εργάστηκα πολλούς μήνες για την πολύμοχθη σωστή καταγραφή του
υλικού που έχει φτιαχτεί για να γίνει σημείο αναφοράς για όλους όσους μέσα
στους επόμενους αιώνες θα θελήσουν να σκύψουν και να βρουν σοβαρά και
εμπεριστατωμένα την αναφορά όλων αυτών των αιώνιων Απολυτικίων.
Γι’ αυτό πρόσεξα κάθε λεπτομέρεια της παραγωγής αυτής,
διάλεξα ικανούς και ταλαντούχους συνεργάτες και πρόσεξα ακόμη και την παραμικρή
λέξη ώστε να είναι σωστά ειπωμένη σε σχέση με τη μουσική της αξία, αλλά και την
προσαρμογή κάθε λέξης και πρότασης στην ερμηνευτική ροή με πολύ μεγάλη προσοχή
στο σωστό τονισμό των λέξεων.
Σε ό,τι αφορά την ερμηνεία μου, επικαλέστηκα την έως σήμερα
40 χρόνων εμπειρία μου ως καλλιτέχνη και πιστού, περισσότερο και καθοριστικά
όμως επικαλέστηκα τη χάρη του Θεού, χωρίς την οποία δε θα άξιζε τίποτα από όσα
προσπάθησα και εν τέλει έκανα.
Όλα μας είναι δοσμένα
από τον Θεό και, αν κάτι ακούτε σε μένα και σας εντάσσει στη θέαση του ουρανού,
μη γελιέστε, όλο ανήκει στην παραχώρηση του Θεού, και στη δική σας καλή
διάθεση, όχι σε μένα.
Ταυτόχρονα φρόντισα για την άρτια ποιότητα του ήχου των
Απολυτικίων, όπως και τα σωστά κλασικά αιώνια ισοκρατήματά τους, που ενίοτε
προτείνονται και νέες θαυμάσιες μουσικές ματιές ακρόασης, πάντα με γνώμονα το
θείο. Αυτή την εργασία την προσφέρω στα πόδια του πάγκαλου Τριαδικού μου Θεού,
όπως και των Αγίων Του, αλλά και κάθε πιστού και όχι μόνον, που αισθάνεται τη
θεία ανάγκη να υμνήσει τον Θεό άμεσα μέσω των γιορτών της Ορθόδοξης Εκκλησίας
του Χριστού, ή έμμεσα μέσω της τιμής των αγίων Της.
Έτσι ο καθένας θα μπορεί να ακούει ή να μαθαίνει στο
προσωπικό μου κανάλι στο YouTube το απολυτίκιο κάθε μέρας, ενώ ταυτόχρονα μέσα
σε κάθε βίντεο έχω φροντίσει να παρατίθεται ο λόγος του καθενός στην πρωτότυπη
αρχαία Ελληνική γλώσσα στο πολυτονικό σύστημα, για την ορθότερη και πληρέστερη
καταγραφή, αλλά και για να έχει ο καθένας τη δυνατότητα να αντιγράψει και να
χρησιμοποιήσει το κείμενο για κάθε θεάρεστη ανάγκη του.
Τέλος το κάθε βίντεο ξεχωριστά θα απεικονίζει ένα γραφιστικό
θέμα με τα στοιχεία της εργασίας, την αγιογραφία του αγίου – εορτής και στο
κέντρο το κείμενο του απολυτικίου στην πρωτότυπη αρχαία ελληνική γλώσσα και
γραφή. Αυτή η εργασία που διήρκησε μήνες ήταν ένα συνεχές πνευματικό ταξίδι με
τους πραγματικά ωραίους! Ο Κύριος έδωσε άφθονη τη χάρη Του κι εγώ συνειδητά
κατευθύνθηκα προς την ένταξή μου στο θέλημά Του.
Η πρώτη παγκόσμια έναρξη δημοσιοποίησης της εργασίας θα
ξεκινήσει αποκλειστικά μέσα από το κανάλι μου στο YouTube τον Απρίλιο του 2024
και θα ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2025, ενώ τον ερχόμενο Ιούνιο όλο το υλικό
θα είναι διαθέσιμο στις διεθνείς ψηφιακές πλατφόρμες».
Επιμέλεια ύμνων - Ισοκρατήματα: Γιώργος Φανάρας
Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο StudioFan & Odeon από τον Ιανουάριο έως το
Μάρτιο του 2024 μ.Χ.
Ηχοληψία: Γιώργος Φανάρας - Ηλίας Λάκκας
Mastering: Ανέστης Ψαραδάκος - Athensmastering
Επιμέλεια κειμένων των Απολυτικίων στο πολυτονικό σύστημα γραφής: Τζέλα Τσάμη
Υμνολογική επιμέλεια: Χαράλαμπος Μπούσιας
Φωτογραφίες: Τάσος Βρεττός
Graphic Design: Ανδρέας Λεούδης
Προσαρμογές, Καλλιτεχνική Επιμέλεια, Επιμέλεια έκδοσης & Διεύθυνση
Παραγωγής:
Πέτρος Γαϊτάνος
G
M
T
Y
Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες
Ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου και Θεού Ιησού Χιαστού
είναι ο Πατέρας όλων, « ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται »(
Εφ. γ’, 15). Έτσι λοιπόν ο Ίδιος ο Κύριος είπε, « καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν
ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γάρ ἐστιν ὁ πατήρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς »( Ματ. κγ’,9).
Με αυτό βεβαίως δεν καταργεί τη γνωστή εντολή του
Θεού, όπως φαίνεται και από τον έλεγχο που έκανε στους γραμματείς και
Φαρισαίους, όταν τους είπε, « ὁ γὰρ Θεὸς ἐνετείλατο λέγων· τίμα τὸν πατέρα καὶ
τὴν μητέρα· καὶ ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτάτω. ὑμεῖς δὲ λέγετε·
ὃς ἂν εἴπῃ τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς, καὶ οὐ μὴ τιμήσῃ
τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ· καὶ ἠκυρώσατε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν
παράδοσιν ὑμῶν » ( Ματ. ιε’, 4- 6).
Άλλο λοιπόν η επίκληση του Θεού, ως μοναδικού Πατέρα,
και άλλο η τιμή, ως εντολή του Θεού, στον άνθρωπο πατέρα. Ποιος λοιπόν σώφρων
χριστιανός θα τολμήσει να ακυρώσει αυτή την εντολή του Θεού, επειδή κάποιος άλλος
του δίδαξε αντίθετα από τα λόγια του Θεού; Προφανώς κανείς, ούτε αυτός ούτε ο άλλος,
αν βεβαίως δε βρίσκονται σε πλάνη.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. &
Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η Ιερά Μητρόπολις Σερβίων & Κοζάνης έχει την τιμή και την χαρά να σας
προσκαλέσει στην εκδήλωση «Πανάγιος Τάφος - Το μνημείο και το έργο - Η
αποκατάσταση του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα» με
κεντρική ομιλήτρια την κ. Αντωνία Μοροπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια του
Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, μέλος της Διοικούσης Επιτροπής του
Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και επικεφαλής της Διεπιστημονικής
Επιτροπής του έργου αποκαταστάσεως.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 21 Απριλίου ε.ε. και ώρα 7:00
μ.μ. στην Στέγη Ποντιακού Πολιτισμού Κοζάνης (Φιλίππου Β΄ 30 Κοζάνη).
Από την Ιερά Μητρόπολη
Για να φωτιστεί κάτι
πρέπει να είναι σκοτεινό και όταν φωτιστεί, τότε λέγεται και είναι φωτεινό. Για
παράδειγμα, ένα δωμάτιο σκοτεινό, όταν ανάψει το φως, λέγεται και είναι
φωτεινό, γιατί το φως έδιωξε το σκοτάδι. Το δωμάτιο φωτίστηκε και όχι
το σκότος το οποίο εξαφανίστηκε. Αν φωτιζόταν
το σκότος, θα λεγόταν φωτεινό
σκότος. Αυτό όμως είναι παράλογο, γιατί
δεν υπάρχει συνύπαρξη μεταξύ φωτός και
σκότους. « τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; » (Β’ Κορ. στ’, 14).
Ούτε το σκότος μπορεί να
κυριεύσει το φως, γιατί « καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ
κατέλαβεν»( Ιω. α’, 5).
Αυτό ισχύει και για το
φωτισμό στο εσωτερικό του ανθρώπου. Ο
Χριστός που είναι «το φως το αληθινόν, το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον
ερχόμενον εις τον κόσμον», διώχνει το σκότος της άγνοιας, της
πλάνης και του ψεύδους που σκοτίζει το νου και την καρδιά του
ανθρώπου. Δεν το φωτίζει, αλλά το διώχνει και το εξαφανίζει.
Τώρα, αν κάποιος εν τη
ρύμη του λόγου πει, να φωτιστεί το σκοτάδι που έχει μέσα του, αυτός
τα παραπάνω εννοεί τα οποία προφανώς δεν τα αγνοεί.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. &
Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πρώτον, η παρρησία προς το Θεό ταιριάζει στους αγίους οι οποίοι την απόκτησαν αφού έζησαν σύμφωνα με το θέλημά Του, και δεν την είχαν πριν ευαρεστήσουν στο Θεό. Ταιριάζει επίσης στους αγγέλους που ίστανται ενώπιον του Θεού. Ο Χριστός όμως είναι « ο μονογενής υιός ο ων εις τον κόλπον του πατρός, » ( Ιω. α’, 2 ) και δεν είναι ακριβές να γίνεται λόγος για παρρησία του Υιού προς τον Πατέρα, δηλαδή του Λόγου ο οποίος « ην εν αρχή προς τον Θεόν » ( Ιω.α’, 2 ) και « Θεός ην ο Λόγος.» ( Ιω. α’, 1). « ο πατήρ απέσταλκε τον υιόν σωτήρα του κόσμου » (Α’ Ιω. δ’, 14 ), και όχι για να αποκτήσει παρρησία απέναντί Του σαν αυτή να ήταν κάτι που του έλλειπε.
Δεύτερον, και αν ακόμη χρησιμοποιήσει κάποιος για το Χριστό τη λέξη παρρησία, δεν ταιριάζει ως αιτία της η φράση, « επειδή είναι αναμάρτητος », γιατί η αναμαρτησία είναι μόνιμο γνώρισμα του Χριστού και δεν υπάρχει περίπτωση να μη είναι ο Χριστός αναμάρτητος, γιατί « Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας.» ( Εβρ.ιγ’, 8 ).
Τρίτον, τα λόγια του Κυρίου «πάντα όσα έχει ο πατήρ εμά εστι»( Ιω. ιστ’, 15 ) και « εγώ και ο πατήρ εν εσμεν.»(Ιω.ι’,13) δεν αφήνουν περιθώρια για τέτοιες παρεξηγήσεις και ανακρίβειες. Ακριβέστερο είναι να πει κανείς ότι ο Χριστός έχει παρρησία προς το Θεό, επειδή είναι ο Υιό Του και όχι, επειδή είναι αναμάρτητος.
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
.jpg)
