Οι ανευλόγητες ασκήσεις
Πολυάριθμα περιστατικά δείχνουν πως τα ενεργήματα του Αγ. Πνεύματος εκδηλώνονται στην ψυχή του περίφημου ηγουμένου της αγιορείτικης Ι. Μονής Γρηγορίου Αθανασίου (1873-1953) σαν νοερό φώς γνώσεως και αποκαλύψεως.
Ο γρηγοριάτης μοναχός Σωφρόνιος διηγήθηκε.
«Στην αρχή της καλογερικής μου ζωής, συνεπαρμένος από ασκητικό ενθουσιασμό, επιχειρούσα πολλών ειδών ασκήσεις. Κάποτε φόρεσα μέσα από τα ρούχα μου σιδερένιες αλυσίδες. Και για να ταλαιπωρούμαι στον ύπνο, τοποθέτησα κάτω από το στρωσίδι μου χαλίκια. Έτσι νόμιζα ότι ευχαριστώ τον Θεό και ακολουθώ τα ίχνη των αρχαίων ασκητών.
Για όλα αυτά βέβαια δεν είχα αναφέρει τίποτε σε κανένα. Κανένας δεν γνώριζε τις προκοπές ου. Ούτε και ο γέροντας. Κάποια μέρα όμως δέχθηκα στο κελλί μου την επίσκεψη του.
-Ε, τι κάνεις εδώ, πάτερ Σωφρόνιε; Πως τα περνάς;
-Με την ευχή σου , γέροντα, καλά είμαι.
-Μήπως κάνεις παραπανίσιες ασκήσεις; Το σώμα σου είναι ασθενικό και δεν αντέχει για πολλά.
-Εγώ , γέροντα, δεν ανήκω στους προκομμένους μοναχούς.
-Για να δούμε όμως, παιδί μου, τι έχεις βάλει κάτω από το στρωσίδι σου; Τι βλέπω εδώ; Χαλίκια! Να τα πάρεις και να τα πετάξεις.
Έμεινα κατάπληκτος! Σκέφτηκα ότι ανθρωπίνως ήταν αδύνατο να γνώριζε ο γέροντας την περίπτωση . και συλλογιζόμουν : ‘’άραγε να ξέρει και για τις αλυσίδες;’’. δεν πρόλαβα όμως να τελειώσω την σκέψη μου.
-Πάτερ Σωφρόνιε, μου λέει, για να δω τι φορείς επάνω σου…Τι πράγματα είναι αυτά; Να τις βγάλεις τις αλυσίδες αυτές. Δεν έχουν να σε ωφελήσουν σε τίποτε.»
Τις στιγμές αυτές ο αρχάριος γρηγοριάτης μοναχός δοκίμασε μέσα του ένα ιερό ρίγος. Αντιλήφθηκε ότι κάτι θαυμαστό συνέβαινε στον γέροντα του. Και προηγουμένως τον αγαπούσε και τον σεβόταν, αλλά τώρα αυξήθηκε υπερβολικά η ευλάβεια προς το πρόσωπο του. Μέσα στον γέροντα του κατοικούσε και ενεργούσε εμφανώς η χάρις του Αγ. Πνεύματος.
( Αθανάσιος Γρηγοριάτης).
Τρίτη 25 Αυγούστου 2009
Φιλάρετος Κωνσταμονίτης-Η ανταπόδοση της ευεργεσίας
Η αγάπη του παπα-Φιλάρετου , του ηγούμενου της Ι. Μονής Κωνσταμονίτου δεν περιοριζόταν μόνο στα έμψυχα. Απλωνόταν πιο πέρα , στα άψυχα, στα ζώα , στην φύση, αυτήν την συμπάθεια προς την άλογη , φύση την παρατηρούμε σαν ένα χαρακτηριστικό στοιχείο, στην χαρισματική ζωή των εκλεκτών δούλων του Θεού.
Μια μέρα έξω από το κελλί του γέροντα γινόταν μεγάλος θόρυβος. Δύο χελιδόνια είχαν αρχίσει μεταξύ τους σφοδρή μονομαχία! Ο γέροντας ανησύχησε. Βγαίνει έξω και αντικρίζει θέαμα θλιβερό. Το ισχυρότερο χελιδόνι χτυπούσε με το ράμφος του το άλλο και το μαδούσε κυριολεκτικά. Χωρίς να χάσει καιρό το έδιωξε, πήρε στοργικά στα χέρια του το χτυπημένο και το γλύτωσε. Το περιποιήθηκε και το αποτέλεσμα ήταν το χελιδόνι να ζήσει.
Από τότε , όπως το λιοντάρι του αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου ακολουθούσε τον άγιο παντού δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του και την αφοσίωση του , έτσι και το χελιδόνι! Πετούσε μπροστά του , έκανε τα φτερουγίσματα του , τα παιχνίδια του , κελαϊδούσε.
Μια μέρα ο γέροντας είχε βγεί λίγο έξω, είτε για να θαυμάσει τον Θεό «εν τοις έργοις Αυτού» είτε για να προσευχηθεί στην ησυχία. Το χελιδόνι , πιστός φίλος και σύντροφος, πετούσε χαρούμενα κοντά του.
Ο γέροντας κάθισε σ’ ένα αλώνι, λίγο πιο πέρα από το μοναστήρι, και χωρίς να το καταλάβει, αποκοιμήθηκε. Αλλά ξαφνικά το χελιδόνι άρχισε να πετάει ορμητικά πάνω από το κεφάλι του τιτιβίζοντας έντονα, σαν να ήθελε να τον ξυπνήσει και να επισημάνει κάποιο κίνδυνο.
Πράγματι! Όταν ο γέροντας ξύπνησε, τι να δει: Λίγο πιο πέρα , ένα μεγάλο ερπετό…Ο συνοδός του είχε κάνει με την σειρά του το δικό του έλεος στο ελεήμονα γέροντα.
Φιλάρετος Κωνσταμονίτης
Μια μέρα έξω από το κελλί του γέροντα γινόταν μεγάλος θόρυβος. Δύο χελιδόνια είχαν αρχίσει μεταξύ τους σφοδρή μονομαχία! Ο γέροντας ανησύχησε. Βγαίνει έξω και αντικρίζει θέαμα θλιβερό. Το ισχυρότερο χελιδόνι χτυπούσε με το ράμφος του το άλλο και το μαδούσε κυριολεκτικά. Χωρίς να χάσει καιρό το έδιωξε, πήρε στοργικά στα χέρια του το χτυπημένο και το γλύτωσε. Το περιποιήθηκε και το αποτέλεσμα ήταν το χελιδόνι να ζήσει.
Από τότε , όπως το λιοντάρι του αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου ακολουθούσε τον άγιο παντού δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του και την αφοσίωση του , έτσι και το χελιδόνι! Πετούσε μπροστά του , έκανε τα φτερουγίσματα του , τα παιχνίδια του , κελαϊδούσε.
Μια μέρα ο γέροντας είχε βγεί λίγο έξω, είτε για να θαυμάσει τον Θεό «εν τοις έργοις Αυτού» είτε για να προσευχηθεί στην ησυχία. Το χελιδόνι , πιστός φίλος και σύντροφος, πετούσε χαρούμενα κοντά του.
Ο γέροντας κάθισε σ’ ένα αλώνι, λίγο πιο πέρα από το μοναστήρι, και χωρίς να το καταλάβει, αποκοιμήθηκε. Αλλά ξαφνικά το χελιδόνι άρχισε να πετάει ορμητικά πάνω από το κεφάλι του τιτιβίζοντας έντονα, σαν να ήθελε να τον ξυπνήσει και να επισημάνει κάποιο κίνδυνο.
Πράγματι! Όταν ο γέροντας ξύπνησε, τι να δει: Λίγο πιο πέρα , ένα μεγάλο ερπετό…Ο συνοδός του είχε κάνει με την σειρά του το δικό του έλεος στο ελεήμονα γέροντα.
Φιλάρετος Κωνσταμονίτης
ΓΕΡΩΝ ΠΑΙΣΙΟΣ-ΚΟΛΥΜΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ
- Γέροντα, αφού η εξομολόγηση τα σβήνει όλα, τότε γιατί αυτός που κάνει μεγάλη σαρκική αμαρτία δε μπορεί να γίνει ιερέας;
- (Εκείνη τη στιγμή ο γέροντας έτυχε να κρατάει δύο ανοξείδωτα κύπελλα που κερνούσε νερό στους προσκυνητές). Δε μου λες, αν το κύπελλο σπάσει και το ηλεκτροκολλήσω τότε δε θα γίνει γερό;
- Ναι, και μάλιστα πιο γερό από ότι ήταν πριν.
Τότε, να που το ένα με την κόλληση έγινε πολύ γερό, ενώ το άλλο, που δεν έχει κόλληση, δεν είναι μεν τόσο γερό, αλλά είναι απείραχτο. Όταν έλθει ό Βασιλιάς, με ποιο ποτήρι θα του δώσουμε να πιει νερό;
- Με το δεύτερο, το απείραχτο, που δεν έχει κολληθεί.
- Ε, για αυτό κάνουμε ιερείς εκείνους, που δεν έκαναν αμαρτία ασχέτως εάν δεν είναι τόσο θερμοί, όσο εκείνοι που έκαναν αμαρτία.
Η μαύρη γραμμή της πιστωτικής κάρτας
-Γέροντα, είναι κακό να έχει κανείς πιστωτικές κάρτες; (Ό Γέροντας, αφού εξέτασε την κάρτα, απάντησε):
Όχι ευλογημένε, δεν είναι σφράγισμα αυτό. Άλλα βλέπεις αυτή τη μαύρη γραμμή κάτω από το όνομα; Σου αρέσει να φοράς πένθος χωρίς να έχεις κηδεία;
Τα ονόματα αυτών που δεν γιορτάζουν
Γέροντα, πότε γιορτάζουμε; Όταν γεννηθήκαμε ή όταν βαφτισθήκαμε;
Γιορτάζουμε, όταν γιορτάζει ό άγιος μας, το όνομα του οποίου πήραμε στο βάπτισμα.
Τότε, τι γίνεται με όσους έχουν ονόματα, που δεν είναι ονόματα αγίων;
Όσων ανθρώπων τα ονόματα δεν εορτάζουν, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να αγιάσουν!
Το τηλέφωνο του Γέροντα
Ό Γέροντας έδωσε δώρο ένα κομποσχοίνι σε κάποιον προσκυνητή λέγοντας:
Είναι το τηλέφωνο σου. Όταν είναι ανάγκη θα παίρνεις τηλέφωνο με αυτό!
Να μη βιαζόμαστε στα πνευματικά
Γέροντα, τι θα γίνει με εμένα, δε βλέπω προκοπή.
Εσύ σήμερα φύτεψες την κληματαριά και θέλεις αμέσως να πιεις κρασί. Πρέπει να περιμένεις, να βγει το σταφύλι, να ωριμάσει, να το ραντίσεις, να το κόψεις, να το πατήσεις, να το βάλεις στο βαρέλι, να γίνει καλό κρασί και μετά να πιεις. Μη βιάζεσαι λοιπόν. Ακόμα είσαι αρχάριος. Βρε παιδί μου, ζαλίζεσαι έτσι και, ενώ το στομάχι σου δεν μπορεί να χωνέψει το γάλα, πάς να φας μπριζόλα!
Τα παιδιά που δε θηλάζουν
Τα παιδιά που δε θηλάζουν και δε μεγαλώνουν στην αγκαλιά της μάνας τους, γίνονται βλαμμένα, δε στέκουν σταθερά στη ζωή τους και όταν μεγαλώσουν μετά το μπουκάλι του γάλακτος, πιάνουν το μπουκάλι της μπύρας.
Οι πονηριές της Τουρκίας
Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια κι έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία.
Το «φουστάνι» της Παναγίας
Παππούλη, πως να σωθώ; Να πιαστείς από το φουστάνι της Παναγίας. Δηλαδή, με απόλυτη εμπιστοσύνη, όπως αυτή που έχει ένα παιδάκι στη μάνα του.
Η εγκράτεια των νέων
Τη γενετήσια ορμή πρέπει να τη βάζουμε στο ψυγείο μέχρι το γάμο και να κάνουμε τίμιο αγώνα ενώπιον του Θεού, για την αγάπη του Θεού. Και μόνο έτσι θα βρούμε λύση στο πρόβλημα αυτό.
Η πραγματική αγάπη είναι άσχημη
Αν έχεις κοπέλα και λες ότι την αγαπάς, για να δεις αν πραγματικά την αγαπάς, φαντάσου το πρόσωπο της καμένο και παραμορφωμένο σε μια άμορφη και άσχημη μάζα. Αν βλέποντας το άσχημο πρόσωπο συνεχίζεις να την αγαπάς το ίδιο, όπως πριν, τότε να είσαι σίγουρος ότι την αγαπάς αληθινά.
Να μην τρέχουμε στο Θεό οριζόντια αλλά κάθετα
(Παρατήρηση του Γέροντα σε γνωστό του που ασχολιόταν πολύ με το τρέξιμο).
Να μην τρέχουμε οριζόντια, αλλά κάθετα προς το Θεό!
- (Εκείνη τη στιγμή ο γέροντας έτυχε να κρατάει δύο ανοξείδωτα κύπελλα που κερνούσε νερό στους προσκυνητές). Δε μου λες, αν το κύπελλο σπάσει και το ηλεκτροκολλήσω τότε δε θα γίνει γερό;
- Ναι, και μάλιστα πιο γερό από ότι ήταν πριν.
Τότε, να που το ένα με την κόλληση έγινε πολύ γερό, ενώ το άλλο, που δεν έχει κόλληση, δεν είναι μεν τόσο γερό, αλλά είναι απείραχτο. Όταν έλθει ό Βασιλιάς, με ποιο ποτήρι θα του δώσουμε να πιει νερό;
- Με το δεύτερο, το απείραχτο, που δεν έχει κολληθεί.
- Ε, για αυτό κάνουμε ιερείς εκείνους, που δεν έκαναν αμαρτία ασχέτως εάν δεν είναι τόσο θερμοί, όσο εκείνοι που έκαναν αμαρτία.
Η μαύρη γραμμή της πιστωτικής κάρτας
-Γέροντα, είναι κακό να έχει κανείς πιστωτικές κάρτες; (Ό Γέροντας, αφού εξέτασε την κάρτα, απάντησε):
Όχι ευλογημένε, δεν είναι σφράγισμα αυτό. Άλλα βλέπεις αυτή τη μαύρη γραμμή κάτω από το όνομα; Σου αρέσει να φοράς πένθος χωρίς να έχεις κηδεία;
Τα ονόματα αυτών που δεν γιορτάζουν
Γέροντα, πότε γιορτάζουμε; Όταν γεννηθήκαμε ή όταν βαφτισθήκαμε;
Γιορτάζουμε, όταν γιορτάζει ό άγιος μας, το όνομα του οποίου πήραμε στο βάπτισμα.
Τότε, τι γίνεται με όσους έχουν ονόματα, που δεν είναι ονόματα αγίων;
Όσων ανθρώπων τα ονόματα δεν εορτάζουν, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να αγιάσουν!
Το τηλέφωνο του Γέροντα
Ό Γέροντας έδωσε δώρο ένα κομποσχοίνι σε κάποιον προσκυνητή λέγοντας:
Είναι το τηλέφωνο σου. Όταν είναι ανάγκη θα παίρνεις τηλέφωνο με αυτό!
Να μη βιαζόμαστε στα πνευματικά
Γέροντα, τι θα γίνει με εμένα, δε βλέπω προκοπή.
Εσύ σήμερα φύτεψες την κληματαριά και θέλεις αμέσως να πιεις κρασί. Πρέπει να περιμένεις, να βγει το σταφύλι, να ωριμάσει, να το ραντίσεις, να το κόψεις, να το πατήσεις, να το βάλεις στο βαρέλι, να γίνει καλό κρασί και μετά να πιεις. Μη βιάζεσαι λοιπόν. Ακόμα είσαι αρχάριος. Βρε παιδί μου, ζαλίζεσαι έτσι και, ενώ το στομάχι σου δεν μπορεί να χωνέψει το γάλα, πάς να φας μπριζόλα!
Τα παιδιά που δε θηλάζουν
Τα παιδιά που δε θηλάζουν και δε μεγαλώνουν στην αγκαλιά της μάνας τους, γίνονται βλαμμένα, δε στέκουν σταθερά στη ζωή τους και όταν μεγαλώσουν μετά το μπουκάλι του γάλακτος, πιάνουν το μπουκάλι της μπύρας.
Οι πονηριές της Τουρκίας
Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια κι έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία.
Το «φουστάνι» της Παναγίας
Παππούλη, πως να σωθώ; Να πιαστείς από το φουστάνι της Παναγίας. Δηλαδή, με απόλυτη εμπιστοσύνη, όπως αυτή που έχει ένα παιδάκι στη μάνα του.
Η εγκράτεια των νέων
Τη γενετήσια ορμή πρέπει να τη βάζουμε στο ψυγείο μέχρι το γάμο και να κάνουμε τίμιο αγώνα ενώπιον του Θεού, για την αγάπη του Θεού. Και μόνο έτσι θα βρούμε λύση στο πρόβλημα αυτό.
Η πραγματική αγάπη είναι άσχημη
Αν έχεις κοπέλα και λες ότι την αγαπάς, για να δεις αν πραγματικά την αγαπάς, φαντάσου το πρόσωπο της καμένο και παραμορφωμένο σε μια άμορφη και άσχημη μάζα. Αν βλέποντας το άσχημο πρόσωπο συνεχίζεις να την αγαπάς το ίδιο, όπως πριν, τότε να είσαι σίγουρος ότι την αγαπάς αληθινά.
Να μην τρέχουμε στο Θεό οριζόντια αλλά κάθετα
(Παρατήρηση του Γέροντα σε γνωστό του που ασχολιόταν πολύ με το τρέξιμο).
Να μην τρέχουμε οριζόντια, αλλά κάθετα προς το Θεό!
ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
Η φαγωμάρα των Ελλήνων
Οι Τούρκοι μόνοι τους δεν μπορούσαν να φάνε τους Έλληνες, αν οι Έλληνες δεν ήταν φαγωμένοι μεταξύ τους.
Άμυνα κατά του Διαβόλου
Να κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα να μην μπαίνει απ' εκεί ο Διάβολος. Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία. Εάν αφήσεις μια σχισμή, μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά. Εγώ αγωνίζομαι όλο το εικοσιτετράωρο, για να κλείσω όλες τις πόρτες του Σατανά («πόρτες και παράθυρα» είναι οι αισθήσεις).
Η ευχή αγιάζει
Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της.
Πρόσκληση από τον πάπα
Αμερικανίδα καθηγήτρια διαβίβασε σε Ορθόδοξο κληρικό την επιθυμία του πάπα να προσκαλέσει τον Γέροντα Παΐσιο και Γέροντα Πορφύριο να πάνε στο Βατικανό. Η απάντηση και των δύο ήταν η εξής:
Όχι δεν μπορούμε να πάμε.
Διότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ό Πάπας δεν είναι έτοιμοι. Έχουν πολύ εγωισμό. Όχι μόνο θέλουν να μας υποτάξουν, αλλά και δεν πιστεύουν ότι έχουμε την αλήθεια εμείς. Δεν χρειάζεται να πάμε. Καλύτερα θα βοηθήσουμε την υπόθεση με την προσευχή μας.
Δεν αγιάζονται όλα
Μόνον αυτά που δέχονται αγιασμό, αυτά μόνο αγιάζονται. Όπως το νερό, δέχεται αγιασμό και γίνεται Αγιασμός τα ούρα δεν δέχονται αγιασμό. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό.
Η μάχαιρα τον Προφήτη Ηλία
Γέροντα, το απολυτίκιο του Προφ. Ηλία λέει ότι είναι ο «δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού». Θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας στη γη;
Ο Προφήτης Ηλίας τροχάει τώρα τη μάχαιρα. Πρώτα θα αρχίσει από τους Πατριάρχες, Δεσποτάδες, παπάδες, μοναχούς.
Οι μιναρέδες της Πόλης
- Γέροντα, είπατε ότι θα πάρουμε την Πόλη. Τι θα γίνουν οι μιναρέδες της; Θα τους γκρεμίσουμε; Θα γίνουν καμπαναριά;
- Γέροντας (χαμογελώντας):Όχι! θα γίνουν στύλοι για τους Στυλίτες και θα κρέμονται τα κομποσχοίνια μέχρι κάτω!
Οι Τούρκοι μόνοι τους δεν μπορούσαν να φάνε τους Έλληνες, αν οι Έλληνες δεν ήταν φαγωμένοι μεταξύ τους.
Άμυνα κατά του Διαβόλου
Να κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα να μην μπαίνει απ' εκεί ο Διάβολος. Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία. Εάν αφήσεις μια σχισμή, μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά. Εγώ αγωνίζομαι όλο το εικοσιτετράωρο, για να κλείσω όλες τις πόρτες του Σατανά («πόρτες και παράθυρα» είναι οι αισθήσεις).
Η ευχή αγιάζει
Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της.
Πρόσκληση από τον πάπα
Αμερικανίδα καθηγήτρια διαβίβασε σε Ορθόδοξο κληρικό την επιθυμία του πάπα να προσκαλέσει τον Γέροντα Παΐσιο και Γέροντα Πορφύριο να πάνε στο Βατικανό. Η απάντηση και των δύο ήταν η εξής:
Όχι δεν μπορούμε να πάμε.
Διότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ό Πάπας δεν είναι έτοιμοι. Έχουν πολύ εγωισμό. Όχι μόνο θέλουν να μας υποτάξουν, αλλά και δεν πιστεύουν ότι έχουμε την αλήθεια εμείς. Δεν χρειάζεται να πάμε. Καλύτερα θα βοηθήσουμε την υπόθεση με την προσευχή μας.
Δεν αγιάζονται όλα
Μόνον αυτά που δέχονται αγιασμό, αυτά μόνο αγιάζονται. Όπως το νερό, δέχεται αγιασμό και γίνεται Αγιασμός τα ούρα δεν δέχονται αγιασμό. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό.
Η μάχαιρα τον Προφήτη Ηλία
Γέροντα, το απολυτίκιο του Προφ. Ηλία λέει ότι είναι ο «δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού». Θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας στη γη;
Ο Προφήτης Ηλίας τροχάει τώρα τη μάχαιρα. Πρώτα θα αρχίσει από τους Πατριάρχες, Δεσποτάδες, παπάδες, μοναχούς.
Οι μιναρέδες της Πόλης
- Γέροντα, είπατε ότι θα πάρουμε την Πόλη. Τι θα γίνουν οι μιναρέδες της; Θα τους γκρεμίσουμε; Θα γίνουν καμπαναριά;
- Γέροντας (χαμογελώντας):Όχι! θα γίνουν στύλοι για τους Στυλίτες και θα κρέμονται τα κομποσχοίνια μέχρι κάτω!
ΓΕΡΩΝ ΠΑΙΣΙΟΣ
Χάνονται νέοι!ΑΝΤΙΜΟΝΑΧΙΚΗ ΜΑΝΙΑ
Τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε έξαρση μία αντιμοναχική πολεμική, δείγμα του γενικότερου αντιεκκλησιαστικού και αντιχριστιανικού πνεύματος, που είναι βέβαια το πνεύμα του «κόσμου τούτου».
Έτσι: - Τηλεοπτική εκπομπή ανακάλυψε ότι, «χάνονται κορίτσια». - Εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας επίσης ανακάλυψε ότι «χάνονται νέοι».
Και μου πήγε αμέσως η σκέψη στα κακόμοιρα πλάσματα που καταλήγουν ως εμπόρευμα σε μαγαζιά ή ανάκτορα της Ανατολής και της Δύσης. Μετά σκέφτηκα όλα εκείνα τα θύματα του λευκού θανάτου, που το τραγικό τους τέλος, και κυρίως τη συχνότητά του, τόσο συνηθίσαμε που δεν μας κάνει καμία αίσθηση πια. Για λίγο μου πέρασε από το μυαλό η ελπίδα του Έθνους που σαπίζει στα νυκτερινά ποτισμένη από το αλκοόλ. Είπα ότι για όλους αυτούς δείχνουν το ενδιαφέρον τους τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όταν όμως διάβασα τα πιο μέσα απογοητεύτηκα που «χαμένα», για τα ΜΜΕ, ήταν οι νέοι και οι νέες που βρήκαν το Χριστό, που αποστράφηκαν την αθλιότητα και ψευτιά και υποκρισία του «κόσμου» και αναζήτησαν την γνήσια «και μένουσα» αγάπη και χαρά.
Είναι δύσκολο για τον «κόσμο» να δεχθεί την αλήθεια. Προτιμάει τον θάνατο. Δεν αναγνωρίζει τον Χριστό για Θεό του και παραπαίει απογοητευμένος. Του φτάνουν τα ξυλοκέρατα του ασώτου και τον ικανοποιεί το χοιροτροφείο. Και όταν αντιληφθεί κάποιον να ξεφεύγει από την λάσπη της φθοράς οδύρεται και διαμαρτύρεται φωνάζοντας: «Χάνονται κορίτσια» ή «Χάνονται νέοι»!
Αυτός είναι ο «κόσμος» μας.
Εφραίμ Φιλοθεΐτου- Το τελειωτικό κτύπημα
...Έτσι μια ημέρα ήλθε ένα τέτοιο καραβοτσακισμένο πλάσμα· ήλθε μια γυναίκα στο μυστήριο –εγώ βέβαια τη λυπήθηκα τρομερά- και μου παρουσιάζει η καημένη πενήντα εκτρώσεις! Βάλε τώρα το γεγονός αυτό να τίθεται στην κρίσι του πνευματικού· πενήντα φόνοι παιδιών! Φυσικά εφ ’όσον ο Θεός την έχει στην ζωή ακόμη, είναι εγγύησις του Θεού ότι την ανέχεται και την περιμένει, οπότε ποιος πνευματικός είναι εκείνος, ο οποίος θα της φερθεί κατ’ άλλον τρόπον; Την πήρα βέβαια με πολλή στοργή, με πολλή αγάπη προσπάθησα να την βολέψω και της έδωσα εκείνο το φάρμακο που της χρειαζότανε.
Σκεφθήτε πόσα χρόνια περάσαμε· την βασάνιζε το αμάρτημα αυτό και δεν είχε την τόλμη να το πή! Και γύρισε πίσω με την ελπίδα της σωτηρίας. Πόσο τρομερή είναι η αγάπη του Θεού! Αλλά και η χαρά των Αγγέλων! «Επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι μεγάλη χαρά γίνεται εν τω Ουρανώ» (Λούκ. 15,17). Δεν είναι μόνον το ότι μετανοεί ο άνθρωπος και κλαίει και οδύρεται την κατάντια του και ο Θεός τον σώζει, αλλά και το παραχρήμα γίνεται και στον Ουρανό χαρά. Ολόκληρος ο Ουρανός πανηγυρίζει και ο Άγγελοι υμνούν και αινούν τον Θεό για την σωτηρία μιας αθανάτου ψυχής.
«Μακάριοι ως αφέθησαν αι αμαρτίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι»(Ψαλμ. 31,32)· δηλαδή είναι ευτυχής ο άνθρωπος, ο οποίος αξιώθηκε να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του.Τι ευχαριστία να αποδώση κανείς στον Θεό…
Με την μετάνοια και εξομολόγηση , δεν υπάρχουν τώρα, έχουν σβήσει , δεν ζητούνται αυτά πλέον, βγήκαν από τα κατάστιχα των δαιμόνων αμέσως, πάραυτα! Είναι διαταγή του Θεού! Με το κάθε αμάρτημα που καταθέτεις, πατάει το κουμπάκι του «κομπιούτερ», τακ, άφεσις! Τακ, άφεσις! Άφεσις! Με άθροισμα από κάτω «μηδέν». Λευκό μητρώο! Ύστερα , είναι να μην προσκυνήσεις αυτόν τον Θεό, να μην πέσης κάτω και να καλαίς από αγάπη και έρωτα και πόθον Θεού!
Γι’ αυτό , παιδιά, από το σκότος που είμεθα της αμαρτίας, πρέπει να περάσουμε στο φως της μετανοίας και της ελπίδος. Κι όταν έτσι, τότε ελπίζουμε , δοξάζομε και τιμούμε τον Θεό της αγάπης και του ελέους. Ας ευχηθούμε εν μετανοία εν εξομολογήσει, εν αγάπη και εν ελπίδι Θεού να προχωρήσουμε ενωμένοι χέρι με χέρι, για να φθάσουμε στην σωτηρία μας.
Αυτή η μικρή , η ελάχιστη προσφορά που πήρατε, εύχομαι να γίνει στην ψυχή σας εκατονταπλάσια, να μείνη βαθειά ριζωμένη μέσα σας, να χαράξετε έναν καλύτερο πνευματικό δρόμο και η μετάνοια να σας συνοεύη ανά πάσαν στιγμή. Αγωνισθήτε, όσο μπορείτε , να κρατάτε αγνότητα ψυχής και σώματος, γιατί η αγνεία έχει μεγάλη παρρησία στον Θεό.
Εύχομαι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος να μας επισκιάζη όλους και να μας διατηρή εν Χριστώ .Αμήν.
Σκεφθήτε πόσα χρόνια περάσαμε· την βασάνιζε το αμάρτημα αυτό και δεν είχε την τόλμη να το πή! Και γύρισε πίσω με την ελπίδα της σωτηρίας. Πόσο τρομερή είναι η αγάπη του Θεού! Αλλά και η χαρά των Αγγέλων! «Επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι μεγάλη χαρά γίνεται εν τω Ουρανώ» (Λούκ. 15,17). Δεν είναι μόνον το ότι μετανοεί ο άνθρωπος και κλαίει και οδύρεται την κατάντια του και ο Θεός τον σώζει, αλλά και το παραχρήμα γίνεται και στον Ουρανό χαρά. Ολόκληρος ο Ουρανός πανηγυρίζει και ο Άγγελοι υμνούν και αινούν τον Θεό για την σωτηρία μιας αθανάτου ψυχής.
«Μακάριοι ως αφέθησαν αι αμαρτίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι»(Ψαλμ. 31,32)· δηλαδή είναι ευτυχής ο άνθρωπος, ο οποίος αξιώθηκε να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του.Τι ευχαριστία να αποδώση κανείς στον Θεό…
Με την μετάνοια και εξομολόγηση , δεν υπάρχουν τώρα, έχουν σβήσει , δεν ζητούνται αυτά πλέον, βγήκαν από τα κατάστιχα των δαιμόνων αμέσως, πάραυτα! Είναι διαταγή του Θεού! Με το κάθε αμάρτημα που καταθέτεις, πατάει το κουμπάκι του «κομπιούτερ», τακ, άφεσις! Τακ, άφεσις! Άφεσις! Με άθροισμα από κάτω «μηδέν». Λευκό μητρώο! Ύστερα , είναι να μην προσκυνήσεις αυτόν τον Θεό, να μην πέσης κάτω και να καλαίς από αγάπη και έρωτα και πόθον Θεού!
Γι’ αυτό , παιδιά, από το σκότος που είμεθα της αμαρτίας, πρέπει να περάσουμε στο φως της μετανοίας και της ελπίδος. Κι όταν έτσι, τότε ελπίζουμε , δοξάζομε και τιμούμε τον Θεό της αγάπης και του ελέους. Ας ευχηθούμε εν μετανοία εν εξομολογήσει, εν αγάπη και εν ελπίδι Θεού να προχωρήσουμε ενωμένοι χέρι με χέρι, για να φθάσουμε στην σωτηρία μας.
Αυτή η μικρή , η ελάχιστη προσφορά που πήρατε, εύχομαι να γίνει στην ψυχή σας εκατονταπλάσια, να μείνη βαθειά ριζωμένη μέσα σας, να χαράξετε έναν καλύτερο πνευματικό δρόμο και η μετάνοια να σας συνοεύη ανά πάσαν στιγμή. Αγωνισθήτε, όσο μπορείτε , να κρατάτε αγνότητα ψυχής και σώματος, γιατί η αγνεία έχει μεγάλη παρρησία στον Θεό.
Εύχομαι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος να μας επισκιάζη όλους και να μας διατηρή εν Χριστώ .Αμήν.
Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Στίχοι διδακτικοί πνευματικού Πατρός ως ευλογία εξ Αγίου Όρους
Το ποίημα τούτο διάβασε και δεν θα χάσης διόλου
σαν το διαβάσης , θα να ιδής τη μάσκα του Διαβόλου
πως ξεγελά τον άνθρωπο με την παρανομία
και του κολάζει την ψυχή μέσα στην αμαρτία.
Με την ψευτιά και την κλεψιά δεν θα ορθοποδήσεις
και κάποια ημέρα, άνθρωπε, πένης θα καταντήσεις
και θα τρυγήσεις τους καρπούς των παρανομιών σου,
εάν προσέχεις και κοιτάς μόνο τον εαυτό σου.
Να είσαι πάντα δίκαιος, εάν θέλεις να ζήσης,
σαν άνθρωπος πραγματικός, αλλιώς θα δυστυχήσεις∙
να έχεις ειλικρίνεια, να λέγεις την αλήθεια,
αν θες τη χάρι του Θεού νάχης και τη βοήθεια.
Αν ο Θεός ο σπλαχνικός σου δίνη την υγεία,
ως άνθρωπε, κι εργάζεσαι και ζής με ησυχία,
είναι γιατί μακροθυμεί και τόσο σε πονάει,
που αν είσαι και αμαρτωλός, εκείνος σ΄ αγαπάει.
Είν’ ο Θεός μακρόθυμος και θέλει να γυρίσης
στο δρόμο του, ω άνθρωπε∙ τον Σατανά ν’ αφήσεις
και να πιστέψεις στον Χριστό και εις την Παναγία
και στην Ορθοδοξία του, την πίστη την αγία.
Και ν’ αγαπήσεις τον Θεό με όλη την καρδιά σου,
με όλη σου την δύναμι και την διάνοια σου,
καθώς και κάθε άνθρωπο, σαν και τον εαυτό σου
και θάχης άγγελο Θεού να στέκει στο πλευρό σου.
Να είσαι ανεξίκακος στους γύρω σου ανθρώπους,
να τους μιλάς ευγενικά και με ωραίους τρόπους∙
μην κατακρίνεις, άνθρωπε, τα σφάλματα του άλλου
και παίρνει θέσι δικαστού και ύψος διδασκάλου.
Είσαι και συ αμαρτωλός, γι’ αυτό πρέπει να κλάψεις,
το καταλάλον στόμα σου να κλείσης να το ράψης.
και κρίνε μόνον αυστηρά τα παραπτώματά σου,
τα λόγια και τα έργα σου και τ’αμαρτήματά σου.
Στην Εκκλησία του Θεού να πας να γονατίσης,
μπρός στην εικόνα του Χριστού να κλάψης να θρηνήσεις
κι ύστερα στον Πνευματικό πιστά ξομολογήσου
και μην αφήσης τίποτα κρυφό μεσ’ στην ψυχή σου.
Κάθε γιορτή και Κυριακή να πας στην Εκκλησία
και να μετάσχης στου Χριστού τη Θεία Κοινωνία∙
την Κυριακή μην εργασθής, είναι ημέρα αγία,
για να σου δίνη ο Θεός χαρά και ευλογία.
Άγιον Όρος. 1968
Στίχοι διδακτικοί πνευματικού Πατρός ως ευλογία εξ Αγίου Όρους
Το ποίημα τούτο διάβασε και δεν θα χάσης διόλου
σαν το διαβάσης , θα να ιδής τη μάσκα του Διαβόλου
πως ξεγελά τον άνθρωπο με την παρανομία
και του κολάζει την ψυχή μέσα στην αμαρτία.
Με την ψευτιά και την κλεψιά δεν θα ορθοποδήσεις
και κάποια ημέρα, άνθρωπε, πένης θα καταντήσεις
και θα τρυγήσεις τους καρπούς των παρανομιών σου,
εάν προσέχεις και κοιτάς μόνο τον εαυτό σου.
Να είσαι πάντα δίκαιος, εάν θέλεις να ζήσης,
σαν άνθρωπος πραγματικός, αλλιώς θα δυστυχήσεις∙
να έχεις ειλικρίνεια, να λέγεις την αλήθεια,
αν θες τη χάρι του Θεού νάχης και τη βοήθεια.
Αν ο Θεός ο σπλαχνικός σου δίνη την υγεία,
ως άνθρωπε, κι εργάζεσαι και ζής με ησυχία,
είναι γιατί μακροθυμεί και τόσο σε πονάει,
που αν είσαι και αμαρτωλός, εκείνος σ΄ αγαπάει.
Είν’ ο Θεός μακρόθυμος και θέλει να γυρίσης
στο δρόμο του, ω άνθρωπε∙ τον Σατανά ν’ αφήσεις
και να πιστέψεις στον Χριστό και εις την Παναγία
και στην Ορθοδοξία του, την πίστη την αγία.
Και ν’ αγαπήσεις τον Θεό με όλη την καρδιά σου,
με όλη σου την δύναμι και την διάνοια σου,
καθώς και κάθε άνθρωπο, σαν και τον εαυτό σου
και θάχης άγγελο Θεού να στέκει στο πλευρό σου.
Να είσαι ανεξίκακος στους γύρω σου ανθρώπους,
να τους μιλάς ευγενικά και με ωραίους τρόπους∙
μην κατακρίνεις, άνθρωπε, τα σφάλματα του άλλου
και παίρνει θέσι δικαστού και ύψος διδασκάλου.
Είσαι και συ αμαρτωλός, γι’ αυτό πρέπει να κλάψεις,
το καταλάλον στόμα σου να κλείσης να το ράψης.
και κρίνε μόνον αυστηρά τα παραπτώματά σου,
τα λόγια και τα έργα σου και τ’αμαρτήματά σου.
Στην Εκκλησία του Θεού να πας να γονατίσης,
μπρός στην εικόνα του Χριστού να κλάψης να θρηνήσεις
κι ύστερα στον Πνευματικό πιστά ξομολογήσου
και μην αφήσης τίποτα κρυφό μεσ’ στην ψυχή σου.
Κάθε γιορτή και Κυριακή να πας στην Εκκλησία
και να μετάσχης στου Χριστού τη Θεία Κοινωνία∙
την Κυριακή μην εργασθής, είναι ημέρα αγία,
για να σου δίνη ο Θεός χαρά και ευλογία.
Άγιον Όρος. 1968
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
