Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Εφραίμ Φιλοθεΐτου- Το τελειωτικό κτύπημα

...Έτσι μια ημέρα ήλθε ένα τέτοιο καραβοτσακισμένο πλάσμα· ήλθε μια γυναίκα στο μυστήριο –εγώ βέβαια τη λυπήθηκα τρομερά- και μου παρουσιάζει η καημένη πενήντα εκτρώσεις! Βάλε τώρα το γεγονός αυτό να τίθεται στην κρίσι του πνευματικού· πενήντα φόνοι παιδιών! Φυσικά εφ ’όσον ο Θεός την έχει στην ζωή ακόμη, είναι εγγύησις του Θεού ότι την ανέχεται και την περιμένει, οπότε ποιος πνευματικός είναι εκείνος, ο οποίος θα της φερθεί κατ’ άλλον τρόπον; Την πήρα βέβαια με πολλή στοργή, με πολλή αγάπη προσπάθησα να την βολέψω και της έδωσα εκείνο το φάρμακο που της χρειαζότανε.
Σκεφθήτε πόσα χρόνια περάσαμε· την βασάνιζε το αμάρτημα αυτό και δεν είχε την τόλμη να το πή! Και γύρισε πίσω με την ελπίδα της σωτηρίας. Πόσο τρομερή είναι η αγάπη του Θεού! Αλλά και η χαρά των Αγγέλων! «Επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι μεγάλη χαρά γίνεται εν τω Ουρανώ» (Λούκ. 15,17). Δεν είναι μόνον το ότι μετανοεί ο άνθρωπος και κλαίει και οδύρεται την κατάντια του και ο Θεός τον σώζει, αλλά και το παραχρήμα γίνεται και στον Ουρανό χαρά. Ολόκληρος ο Ουρανός πανηγυρίζει και ο Άγγελοι υμνούν και αινούν τον Θεό για την σωτηρία μιας αθανάτου ψυχής.
«Μακάριοι ως αφέθησαν αι αμαρτίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι»(Ψαλμ. 31,32)· δηλαδή είναι ευτυχής ο άνθρωπος, ο οποίος αξιώθηκε να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του.Τι ευχαριστία να αποδώση κανείς στον Θεό…
Με την μετάνοια και εξομολόγηση , δεν υπάρχουν τώρα, έχουν σβήσει , δεν ζητούνται αυτά πλέον, βγήκαν από τα κατάστιχα των δαιμόνων αμέσως, πάραυτα! Είναι διαταγή του Θεού! Με το κάθε αμάρτημα που καταθέτεις, πατάει το κουμπάκι του «κομπιούτερ», τακ, άφεσις! Τακ, άφεσις! Άφεσις! Με άθροισμα από κάτω «μηδέν». Λευκό μητρώο! Ύστερα , είναι να μην προσκυνήσεις αυτόν τον Θεό, να μην πέσης κάτω και να καλαίς από αγάπη και έρωτα και πόθον Θεού!
Γι’ αυτό , παιδιά, από το σκότος που είμεθα της αμαρτίας, πρέπει να περάσουμε στο φως της μετανοίας και της ελπίδος. Κι όταν έτσι, τότε ελπίζουμε , δοξάζομε και τιμούμε τον Θεό της αγάπης και του ελέους. Ας ευχηθούμε εν μετανοία εν εξομολογήσει, εν αγάπη και εν ελπίδι Θεού να προχωρήσουμε ενωμένοι χέρι με χέρι, για να φθάσουμε στην σωτηρία μας.
Αυτή η μικρή , η ελάχιστη προσφορά που πήρατε, εύχομαι να γίνει στην ψυχή σας εκατονταπλάσια, να μείνη βαθειά ριζωμένη μέσα σας, να χαράξετε έναν καλύτερο πνευματικό δρόμο και η μετάνοια να σας συνοεύη ανά πάσαν στιγμή. Αγωνισθήτε, όσο μπορείτε , να κρατάτε αγνότητα ψυχής και σώματος, γιατί η αγνεία έχει μεγάλη παρρησία στον Θεό.
Εύχομαι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος να μας επισκιάζη όλους και να μας διατηρή εν Χριστώ .Αμήν.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου