Οι ανευλόγητες ασκήσεις
Πολυάριθμα περιστατικά δείχνουν πως τα ενεργήματα του Αγ. Πνεύματος εκδηλώνονται στην ψυχή του περίφημου ηγουμένου της αγιορείτικης Ι. Μονής Γρηγορίου Αθανασίου (1873-1953) σαν νοερό φώς γνώσεως και αποκαλύψεως.
Ο γρηγοριάτης μοναχός Σωφρόνιος διηγήθηκε.
«Στην αρχή της καλογερικής μου ζωής, συνεπαρμένος από ασκητικό ενθουσιασμό, επιχειρούσα πολλών ειδών ασκήσεις. Κάποτε φόρεσα μέσα από τα ρούχα μου σιδερένιες αλυσίδες. Και για να ταλαιπωρούμαι στον ύπνο, τοποθέτησα κάτω από το στρωσίδι μου χαλίκια. Έτσι νόμιζα ότι ευχαριστώ τον Θεό και ακολουθώ τα ίχνη των αρχαίων ασκητών.
Για όλα αυτά βέβαια δεν είχα αναφέρει τίποτε σε κανένα. Κανένας δεν γνώριζε τις προκοπές ου. Ούτε και ο γέροντας. Κάποια μέρα όμως δέχθηκα στο κελλί μου την επίσκεψη του.
-Ε, τι κάνεις εδώ, πάτερ Σωφρόνιε; Πως τα περνάς;
-Με την ευχή σου , γέροντα, καλά είμαι.
-Μήπως κάνεις παραπανίσιες ασκήσεις; Το σώμα σου είναι ασθενικό και δεν αντέχει για πολλά.
-Εγώ , γέροντα, δεν ανήκω στους προκομμένους μοναχούς.
-Για να δούμε όμως, παιδί μου, τι έχεις βάλει κάτω από το στρωσίδι σου; Τι βλέπω εδώ; Χαλίκια! Να τα πάρεις και να τα πετάξεις.
Έμεινα κατάπληκτος! Σκέφτηκα ότι ανθρωπίνως ήταν αδύνατο να γνώριζε ο γέροντας την περίπτωση . και συλλογιζόμουν : ‘’άραγε να ξέρει και για τις αλυσίδες;’’. δεν πρόλαβα όμως να τελειώσω την σκέψη μου.
-Πάτερ Σωφρόνιε, μου λέει, για να δω τι φορείς επάνω σου…Τι πράγματα είναι αυτά; Να τις βγάλεις τις αλυσίδες αυτές. Δεν έχουν να σε ωφελήσουν σε τίποτε.»
Τις στιγμές αυτές ο αρχάριος γρηγοριάτης μοναχός δοκίμασε μέσα του ένα ιερό ρίγος. Αντιλήφθηκε ότι κάτι θαυμαστό συνέβαινε στον γέροντα του. Και προηγουμένως τον αγαπούσε και τον σεβόταν, αλλά τώρα αυξήθηκε υπερβολικά η ευλάβεια προς το πρόσωπο του. Μέσα στον γέροντα του κατοικούσε και ενεργούσε εμφανώς η χάρις του Αγ. Πνεύματος.
( Αθανάσιος Γρηγοριάτης).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου