Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Στίχοι διδακτικοί πνευματικού Πατρός ως ευλογία εξ Αγίου Όρους

Το ποίημα τούτο διάβασε και δεν θα χάσης διόλου
σαν το διαβάσης , θα να ιδής τη μάσκα του Διαβόλου
πως ξεγελά τον άνθρωπο με την παρανομία
και του κολάζει την ψυχή μέσα στην αμαρτία.

Με την ψευτιά και την κλεψιά δεν θα ορθοποδήσεις
και κάποια ημέρα, άνθρωπε, πένης θα καταντήσεις
και θα τρυγήσεις τους καρπούς των παρανομιών σου,
εάν προσέχεις και κοιτάς μόνο τον εαυτό σου.

Να είσαι πάντα δίκαιος, εάν θέλεις να ζήσης,
σαν άνθρωπος πραγματικός, αλλιώς θα δυστυχήσεις∙
να έχεις ειλικρίνεια, να λέγεις την αλήθεια,
αν θες τη χάρι του Θεού νάχης και τη βοήθεια.

Αν ο Θεός ο σπλαχνικός σου δίνη την υγεία,
ως άνθρωπε, κι εργάζεσαι και ζής με ησυχία,
είναι γιατί μακροθυμεί και τόσο σε πονάει,
που αν είσαι και αμαρτωλός, εκείνος σ΄ αγαπάει.

Είν’ ο Θεός μακρόθυμος και θέλει να γυρίσης
στο δρόμο του, ω άνθρωπε∙ τον Σατανά ν’ αφήσεις
και να πιστέψεις στον Χριστό και εις την Παναγία
και στην Ορθοδοξία του, την πίστη την αγία.

Και ν’ αγαπήσεις τον Θεό με όλη την καρδιά σου,
με όλη σου την δύναμι και την διάνοια σου,
καθώς και κάθε άνθρωπο, σαν και τον εαυτό σου
και θάχης άγγελο Θεού να στέκει στο πλευρό σου.


Να είσαι ανεξίκακος στους γύρω σου ανθρώπους,
να τους μιλάς ευγενικά και με ωραίους τρόπους∙
μην κατακρίνεις, άνθρωπε, τα σφάλματα του άλλου
και παίρνει θέσι δικαστού και ύψος διδασκάλου.

Είσαι και συ αμαρτωλός, γι’ αυτό πρέπει να κλάψεις,
το καταλάλον στόμα σου να κλείσης να το ράψης.
και κρίνε μόνον αυστηρά τα παραπτώματά σου,
τα λόγια και τα έργα σου και τ’αμαρτήματά σου.

Στην Εκκλησία του Θεού να πας να γονατίσης,
μπρός στην εικόνα του Χριστού να κλάψης να θρηνήσεις
κι ύστερα στον Πνευματικό πιστά ξομολογήσου
και μην αφήσης τίποτα κρυφό μεσ’ στην ψυχή σου.

Κάθε γιορτή και Κυριακή να πας στην Εκκλησία
και να μετάσχης στου Χριστού τη Θεία Κοινωνία∙
την Κυριακή μην εργασθής, είναι ημέρα αγία,
για να σου δίνη ο Θεός χαρά και ευλογία.

Άγιον Όρος. 1968