ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ…
Ἐπιστολή
ἀπό τήν πρώτη Ταϊβανέζα Ἱεραπόστολο Πελαγία Yu
.
Εἶμαι Κινέζα, γεννήθηκα στήν Ταϊβάν καί τό χριστιανικό μου ὄνομα
εἶναι Πελαγία. Ἤμουν προτεστάντισσα καί χρειάστηκαν πέντε χρόνια γιά νά
γίνω Ὀρθόδοξη. Μοῦ ἀρέσει νά διαβάζω τήν Ἁγία Γραφή καί ἔχω ὅλες τίς
ἐκδόσεις της στά κινεζικά.
. Ἔχω ἐπισκεφθεῖ τήν Ἑλλάδα καί διαπίστωσα ὅτι εἶναι μία πολύ
ξεχωριστή χώρα. Ταξιδεύοντας στήν πατρίδα σας, πρίν φθάσω ἀκόμα, μέσα
στό ἀεροπλάνο διαπίστωσα πόσο διαφορετικοί εἶναι οἱ Ἕλληνες, πόσο
ξένοιαστα μιλοῦσαν, πῶς γελοῦσαν καί πῶς χειροκροτοῦσαν τόν πιλότο κατά
τήν προσγείωση, πράγμα ἀπίστευτο γιά μᾶς τούς Ἀσιάτες πού εἴμαστε
συντηρητικοί καί δέν ἐκδηλώνουμε τά συναισθήματά μας. Τώρα πιά ξέρω ὅτι ἡ
ἐλευθερία ἔχει μέσα της λίγο πάθος καί λίγο ἔνταση φωνῆς.
. Στήν Ἑλλάδα ἐπισκέφθηκα πολλές ἐκκλησίες, συμμετεῖχα στή Θεία
Λειτουργία καί ὅταν κοινωνοῦσα τά Ἄχραντα Μυστήρια ἔκλαιγα, παρ᾽ ὅλο πού
δέν καταλάβαινα τήν ἑλληνική γλώσσα, γιατί ἡ Ὀρθόδοξη πίστη εἶναι ἴδια.
. Θά ἤθελα νά ἤμουν Ἑλληνίδα,
νά εἶχα γεννηθεῖ Ὀρθόδοξη, νά μεταλάμβανα τή Θεία Κοινωνία καί νά
φιλοῦσα τίς Ἅγιες Εἰκόνες ἀπό τά βρεφικά μου χρόνια μέχρι τόν θάνατό
μου.
. Κλαίω γιά μένα καί γιά τούς συμπατριῶτες μου, γιατί ἀντί τῆς Θείας Κοινωνίας τρῶμε καί πίνουμε τά φαγητά τῶν εἰδώλων.
. Θά ἤθελα νά ἤμουν Ἑλληνίδα, γιά νά γεμίζουν τά αὐτιά μου ἀπό Ἅγιους Ὕμνους.
. Κλαίω γιά μένα καί γιά τούς συμπατριῶτες μου, πού τά αὐτιά μας εἶναι γεμάτα μέ ἤχους ἀπό τίς σοῦτρες καί τά οὐρλιαχτά τῶν εἰδώλων.
. Θά ἤθελα νά ἤμουν Ἑλληνίδα, γιά νά ὀσφραίνομαι τή γλυκιά εὐωδία τοῦ λιβανιοῦ.
. Κλαίω γιά μένα καί γιά τούς συμπατριῶτες μου, πού ἡ ὄσφρησή μας εἶναι γεμάτη ἀπό καπνούς ἀπό τίς θυσίες στά εἴδωλα.
. Θά ἤθελα νά ἤμουν Ἑλληνίδα, ὥστε τά χέρια μου νά ἀγγίζουν τίς εἰκόνες, τά Ἅγια Λείψανα καί νά γεμίζουν ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
. Κλαίω γιά μένα καί γιά τούς συμπατριῶτες μου, πού τά χέρια μας ἀγγίζουν εἴδωλα, εἰδωλόθυτα καί ἀγκαλιάζουν τό τίποτα.
. Θά ἤθελα νά ἤμουν Ἑλληνίδα, νά ἀνάβω λαμπάδες στόν Χριστό καί ὄχι ὅπως ἐδῶ πού καῖμε χρήματα γιά τά φαντάσματα.
. Ἔψαχνα
τήν ἀλήθεια, χρησιμοποιώντας περισσότερες ἀπό 30 διαφορετικές ἐκδόσεις
τῆς Ἁγίας Γραφῆς, οἱ ὁποῖες δυστυχῶς ὅλες τους εἶναι γεμάτες λάθη
(μεταφρασμένες ἀπό ἑτεροδόξους). [ΣΧΟΛΙΟΝ «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»:
Καὶ ἐμεῖς στὴν Ἑλλάδα κλαῖμε γιὰ τοὺς δυστυχεῖς καὶ εὐτελισμένους
ἑαυτούς μας, ποὺ θέλουμε νὰ μεταφράσουμε τὰ Λειτουργικὰ κείμενα καὶ τὰ
Ἀναγνώσματα στὶς Ἀκολουθίες!…]
. Θά ἤθελα νά ἤμουν Ἑλληνίδα, ὥστε νά μπορῶ νά διαβάζω τήν Καινή Διαθήκη στό πρωτότυπο!
. Κλαίω γιά μένα καί γιά τούς συμπατριῶτες μου, γιατί ἔχουμε μάτια κι ὅμως εἴμαστε τυφλοί.
. Θά ἤθελα νά ἤμουν Ἑλληνίδα, γιά νά μπορῶ νά βλέπω παντοῦ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ.
. Κλαίω γιά μένα καί γιά τούς συμπατριῶτες μου, γιατί βλέπουμε παντοῦ ναούς εἰδώλων.
. Ναί, εἶμαι Ὀρθόδοξη, ἀλλά ὡς Ταϊβανέζα, τά Ὀρθόδοξα βιώματά μου εἶναι φτωχά.
. Κλαίω γιά μένα,
γιατί δέν ἔχω τή δυνατότητα νά δείξω στούς συμπατριῶτες μου τό μεγαλεῖο
τῆς πίστης μας… Οἱ ἄνθρωποι ἐδῶ θέλουν νά δοῦν σημεῖα καί θαύματα…
. Κλαίω γιά μένα καί γιά τούς συμπατριῶτες μου, γιατί δέν ἔχουμε τή χάρη νά
βλέπουμε καί νά ἀκοῦμε τόσα θαύματα, τόσα ἅγια λόγια, πού ἔχετε δεῖ καί
ἀκούσει 2000 χρόνια στήν Ἑλλάδα καί πού ἀκόμα βλέπετε… [ΣΧΟΛΙΟΝ «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Καὶ ποὺ …θέλουμε νὰ τὰ ἀφανίσουμε. Εἰδικῶς δὲ μερικοὶ ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης !…] Ἡ Ταϊβάν δέν εἶναι ὀρθόδοξη χώρα, οἱ γιορτές μας δέν μοιάζουν καθόλου μέ τίς δικές σας.
. Λυπᾶμαι πού στήν Ἑλλάδα ἔχετε τόσο ὄμορφα βουνά, πού τά καῖτε
καί δέν τά φροντίζετε, ἀλλά θαυμάζω πού σχεδόν κάθε βουνό ἔχει κι ἕνα
Μοναστήρι. Ἐμεῖς ἔχουμε βουνά γεμάτα ἀπό ναούς. Μοναστήρια καί εἴδωλα
βουδιστικά.
. Θά ἤθελα νά ἤμουν Ἑλληνίδα, ὥστε νά μπορῶ νά πάω νά προσευχηθῶ σέ κάποιο Μοναστήρι εὔκολα.
. Κλαίω γιά μένα καί τούς συμπατριῶτες μου.
Πρώτη φορά πῆγα σέ Μοναστήρι, στήν Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, στό
Πήλιο. Ταξίδεψα ἀπό τήν Ταϊβάν στήν Ἑλλάδα 16 ὧρες μέ τό ἀεροπλάνο,
μερικές ὧρες μέ τό τραῖνο ὥς τή Λάρισα καί ἄλλη μία ὥρα, μέ τό
αὐτοκίνητο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, πού τό ὁδηγοῦσε μία ἀδελφή…
. Εἶδα τά παλιά ἐρείπια τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, εἶδα τόσα ἄλλα μέρη στήν
Ἑλλάδα ἐγκαταλελειμμένα καί μάτωσε ἡ καρδιά μου. Στήν Ταϊβάν δέν ἔχουμε
τόσο ἀρχαῖα, Ἅγια καί ὄμορφα μέρη, ἀλλά ἐσεῖς δέν τά ἐκτιμᾶτε.
. Κλαίω πού δέν ἔχουμε ἐδῶ ὄμορφες εἰκόνες. Κλαίω, γιατί νοιώθω τόν Χριστό ἀδύναμο, γυμνό.
. Ἕλληνες, νομίζετε ὅτι εἶστε φτωχοί μέ τήν κρίση πού διέρχεστε, ἀλλά δέν ξέρετε πόσο πλούσιοι εἶστε.
. Ἡ Ταϊβάν εἶναι χώρα μέ μεγάλη ἀνάπτυξη, ἀλλά βρίσκεται στό σκοτάδι τοῦ σατανᾶ καί ἡ πνευματική μας ζωή εἶναι κενή.
. Στήν Ἑλλάδα εἶδα πολλούς Ἕλληνες, ἰδίως τίς Κυριακές, νά
γλεντᾶνε, νά πίνουν καί νά μήν πηγαίνουν στήν ἐκκλησία. Ἐδῶ ὅμως στήν
Ταϊβάν οἱ συμπολίτες μου ἀλλά κυρίως οἱ νέοι, ἀκόμα καί νά ἤθελαν νά
ἔρθουν στήν ἐκκλησία μας εἶναι σχεδόν ἀδύνατο, διότι ἡ μόνη Ὀρθόδοξη
ἐκκλησία πού ὑπάρχει εἶναι ἕνα δωμάτιο στόν 4ο ὄροφο μιᾶς πολυκατοικίας
στήν ἄκρη τῆς Ταϊπέι καί πολλές φορές πολύς κόσμος μένει ἔξω ἀπό τήν
Ἐκκλησία, γιατί ὁ χῶρος εἶναι μικρός.
. Ἀδελφοί καί ἀδελφές μου στήν Ἑλλάδα, παρ᾽ ὅλο πού εἶμαι
πνευματικά ἀνάπηρη, ἔχω ἀκόμα τά πόδια μου ζωντανά, ὥστε νά γονατίσω
μπροστά σας καί νά ζητιανέψω.
. Θά παρακαλέσω νά μέ θεωρήσετε σάν τόν φτωχό Λάζαρο, νά μᾶς
θρέψετε μέ τά ἀπομεινάρια τοῦ πνευματικοῦ πλούτου πού ἔχετε, νά μᾶς
ρίξετε μερικά ψίχουλα ἀπό τά ἀποφάγια σας, ἀπό τά ἀφιερώματα πού
χαρίζετε στίς ἐκκλησίες σας, ἀπό τά πολλά ἐκκλησάκια πού ἔχετε σέ κάθε
γωνιά τῆς πατρίδας σας.
. Τό Ὀρθόδοξο ποίμνιό μας, ὅπως γνωρίζετε, εἶναι μικρό, λιγότερο
ἀπό ἑκατό ψυχές. Δέν εἴμαστε πλούσιοι. Δέν ἔχουμε τή δύναμη νά
ἀγοράσουμε μία καλή αἴθουσα μέσα στήν πόλη, γιά νά καλύψουμε τίς
λατρευτικές μας ἀνάγκες, τίς κατηχήσεις, τά μαθήματα πού παραδίδει ὁ π.
Ἰωνάς καί νά προσελκύσουμε τούς νέους κυρίως καί ὅσους θέλουν νά μᾶς
γνωρίσουν ἀπό κοντά. Αὐτούς πού μέχρι τώρα πληροφοροῦνται τήν ὕπαρξη τῆς
Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στήν Ταϊβάν μέσω διαδικτύου.
. Δέν σᾶς ζητῶ νά χτίσουμε Ἐκκλησία. Θά κόστιζε ἑκατομμύρια.
Βοηθῆστε μας μόνο νά ἀγοράσουμε ἕνα μεγαλύτερο χῶρο στό κέντρο τῆς
πρωτεύουσας, τόν ὁποῖο θά μετατρέψουμε σέ Ἐκκλησία γιά χάρη τοῦ ἔθνους
μου, τῶν ἀδελφῶν μου, πού δέν ἄκουσαν καί δέν γνώρισαν ποτέ τόν Χριστό
μας. Εἴμαστε 23.000.000 ἄνθρωποι! Κι ὅμως σᾶς ἔχουμε ἀνάγκη…
. Ἀδέλφια μου, ἄν χρειαστεῖ νά δουλέψω γιά σᾶς, γιά νά ξεπληρώσω
λιγάκι τήν ἀγάπη σας, θά τό κάνω μέ ὅλη μου τήν καρδιά καί γιά ὅλη μου
τή ζωή.
. Εὐχαριστῶ καί νά μέ συγχωρεῖτε.
Πελαγία Yu
ΠΗΓΗ: περιοδ. «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», ἀρ. τ. 84/Α´ τρίμ. 2011, σελ. 208 -213http://christianvivliografia.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου