Γέροντα, όταν κάποιος εχη τόν λογισμό ότι όλοι ασχολούνται μ' αυτόν κ.λπ., πώς θά τόν διώξη; -Αυτό είναι τοϋ πειρασμού πού πάει νά τόν άρρωστήση. Νά άδιαφορήση, νά μήν πιστεύη καθόλου σ' αυτόν τόν λογισμό. Ένας λ.χ. πού έχει καχυποψία, άν δη έναν γνωστό του νά μιλάη σιγά σέ έναν άλλον, σκέφτεται: ¨γιά μένα λέει¾ δέν το περίμενα άπ' αυτόν!³, ενώ εκείνοι γιά άλλο θέμα συζητοΰν. Και άν δέν προσέξη, εξελίσσεται σιγά-σιγά καί πού φθάνει! Νομίζει ότιτόν παρακολουθούν, ότιτόν καταδιώκουν. Ακόμη καί άν εχη συγκεκριμένα στοιχεία ότιοι άλλοι ασχολούνται μ' αυτόν, νά ξέρη ότικαί αυτά ό ίδιος οεχθρός τά έχει ταιριάξει έτσι, γιά νά τόν πείση. Καί πώς τά συνδυάζει ό διάβολος! Γνωρίζω έναν νέο πού, ενώ είναι εξυπνότατος, πιστεύει στον λογισμό του πού τοϋ λέει ότι δεν είναι ισορροπημένος. Με το να δέχεται τους λογισμούς πού τοϋ φέρνει τό ταγκαλάκι, τού έχουν δημιουργηθη ένα σωρό κόμπλεξ. Έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, έχει λειώσει τους γονείς του. Ό Θεός τού έδωσε δυνάμεις και χαρίσματα, άλλα όλα τοϋ τά
αχρηστεύει ό εχθρός, καί έτσι βασανίζεται καί αυτός καί οί άλλοι. Δεν μπορώ νά καταλάβω γιατί τους δέχονται αυτούς τους ταγκαλακίστικους λογισμούς καί κάνουν την ζωή τους βασανισμένη, τά βάζουν καί με τον Θεό, πού τόσο πολύ μας ευεργετεί καί μας αγαπάει. Όσα καί εάν πής σε έναν τέτοιον άνθρωπο, δέν ωφελεί. Έάν δέν πάψη νά πιστεύη τους λογισμούς πού τοϋ φέρνει ό εχθρός, μόνον πού θά κουράζεσαι. -Γέροντα, ό ευαίσθητος είναι ψυχικά αδύνατος, είναι άρρωστος; -Όχι, τό φιλότιμο καί ή ευαισθησία είναι φυσικά χαρίσματα, άλλα κατορθώνει δυστυχώς ό διάβολος νά τά εκμεταλλεύεται. Έναν ευαίσθητο άνθρωπο τον κάνει συχνά νά μεγαλοποιή τά πράγματα, γιά νά μήν μπορή νά σηκώση κάποια δυσκολία ή νά τήν σηκώνη γιά λίγο καί μετά νά κάμπτεται, νά απογοητεύεται, νά ταλαιπωρήται, καί τελικά νά σακατεύεται. Άν αξιοποίηση τήν κληρονομική ευαισθησία, θά γίνη ουράνια. Άν άφήση νά τήν έκμεταλλευθή ό διάβολος, θά πάη χαμένη. Γιατί, άν δέν άξιοποιή ό άνθρωπος τά χαρίσματα του, τά εκμεταλλεύεται ό διάβολος. Έτσι πετάει τά δώρα τοϋ Θεού. Αντί νά εύγνωμονή τόν Θεό, τά παίρνειόλα ανάποδα. Ό ευαίσθητος, όταν πιστεύη στον λογισμό του, μπορεί νά κατάληξη ακόμη καί στο ψυχιατρείο, ενώ ό αδιάφορος μέ τό ¨δέν βαριέσαι³ δέν πάει βέβαια καλά, άλλα τουλάχιστον δέν καταλήγει καί στο ψυχιατρείο. Γι' αυτό τό ταγκαλάκι κυνηγάει τους ευαίσθητους ανθρώπους. Άλλοι πάλι βάζουν έναν λογισμό, ή μάλλον τό ταγκαλάκι τους φέρνει έναν λογισμό, ότιέχουν κληρονομική επιβάρυνση, και προσπαθεί νά τους πείση νά πιστέψουν ότικάτι έχουν. Τους φοβίζει, γιά νά τους ζαλίση και νά τους άχρηστέψη στά καλά καθούμενα. Άλλα και κάτι κληρονομικό άν ύπάρχη, μπροστά στην Χάρη τοϋ Θεού τίποτε δεν μπορεί νά σταθή. Θυμάστε τον Άγιο Κυπριανό
πού άπό μάγος έγινε Ιεράρχης της Εκκλησίας και Μάρτυς Χριστού; Ό Μωυσής πάλι ό Αιθίοπας
άπό ληστής έγινε πιο ευαίσθητοςάπό πολλούς μεγάλους Πατέρες. Σε τί κατάσταση έφθασε! Όταν πήγε νά τον δη ό Άγιος Μακάριος, τόν ρώτησε: ¨Τί νά κάνω; με ενοχλεί ό κόσμος και δέν μπορώ νά βρω ησυχία³. Και εκείνος τοϋ είπε:¨Μωυσή, Μωυσή, είσαι πολύ ευαίσθητος. Νά πάς στην Πετραία Αραβία
γιατί δέν μπορείς εσύ νά δίωξης τόν κόσμο!
. Πέρασε στην ευαισθησία και τόν Μέγα Αρσένιο πού ήταν άπό αρχοντική οικογένεια, μορφωμένος, καλλιεργημένος άνθρωπος, ενώ εκείνος ήταν ένας ληστής. Νά, βλέπεις ή Χάρις τού Θεού τί κάνει! Άλλα είχε πολλή ταπείνωση
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΛΟΓΟΙ ΤΟΜΟΣ Γ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 19 ΙΑΝ 2012
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου