’Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός
και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα
ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα.
Βλέπε, ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής,
ίνα μη τω θανάτω παραδοθής και της Βασιλείας έξω κλεισθής
αλλά ανάνηψον κράζουσα
Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών.
Τι υπέροχη ψαλμωδία... Κανένας ένδοξος "μεσάζοντας", κανένα περίτεχνο στυλ, όλος ο ύμνος σου δείχνει μόνο το Πάθος που έρχεται... Να ήταν έτσι όλοι οι ψάλτες! Πόσο καλύτερα θα νιώθαμε στις Ακολουθίες!
Τι υπέροχη ψαλμωδία... Κανένας ένδοξος "μεσάζοντας", κανένα περίτεχνο στυλ, όλος ο ύμνος σου δείχνει μόνο το Πάθος που έρχεται... Να ήταν έτσι όλοι οι ψάλτες! Πόσο καλύτερα θα νιώθαμε στις Ακολουθίες!
ΑπάντησηΔιαγραφή