Η ευχή, το παντοδύναμον όπλον δεν αφήνει την αμαρτία να εισέλθει.

Πρέπει συνεχώς αδιαλείπτως να λέμε την ευχή. Μέσα στη καρδιά μας και το νου μας πρέπει να μείνει μόνο το όνομα του Χριστού μας. Γιατί όταν εμείς αφήνουμε την προσευχή, την , την επικοινωνία μας με το Θεό, τότε ο διάβολος με λογισμούς αρχίζει και μας ζαλίζει και δεν ξέρουμε πλέον ούτε τι θέλουμε, ούτε τι λέμε , ούτε τι κάνουμε. (Γέροντας Παϊσιος)

Να λέγωμεν συνεχώς την ευχήν, είτε με το νουν, είτε με το στόμα. Η ευχή, το παντοδύναμον όπλον δεν αφήνει την αμαρτία να εισέλθει. Ο διάβολος καίεται από το όνομα του Ιησού Χριστού, δια τούτο πασχίζει με κάθε τρόπον να σταματήσει την ευχή. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης)

Λέγε την ευχή: αγιάζει το στόμα, αγιάζει ο αέρας, αγιάζει ο τόπος που λέγεται, Οι δαίμονες βάζουν χίλια εμπόδια δια να μην προσευχηθεί ο άνθρωπος, επειδή όλες οι παγίδες , όλα τα δίκτυα των δαιμόνων καταστρέφονται δια της προσευχής. Άπειρες φορές οι δαίμονες δια στόματος δαιμονισμένων ομολόγησαν ότι καίονται από την ενέργεια της ευχής. (Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης)

Η κάτωθι σύντομος προσευχή είναι παντοδύναμο όπλο κάθε χριστιανού: « Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς» . Λέγε αδερφέ μου με τα χείλη και με την καρδιά σου συνεχώς τα σωτήρια αυτά λόγια , διότι φωτίζουν τον νου, γαληνεύουν την καρδιά, καίουν την αμαρτία, μαστίζουν και εκδιώκουν τους δαίμονας.

Το κομποσκοίνι δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι κάτι διακοσμητικό, ούτε κάτι που θα μας φέρει γούρι. Αντίθετα, χρειάζεται για να μας θυμίζει τη προσευχή και, σαν τέτοιο, είναι μια άγια και θεία παρουσία στη ζωή μας. Συγκεκριμένα το κομποσκοίνι είναι φτιαγμένο για να κάνουμε την αδιάλειπτη προσευχή, αυτή που λέγεται αδιάκοπα, σύμφωνα με την προτροπή του απ. Παύλου « αδιαλείπτως προσεύχεσθε» . Φυσικά την «ευχή» αυτή μπορούμε να την λέμε και χωρίς κομποσκοίνι., με το νου μας και μάλιστα όσο συχνότερα είναι δυνατό. Η προσευχή, που είναι η συνομιλία με το Θεό, μας χαρίζει ηρεμία , ψυχική γαλήνη και διώχνει το άγχος από τη ζωή μας.

 

      Πηγη  Τα μυστικά της ευχής “Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με”

 

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  1 ΦΕΒ 2013

Επιλεγμένες ρήσεις το Γέροντα Παΐσιου

-Το κακό ξεκινά από την έλλειψη πίστης στην άλλη ζωή.

-Ο καλός χριστιανός αγαπά πρώτα ο Θεό και έπειτα τον άνθρωπο, ενώ η πλεονάζουσα αγάπη πάει  στα ζώα και στη φύση.

-Να βοηθήσουμε να πληθύνει το καλό και να επικρατήσει στον κόσμο με καλό τρόπο.

-Μία είναι η αξία της ζωής: η οικογένεια! Μόλις σβήσει η οικογένεια, θα σβήσει και ο κόσμος. Δείξε, όμως, αγάπη και πέρα από την οικογένεια σου.

-Στην υπακοή δεν υπάρχουν ηλικίες ∙ η ταπείνωση φέρνει τη Χάρη του Θεού.

-Ο Θεός λατρεύεται, δε διδάσκεται.

-Ο Θεός εργάζεται για το καλό μας. Εμείς, όμως θα  δώσουμε λόγο , επειδή δεν εργαζόμαστε προς την ίδια κατεύθυνση.

-Μόνο η συμφιλίωση του ανθρώπου με το Θεό μπορεί να φέρει την ειρήνη στην ψυχή.

-Όπως τα καράβια που κινδυνεύουν εκπέμπουν συνεχώς σήμα κινδύνου, έτσι πρέπει και ο άνθρωπος να λέει συνεχώς την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με». Η προσευχή πρέπει να είναι λιτή.

-Τώρα δίνουμε εξετάσεις για να περάσουμε στην άλλη ζωή ∙ και πρέπει να πιάσουμε τουλάχιστον την βάση.

-Όταν ο άνθρωπος κάνει κάτι με την καρδιά του, όταν αγαπά αυτό που κάνει, δεν κουράζεται ψυχικά.

-Το ανώτερο πνεύμα θυσίας δεν το έχουν όσοι έχουν παγωμένη καρδιά. Ευτυχώς όμως  υπάρχει και το καλό προζύμι.

-Οι άνθρωποι σήμερα βασανίζονται από τις ευκολίες που ξεπέρασαν τα όρια και έγιναν δυσκολίες.

-Να περπατάτε με απλότητα την οδό της ζωής.

Σ.Α Ηράκλειο

Μαρτυρίες προσκυνητών.

Νικόλαος Α Ζουρνατζόγλου.

Ὁ Ἅγιος μπορεῖ νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Θεὸ ὅ,τι θέλει καὶ νὰ τοῦ τὸ δώσει ὁ Θεός. Εἶναι πολὺ μεγάλη ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων

Η δύναμη των Αγίων(Γέροντας Πορφύριος)

- Θὰ σοῦ δώσω ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβεις. Φαντάσου μιὰ πόλη μὲ πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οἱ ὁποῖοι ἁμαρτάνουν. Σ’ ἕνα Μοναστήρι ἐκεῖ ζεῖ ἕνας μοναχὸς ἀσκητής, ὁ ὁποῖος σηκώνει τὰ καθαρὰ χέρια του στὸν Θεὸ καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ μὴν τιμωρήσει ὅλες αὐτὲς τὶς χιλιάδες ποὺ ἁμαρτάνουν. Σὲ διαβεβαιώνω, λοιπόν, ὅτι γιὰ τὸ χατίρι αὐτοῦ τοῦ ἀσκητῆ ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ τὶς πεντακόσιες χιλιάδες.
- Εἶναι ἐκπληκτικὸ αὐτὸ ποὺ μᾶς λέτε.
- Νὰ ξέρεις, ὅτι οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἱκανοὶ γιὰ τὰ πάντα. Ὁ Ἅγιος μπορεῖ νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Θεὸ ὅ,τι θέλει καὶ νὰ τοῦ τὸ δώσει ὁ Θεός. Εἶναι πολὺ μεγάλη ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων

.Ἀνθολόγιο συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου

Ηλίας  χαιντούτης  31 Ιαν 2013

Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε.

Γέροντας Πορφύριος –Μας δίδεται ό,τι επιθυμούμε, έλεγε πάλι, όταν δεν το ζητάμε..


Μας δίδεται ό,τι επιθυμούμε, έλεγε πάλι, όταν δεν το ζητάμε· μας δίδεται όταν δεν το σκεφτόμαστε αλλά ζητάμε μόνο την Βασιλεία Του. Να πως τα διατυπώνει ακριβώς: «Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας. Δεν είπε ο Κύριος: «Ζητείτε δε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού…και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν»; (Ματθ. 6, 33· Λουκ. 12, 31).

Εύκολα, ευκολότατα ο Χριστός μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε. Και κοιτάξτε το μυστικό. Το μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωσή σας με τον Χριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δώσ” μου τούτο, εκείνο…». Είναι αρκετό να λέμε, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι ν” ανταποκριθούμε σ” αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του.

Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού· αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.

Η προσευχή ως θεραπευτικό μέσο για τον άνθρωπο Γ΄ Γέροντος Πορφυρίου Αγιορείτου

Πηγή: Ιερομόναχος Σάββας Αγιορείτης. Απόσπασμα από τη μελέτη: «Η ανθρωπολογία του Γέροντος Πορφυρίου του Αγιορείτου»

 

Ηλίας  Χαιντούτης  31 Ιαν 2013

Πώς συμβαίνει μερικές φορές ,αυτός που βοηθιέται, να φέρεται άσχημα προς αυτόν που τον βοήθησε

Πάντοτε να προσπαθούμε να κάνουμε το καλό, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση
Πώς συμβαίνει μερικές φορές ,αυτός που βοηθιέται, να φέρεται άσχημα προς αυτόν που τον βοήθησε
-Ο διάβολος πάει και κεντάει τον άλλον, ώστε να μας φερθή άσχημα και να αγανακτήσουμε, οπότε χάνουμε το καλό. Δεν φταίει ο άνθρωπος˙ο διάβολος κεντάει τον άνθρωπο, για να μας κάνη να τα χάσουμε όλα. Όταν κάνετε μια καλωσύνη, να αισθάνεσθε πάντα πως ό,τι κάνετε έχετε υποχρέωση να το κάνετε και να είστε έτοιμες να αντιμετωπίσετε πειρασμό, για να μη χάσετε το καλό που κάνατε, αλλά να το κερδίσετε όλο.
Κάνει λ.χ. ένας μια ελεημοσύνη, χωρίς να έχη σκοπό να την φανερώση. Μπαίνει ο πειρασμός στην μέση και βάζει άλλους να του πουν «εσύ ο φιλάργυρος, που δεν έκανες τίποτε κ.λπ., ο τάδε έκανε αυτό, ο τάδε εκείνο», για να τον αναγκάση να πη και αυτός… ταπεινά «έκανα και εγώ κάτι μικρό, ένα νοσοκομείο» ή να τον αναγκάση να αγανακτήση να αγανακτήση και να πη «ποιός εγώ, που έκανα αυτό και αυτό;» και να τα χάση όλα.
Ή θα βάλη αυτόν που ευεργέτησε να του πη: «Αχάριστε, εκμεταλλευτά κ.λπ.», μέχρι να του απαντήση: «Εγώ εκμεταλλευτής; Εγώ που σου έκανα εκείνη την καλωσύνη , εκείνη την ευεργεσία;». «Βρε τον αχάριστο, θα πη μετά, δεν ήθελα να μου πη “ευχαριστώ”, αλλά τουλάχιστον να το αναγνώριζε».
Όταν όμως κανείς περιμένη αναγνώριση, πάει, τα χάνει όλα. Ενώ, αν βάλη έναν καλό λογισμό και πη «καλύτερα που ξέχασε την καλωσύνη που του έκανα» ή «μπορεί να ήταν στενοχωρημένος ή κουρασμένος, γι’ αυτό μίλησε έτσι», δικαιολογεί τον άλλον και δεν χάνει. Όταν δεν περιμένουμε ανταπόδοση, τότε έχουμε καθαρό μισθό
. Ο Χριστός έκανε το παν για μας και εμείς Τον σταυρώσαμε. Τί ψάλλουμε;
«Αντί του μάννα χολήν». Πάντοτε να προσπαθούμε να κάνουμε το καλό, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ Απο το βιβλιο πνευματικη αφυπνηση

 

Ηλίας  Χαιντούτης  31  Ιαν  2013

 

 

- Σε σένα θα διαβάσω όταν εξομολογηθείς τα δικά σου αμαρτήματα

Kάποια γυναίκα πήγε να εξομολογηθεί και άρχισε να κατηγορεί τη νύφη της. Ο π. Επιφάνιος τη σταματούσε και με αυστηρό ύφος της έλεγε:
- Αφησε τη νύφη σου! Τα δικά σου αμαρτήματα πες μου!
Εκείνη, λες και δεν άκουγε, συνέχιζε ακάθεκτη το κατηγορητήριο. Κάποτε τελείωσε. Σηκώνεται τότε ο γέροντας και της λέει:
- Να πεις στη νύφη σου να έλθει να της διαβάσω την ευχή!
- Οπότε εκείνη με απορία ρωτά:
- Κι εμένα;
- Σε σένα θα διαβάσω όταν εξομολογηθείς τα δικά σου αμαρτήματα!
(Υποθήκες Ζωής σελ. 115)

 

 

HΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 31 ΙΑΝ 2013

Γέροντα, γιατί δεν αγαπώ τον Θεό όπως έναν άνθρωπο που αγαπώ πολύ και θέλω να είμαι κοντά του

Γέροντας Παϊσιος – Η φλόγα της αγάπης του Θεού

Γέροντα, γιατί δεν αγαπώ τον Θεό όπως έναν άνθρωπο που αγαπώ πολύ και θέλω να είμαι κοντά του;

- Αυτό έρχεται σιγά-σιγά μετά από αγώνα αλλιώς θα έπιαναν φωτιά οι άνθρωποι και θα καίγονταν από την αγάπη του Θεού. Ενώ θα είχε γύρω τους κρύο, θα νόμιζαν ότι φλογίζονται και πολλοί θα έπαιρναν τα βουνά. Ένας στρατιώτης, εν καιρώ πολέμου, άφησε την μονάδα του και ….….έφυγε στο βουνό. Είχε ανάψει τέτοια φλόγα στην καρδιά του που δεν μπορούσε να συγκρατηθή ήθελε να πάη να προσευχηθή. Δεν υπολόγισε τίποτε. Πήγε ,βρήκε μια σπηλιά, μπήκε μέσα και προσευχόταν! Όταν οι άλλοι στρατιώτες βγήκαν στις επιχειρήσεις , τον βρήκαν και τον έπιασαν. «Ανυπότακτος», είπαν. Τον κάλεσε μετά ο διοικητής σε ανάκριση. «Τί είναι αυτό που έκανες;» του λέει. «Καίγομαν ,κύριε διοικητά, καίγομαν για τον Χριστό. Ξέρεις τι θα πη καίγομαν;». «Καλά, κι εγώ δεν καίγομαι;», του λέει ο διοικητής. «Εγώ καίγομαι, κύριε διοικητά, καταλαβαίνετε;», επανέλαβε εκείνος, σαν να έλεγε: « Αν καίγεσαι, φύγε κι εσύ!» Τον βοήθησε όμως ο Θεός και γλίτωσε το στρατοδικείο. Εδώ, εν καιρώ ειρήνης αν φύγη ένας στρατιώτης από τη θέση του, έχει στρατοδικείο, πόσο μάλλον εν καιρώ πολέμου!

- Γέροντα, όταν βρίσκεται κανείς σ” αυτήν την κατάσταση, υπάρχη θέρμη σε όλο το σώμα;

- Ναι, αλλά περισσότερο στην περιοχή του στήθους. Όταν ανάψη η πνευματική αγάπη, φλογίζεται όλο το στήθος. Όλο το στήθος γίνεται μια φλόγα. Καίγεται ο άνθρωπος από την μεγάλη γλυκειά φλόγα της αγάπης του Θεού, πετάει, αγαπάει με αγάπη πραγματική, μητρική.

Αυτή η εσωτερική φλόγα, την οποία ανάβει ο Ίδιος ο Χριστός με την αγάπη Του, θερμαίνει το σώμα πολύ περισσότερο από την αισθητή φωτιά και έχει την δύναμη να καίη και κάθε σκουπίδι, κάθε κακό λογισμό που πετάει το ταγκαλάκι, καθώς και κάθε κακή επιθυμία και κάθε άσχημη εικόνα. Τότε η ψυχή αισθάνεται και τις θείες ηδονές που δεν συγκρίνονται με καμμιά άλλη ηδονή!

Αχ, αυτή η φλόγα δεν μπήκε ακόμη μέσα σας! Αν ανάψη και φουντώση στην καρδιά σας, δεν θα σας συγκινούν καθόλου πια τα μάταια πράγματα. Εύχομαι να κάψη ο Θεός με την αγάπη Του τις καρδιές σας!





Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

 

Ηλίας  Χαιντούτης 31 Ιαν 2013

Γέροντα, ό,τι καλό κάνω, τελικά το χάνω, γιατί αμέσως υπερηφανεύομαι.

Γέροντα, ό,τι καλό κάνω, τελικά το χάνω, γιατί αμέσως υπερηφανεύομαι.
- Ξέρεις εσύ τι κάνεις; Φτιάχνεις μέλι και ύστερα αφήνεις το ταγκαλάκι{διαβολακι } και σου το κλέβει, οπότε μένεις με τον κόπο.
Όπως ο μελισσουργός ζαλίζει τις μέλισσες με καπνό και παίρνει το μέλι, έτσι κι εσένα σε ζαλίζει το ταγκαλάκι με τον καπνό της υπερηφανείας ,δυο κλέβει το πνευματικό μέλι που έφτιαξες και τρίβει τα χέρια του. Σου κλέβει δηλαδή τα πολύτιμα δώρα του Θεού και ύστερα χαίρεται.
Εσύ είσαι έξυπνη, πώς δεν το πιάνεις αυτό; Γιατί δεν πιάνεις τον κλέφτη, τον πονηρό, που σε κλέβε.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ   31 ΙΑΝ 2013

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΕΠΤΩΚΟΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ

1.    Εμείς που είμαστε πεπτωκότες, όπως τα πεπτωκότα πνεύματα, επιτρέπουμε στον εαυτό μας να υποδουλωνόμαστε από πράγματα και ανθρώπους. Δεν ισχύει το ίδιο για τα αγγελικά τάγματα. Και όσοι ανάμεσά μας ενώνονται με τον Κύριο μέσα στην καρδιά και το νου τους, ούτε αυτοί υποδουλώνονται ποτέ από κάποιο κτιστό αντικείμενο. Υπάρχουν μαζί με τον Κύριο και μαζί Του αγαπάνε όλη την κτίση. Είναι ολότελα απίστευτοι: σε μια τέτοια κατάσταση ο άνθρωπος νιώθει συγγενείς του όλους τους ανθρώπους , καλούς και κακούς. Το μόνο πράγμα που τον στενοχωρεί είναι ότι οι λογισμοί των άλλων ανθρώπων αντίκεινται στην αγάπη και την αγαθοσύνη.

2.    Ό,τι δημιούργησε ο Θεός, το δημιούργησε υπέροχο και τέλειο. Ακόμα και τα πνεύματα εκείνα που αργότερα εξέπεσαν από τον Θεό, δημιουργήθηκαν ως τέλεια όντα. Εξέπεσαν της νοητικής τελειότητας , κι επειδή αποξενώθηκαν από την πηγή της ζωής, αναζήτησαν παρηγοριά σε μια ζωή ψεύδους. Δεν έχουν αληθινή ζωή αλλά την αναζητούν σε κτιστά πράγματα, σε πράγματα πεπερασμένα. Από αυτά αντλούν ικμάδα. Αλλά επειδή έχουν αποξενωθεί από την αγάπη- ενώ θυμούνται πώς ήταν όταν βρισκόντουσαν κάτω από τη φτερούγα του Αγίου Πνεύματος, εν τη  πληρότητι της Χάριτος- προσπαθούν να μιμηθούν αυτή την αγάπη και να δελεάσουν τους ανθρώπους , δίνοντας τους ψευδή παρηγοριά, προκειμένου να τους κερδίσουν.

Κι έτσι οι άνθρωποι καταπιάνονται με πολλές δραστηριότητες : με φιλοσοφία, ορθολογισμό, επιστημονική έρευνα. Όμως όλα αυτά είναι πολύ εφήμερα. Η παρηγοριά διαρκεί πολύ λίγο κι έπειτα εδραιώνεται η κατάθλιψη και η απόγνωση. Οι άνθρωποι σ’ αυτή τη γη νιώθουν γενικώς πολύ μόνοι, ακόμα κι όταν είναι ανάμεσα στα πιο κοντινά τους οικογενειακά πρόσωπα. Αυτό οφείλεται στην πεπτωκυία φύση μας. Τα παιδιά κλαίνε και το κλάμα τους είναι συνάμα και κλάμα των γονιών  τους.

Τα πεπτωκότα πνεύματα νιώθουν επίσης μοναξιά και γι’ αυτό κρατάνε συντροφιά το ένα στο άλλο με το να κάνουν κάθε είδους κακό, όπως ακριβώς και οι άνθρωποι εδώ στη γη. Τα πεπτωκότα πνεύματα  ομονοούν και ενεργούν από κοινού , ό,τι κι αν κάνουν, προσπαθώντας να βρουν παρηγοριά, αλλά δεν  την βρίσκουν ποτέ. Το ίδιο και οι άνθρωποι : πηγαίνουν μαζί σε μπαρ και ταβέρνες και μεθάνε, σπάνε ποτήρια και μπουκάλια και επιστρέφουν σπίτι τους με κοψίματα και ουλές , αλλά παρηγοριά δεν βρίσκουν . Την αναζητούν παντού, μα δεν την βρίσκουν. Όμως όσοι είναι ένα με τον Κύριο, όπως οι άγγελοι, είναι πάντοτε εν ειρήνη και έχουν χαρά στην καρδιά τους. Η ειρήνη και η χαρά τους είναι αναλλοίωτες.

3.    Είναι ακριβώς όπως το λένε οι Άγιοι Πατέρες: τα πνεύματα που έχουν εκπέσει από τα ύψη της τελειότητας βρίσκονται τώρα στη γη και βλέπουν ότι ο χρόνος τους τελειώνει. Πλησιάζει πλέον ο καιρός που θα ολοκληρωθεί η περίοδος από τη Δημιουργία μέχρι τη Φοβερή Κρίση. Τα πεπτωκότα πνεύματα υποφέρουν πάρα πολύ, διότι γνωρίζουν ότι θα υπάρξει Κρίση και ότι θα είναι δίκαιη. Γνωρίζουν ότι μετά την Κρίση θα είναι απομονωμένα. Προς το παρόν έχουν μια κάποια ελευθερία. Κινούνται ανάμεσα στους ανθρώπους , παράγουν ψευδαισθήσεις και παίρνουν πολλούς ανθρώπους με το μέρος τους. Πιστεύουν ότι η νίκη θα είναι δική τους , αλλά εν τέλει θα επικρατήσει η θεία δικαιοσύνη.

4.    Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ παράξενα όντα. Μας έχουν δοθεί θαυμάσια πράγματα από τον Kύριο , αλλά εμείς δεν δείχνουμε να το συνειδητοποιούμε. Εκπέσαμε και εξαιτίας της πτώσης του ανθρώπου, όλη η κτίση υποφέρει, διότι ο άνθρωπος πλάστηκε για να είναι κύριος του υλικού κόσμου.

Ο υλικός κόσμος πλάστηκε υπέροχος , όχι τραχύς και άγριος , όπως είναι σήμερα. Μετά την παράβαση της εντολής του Θεού εκ μέρους του Αδάμ, όλα εκτραχύνθηκαν. Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος λέει: «…πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν·» και τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ θεοῦ ἀπεκδέχεται» ( Ρωμ. 8,22∙ 8,19 ) .  Η φύση περιμένει από μας να απελευθερωθούμε , έτσι ώστε να απελευθερωθεί και αυτή από τη φθορά, μιας και στην παρούσα κατάστασή της είναι φθαρτή και ευμετάβλητη. Και μέσα μας, στα σώματά μας, υπάρχουν όλα τα συστατικά και οι ανόργανες ουσίες που υπάρχουν στο σύμπαν. Κάποτε ήμασταν οι κύριοι όλων των υλικών όλων των υλικών πραγμάτων, αλλά τώρα όλα εξεγείρονται εναντίον μας, διότι εμείς είμαστε υπόλογοι για την πτώση των πάντων. Πρέπει να γίνουμε εμείς καλύτεροι προκειμένου όλα να ανανεωθούν.

5.    Οι παλαιότερες γενιές θυμούνται ακόμα πώς ήμασταν εμείς οι Σέρβοι πριν από τον πόλεμο [ τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο ] , εν συγκρίσει με το πώς είμαστε τώρα. Και πριν τον πόλεμο υπήρχαν χοροί σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, και οι νέοι άνθρωποι συγκεντρώνονταν μαζί και χόρευαν και τραγουδούσαν . Όμως  οι χοροί τους ξεκίναγαν το απομεσήμερο, μετά το γεύμα και μέχρι να γείρει ο ήλιος στη δύση του, είχαν όλοι γυρίσει στα σπίτια τους. Σήμερα οι νέοι μας βγαίνουν έξω στις 10-11 το βράδυ και έχουν κάνει τη νύχτα μέρα. Τι καλό να περιμένει κανείς;

6.    Όπως ακριβώς το σώμα πεθαίνει όταν το αφήνει η ψυχή, έτσι και η ψυχή πεθαίνει όταν την εγκαταλείπει το Άγιο Πνεύμα. Ο θάνατος είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας, επειδή τόσο ο θάνατος όσο και η φθορά αποτελούν καρπούς της παρουσίας της αμαρτίας στην ψυχή, και διαμέσου της αμαρτίας είναι που η ψυχή πεθαίνει για την αιώνια ζωή και διαχωρίζεται από το Άγιο Πνεύμα και τη Βασιλεία του Θεού. Αλλά η ψυχή που έχει γίνει ένα με τον Θεό  έχει πραότητα και ταπείνωση , είναι πάντοτε προσευχόμενη και ζει αδιαλείπτως μέσα της, την παρουσία του Θεού. Μια τέτοια ψυχή δεν επιτρέπει ποτέ στον εαυτό της να λοξοδρομήσει σε περισπασμούς…

Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Εκδόσεις : «Εν πλω»

Γέροντα, ο Χριστός χωράει σε όλες τις καρδιές;

Γέροντα, ο Χριστός χωράει σε όλες τις καρδιές;
- O Χριστός χωράει, οι άνθρωποι δεν Τον χωράνε, γιατί δεν προσπαθούν να διορθωθούν.
Για να χωρέση ο Χριστός μέσα μας , πρέπει να καθαρίση η καρδιά. « Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί , ο Θεός… »

Γεροντας Παισιος

 

Ηλίας  χαιντούτης   31 ΙΑΝ 2013

Γιά νά βρεῖ τόν δρόμο του, πρέπει νά ἀνοίξει τήν καρδιά του σέ κάποιον πνευματικό καί νά ζητήσει ταπεινά τήν βοήθειά του

Περί ὑπακοῆς

... Ἔχω καταλάβει ὅτι ἠ ὑπακοή πολύ βοηθάει. Καί λίγο μυαλό νά ἔχει κανείς, ἄν κάνει ὑπακοή, γίνεται φιλόσοφος. Εἴτε ἔξυπνος εἴτε κουτός εἴτε ὐγιής εἴτε ἄρρωστος πνευματικά ἤ σωματικά εἶναι κανείς καί βασανίζεται ἀπό λογισμούς, ἄν κάνει ὑπακοή, ἐλευθερώνεται. Λύτρωση εἶναι ἡ ὑπακοή. Ο μεγαλύτερος ἐγωϊστής εἶναι αὐτός πού ἀκολουθεῖ τούς λογισμούς του καί δέν ρωτάει κανέναν· αὐτοκαταστρέφεται. Μπορεῖ κάποιος νά εἶναι ἔξυπνος ἀλλά ἄν ἔχει θέλημα, αὐτοπεποίθηση καί φιλαυτία, βασανίζεται συνέχεια. Μπερδεύεται ἄσχημα καί τοῦ δημιουργοῦνται προβλήματα. Γιά νά βρεῖ τόν δρόμο του, πρέπει νά ἀνοίξει τήν καρδιά του σέ κάποιον πνευματικό καί νά ζητήσει ταπεινά τήν βοήθειά του. Μερικοί ὅμως ἀντί νά πᾶνε στόν πνευματικό πᾶνε στόν ψυχίατρο ...

(σελ. 53-54, ἀπό τό βιβλίο του γέροντος Παϊσίου Πνευματικός Αγώνας , τόμ. 3ος )

 

 

 ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ    30 ΙΑΝ 2013

Δωρεάν φάρμακα από την Εκκλησία

Γραφείο Ειδήσεων Amen.gr-Φωτογραφίες Χρήστος Μπόνης

29 Ιανουαρίου 2013, 14:51

391 αναγνώσεις

Μοιραστείτε το:

Share on linkedinShare on facebookShare on twitterShare on emailMore Sharing Services

 Πρόγραμμα για την προσφορά ποιοτικών ελληνικών φαρμάκων σε ανασφάλιστους πολίτες δρομολογεί η Διεύθυνση Χριστιανικής Αλληλεγγύης σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχάνων. Το πρωί της Τρίτης υπογράφηκε στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών το σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ της Γενικής Διεύθυνσης Χριστιανικής Αλληλεγγύης και της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχάνων για τη δωρεάν διάθεση φαρμάκων σε εμπερίστατους συνανθρώπους μας υπεγράφη σήμερα στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος , ως πρόεδρος της Γεν. Διεύθυνσης Χριστιανικής Αλληλεγγύης ζήτησε να υπάρχει άμεση συνεργασία, για να αντιμετωπιστεί κάθε δυσκολία, ενώ τόνισε “είναι μια ιδιαίτερη ημέρα σήμερα, μια ημέρα συνεργασίας, διότι είχαμε συζητήσει και είχαμε βρει κοινά σημεία με την Ένωση Φαρμακοβιομηχάνων. Θέλω να τους ευχαριστήσω για την συμπαράσταση στην προσπάθεια και να εύχομαι να υπάρχει καλή συνεργασία ώστε τα αποτελέσματα να είναι γόνιμα και δυνατά»

Ο πρ. της Ένωσης Φαρμακοβιομηχάνων Δημήτριος Δέμος δήλωσε ότι είναι στη διάθεση της Εκκλησίας σε κάθε ανάγκη και τόνισε "σ’ αυτή την δύσκολη οικονομική συγκυρία οι ελληνικές Φαρμακοβιομηχανίες σε συνεργασία με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών προσφέρουμε στον συνάνθρωπο μας δωρεάν ποιοτικό φάρμακο ελληνικής παραγωγής".

Το πρώτο κοινωνικό φαρμακείο θα αρχίσει να λειτουργεί στο Χαλάνδρι στις αρχές Μαρτίου και θα εξυπηρετεί ανασφάλιστους και ανήμπορους δημότες.

Ὁ ἀλκοολικὸς ...μοναχός

Κάποτε στὸ Ἅγιον Ὅρος ἦταν ἕνας μοναχὸς ποὺ διέμενε στὶς Καρυές. Ἔπινε καθημερινὰ καὶ μεθοῦσε καὶ γινόταν αἰτία νὰ σκανδαλίζονται οἱ προσκυνητές. Κάποια στιγμὴ πέθανε καὶ ἀνακουφισμένοι κάποιοι πιστοὶ πῆγαν στὸν γέροντα Παΐσιο νὰ τοῦ ποῦν μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ ὅτι ἐπιτέλους λύθηκε αὐτὸ τὸ τεράστιο πρόβλημα.
Ὁ π. Παΐσιος τοὺς ἀπάντησε ὅτι γνώριζε γιὰ τὸ θάνατο τοῦ μοναχοῦ, ἀφοῦ εἶδε ὁλόκληρο τάγμα ἀγγέλων ποὺ ἦρθαν νὰ παραλάβουν τὴν ψυχή του. Οἱ προσκυνητὲς ἀπόρησαν καὶ διαμαρτυρήθηκαν καὶ κάποιοι προσπαθοῦσαν νὰ ἐξηγήσουν στὸν γέροντα Παΐσιο γιὰ ποιὸν ἀκριβῶς μιλοῦσαν, νομίζοντας ὅτι δὲν κατάλαβε ὁ γέροντας.
Ὁ γέροντας Παΐσιος τοὺς διηγήθηκε: "Ὁ συγκεκριμένος μοναχὸς γεννήθηκε στὴ Μ. Ἀσία, λίγο πρὶν τὴν καταστροφὴ ὅταν οἱ Τοῦρκοι μάζευαν ὅλα τὰ ἀγόρια. Γιὰ νὰ μὴν τὸ πάρουν ἀπὸ τοὺς γονεῖς του, αὐτοὶ τὸ ἔπαιρναν μαζί τους στὸ θερισμὸ καὶ γιὰ νὰ μὴν κλαίει, τοῦ ἔβαζαν λίγο ρακὶ στὸ γάλα γιὰ νὰ κοιμᾶται. Ὡς ἐκ τούτου μεγαλώνοντας ἔγινε ἀλκοολικός. Ἐκεῖ βρῆκε γέροντα καὶ τοῦ εἶπε ὅτι εἶναι ἀλκοολικός. Τοῦ εἶπε ὁ γέροντας νὰ κάνει μετάνοιες καὶ προσευχὲς κάθε βράδυ καὶ νὰ παρακαλεῖ τὴν Παναγία νὰ τὸν βοηθήσει νὰ μειώσει κατὰ 1, τὰ ποτήρια ποὺ ἔπινε.
Μετὰ ἕνα χρόνο κατάφερε μὲ ἀγώνα καὶ μετάνοια νὰ κάνει τὰ 20 ποτήρια ποὺ ἔπινε, 19 ποτήρια. Ὁ ἀγώνας συνέχισε μὲ τὴν πάροδο τῶν χρόνων καὶ ἔφτασε τὰ 2-3 ποτήρια, μὲ τὰ ὁποῖα ὅμως πάλι μεθοῦσε."
Ὁ κόσμος ἔβλεπε χρόνια ἕνα ἀλκοολικὸ μοναχὸ ποὺ σκανδάλιζε τοὺς προσκυνητές, ὁ Θεὸς ἔβλεπε ἕνα ἀγωνιστὴ μαχητὴ ποὺ μὲ μεγάλο ἀγώνα ἀγωνίστηκε νὰ μειώσει τὸ πάθος του.
Χωρὶς νὰ ξέρουμε γιατί ὁ κάθε ἕνας προσπαθεῖ νὰ κάνει αὐτὸ ποὺ θέλει νὰ κάνει, μὲ ποιὸ δικαίωμα νὰ κρίνουμε τὴν προσπάθειά του.

 

 http://www.anaplastiki.gr

Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών - 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιῤῥύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλεινῷ Ἰωάννη, τῷ τήν γλῶτταν χρυσοῤῥήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοί γάρ τῇ Τριάδι, ὑπέρ ὑμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

«Ο διάβολος ποτέ δεν μπορεί να κάνη καλό »

«Ο διάβολος ποτέ δεν μπορεί να κάνη καλό »

- Γέροντα, μπορεί ένας μάγος να θεραπεύση κάποιον άρρωστο;

- Μάγος και να θεραπεύση άρρωστο άνθρωπο! Έναν που τραντάζεται από το δαιμόνιο, αυτόν μπορεί να τον κάνη καλά στέλνοντας το δαιμόνιο σε άλλον. Γιατί ο μάγος με τον διάβολο είναι συνέταιροι, οπότε λέει στον διάβολο: «Βγες από αυτόν και πήγαινε στον τάδε».
Βγάζει λοιπόν το δαιμόνιο από εκείνον και συνήθως το στέλνει σε κάποιον συγγενή του η γνωστό του που έχει δώσει δικαιώματα στον διάβολο. Λέει μετά αυτός που είχε το δαιμόνιο: «εγώ υπέφερα, αλλά ο τάδε μ' έκανε καλά», και έτσι γίνεται διαφήμιση.
Και γυρίζει τελικά το δαιμόνιο σε συγγενείς η σε γνωστούς. Αν κάποιος, ας υποθέσουμε, είναι καμπουριασμένος από δαιμονική επήρεια, μπορεί ο μάγος να διώξη το δαιμόνιο από εκείνον, να το στείλη αλλού και να σηκωθή όρθιος ο καμπούρης. Αν όμως έχη καμπούρα από αναπηρία, δεν μπορεί ο μάγος να τον κάνη καλά.

Μου είπαν για μια γυναίκα ότι θεραπεύει άρρωστους, χρησιμοποιώντας διάφορα αγιωτικά. Όταν άκουσα τι κάνει, έμεινα κατάπληκτος από την τέχνη του διαβόλου. Κρατάει έναν σταυρό και ψάλλει διάφορα τροπάρια. Ψάλλει π.χ. το ­Θεοτόκε Παρθένε και, μόλις φθάση στο ­ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, φτύνει κοντά στον σταυρό, βλασφημάει δηλαδή τον Χριστό, γι' αυτό την βοηθάει μετά το ταγκαλάκι.

Έτσι, μερικούς που είναι άρρωστοι, έχουν μελαγχολία κ.λπ. από δαιμονική επήρεια και οι γιατροί δεν μπορούν να τους κάνουν καλά, αυτή τους θεραπεύει, γιατί διώχνει το δαιμόνιο που προκαλεί το βάρος, το στέλνει σε άλλον, και απαλλάσσονται εκείνοι από την θλίψη. Και πολλοί την έχουν για αγία! Την συμβουλεύονται, και λίγο-λίγο βλάπτει την ψυχή τους, τους καταστρέφει.
Χρειάζεται πολλή προσοχή. Να φεύγη κανείς μακριά από τους μάγους και τα μάγια, όπως φεύγει μακριά από την φωτιά και τα φίδια. Να μην τα μπλέκουμε τα πράγματα. Ο διάβολος δεν μπορεί ποτέ να κάνη καλό. Μόνον τις αρρώστιες που προκαλεί ο ίδιος μπορεί να θεραπεύση. Είχα ακούσει το έξης περιστατικό: Ένας νεαρός είχε μπλέξει με κάποιον μάγο και ασχολήθηκε με μαγικά. Έπαθε μετά ζημιά, αρρώστησε και κατέληξε στο νοσοκομείο.

Μήνες ξοδεύτηκε ο πατέρας του, γιατί δεν είχαν τότε ασφάλεια, για να βρουν τι έχει. Οι γιατροί δεν του έβρισκαν τίποτε. Είχε γίνει χάλια. Τι κάνει τότε ο διάβολος! Του εμφανίζεται σαν τον Τίμιο Πρόδρομο, που τον είχαν πολιούχο στον τόπο του, και του λέει: «Θα σε κάνω καλά, αν ο πατέρας σου χτίση μία εκκλησία».

Το είπε το παιδί στον πατέρα του κι εκείνος ο καημένος είπε: «παιδί μου είναι, όσα έχω να τα δώσω, αρκεί να γίνη καλά», και έταξε στον Τίμιο Πρόδρομο να του χτίση εκκλησία. Ο διάβολος έφυγε και το παιδί έγινε καλά. Έκανε το... θαύμα! Όποτε λέει ο πατέρας:«Εγώ έταξα να χτίσω εκκλησία. Πρέπει να εκπληρώσω το τάμα μου». Δεν είχαν και οικονομική άνεση και, για να χτίση τον ναό, πούλησε όσα χωράφια είχαν. Έδωσε όλη την περιουσία του.
Τα παιδιά του έμειναν στον δρόμο. Αγανάκτησαν, «να λείψη η Ορθοδοξία» είπαν, και έγιναν

Ιεχωβάδες. Βλέπεις τον διάβολο τι κάνει; Φαίνεται, εκεί δεν υπήρχαν Ιεχωβάδες και βρήκε αυτός τρόπο να γίνουν κι εκεί Ιεχωβάδες!

Απόσπασμα από τις σελίδες 180-185 του βιβλίου:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  30 ΙΑΝ 2013

Το "δόξα σοι ο Θεός" να μη λείπη ποτέ από τα χείλη σας.

Το "δόξα σοι ο Θεός" είναι ανώτερο και από το "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με". Έλεγε ο Παπα-Τύχων:

Το "δόξα σοι ο Θεός" να μη λείπη ποτέ από τα χείλη σας.

 Εγώ, όταν πονάω, το "δόξα σοι ο Θεός" έχω για χάπι του πόνου· τίποτε άλλο δεν με πιάνει. Το "δόξα σοι ο Θεός" είναι ανώτερο και από το "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με".
Έλεγε ο Παπα-Τύχων:
Το "Κύριε ελέησον" έχει εκατό δραχμές, το "δόξα σοι ο Θεός" έχει χίλιες δραχμές· είναι δηλαδή πολύ πιο ακριβό". Ήθελε να πη ότι ο άνθρωπος ζητάει το έλεος του Θεού από ανάγκη, ενώ δοξολογεί τον Θεό από φιλότιμο, και αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Συνιστούσε μάλιστα να λέμε το "δόξα σοι ο Θεός", όχι μόνον όταν είμαστε καλά, αλλά και όταν περνάμε δοκιμασίες, γιατί και τις δοκιμασίες τις επιτρέπει ο Θεός για φάρμακα της ψυχής.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, Περί Προσευχή

 

 ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  30 ΙΑΝ 2013

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΑΝΕΘΝΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου»

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΑΝΕΘΝΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Σωτήρια σαλπίσματα μετανοίας
Ἡ Κυβέρνηση καί ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἐάν θέλουμε τήν σωτηρία μας θά τήν βροῦμε μόνο στήν μετάνοια καί ἐπιστροφή στόν Θεό, ἀπό τόν ὁποῖο ἀπομακρυνθήκαμε… Τά δεινά, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί Ἕλληνες Χριστιανοί, πού δοκιμάζουμε σήμερα προέρχονται ἀπό ἐμᾶς. Ἐμεῖς μόνοι μας τά ἐπισωρεύσαμε στούς ἑαυτούς μας καί τήν πατρίδα μας. Οἱ πολλές μας ἁμαρτίες ἐκίνησαν τόν Ἀγαθό, Φιλάνθρωπο καί Εὔσπλαχνο Θεό σέ ὀργή, θυμό καί ἀγανάκτηση, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «θυμός καί ὀργή, θλίψεις καί στενοχωρία ἐπί πᾶσαν ψυχήν ἀνθρώπου τοῦ κατεργάζομένου τό κακόν…» (Ρωμ. 2. 9)…


Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου»

Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

ἔτους 2010

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 30  ΙΑΝ 2013 

Σού λέει: «Έλληνες, Χριστιανοί, να βρίζουν τον Χριστό και την Παναγία!». Τους άρπαξαν και τους πέταξαν στην θάλασσα.

Πόσο είχαν απογοητευθεί οι Φαρασιώτες, τότε με την Ανταλλαγή, όταν έρχονταν με το καράβι στην Ελλάδα! Δυο ναύτες μάλωναν και έβριζαν τον Χριστό και την Παναγία. Τους φάνηκε πολύ βαρύ! Σού λέει: «Έλληνες, Χριστιανοί, να βρίζουν τον Χριστό και την Παναγία!». Τους άρπαξαν και τους πέταξαν στην θάλασσα. Ευτυχώς ήξεραν κολύμπι και γλύτωσαν. Ακόμη και όταν βρίζουν κάποιον άνθρωπο, πρέπει να τον υπερασπίσουμε, πόσο μάλλον τον Χριστό!

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου
Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 2'.

 ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 30 ΙΑΝ 2013

 

Γέροντα, όταν δεν αισθάνομαι την ανάγκη για εξομολόγηση, τι φταίει;

Γέροντα, όταν δεν αισθάνομαι την ανάγκη για εξομολόγηση, τι φταίει;
- Μήπως δεν παρακολουθείς τον εαυτό σου; Η εξομολόγηση είναι μυστήριο. Να πηγαίνης και απλά να λες τις αμαρτίες σου. Γιατί, τι νομίζεις; Πείσμα δεν έχεις; Εγωισμό δεν έχεις; Δεν πληγώνεις την αδελφή; Δεν κατακρίνεις; Μήπως εγώ τι πηγαίνω και λέω; «Θύμωσα, κατέκρινα…», και μου διαβάζει ο πνευματικός την συγχωρητική ευχή. Αλλά και οι μικρές αμαρτίες έχουν και αυτές βάρος.

 Όταν πηγαίνω στον Παπα- Τύχωνα να εξομολογηθώ, δεν είχα τίποτε σοβαρό να πω και μου έλεγε: «Αμμούδα, παιδάκι μου, αμμούδα»!
Οι μικρές αμαρτίες μαζεύονται και κάνουν έναν σωρό αμμούδα, που όμως είναι βαρύτερη από μία μεγάλη πέτρα.
Ο άλλος που έχει κάνει ένα αμάρτημα μεγάλο, το σκέφτεται συνέχεια, μετανοεί και ταπεινώνεται. Εσύ έχεις πολλά μικρά. Εάν όμως εξετάσης τις συνθήκες με τις οποίες εσύ μεγάλωσες και τις συνθήκες με τις οποίες μεγάλωσε ο άλλος, θα δεις ότι είσαι χειρότερη από εκείνον. Να προσπαθής επίσης να είσαι συγκεκριμένη στην εξομολόγησή σου. Δεν φθάνει να πη κανείς: «ζηλεύω, θυμώνω κ.λπ.», αλλά πρέπει να πη τις συγκεκριμένες πτώσεις του, για να βοηθηθή. Και, όταν πρόκειται για κάτι βαρύ, όπως η πονηριά, πρέπει να πη και πώς σκέφθηκε και πώς ενήργησε∙ αλλιώς κοροϊδεύει τον Χριστό. Αν ο άνθρωπος δεν ομολογή την αλήθεια στον πνευματικό, δεν του αποκαλύπτει το σφάλμα του ,για να μπορέση να τον βοηθήση, παθαίνει ζημιά, όπως και ο άρρωστος κάνει μεγάλο κακό στην υγεία του όταν κρύβη την πάθησή του από τον γιατρό. Ενώ, όταν εκθέτει τον εαυτό του όπως ακριβώς είναι, τότε ο πνευματικός μπορεί να τον γνωρίση καλύτερα και να τον βοηθήση πιο θετικά.


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

 

Ηλίας  Χαιντουτης  31 Ιαν 2013 

Ή σωστή συνείδηση πληροφορεί τον άνθρωπο σωστά»

Ή σωστή συνείδηση πληροφορεί τον άνθρωπο σωστά»

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πράγμα στον άνθρωπο από τήν αναπαυμένη συνείδηση. Είναι μεγάλο πράγμα νά μή σε πειράζη ή συνείδηση σου, ότι μπορούσες νά κάνης και κάτι άλλο και δεν το έκανες. Τότε ό άνθρωπος έχει μιά συνεχή εσωτερική χαρά καί όλη ή ζωή του είναι πανηγύρι. Αυτή ή εσωτερική χαρά δίνει τήν πνευματική δύναμη.
- Γέροντα, πώς θά καταλάβη κανείς ότι είναι ευάρεστο στον θεό αυτό πού κάνει;
- Έχει ό άνθρωπος εσωτερική πληροφορία.
- Φθάνει ή δική του πληροφορία ή χρειάζεται καί ή μαρτυρία των άλλων;
- Μιλάω γιά έναν πού έχει σωστή συνείδηση· δεν μιλάω γιά έναν πού έχει λανθασμένη συνείδηση. Ή σωστή συνείδηση πληροφορεί τον άνθρωπο σωστά.
Τότε ό άνθρωπος νιώθει σιγουριά, ελπίδα καί λέει με ταπείνωση: «Δεν είμαι γιά τον Παράδεισο είμαι γιά τήν κόλαση, άλλα πιστεύω ότι ή αγάπη καί το έλεος τοϋ θεού δεν θά μ' αφήσουν». Το νιώθει αυτό, γιατί αγωνίζεται· δεν κάθεται, χωρίς νά κάνη τίποτε, καί αναπαύει τον λογισμό του λέγοντας: «Ό Θεός θά με σώση».
Ή συνείδηση..., φοβερό! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φωτιά, μεγαλύτερη κόλαση από το κάψιμο της συνειδήσεως. Δεν υπάρχει φοβερώτερο καί βασανιστικώτερο σαράκι από το σαράκι της συνειδήσεως. Οί κολασμένοι θά υποφέρουν αιωνίως, γιατί θά τους βασανίζη ή σκέψη πώς έχασαν τά αγαθά του Παραδείσου γιά λίγα χρόνια επιγείου ζωής, αν καί αυτά ήταν γεμάτα τύψεις καί άγχος. Τά πάθη τότε δεν θά ικανοποιούνται καί αυτό θά είναι άλλο βάσανο.
- Γέροντα, πώς μπορεί ό μοναχός νά ζή πρακτικά το μαρτύριο της συνειδήσεως;
- Το μαρτύριο της συνειδήσεως είναι γιά όλους τους ανθρώπους· δεν είναι μόνο γιά τον μοναχό. Οί μοναχοί έχουν επιπλέον καί το γλυκό μαρτύριο της ασκήσεως. Στην ουσία όμως δεν υπάρχει μαρτύριο της συνειδήσεως γιά έναν πού αγωνίζεται σωστά.
Γιατί, όσο πονάει κανείς πνευματικά, όσο πονάει δηλαδή είτε γιά τά χάλια του, είτε γιατί συμμετέχει στο Πάθος του Κυρίου, τόσο ανταμείβεται με θεία παρηγοριά. Ακόμη κι αν εχη θλίψεις, στενοχώριες κ.λπ., όταν εχη αναπαυμένη την συνείδηση του, αισθάνεται μέσα του θεία παρηγοριά.

Απόσπασμα από τις σελίδες 132-136 του βιβλίου:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥL ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

 

Hλιας  χαντουτης  29ΙΑΝ 2013

 

. Οἱ θεῖες ἡδονὲς γεννιοῦνται ἀπὸ τὶς σωματικὲς ὀδύνες.

Ἡ σκληρότητα στὴν ζωή μας γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ φέρνει στὴν καρδιὰ τὴν τρυφεράδα τοῦ Χριστοῦ. Οἱ θεῖες ἡδονὲς γεννιοῦνται ἀπὸ τὶς σωματικὲς ὀδύνες. Οἱ Πατέρες ἔδωσαν αἷμα καὶ ἔλαβαν πνεῦμα. Μὲ ἱδρώτα καὶ κόπο πῆραν τὴν Χάρη. Πέταξαν τὸν ἑαυτό τους καὶ τὸν βρῆκαν στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ.

Γεροντας Παισιος !

 

Ηλίας  Χαιντουτης   30 Ιαν 2013