Ιστολόγιο Τάλαντο : Νά βλέπετε πού βρισκόσασταν, ποϋ βρίσκεστε καί ποϋ έπρεπε νά βρίσκεστε.

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Νά βλέπετε πού βρισκόσασταν, ποϋ βρίσκεστε καί ποϋ έπρεπε νά βρίσκεστε.

Φωτογραφία: Ή πείρα άπό τις πτώσεις μας

Όταν εξετάζετε τόν εαυτό σας, πολύ βοηθάει νά παίρνετε μερικές φορές τήν ζωή σας μέ την σειρά, από την παιδική ηλικία, γιά νά βλέπετε πού βρισκόσασταν, ποϋ βρίσκεστε καί ποϋ έπρεπε νά βρίσκεστε. Ανδέν συγκρίνετε τό παρελθόν μέ τό παρόν, δέν καταλαβαίνετε ότιμπορεί μεν νά είστε κάπως σέ καλή κατάσταση, αλλά δέν βρίσκεστε εκείπού έπρεπε νά βρίσκεστε καί στενοχωρείτε τόν Θεό. Όταν είναι κανείς νέος καί βρίσκεται σέ μιά κατάσταση όχι πολύ καλή, δικαιολογείται¾ άλλά, όταν μεγαλώση, ανπαραμένη στήν ίδια κατάσταση ή έχη διορθωθη λίγο, δέν δικαιολογείται. Όσο περνούν τά χρόνια, τόσο ωριμάζει ό άνθρωπος πνευματικά καί, αν αξιοποίηση την πείρα από τό παρελθόν, προχωρεί πιο σταθερό καί πιο ταπεινά. Πολλές φορές καί τά ανεβοκατεβάσματα στον αγώνα βοηθούν για μια θετική καί σταθερή πνευματική πορεία προς τα άνω. Τό μικρό παιδί, όταν άρχίση νά περπατάη, επόμενο είναι νά πάρη καί καμμιά κουτρουβάλα από την σκάλα, νά χτυπήση καί τό κεφάλι στήν κουπαστή, νά άνεβή καί στήν καρέκλα καί νά πέση. Δέν καταλαβαίνει ότι,ανάνεβή στήν καρέκλα καί πατήση στήν άκρη, θά τουμπάρη. Όσοόμως μεγαλώνει, αποκτάει πείρα, ωριμάζει καί αρχίζει νά προσεχή. ¨Τήν άλλη φορά, σκέφτεται, ανέβηκα εκείπέρα καί τουμπάρισα. Δέν θά ανεβώ τώρα³. Έτσι καί στον αγώνα μας, όταν όλα τά παρακολουθούμε καί τά αξιοποιούμε γιά τό καλό, αποκτούμε πείρα, καί, αντήν χρησιμοποιούμε, πολύ μάς βοηθάει. Θυμάμαι, στο σπίτι, στήν Κόνιτσα, είχαμε έξι άλογα, μεγάλα καί μικρά. Μιά μέρα πού τά περνούσα άπό ένα γεφυράκι φτιαγμένο μέ κορμούς δένδρων καί σανίδια, ένας σαπισμένος κορμός υποχώρησε καί τό πόδι τοϋ πιο μικρού άλογου, πού ήταν τεσσάρων χρόνων, πιάσθηκε ανάμεσα στά ξύλα. Άπό τότε, αν καί έφτιαξα μεγαλύτερο τό γεφυράκι καί έβαλα γερά ξύλα, έν τούτοις, όταν φθάναμε εκεί, τό αλογάκι αντιστεκόταν, κουνούσε τό κεφάλι πέρα-δωθε καί ή έσπαζε τό καπίστρι καί έφευγε ή έδινε μιά καί πηδούσε απέναντι. Αντό άλογο των τεσσάρων χρόνων, πού είναι άλογο, χρησιμοποίησε τήν πείρα καί δέν ξαναπάτησε τό πόδι του στό γεφύρι, πόσο μάλλον ό άνθρωπος πρέπει νά χρησιμοποιή τήν πείρα άπό τις πτώσεις του

ΓΕΡΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Ή πείρα άπό τις πτώσεις μας

Όταν εξετάζετε τόν εαυτό σας, πολύ βοηθάει νά παίρνετε μερικές φορές τήν ζωή σας μέ την σειρά, από την παιδική ηλικία, γιά Νά βλέπετε πού βρισκόσασταν, ποϋ βρίσκεστε καί ποϋ έπρεπε νά βρίσκεστε. Ανδέν συγκρίνετε τό παρελθόν μέ τό παρόν, δέν καταλαβαίνετε ότιμπορεί μεν νά είστε κάπως σέ καλή κατάσταση, αλλά δέν βρίσκεστε εκείπού έπρεπε νά βρίσκεστε καί στενοχωρείτε τόν Θεό. Όταν είναι κανείς νέος καί βρίσκεται σέ μιά κατάσταση όχι πολύ καλή, δικαιολογείται¾ άλλά, όταν μεγαλώση, ανπαραμένη στήν ίδια κατάσταση ή έχη διορθωθη λίγο, δέν δικαιολογείται. Όσο περνούν τά χρόνια, τόσο ωριμάζει ό άνθρωπος πνευματικά καί, αν αξιοποίηση την πείρα από τό παρελθόν, προχωρεί πιο σταθερό καί πιο ταπεινά. Πολλές φορές καί τά ανεβοκατεβάσματα στον αγώνα βοηθούν για μια θετική καί σταθερή πνευματική πορεία προς τα άνω. Τό μικρό παιδί, όταν άρχίση νά περπατάη, επόμενο είναι νά πάρη καί καμμιά κουτρουβάλα από την σκάλα, νά χτυπήση καί τό κεφάλι στήν κουπαστή, νά άνεβή καί στήν καρέκλα καί νά πέση. Δέν καταλαβαίνει ότι,ανάνεβή στήν καρέκλα καί πατήση στήν άκρη, θά τουμπάρη. Όσοόμως μεγαλώνει, αποκτάει πείρα, ωριμάζει καί αρχίζει νά προσεχή. ¨Τήν άλλη φορά, σκέφτεται, ανέβηκα εκείπέρα καί τουμπάρισα. Δέν θά ανεβώ τώρα³. Έτσι καί στον αγώνα μας, όταν όλα τά παρακολουθούμε καί τά αξιοποιούμε γιά τό καλό, αποκτούμε πείρα, καί, αντήν χρησιμοποιούμε, πολύ μάς βοηθάει. Θυμάμαι, στο σπίτι, στήν Κόνιτσα, είχαμε έξι άλογα, μεγάλα καί μικρά. Μιά μέρα πού τά περνούσα άπό ένα γεφυράκι φτιαγμένο μέ κορμούς δένδρων καί σανίδια, ένας σαπισμένος κορμός υποχώρησε καί τό πόδι τοϋ πιο μικρού άλογου, πού ήταν τεσσάρων χρόνων, πιάσθηκε ανάμεσα στά ξύλα. Άπό τότε, αν καί έφτιαξα μεγαλύτερο τό γεφυράκι καί έβαλα γερά ξύλα, έν τούτοις, όταν φθάναμε εκεί, τό αλογάκι αντιστεκόταν, κουνούσε τό κεφάλι πέρα-δωθε καί ή έσπαζε τό καπίστρι καί έφευγε ή έδινε μιά καί πηδούσε απέναντι. Αντό άλογο των τεσσάρων χρόνων, πού είναι άλογο, χρησιμοποίησε τήν πείρα καί δέν ξαναπάτησε τό πόδι του στό γεφύρι, πόσο μάλλον ό άνθρωπος πρέπει νά χρησιμοποιή τήν πείρα άπό τις πτώσεις του

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 15 ΦΕΒ 2013