-Γέροντα,ὁ Ἅγιος Νεκτάριος σὲ μιὰ ἐπιστολή του πρὸς τὶς μοναχὲς γράφει νὰ μὴν ξεχνοῦν πώς εἶναι γυναῖκες κ νὰ προσπαθοῦν νὰ μιμοῦνται τὶς Ὅσιες κ ὄχι τοὺς Ὁσίους.Γιατὶ τὸ λέει αὐτό;Μήπως γιατὶ οἱ γυναῖκες δὲν ἔχουν ἀντοχή;
-Ποιὲς;Οἱ γυναῖκες δὲν ἔχουν ἀντοχή;Ἐγὼ τὶς ἔχω φοβηθεί τὶς γυναῖκες.Ἔχουν πολλή ἀντοχή.Ἡ γυναίκα μπορεῖ στὸ σῶμα νὰ εἶναι ἀδύναμη,νὰ ἔχει λιγοτερες σωματικὲς δυνάμεις ἀπ'τὸν ἄντρα,ἀλλὰ μὲ τὴν καρδιὰ ποὺ ἔχει,ἄν τὴ δουλεύει, ἔχει τέτοια ἀντοχή ποὺ ξεπερνάει τὴν ἀντρικὴ δύναμη.
Ὁ ἄντρας,ναὶ μὲν ἔχει σωματικὲς δυνάμεις,ἀλλὰ δὲν ἔχει τὴν καρδιὰ ποὺ ἔχει ἡ γυναίκα.Νὰ,πρόσεξα μιὰ γάτα ποὺ ἦρθε στὸ καλύβι μὲ τὰ γατιά της.Ἦταν ἀδύνατη,ἡ κοιλιά της κολλημένη σὰν πλάκα.Μιὰ μέρα ἦρθε ἕνα μεγάλο σκυλὶ ποὺ ἦταν κ κυνηγετικό.Ὁ Κούρδης ὁ γάτος,τὸ ἔβαλε στὰ πόδια.Ἐκείνη σηκώθηκε ἐπάνω,καμπούριασε,ἀγρίεψε,ἦταν ἕτοιμη νὰ ὁρμήσει ἐπάνω στὸ σκυλί.Ἀπόρησα ποῦ βρῆκε τέτοιο θάρρος!Βλέπεις,εἶχε τὰ γατάκια της.
Ἡ μάνα πονάει,κουράζεται,ἀλλὰ δὲν αἰσθάνεται οὔτε τὸν πόνο οὔτε τὴν κούραση.Ζορίζει τὸν ἑαυτὸ της ἀλλὰ,ἐπειδὴ ἀγαπάει τὰ παιδιὰ της,ἀγαπάει τὸ σπίτι της,ὅλα τὰ κάνει μὲ χαρά.Πιὸ πολύ κουράζεται ἕνας ποὺ ξαπλώνει συνέχεια παρὰ αὐτὴ.
Θυμᾶμαι,ἡ μάνα μου,ὅταν ἤμασταν μικρά,ἔπρεπε νὰ κουβαλάει τὸ νερὸ ἀπ'τὴ βρύση ποὺ ἦταν πολὺ μακριὰ ἀπ'τὸ σπίτι μας,ἔπρεπε νὰ μαγειρεύει,νὰ ζυμώνει,νὰ πλένει τὰ ροῦχα,νὰ πηγαίνει κ στὸ χωράφι.Ἔκανε δηλαδὴ ὅλες τὶς δουλειές,εἶχε κ ἐμᾶς τὰ παιδιὰ νὰ τὴν ζαλίζουμε κ νὰ κάνει κ τὸ δικαστήριο, ὅταν μαλώναμε.Ἔλεγε ὅμως:Αυτὸ εἶναι τὸ καθῆκον μου,εἶμαι ὑποχρεωμένη νὰ τὰ κάνω ὅλα χωρὶς νὰ γογγίζω.Τὸ ἔλεγε μὲ τὴν καλὴ ἔννοια.Ἀγαποῦσε τὸ σπίτι,ἀγαποῦσε τὰ παιδιά της κ δὲν κουραζόταν μὲ τὶς δουλειὲς.Ολα τὰ ἔκανε μὲ τὴν καρδιά της,μὲ χαρά.
Κ ὅσο περνοῦν τὰ χρόνια,τόσο πιὸ πολὺ ἡ μητέρα ἀγαπᾶ τὸ σπίτι.Παρόλο ποὺ περνᾶ ἡ ἡλικία,θυσιάζεται πιὸ πολὺ γιὰ νὰ μεγαλώσει κ τὰ ἐγγονάκια της.Καὶ ἐνῶ οἱ δυνάμεις της λιγοστεύουν,ἐπειδὴ ὅμως τὸ κάνει μὲ τὴν καρδιὰ της,ἔχει περισσότερο κουράγιο κ ἀπ'τὸν ἄντρα ἀλλὰ κ ἀπ'τὸ κουράγιο ποὺ εἶχε στὰ νιάτα της.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου