Ο ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ - Ένα βιβλίο για τον αυτισμό και την αγάπη

                                              

                                                                              της Μαρίας Κασαμπαλάκου

 

Κείμενο: Μαρία Κασαμπαλάκου

Εικονογράφηση: Γεώργιος Φιωτάκης,

Μαρία Κασαμπαλάκου                             

                

Χρον. Έκδοσης: 2016

Σχήμα:  21 Χ 29

ISBN: ISBN: 978-960-495-207-6

Σελ.:  32

Τιμή:  5,50

Κωδ. Βιβλίου: 2626

Ένα ξεχωριστό βιβλίο κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες και αποτελεί αφορμή για να ανοίξουν οι καρδιές γονιών και παιδιών γύρω από ένα θέμα που απασχολεί πολύ έντονα πλέον την σύγχρονη κοινωνία, το φάσμα του  αυτισμoύ. Πράγματι λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του βιβλίου  έχει δημιουργηθεί στο Facebook ένας χώρος όπου γονείς και εκπαιδευτικοί που ενδιαφέρονται για το θέμα επικοινωνούν πλέον μεταξύ τους και αυτό χάρη στην ακούραστη προσπάθεια της συγγραφέως του βιβλίου Μαρίας Κασαμπαλάκου.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις νέες εκδόσεις Θύρα των οποίων την κεντρική διάθεσή έχουν οι εκδόσεις Σταμούλη (www.stamoulis.gr). H Μαρία Κασαμπαλάκου με μια σύγχρονη αλλά και γεμάτη συναισθήματα γραφή εξιστορεί στους μικρούς αναγνώστες τον αγώνα που χρειάστηκε να δώσει τόσο η ίδια και ο σύζυγός της,  όσο και ο μικρός Αυγερινός έως ότου επιτύχουν  να ενταχθεί  ο γιός τους σε πρόγραμμα παράλληλης στήριξης.

Μέσα από την ιστορία αυτή που είναι γραμμένη με περισσή ζωντάνια και διανθίζεται από μικρά ποιήματα οι μαθητές του δημοτικού σχολείου θα γνωρίσουν καλύτερα τον κόσμο του Αυγερινού και κάθε μαθητή του διπλανού θρανίου που αντιμετωπίζει μαθησιακές και άλλες δυσκολίες.

Συγκινητικό, ευαίσθητο αλλά και με τρυφερό χιούμορ το βιβλίο της Μαρίας Κασαμπαλάκου αξίζει να διαβαστεί από όλα τα παιδιά και να αποτελέσει υλικό για την ευέλικτη ζώνη. Ο πατέρας του Αυγερινού Γεώργιος Φωτάκης και η ίδια η συγγραφέας έχουν επιμεληθεί  την πολύχρωμη εικονογράφηση που είναι εμπνευσμένη  από τα βιώματά τους.

Όταν παιδάκια συναντώ

στα µάτια τα κοιτάζω.

Όλα ίδια µου φαίνονται,

µ’ αγάπη τ’ αγκαλιάζω...

Κι αν ίσως κάποιοι φίλοι µου

δεν είναι σαν εµένα,

τους δείχνω κατανόηση,

τους παίρνω στην παρέα!

Μ’ ένα πλατύ χαµόγελο

τους λέω: όλα ειν’ ωραία!

Άσχηµα εγώ δεν τους µιλώ!

Ποτέ δεν κοροϊδεύω!

Αν είν’ αυτοί αδύναµοι,

εγώ τους προστατεύω!

Κι έτσι νιώθω µια Χαρά!

Αγάπη! Καλοσύνη!

Μ’ ένα σκοπό µες στην ψυχή:

µονάχος στη γωνία του

κανένας να µη µείνει!

Μία µεγάλη αγκαλιά

να είναι τα παιδάκια...

Φωτίζουν µες στα σκοτεινά,

αγάπης λυχναράκια...