Παρασκευή 22 Μαΐου 2020
Κωνσταντίνος Υιός Ελένης
"...Παραμερίστε..., Απόλλωνες...
και Πάνες...
με συνεπαίρνει... η Χριστιανή οπτασία ...
...στη μεσονύχτια τη φωτοχυσία ...
φερμένη από χαρμόσυνες καμπάνες...!!!"
με συνεπαίρνει... η Χριστιανή οπτασία ...
...στη μεσονύχτια τη φωτοχυσία ...
φερμένη από χαρμόσυνες καμπάνες...!!!"
Τα λόγια αυτά τού Κωστή Παλαμά,
στην ψυχή τού Αυτοκράτορα Αγίου Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Στην φωτογραφία, το άγαλμα του, εκεί που ανακηρύχθηκε Αυτοκράτορας·
στο
Εβόρακον (Υόρκη) τής Αγγλίας, την μητροπολιτική πόλη τής Νέας Υόρκης.
Στο μέλλον, παραπλεύρως τού αγάλματος, θα τοποθετηθούν σμιλεμένα
σε
Πεντελικό μάρμαρο, τα παράσημα του :
Οι
ανά τους αιώνες, λασπώδεις εναντίον του κατηγορίες, μικρόνοων ανθρώπων, που η
καχεκτικότητα τής ψυχής τους δεν μπορεί να υποφέρει το μεγάλο· ούτε τού Θεού,
ούτε των Ανθρώπων.
Αν
όμως αδικούν έτσι τον Πατέρα τους, τα ίδια τα Παιδιά του, χωρίς να καταλαβαίνουν
τι κληρονομιά τους άφησε και πόσο ψηλά σκέκει το άστρο τους μεσ’την υφήλιο·
υπάρχουν ωστόσο πιό μακρυνοί πνευματικοί συγγενείς, που βει. ﷽﷽﷽﷽﷽ως σκτων είναι κληρονό
έχουν
καταλάβει.
Όπως
ο Αυστριακός θεατρικός συγγραφέας Στέφαν Τσβάϊχ, αυτός που αυτοκτόνησε όταν
έμπαναν το 1938 οι Γερμανοί στην Βιέννη· που τόσο τιμά
την
Πόλη-Δώρο, τού Κωσταντίνου στην Ανθρωπότητα, λέγοντας,
πως
η υφήλιος μετά την Άλωση τής Κωνσταντίνου-Πόλεως, ζεί στον απόηχο
που
έκανε ο γδούπος τής Κερκόπορτας, πέφτοντας.
Πολλά
μπορούμε να πούμε, γιά τα δώρα τού Αγίου Κωνσταντίνου στην Υφήλιο·
ένα
κύριο εξ αυτών, η Ανεξιθρησκεία (Διάταγμα των Μεδιολάνων· 313 μ.Χ.),
που
δίνει το δικαίωμα στον Άνθρωπο, χωρίς διωγμό ( ! ),να διαλέγει “θεό”,
πηγαίνοντας ακόμα και κόντρα στον Αληθινό· υπηρετώντας έτσι την ανάγκη πολλές
φορές τού Ανθρώπου, να μάθει –εν ελευθερία- μέσα από τα λάθη του.
Ας
το σκεφθεί αυτό η Ανθρωπότης, στην αργία μιάς Κυριακής, που είναι κι αυτή
θέσπισμα τού Κωνσταντίνου!
Γεώργιος
Κακής Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός
Σκηνοθέτης Εικαστικός
Ευτυχισμένοι, όσοι την κορώνα που τους
έδωσε ο Θεός, την χρησιμοποιούν
για να κάνουν και τους άλλους
Βασιλιάδες.
Δυστυχισμένοι οι άνθρωποι, που την "κορώνα" που τους κούνησε ο εωσφόρος, εξαπατημένοι την κουνάνε κι αυτοί, για να κάνουν τον εαυτό τους κ τους άλλους δούλους.
Δυστυχισμένοι οι άνθρωποι, που την "κορώνα" που τους κούνησε ο εωσφόρος, εξαπατημένοι την κουνάνε κι αυτοί, για να κάνουν τον εαυτό τους κ τους άλλους δούλους.
Πέμπτη 21 Μαΐου 2020
Ιστολόγιο Τάλαντο : -Ξύπνα βασιλιά!
Ιστολόγιο Τάλαντο : -Ξύπνα βασιλιά!: Ήταν μεσάνυχτα και ο Κωνσταντίνος κοιμόταν ήσυχα στο διαμέρισμά του. -Ξύπνα, βασιλιά, ξύπνα γρήγορα, τον κτύπησε κάποιος δυνατά. Ελευθ...
Ιστολόγιο Τάλαντο : Ο μανδύας της Συγχωρητικότητας
Ιστολόγιο Τάλαντο : Ο μανδύας της Συγχωρητικότητας: «Ο άγιος Κωνσταντίνος ο Μέγας, ο πρώτος Χριστιανός Αυτοκράτορ, μετά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, στη Νίκαια (325), προσκά...
Τετάρτη 20 Μαΐου 2020
Το Παρεκκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα στα Σέρβια
Ψάχνοντας κάποια αρχεία
βρήκα ένα φυλλάδιο που αναφερόταν
στο παρεκκλήσι του
Αγίου Παντελεήμονα στα Σέρβια. Θεώρησα
πως όλοι θα ήθελαν να
μάθουν πώς, με ποια αφορμή κτίστηκε
αυτό το παρεκκλήσι και
από ποιον: Χ.Κ.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
ΣΕΡΒΙΩΝ
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ
ΑΝΕΓΕΡΣΕΩΣ
Α! ΟΠΤΑΣΙΑ
ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ ΕΥΑΓ. ΚΟΛΥΒΑ
Συντ/χου Διδασκάλου,
Σέρβια
Ευρισκόμεθα εις την
εποχήν της συγκομιδής των δημητριακών
του έτους 1916, ότε ήμην
22 ετών και υπηρέτουν, ως ναύτης εθελοντης
νοσοκόμος εις την
Άμυναν Σαρωνικού, της οποίας η διοίκησις
ήδρευε τότε επί της
ακταιωρού "ΑΜΒΡΑΚΙΑ” ναυλοχουμένης
εις τον λιμένα του Πειραιώς,
οπόθεν ετοποθετήθην εις το πυροβολείον
ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΟΣ.
Τακτικά δε κάθε Κυριακήν
και επίσημον εορτήν εκκλησιαζόμεθα
όλον το προσωπικόν του
πυροβολείου εις το εκεί πλησίον ευρίσκο-
μενον εκκλησάκι του
Αγίου Παντελεήμονος.
Του Άη Νικολάου... του βουνού και του πελάου…
Το
πρόσωπο τού Αγίου Νικολάου όπως το
φανέρωσε η ιχνογραφική ανάπλαση των
οστών τού προσώπου του, με την μέθοδο
της υπερσκελετικής αναπλάσεως των
μαλακών μερών τής κεφαλής.
Καταδεικνύεται
ότι η τέχνη τής Ορθόδοξης Αγιογραφίας
είναι μυστηριακή, διότι βλέπουμε το πως
διασώζεται και πόσο ομοιάζει με τις
εικόνες του, η μορφή τού Αγίου!
Στις
20
Μαίου 1087, τα ιερά λείψανα τού Αγίου,
φθάνουν στην πόλη Βάρη (Bari) της Ιταλίας,
διαρπασμένα, από τους Λατίνους, με το
πρόσχημα ότι οι Τούρκοι κατέλαβαν τα
Μύρα τής Λυκίας.
Ο
Άγιος, σταματά να μυροβλύζει.
Μέχρι
το έτος (;) που είχαν την ιδέα να τον
ντύσουν,
αντί
με Λατινικά άμφια που τον έντυναν κάθε
χρόνο,
με
Ορθόδοξα.
Ο
Άγιος άρχισε και πάλι την μυροβλυσία·
η
οποία πιστοποιήθηκε και από τον καθηγητή
τής
ανατομίας στο πανεπιστήμιο του Μπάρι,
Λουΐτζι Μαρτίνο, και τον βοηθό του,
ιατρό, Αλφρέντο Ρουγγέρι.
Αφιερωμένα
όλα αυτά, σε όσους δεν θα πιστέψουν
τίποτα· με την υπόμνηση πως βρίσκονται
σε καλό δρόμο· διότι όπως λέει ο Χριστός
...σε θέλω ή ψυχρό ή ζεστό... τους χλιαρούς,
θα τους εμέσω… (θα τους κάνω εμετό!)
Αποκάλυψη
3:15-19
Γεώργιος
Κακςής
Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός
Σκηνοθέτης Εικαστικός
Πως
θα θέλαμε, και η τέχνη και η ζωή, να
ενδυθεί τα άμφια τής ένθεης τρέλλας,
την
αρχική παιδικότητα, τον αυθεντικό
διονυσιασμό*·
απεκδυόμενη
την ερημωμένη υστερία κ αλαζονεία,
-από
τις διαφημίσεις μέχρι τις σκηνές τού
κόσμου- ενός ολοένα και περισσότερο
αναδυομένου
φασιστικού –που “φροντίζει” γιά όλα-
φουτουρισμού, χωρίς συγκίνηση.
*Η
λέξη διόνυσος, σημαίνει υιός
θεού· διονυσιασμός, στην πνευματική
του διάσταση,
σημαίνει,
να ενεργείς σαν να είσαι παιδί τού Θεού.
“Ως λέων, πυρ πνέων”
“Ως
λέων, πυρ πνέων”
(Φράση
από την ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως)
Οι
Άγιοι Δεκατρείς Μάρτυρες τής Παναγίας
τής Καντάρας· Κύπρος· 1231.
Οι
μαρτυρήσαντες υπό των Λατίνων, επειδή
αρνήθηκαν να απαρνηθούν τον Ορθόδοξο
τρόπο Θείας Κοινωνίας, με λαβίδα
(κουταλάκι). Ας το σκεφθούν αυτό, όσοι
με την "υπεύθυνη" στάση τους, άνοιξαν
τον δρόμο γιά ακόμα μεγαλύτερη άλωση,
με την σκέψη για δρομολόγηση τής Θείας
Κοινωνίας σε στερεά μορφή και σφραγισμένη,
που θα προσιδιάζει με των Λατίνων!
Οι
Άγιοι εορτάζουν στις
19 Μαϊου.
Βασανίσθηκαν, φυλακίσθηκαν· έφαγαν επί
3 χρόνια μουχλιασμένο ψωμί· λιθοβολήθηκαν·
δέθηκαν από τα πόδια σε άγρια άλογα, που
κάλπασαν πάνω σε κοφτερές πέτρες
ξεροποτάμου, ραβδιζόμενοι συνεχώς, και
τέλος εκάηκαν ζωντανοί·
ως
λέοντες, πυρ πνέοντες, επειδή αρνήθηκαν
να απαρνηθούν την Ορθόδοξη Θεία Κοινωνία.
Σήμερα
οι ξένοι δεν χρησιμοποιούν εναντίον
μας τέτοια βάρβαρα μέσα· αλλά πολύ πιό
εωσφορικά κ ύπουλα! Διότι είναι ενδεδυμένα,
το "νοιάξιμο", την "υγεία", την
"υπευθυνότητα", την "φροντίδα",
την "αλληλεγγύη", την "αγάπη",
την "ειρήνη", την "αδελφωσύνη"...
τα λόγια τού Χριστού, στο στόμα τού
διαόλου, όπως λέει και ο Πατήρ Γεράσιμος
Φωκάς, όπως τον ζούμε!
Και
όψονται, στους Δεκατρείς αυτούς
μεγαλομάρτυρες Αγίους, όσοι -ειδικά
όσοι
εκ των Ελλήνων Κυπρίων- συναίνεσαν, με
λόγο και με έργο, στην αλητεία αυτή, τού
γιά πρώτη φορά από το Πάσχα τού 33 μ.Χ.να
μην συνοδεύσουμε τον Χριστό στον Επιτάφιο
του, και να μην κάνουμε την Λειτουργία
τής Αναστάσεως του.
Και
για τι ; Γιά μιά απάτη! Γιά ένα δομημένο
ψεύδος· για το πέρασμα χιλιάδων ανθρώπων
που πεθαίνουν (όπως και γεννιούνται)
κάθε μέρα, σε θύματα από μιά ίωση· πολύ
λιγώτερο φονική από την απλή γρίππη που
σκοτώνει ετησίως εκατόμβες· που δεν
είχε σκοτώσει ακόμα καλά καλά 3.000
παγκοσμίως, και έσπευσαν να την ονομάσουν
"παν-δημία", κόντρα σε κάθε λογική,
και με στραγγαλισμό των νοημάτων της
γλώσσας· αλλά και με μιά σειρά εωσφορικών
σχεδίων για πλήρη έλεγχο τού Ανθρωπίνου
Γένους που ακολουθούν, βασισμένα στο
κόλπο των νεκρών και τής "πανδημίας".
Γεώργιος
Κακςής
Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός
Σκηνοθέτης Εικαστικός
Η
ανάγκη μου να δώσω μαρτυρία, όπως και
με άλλα κείμενα μου, είναι και επειδή
ό,τι ξέρω για το Θέατρο κ την Τέχνη· και
τον πυρήνα τους την Ελληνική Τραγωδία·
το ξέρω από την μεγάλη τραγική πράξη
τής θυσίας τού ίδιου τού Δημιουργού κ
Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.
Τετάρτη 13 Μαΐου 2020
Μαρία Σολωμού στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ : “Θα κοινωνήσω και δεν φοβάμαι τίποτα
Του Γιώργου Θεοχάρη
Οι καλλιτέχνες βγαίνουν μπροστά για να ομολογήσουν Χριστό . Όταν κάποιοι από άλλους χώρους θέτουν διλήμματα στον λαό για τα μυστήρια της Εκκλησίας οι ευαίσθητες ψυχές των καλλιτεχνών …μιλάνε στον κόσμο με κηρύγματα πίστης και ευλάβειας .
“Θα κοινωνήσω την Κυριακή και δεν φοβάμαι τίποτα” εξηγεί στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ η δημοφιλής ηθοποιός κ. Μαρία Σολωμού τονίζοντας ότι “έχω νηστέψει όλη την Σαρακοστή αλλά λόγω της Πανδημίας δεν κατάφερα να κοινωνήσω”.
Όσο αφορά όσα ακούγονται για μετάδοση του κορονοϊού μέσα από τη Θεία Κοινωνία η κ. Σολωμού υπογραμμίζει ότι “δεν θέλω να σκέφτομαι τέτοια πράγματα . Πιστεύω και θα κοινωνήσω το Σώμα και το αίμα του Χριστού”.
Επίσης , επισημαίνει ότι “ο φόβος καμία φορά νικάει την πίστη . Και ειδικότερα εν μέσω πανδημίας αυτό βλέπουμε να συμβαίνει πιο συχνά . Ο κόσμος αυτή την περίοδο είναι ευάλωτος στον φόβο και ορισμένες φορές νικιέται από αυτόν”.
Νίκος Οικονομόπουλος: Θα κοινωνούσα ακόμα και αν πριν είχε μεταλάβει άνθρωπος με την πιο μεταδοτική ασθένεια
Ο Νίκος Οικονομόπουλος, κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων του για τη
νέα του δισκογραφική συνεργασία, άδραξε την ευκαιρία να ομολογήσει την
πίστη του για τον Θεό λέγοντας ότι αυτό το διάστημα, λόγω κορωνοϊού, τού
έλειψε η λειτουργική ζωή, η Θεία Κοινωνία και υπογράμμισε την έντονη
ανάγκη του να μιλήσει για τον Χριστό.
Ο γνωστός τραγουδιστής τόνισε μάλιστα, ότι ακόμη και αν πριν από
εκείνον κοινωνούσε ένας λεπρός ή κάποιος ο οποίος είχε οποιαδήποτε
μεταδοτική ασθένεια, εκείνος θα τολμούσε να κοινωνήσει.«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν και έχουν ανάγκη και να λάβουν τη Θεία Κοινωνία, να κοινωνήσουν, να πάνε να προσευχηθούν στην εκκλησία, να ανάψουν ένα κερί και αυτή η ανάγκη τους, κατά κάποιο τρόπο, από κάποιους ανθρώπους φάνηκε ότι δε θα πρέπει να υπάρχει σε αυτή τη ζωή… Τον λόγο δε τον γνωρίζω γιατί, αλλά, άλλα πράγματα μπορούσαν να συμβούν… π.χ. ο κόσμος μπορούσε να πάει στο σουπερ μάρκετ, ενώ στην εκκλησία θα κολλούσε κορωνοϊο.
Εγώ θα κοινωνούσα ακόμη κι αν ο προηγούμενος από μένα ήτα λεπρός. Ποια είναι η πιο κολλητική αρρώστια; Εγώ, θα το έκανα. Το ομολογώ και δημόσια. Στο καμαρίνι μου έχω το γούρι μου, μία εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαήλ. Έχω μεγάλη αγάπη και στην Παναγία. Χαίρομαι πολύ που μιλήσαμε για τα Θρησκευτικά, γιατί εγώ δεν κάνω τίποτα χωρίς να σκέφτομαι αυτό», είπε χαρακτηριστικά ο Νίκος Οικονομόπουλος.
Σάββατο 9 Μαΐου 2020
Συνταγματικός ο εκκλησιασμός και η πρωινή προσευχή σε δημοτικά – νηπιαγωγεία
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, με πρόεδρο τον Πρόεδρο του ΣτΕ Αθανάσιο Ράντο και εισηγήτρια τη σύμβουλο Επικρατείας Παρασκευή Μπραίμη έκρινε, ότι «η προσευχή και ο εκκλησιασμός στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας συνιστούν, όπως και η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, αναγκαία μέσα, με τα οποία υπηρετείται ο συνταγματικός σκοπός της αναπτύξεως της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων κατ’ άρθρο 16 παράγραφος 2 του Συντάγματος».
Και σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας ότι «ως εκ τούτου, οι εν λόγω διατάξεις απευθύνονται αποκλειστικά στους μαθητές που ασπάζονται το Ορθόδοξο Χριστιανικό δόγμα και όχι στους ετερόδοξους, αλλόθρησκους ή άθεους μαθητές», για τους οποίους το Δικαστήριο αναγνωρίζει τη δυνατότητα να μπορούν να απαλλαγούν από τον εκκλησιασμό και την πρωινή προσευχή «χωρίς καμία δυσμενή συνέπεια, εφ’ όσον οι γονείς τους υποβάλουν δήλωση ότι δεν επιθυμούν, για λόγους θρησκευτικής συνείδησης, να συμμετέχουν τα τέκνα τους στην προσευχή και τον εκκλησιασμό».
πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Όταν οι μπολσεβίκοι κατηγόρησαν τις εικόνες ως "εστίες μετάδοσης επιδημίας
"
Οι εικόνες έπαιζαν έναν
ιδιαίτερο ρόλο στην ζωή των Ορθοδόξων Ρώσων και ως εκ τούτου αποτέλεσαν στόχο
της εκτεταμένης «αντιθρησκευτικής» προπαγάνδας των μπολσεβίκων. Το 1924 το περιοδικό “Bezbozhnik” («Άθεος») ισχυρίστηκε ότι μια επιδημία σύφιλης
στην ύπαιθρο διαδόθηκε μέσω της πρακτικής του φιλήματος των εικόνων. Πέντε
χρόνια αργότερα, κατά την «κολεκτιβοποίηση», ισχυρίστηκαν ότι έβρισκαν κρυμμένους
κόκκους σιταριού κάτω από εικόνες. Η επίλυση του «προβλήματος των εικόνων» ήταν
απλή: οι εικόνες έπρεπε να αφαιρεθούν και να καταστραφούν. Στις αρχές της
δεκαετίας του 1920, τα αντιθρησκευτικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο πληθυσμός
απομακρύνθηκε από τις εικόνες. Τυπώθηκε μάλιστα από το “Bezbozhnik u stanka” μια δέσμευση υπογεγραμμένη από τριάντα οκτώ
εργάτες στο εργοστάσιο Krasnaia Zvezda στη Μόσχα, ότι κανένας δεν είχε εικόνες και
κανένας δεν ακολουθούσε "λατρεία εικόνων". Μάλιστα, οι συνέπειες της απομάκρυνσης των εικόνων
ήταν «θαυματουργικές». Το Bezbozhnik ανέφερε
ότι μετά την ανακοίνωση της κοινότητας του Novyi Put' (Νέος Δρόμος) στην επαρχία
Νίζνι Νόβγκοροντ το 1925, η κοινότητα άρχισε να ευημερεί: «Χωρίς τον Θεό, οι δουλειές
μας πάνε καλύτερα. Λάβαμε δύο τρακτέρ, έναν εκλεπτυσμένο ψαλίδι, και όλο τον
απαραίτητο εξοπλισμό για την επεξεργασία της γης .... »
ΚΟ / Από το “Storming the Heavens: The Soviet
League of the Militant Godless” του Daniel Peris και το "Soviet
Antireligious Campaigns and Persecutions (History of Soviet Atheism in Theory
and Practice and the Believer, Vol 2)" του Dimitry V. Pospielovsky.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)