Να θεωρή κανείς την πονηριά για εξυπνάδα;Γερ Παισιος}

Γέροντα, να θεωρή κανείς την πονηριά για εξυπνάδα;

Ν αι, μπορεί, αλλά, αν εξετάζη τον εαυτό του, θα καταλάβη τι είναι πονηριά και τι εξυπνάδα. Έχει τον πίνακα αναγνωρίσεως. Ποια είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος; αγάπη, χαρά, ειρήνη ...κ.λπ. ( Έχει συγγένεια μ΄ αυτά; Αν δεν συγγενεύη μ΄ αυτά, θα έχη κάτι το σατανικό, θα έχη γνωρίσματα του ταγκαλακιού. Έξυπνος είναι ο εξαγνισμένος άνθρωπος, ο καθαρισμένος από τα πάθη. Αυτός που έχει αγιάσει και το μυαλό του, αυτός είναι ο πραγματικά έξυπνος. Άμα δεν αγιασθή το μυαλό, η εξυπνάδα δεν ωφελεί σετίποτε. Να, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, έξυπνοι είναι, αλλά πολλοί από αυτούς, επειδή δεν έχουν αγιασμένο το μυαλό τους, εκεί που λένε εξυπνάδες, λένε και ανοησίες. Από την πολλή εξυπνάδα λένε μεγάλες ανοησίες! Αν δεν αξιοποιήση ο άνθρωπος το μυαλό, το εκμεταλλεύεται ο διάβολος. Αν δεν αξιοποιήση την εξυπνάδα για το καλό, την χρησιμοποιεί ο διάβολος για το κακό.


Βηλαδή, επειδή δεν αξιοποίησε την εξυπνάδα, δίνει και δικαίωμα στον διάβολο;
Άμα δεν την αξιοποιή, ήδη τα δικαιώματα δίνονται μόνα τους. οταν ο άνθρωπος δεν εργάζεταιπνευματικά, αλλοιώνει το καλό και κάνει ο ίδιος το κακό, δεν είναι ότι ο διάβολος το κάνει. Ένας λ.χ. είναιέξυπνος, αλλά δεν το δουλεύει το μυαλό του και τεμπελιάζει.
οταν δεν χρησιμοποιή το μυαλό του, σε τιτον ωφελεί η εξυπνάδα;

.
Παλιά, Γέροντα, ήταν καλύτερος ο κόσμος

΋χι πως ήταν καλύτερος, μόνον που οι παλαιοί άνθρωποι είχαν την απλότητα και τον καλό λογισμό.Σήμερα οι άνθρωποι τα βλέπουν όλα με πονηριά, γιατί τα μετρούν όλα μόνο με το μυαλό. Το ευρωπαϊκό πνεύμα πολύ κακό έκανε. Αυτό είναι που σακάτεψε τους ανθρώπους. Νεοι άνθρωποι τώρα θα ήταν σε πολύ καλή πνευματική κατάσταση, γιατί οι πιο πολλοί λίγο
Πολύ είναι μορφωμένοι, και θα μπορούσες να συνεννοηθής. αλλά τους δίδαξαν την αθεια, όλα αυτά τα σατανικά, οπότε τους αχρήστεψαν και δεν μπορείςνα συνεννοηθής

 

 

   !!!!    ΤΗΝ ΑΓΙΑ  ΤΟΥ  ΕΥΧΗ   ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !!!
               

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ !

 

!ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  31 ΙΑΝ 2012

Παλιά, ήταν καλύτερος ο κόσμος;{ Γερ Παισιος }

Παλιά, Γέροντα, ήταν καλύτερος ο κόσμος;
 Οχι πως ήταν καλύτερος, μόνον που οι παλαιοί άνθρωποι είχαν την απλότητα και τον καλό λογισμό.Σήμερα οι άνθρωποι τα βλέπουν όλα με πονηριά, γιατί τα μετρούν όλα μόνο με το μυαλό. Το ευρωπαϊκό πνεύμα ...πολύ κακό έκανε. Αυτό είναι που σακάτεψε τους ανθρώπους. Νεοι άνθρωποι τώρα θα ήταν σε πολύ καλή πνευματική κατάσταση, γιατί οι πιο πολλοί λίγο
Πολύ είναι μορφωμένοι, και θα μπορούσες να συνεννοηθής. αλλά τους δίδαξαν την αθεια, όλα αυτά τα σατανικά, οπότε τους αχρήστεψαν και δεν μπορείςνα συνεννοηθής

 

 

ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗ  ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  !!

 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ   ΑΦΥΠΝΗΣΗ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΗΣ  31 ΙΑΝ 2012

 

 

 

 

Αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα

ΔΕΝ τα έχουμε πει όλα ακόμα. Θα προσθέσω κάτι στα προηγούμενα. Το επιβάλει η σπουδαιότητα του θέματός μας.

Η κατάσταση μιας ψυχής φωτεινής , μιας ψυχής φλογισμένης από τη θεία χάρη, είναι πολύ θελκτική. Γι’ ατό όλοι επιθυμούν να φτάσουν στην κατάσταση  αυτή˙ όλοι, όπως ίσως εσύ, βιάζονται να ριχτούν με ορμή στην προσπάθεια για την οικείωση της. Η ορμή, όμως, δεν φτάνει. Είναι δυνατό να ξεκινήσεις ορμητικά και ξαφνικά να σταματήσεις. Τότε ούτε συνέχεια θα έχει βέβαια, και αποτέλεσμα το ορμητικό ξεκίνημά σου. Όχι, λοιπόν, η ορμή δεν φτάνει. Πρέπει να εξετάσεις το πράγμα εξονυχιστικά , πριν πάρεις μια σταθερή και αμετάκλητη απόφαση με επίγνωση όλων των μόχθων, των εμποδίων και των δυσκολιών, που θα βρεις μπροστά σου. Έτσι θα είσαι έτοιμη ν’ αντιμετωπίσεις με θάρρος και γενναιοφροσύνη κάθε αντιξοότητα ως το τέλος της ζωής σου.

Αναζήτηση των μέσων με τα οποία η θεία χάρη διεισδύει στην ύπαρξή μας- τι σημαίνει αυτό; Ό, τι σημαίνει η επιδίωξη της βασιλείας του Θεού˙ ό,τι σημαίνει ανάφλεξη του ζήλου  για τη σωτηρία της ψυχής ˙ ό,τι σημαίνει πόθος και επιλογή του ενός και μοναδικού που χρειάζεται. Με τις διάφορες αυτές εκφράσεις καθορίζεται ο ίδιος στόχος. Εγώ διάλεξα την πιο ξεκάθαρη πλευρά . Ανεξάρτητα, πάντως, από τη φραστική διατύπωση, ο στόχος αυτός καθεαυτός είναι υπέρτατα επιθυμητός. Ρώτα κάποιον, «θέλεις να πας στον παράδεισο, στην ουράνια βασιλεία;». Αμέσως θα σου απαντήσει, «Και βέβαια θέλω». Αν όμως, ύστερα του πεις, «Για να πας εκεί, πρέπει να κάνεις το και το», θα τον δεις να μουδιάζει. Όλοι οι χριστιανοί θέλουν  να πάνε στον παράδεισο, δεν θέλουν όμως όλοι ν’ αγωνιστούν για τον παράδεισο. Το λέω αυτό, γιατί δεν φτάνει να επιθυμείς την σωτηρία . Για να εκπληρώσεις την επιθυμία σου, χρειάζεται αγώνας. Και για ν’ αρχίσεις τον αγώνα, χρειάζεται σιδερένια αποφασιστικότητα. Για να καταλάβεις καλύτερα τι θέλω να πω, θα σου εξηγήσω πως συνήθως οι επιθυμίες καταλήγουν σε αποφάσεις.

Σκεφτόμαστε και σχεδιάζουμε πολλά. Συχνά συμβαίνει να σκεφτόμαστε κάτι για λίγο και μετά να το ξεχνάμε. Γιατί το ξεχνάμε; Επειδή η καρδιά μας δεν είναι σ’ αυτό. Αν ήταν, θα μας άρεσε. Και ό,τι μας αρέσει, ό,τι αγαπάμε, ό,τι θεωρούμε πολύτιμο ,το θυμόμαστε . Του δίνουμε , βλέπεις, την καρδιά μας. Όπως είπε ο Κύριος, «όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας» ( Ματθ. 6:21). Για να εκτελέσουμε , ωστόσο, ένα έργο ή για ν’ αποκτήσουμε ένα πράγμα που μας αρέσει, φτάνει να του δώσουμε την καρδιά μας, φτάνει να το θαυμάσουμε και να το επιθυμήσουμε; Όχι. Υπάρχουν πολλές επιθυμίες, που παραμένουν ανεκπλήρωτες από έλλειψη δυνάμεων ή ενεργητικότητας. Για να εκπληρωθεί μία επιθυμία, πρέπει να εξελιχθεί σε απόφαση και σταθερή επιδίωξη. Όταν η καρδιά πει «Με κάθε τρόπο και κάθε θυσία θ’ αποκτήσω το τάδε πράγμα ή θα εκτελέσω το τάδε έργο», ο άνθρωπος αρχίζει να καταστρώνει το σχέδιο για την εκπλήρωση της αποφάσεώς του: Εξετάζει τα μέσα, αναζητά ευνοϊκές συνθήκες τόπου και χρόνου, παίρνει προληπτικά μέτρα για την υπέρβαση τυχόν εμποδίων και κάνει μια συνολική εκτίμηση της διαδικασίας που θ’ ακολουθήσει , για να πετύχει το σκοπό του. Μετά την κατάστρωσή του , τέλος, το σχέδιο πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή. Πρέπει ν’ αρχίσει η δράση, η προσπάθεια, ο αγώνας. Ν’ αρχίσει και να συνεχιστεί ως το τέλος με σταθερότητα, υπομονή και επιμέλεια.

Η όλη διαδικασία, όπως τη διαγράφω, μοιάζει, θα έλεγα, με την προετοιμασίας ενός ξυλοκοπτικού μηχανήματος, πριν αυτό τεθεί σε λειτουργία: Ο ατμοκινητήρας είναι έτοιμος , η ξυλεία τοποθετημένη κάτω απ’ το πριόνι, το καθετί στη θέση του. Για ν’ αρχίσει η κοπή, δεν απομένει παρά με να βάλουμε μπροστά το μηχάνημα, να το κινητοποιήσουμε. Αυτή η κινητοποίηση είναι το αποτέλεσμα όλης της προηγούμενης προετοιμασίας και απ’ αυτήν εξαρτάται η επόμενη κρίσιμη πράξη, το ξεκίνημα της προσπάθειας. Το ξεκίνημα είναι, πρέπει να σου πω, το πιο δύσκολο βήμα. Μέχρι τη λήψη της αποφάσεως, η διαδικασία είναι εσωτερική. Μετά τη λήψη της αποφάσεως, πρέπει να συνεχιστεί εξωτερικά, να εκφραστεί με έργα, να εκδηλωθεί με αγώνα. Κάνε το πρώτο βήμα, και η ίδια η κατάσταση, που έχει διαμορφωθεί μέσα σου, θα σε παρακινήσει  να συνεχίσεις την προσπάθεια. Αυτό είν’ όλο !

Καταλαβαίνεις τώρα τι χρειάζεται να κάνεις ακόμα, ώστε η επιθυμία σου για μια ζωή πνευματική να μεταμορφωθεί σε πράξη. Αν θέλεις να εκπληρωθεί ο πόθος σου, μετάλλαξέ τον σε απόφαση όχι βιαστική και επιπόλαιη, αλλά προσεκτική, μελετημένη, σταθερή, συνειδητή και ,πάνω απ’ όλα αμετάκλητη. Ύστερα στρώσου στη δουλειά, ρίξου στον αγώνα. Η απόφαση θέλει περισυλλογή και προσευχή˙ το ξεκίνημα , με τη σειρά του, θέλει αποφασιστικότητα˙ και η πρόοδος θέλει αγωνιστικότητα, υπομονή κι σταθερότητα.

Ο Κύριος  να σε ευλογήσει, ώστε, με τη βοήθεια Του, να τα πραγματοποιήσεις όλα αυτά.

«Από το βιβλίο: «ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
γράμματα σε μια ψυχή»
ΕΚΔΟΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΙΙΚΗΣ 2000

Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο,

Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι’ αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κ.λπ. και σου λένε: «Κάνε προσευχή να γίνω καλά».Γερ Παισιος

αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Η αδικία μαζεύει οργή Θεού. (Γερ. Παϊσίου)

   αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Η αδικία μαζεύει οργή Θεού. (Γερ. Παϊσίου)
Μεγάλη υπόθεση να έχει ο άνθρωπος την ευλογία του Θεού! Πλούτος είναι! Ό,τι έχει ευλογία, στέκει, δεν γκρεμίζεται. Ό,τι δεν έχει ευλογία, δεν στέκει. Η αδικία εί...ναι μεγάλη αμαρτία. Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει· μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν σημασία. Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι’ αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κ.λπ. και σου λένε: «Κάνε προσευχή να γίνω καλά».
Τα περισσότερα κακά που συμβαίνουν είναι από αδικίες. Όταν λ.χ. μαζεύεται με αδικία η περιουσία, ζουν οι άνθρωποι λίγα χρόνια σαν αρχοντόπουλα και μετά τα δίνουν, όσα μάζεψαν, στους γιατρούς. Τί λέει ο Ψαλ­μός; «Κρείσσον ολίγον τω δικαίω υπέρ πλούτον αμαρ­τωλών πολύν». «Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα». Όσα μαζεύουν, φεύγουν όλα εξανεμίζονται. Σπάνια, σε πολύ λίγους συμβαίνει να είναι οι αρρώστιες, οι χρεωκοπίες κ.λπ. μια δοκιμασία του Θεού. Αυτοί θα έχουν καθαρό μισθό. Σ’ αυτήν την περίπτωση συνήθως γίνονται ύστερα πιο πλούσιοι, σαν τον Ιώβ. Αλλά και πολλοί άνθρωποι που βγαίνουν άλειωτοι, είναι και από αυτό· κάποια αδικία έχουν κάνει.

Ο άδικος, και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήσει συγχώρηση, ταλαιπωρείται από την συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου. Γιατί, όταν ο αδικημένος δεν τον συγχωρήσει και γογγύζει, τότε ο άδικος ταλαιπωρείται πολύ, βασανίζεται. Δεν μπορεί να κοιμηθεί. Σαν να τον χτυπούν κύματα και τον φέρνουν σβούρα. Είναι μυστήριο πράγμα το πως το πληροφορείται! Όπως, όταν ένας αγαπά κάποιον και τον σκέπτεται με την καλή έννοια, εκείνος το πληροφορείται, έτσι και σ’ αυτήν την περίπτωση. Ω, ο γογγυσμός του άλλου τον κάνει άνω-κάτω! Και μακριά να είναι, τι στην Αυστραλία, τι στο Γιοχάνεσμπουργκ, δεν μπορεί να ησυχάσει, όταν είναι αγανακτισμένος ο άλλος εξαιτίας του.



(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου. «Λόγοι. Α΄», εκδ. Ι. Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος. Σουρωτή Θεσ/νίκης)

                                               !! ΤΗΝ  ΑΓΙΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗ  ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  ΑΜΗΝ !

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  31 ΙΑΝ 2012

Μέχρι χθες είχα αυτά και αυτά τα ελαττώματα. Έκοψα κανένα{Γερ Παισιος}

- Η αποκάλυψη των παθών

- Γέροντα, μήπως πρέπει να αγωνίζομαι χωρίς να ανησυχώ αν διορθώθηκα; Μήπως το να διορθωθώ ανήκει στον Θεό;

- Ναι, αν αγωνίζεσαι και να τα αφήνεις όλα στον Θεό, αλλά να εξετάζεις και τον εαυτό σου,... για να δεις πού βρίσκεσαι, τι κάνεις. Βλέπεις, ο γιατρός πρώτα ψάχνει να βρει την αιτία από
την οποία προέρχεται ο πυρετός και μετά τι φάρμακο να δώσει στον άρρωστο, για να ρίξει τον πυρετό. Από την στιγμή δηλαδή που ο άνθρωπος αρχίζει να βλέπει τα ελαττώματά του,
πρέπει να μπει μέσα του η καλή ανησυχία, για να αγωνισθεί να τα διορθώσει. Εγώ εξετάζω τον εαυτό μου και βλέπω ότι έχω αυτά τα ελαττώματα. Κάνω τον αγώνα μου, και εξετάζω
πάλι τον εαυτό μου: «Μέχρι χθες είχα αυτά και αυτά τα ελαττώματα. Έκοψα κανένα; Σ’ εκείνο πού βρίσκομαι;». Και μετά λέω στον Θεό: «Θεέ μου, κάνω ότι μπορώ, αλλά βοήθησέ με
Εσύ να διορθωθώ, γιατί μόνος μου δεν μπορώ».

- Γέροντα, μπορεί ένας άνθρωπος να μην έχει την δύναμη να δη τα πάθη του;

- Όταν ο άνθρωπος είναι ευαίσθητος, ο Θεός δεν επιτρέπει να γνωρίσει απότομα τα πάθη του. Γιατί τον ευαίσθητο άνθρωπο τον πειράζει και ο διάβολος και τον ρίχνει στην απελπισία:
«Γιατί να έχεις αυτό το πάθος; του λέει, και γιατί έκανες εκείνο; Και πώς το άλλο; Άρα δεν θα σωθείς». Κι έτσι μπορεί να καταλήξει στο ψυχιατρείο.

ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ  ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥ  ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟΥ

Πηγή: Από το βιβλιο,Πάθη και Αρετές

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  30  ΙΑΝ 2012

Να βάζουμε ερωτηματικά στους λογισμούς υπόνοιας {Γερ Παισιος }

Να βάζουμε ερωτηματικά στους λογισμούς υπόνοιας»

 - Γέροντα, τί βοηθάει να διώχνω τους λογισμούς υπόνοιας;
- Όλα είναι πάντα έτσι, όπως τά βλέπεις; Να βάζης πάντα ενα ερωτηματικό σέ κάθε λογισμό σου, μιά πού όλα τά... βλέπεις συνήθως αριστερά, καθώς επίσης και από κανέναν καλό λογισμό γιά τους άλλους, γιά νά μην αμαρτάνης με τις κρίσεις σου.
Αν βάζης δύο ερωτηματικά, είναι πιο καλά. Αν βάζης τρία, είναι ακόμη καλύτερα. Έτσι κι εσύ ειρηνεύεις και ωφελείσαι, άλλα και τον άλλον ωφελείς. Αλλιώς, μέ τον αριστερό λογισμό νευριάζεις, ταράζεσαι και στενοχωριέσαι, οπότε βλάπτεσαι πνευματικά.

Όταν αντιμετωπίζης ό,τι βλέπεις μέ καλούς λογισμούς, μετά από λίγο καιρό θά δής ότι όλα ήταν πράγματι έτσι, όπως τά είδες μέ καλούς λογισμούς. Θά σοϋ πώ ενα περιστατικό, γιά νά δής τί κάνει ό αριστερός λογισμός. Μιά μέρα ήρθε στο Καλύβι ένας μοναχός και μου λέει: «Ό Γέρο- Χαράλαμπος είναι μάγος· έκανε μαγικά». «Τί λές, μωρέ χαμένε; Δεν ντρέπεσαι;», του λέω. «Ναι, μου λέει, τόν είδα μια νύχτα με φεγγάρι πού έκανε "μ, μ, μμμ..." και έχυνε μέ μια νταμιτζάνα κάτι μέσα στα κλαδιά». Πάω μια μέρα και βρίσκω τόν Γέρο-Χαράλαμπο. «Τί γίνεται, Γέρο-Χαράλαμπε; του λέω. Πώς τα περνάς; Τί κάνεις; Κάποιος σέ είδε πού ερριχνες εκεί μέσα στα βάτα κάτι μέ μια νταμιτζάνα και έκανες "μ, μ, μμμ..."». «Ήταν κάτι κρίνα μέσα στά ρουμάνια, μου λέει, και πήγα νά τά ποτίσω. Έλεγα "Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε!" -και ερριχνα λίγο νερό στο ένα κρίνο· "Χαίρε, Νύμφη άνύμφευτε!" και ερριχνα λίγο νερό στο άλλο...
Γέμιζα πάλι την νταμιτζάνα, ξαναέρριχνα». Βλέπεις; Και ό άλλος τόν πέρασε γιά μάγο! Βλέπω, μερικοί κοσμικοί τί καλούς λογισμούς πού έχουν!
Ενώ άλλοι, οι καημένοι, πόσο βασανίζονται μέ πράγματα πού ούτε καν υπάρχουν, άλλα ούτε και ό πειρασμός θά μπορούσε νά τά σκεφθή! Μιά φορά, όταν έβρεξε μετά από μεγάλη ανομβρία, ένιωσα τέτοια ευγνωμοσύνη στον Θεό, πού καθόμουν μέσα στο Καλύβι και έλεγα συνέχεια: «Σ' ευχαριστώ εκατομμύρια-δισεκατομμύρια φορές, Θεέ μου».



Έξω, χωρίς νά το ξέρω, ήταν ένας κοσμικός και μέ άκουσε. Όταν μέ είδε μετά, μου είπε: «Πάτερ, σκανδαλίσθηκα. Άκουσα νά λές "έκατομμύρια-δισεκατομμύρια" και είπα "τί είναι αυτά πού λέει ό πατήρ Παΐσιος;"». Τί νά του έλεγα; Εγώ εννοούσα ευχαριστίες στον Θεό γιά την βροχή, και αυτός νόμιζε ότι με- τρούσα χρήματα. Και αν ήταν κανένας άλλος, θά μπορούσε νά έρθη νά μέ ληστέψη το βράδυ, νά μου δώση και ενα γερό ξύλο, και τελικά δεν θά έβρισκε τίποτε.


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  30 ΙΑΝ 2012 ΗΜΕΡΑ


                    ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΕΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
  

   !!!ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ    ΠΑΙΣΙΟΥ  ΑΜΗΝ !!!!

“Εὐχαριστεῖς τόν Θεό πού μπορεῖς νά περπατᾶς;”.Γερ Παισιος

Κάθε μέρα βλέπε τά δῶρα τοῦ Θεοῦ καί λέγε “Εὐχαριστῶ” στόν Θεό.
Ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος, “Εὐχαριστεῖς τόν Θεό πού μπορεῖς νά περπατᾶς;”.
Ακόμα και αυτό το απλό , υπάρχουν άλλοι που δεν το έχουν!!!!!!!!!



Την  Αγία του   ΕΥΧΗ  να  εχουμε !!ΑΜΗΝ !!



ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  30 ΙΑΝ  2012

Αληθινό

Ευρίσκομαι στο γραφείο μου, στο ίδρυμα που ο Θεός με βοήθησε να δημιουργήσω στο Παγκράτι (ήμουν ακόμα αρχιμανδρίτης , πριν γίνω μητροπολίτης Πειραιώς). Είναι απόγευμα και κοντεύει να βραδυάσει. Εξομολογώ, προσπαθώντας να ανακουφίσω ψυχές που έρχονται να βρουν ανακούφιση στο επιτραχήλι του Μυστηρίου της ιεράς Εξομολογήσεως. Με ειδοποιεί ο επιτετραμμένος , που καθορίζει τη σειρά των προσερχόμενων την ώρα εκείνη στο ιερό Μυστήριο, ότι με ζητά επειγόντως ένας άντρας , 45 περίπου ετών, καλοβαλμένος  και με θλιμμένο πρόσωπο. Τον δέχομαι αμέσως. Είναι όντως ένας σοβαρός άνθρωπος , επιστήμων και επιτυχημένος στη δουλειά του. Μου ζητά με σοβαρότητα να εξομολογηθεί.

Ένας γνωστός του του είπε το όνομά μου και τον οδήγησε εδώ, στο πτωχό μου εξομολογητήριο.

Ανοίγει την ψυχή του με ειλικρίνεια. Κάνει την πρώτη εξομολόγηση της  ζωής του. Τα μάτια του βουρκώνουν  κάποτε  κάποτε. Τον ακούω με αγάπη και προσοχή.

«Όταν ήμουν παιδί», λέγει, «στο χωριό μου, επάνω στην Ήπειρο, πέρασε μία μέρα ένας ιεροκήρυκας . Ανέβηκε σε ένα πεζούλι σαν βράδιασε, στην πλατεία του χωριού. Μαζεύτηκαν γύρω του οι χωριάτες κι αυτός εκύρηξε. Εγώ πήγαινα τότε στο γυμνάσιο και μαζί με άλλους φίλους μου, συνομηλίκους μου, σταθήκαμε από περιέργεια στην άκρη της πλατείας και μέσα μας ,σιωπηλά, μάλλον τον περιπαίζαμε. Όμως δύο λόγια του ιεροκήρυκα άθελά μου, ενώ γελούσαμε εμείς τα παιδιά ,καρφώθηκαν μέσα μου: « Όταν έχεις κάποια μεγάλη δυσκολία στη ζωή, γονάτισε και ζήτησε με πίστη τη βοήθεια του Θεού». Τα λόγια αυτά του ιεροκήρυκα κόλλησαν μέσα μου. Πέρασαν από τότε 27 χρόνια . Τέλειωσα το Πανεπιστήμιο, παντρεύτηκα και έκανα οικογένεια. Δεν ήμουν ποτέ πολύ κοντά στην Εκκλησία, ούτε βέβαια και εχθρός. Έζησα όμως έως τώρα διάφορα προς την πίστη, κοιτάζοντας μόνο το επάγγελμά μου και την οικογένειά μου. Τώρα έχω σοβαρά άρρωστη τη γυναίκα μου στον «Ευαγγελισμό». Η κατάστασή της είναι κρίσιμη. Τα δυο παιδιά μου έχουν μείνει στην επαρχία μαζί με τη γερόντισσα μητέρα μου. Υποφέρω ψυχικά με την αρρώστια της γυναίκας μου. Και τώρα, εκεί στο κρεβάτι του πόνου δίπλα που βρίσκομαι, έρχονται στην μνήμη μου ζωηρά τα λόγια εκείνα του ιεροκήρυκα, που είχα ακούσει προ 27 χρόνων και τον είχα περιπαίξει: « Στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου, γονάτισε και ζήτησε βοήθεια από τον Θεό». Γονάτισα για πρώτη φορά με πίστη και ταπείνωση και, κλαίγοντας ,ζήτησα τη βοήθεια του Θεού για την ετοιμοθάνατη γυναίκα μου. Ένας συγγενής μου είπε: « Για να γίνει πιο εισακουστή η προσευχή σου, πήγαινε και εξομολογήσου». Τον ρώτησα: «Που να πάω». Μου υπέδειξε εσάς στον τόπο αυτό και ήλθα».

Προσπάθησα με πολλή αγάπη να τον στηρίξω . Του μίλησα για την αξία της πίστεως, τη δύναμη της προσευχής και την αγάπη του Θεού. Έφυγε ανάλαφρος , όπως μου είπε.

Σαν πέρασαν 15 περίπου μέρες , ένα απόγευμα που πάλι εξομολογούσα εκεί στο γραφείο μου στο ίδρυμα, ο άνθρωπος αυτός επανήλθε. ‘Ήταν με χαρούμενο πρόσωπο, χωρίς το βάρος της θλίψεως που είχε την πρώτη φορά. Ήλθε να με πληροφορήσει ότι η γυναίκα του ξέφυγε τον κίνδυνο και είναι πολύ καλύτερα.

Εδόξασα τον Θεό. Είδα για μια ακόμη φορά τη μεγάλη αλήθεια ότι ο Θεός χρησιμοποιεί το μαστίγιο του πόνου  για να μας αφυπνίσει από τον ύπνο της αμαρτίας. Είδα για πολλοστή φορά την επαλήθευση του λόγου του Ησαΐα: «Παιδεία Κυρίου ανοίγει μου τα ώτα» ( Ης. ν΄,5 ). Και είδα ακόμη, για χιλιοστή φορά, στην πείρα και στην πράξη , τη μεγάλη αξία της πονεμένης προσευχής.

«Επικάλεσαί με εν ημέρα θλίψεως, και ελεξούμαι σε , και δοξάσεις με» ( Ψαλμ. μθ΄,15 ).

Από το βιβλίο : « Για σένα που πονάς»

Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς

Καλλινίκου Καρούσου

Εκδόσεις Χρυσοπηγή

Αθήναι 2011

Γέροντα, πώς είναι ο διάβολος;{Γερ Παισιου}

Ξέρεις τι “όμορφος” είναι; Άλλο πράγμα! Μόνο να τον δης!! Θα παθης πώς η αγάπη του Θεού δεν επιτρέπει να βλέπει ο άνθρωπος τον διάβολο! Φ, θα πέθαιναν οι περισσότεροι από τον φόβο τους! Σκέψου αν τον έβλεπαν... πως ενεργεί, αν έβλεπαν την... “γλυκειά” του μορφή! Κ
Μερικοί πάλι θα είχαν την καλύτερη ψυχαγωγία! Μέρεις τι ψυχαγωγία; Ξώς το λένε; Σινεμά;... Αμα να δη κανείς όμως ένα τέτοιο έργο, πρέπει να πληρώση πολλά..., και πάλι αν θα μπορέση να το δη!
Έχει κέρατα, ουρά;
Ναι, όλα τα εξαρτήματα!!!
Γέροντα, οι δαίμονες έγιναν τόσο άσχημοι, όταν έπεσαν και έγιναν από Άγγελοι δαίμονες;
Εμ, βέβαια! Θα είναι τώρα σαν να τους χτύπησε κεραυνός. Αν πέση κεραυνός και χτυπήση ένα δένδρο,δεν θα γίνη αμέσως το δένδρο ένα μαύρο κούτσουρο; Έτσι και αυτοί είναι σαν να τους χτύπησε κεραυνός. Ένα διάστημα έλεγα στο ταγκαλάκι: “Να έρχεσαι να σε βλέπω, για να μην πέσω στα χέρια σου. Τώρα και μόνον που σε βλέπω, φαίνεσαι πόσο κακός είσαι. Αν πέσω στα χέρια σου, τι κακό έχω να πάθω

πνευματικος αγωνας ΓΕΡΟΝΤΟΣ  ΠΑΙΣΙΟΥ

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  29 ΙΑΝ 2012

Συνέντευξη του προιστάμενου της Δ.Η.Ε στο Σκαι

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ...

- Γέροντα, μερικοί άνθρωποι, αν συναντήσουν κάποια μεγάλη δυσκολία στην ζωή τους, αμέσως σκέφτονται να αυτοκτονήσουν.
- Μπαίνει ο εγωισμός στην μέση. Οι περισσότεροι που αυτοκτονούν, ακούν τον διάβολο που τους λέει πως, αν τερματίσουν την ζωή τους, θα γλιτώσουν από το εσωτερικό βάσανο που περνούν, και από εγωισμό αυτοκτονούν.
Αν λ.χ. κάνη κάποιος μια κλεψιά και αποδειχθή ότι έκλεψε, «πάει, λέει, τώρα έγινα ρεζίλι» και, αντί να μετανοήση, να ταπεινωθή και να εξομολογηθή, για να λυτρωθή, αυτοκτονεί. Άλλος αυτοκτονεί, γιατί το παιδί του είναι παράλυτο. «Πως να έχω παράλυτο παιδί εγώ;» λέει και απελπίζεται. Αν είναι υπεύθυνος γι' αυτό και το αναγνωρίζη, ας μετανοήση. Πως βάζει τέρμα στην ζωή του και αφήνει το παιδί του στον δρόμο; Δεν είναι πιο υπεύθυνος μετά;
- Γέροντα, συχνά ακούμε για κάποιον που αυτοκτόνησε ότι είχε ψυχολογικά προβλήματα.
- Οι ψυχοπαθείς, όταν αυτοκτονούν, έχουν ελαφρυντικά, γιατί είναι σαλεμένο το μυαλό τους. Και συννεφιά να δουν, νιώθουν ένα πλάκωμα. Αν έχουν και μια στενοχώρια, έχουν διπλή συννεφιά. Γι' αυτούς όμως που αυτοκτονούν χωρίς να είναι ψυχοπαθείς - καθώς και για τους αιρετικούς -, δεν εύχεται η Εκκλησία, αλλά τους αφήνει στην κρίση και στο έλεος του Θεού. Ο ιερέας δεν μνημονεύει τα ονόματά τους στην Προσκομιδή ούτε τους βγάζει μερίδα, γιατί με την αυτοκτονία αρνούνται, περιφρονούν την ζωή που είναι δώρο του Θεού. Είναι σαν να τα πετούν όλα στο πρόσωπο του Θεού. Αλλά εμείς πρέπει να κάνουμε πολλή προσευχή για όσους αυτοκτονούν, για να κάνη κάτι ο Καλός Θεός και γι' αυτούς, γιατί δεν ξέρουμε πως έγινε και αυτοκτόνησαν, ούτε σε τι κατάσταση βρέθηκαν την τελευταία στιγμή. Μπορεί, την ώρα που ξεψυχούσαν, να μετάνοιωσαν, να ζήτησαν συγχώρηση από τον Θεό και να έγινε δεκτή η μετάνοιά τους, οπότε την ψυχή τους να την παρέλαβε Άγγελος Κυρίου.
Είχα ακούσει ότι ένα κοριτσάκι σε ένα χωριό πήγε να βοσκήση την κατσίκα τους. Την έδεσε στο λιβάδι και πήγε πιο πέρα να παίξη. Ξεχάστηκε όμως στο παιχνίδι και η κατσίκα λύθηκε και έφυγε. Έψαξε, αλλά δεν την βρήκε και γύρισε στο σπίτι χωρίς την κατσίκα. Ο πατέρας του θύμωσε πολύ, το έδειρε και το έδιωξε από το σπίτι. «Να πας να βρης την κατσίκα, της είπε. Αν δεν την βρης, να πας να κρεμασθής». Ξεκίνησε το ταλαίπωρο να πάη να ψάξη. Βράδιασε και αυτό ακόμη δεν είχε γυρίσει στο σπίτι. Οι γονείς, βλέποντας ότι νύχτωσε, βγήκαν ανήσυχοι να βρουν το παιδί. Έψαξαν και το βρήκαν κρεμασμένο σε ένα δένδρο. Είχε δέσει στον λαιμό του το σχοινί της κατσίκας και κρεμάστηκε στο δένδρο. Το κακόμοιρο είχε φιλότιμο και πήρε κατά γράμμα αυτό που του είπε ο πατέρας του. Το έθαψαν μετά έξω από το κοιμητήρι. Η Εκκλησία φυσικά καλά έκανε και το έθαψε απ' έξω, για να φρενάρη όσους αυτοκτονούν για το παραμικρό, αλλά και ο Χριστός καλά θα κάνη, αν το βάλη μέσα στον Παράδεισο.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Δ΄ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ

http://agioritikovima.gr/%CE%94%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%87%CE%AD%CF%82/%CE%93%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%A0%CE%B1%CF%8A%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%85/4895-o-geronta-paio-gia-tin-autoktonia

Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ἀπομαγνηστοφωνημένα ἀποσπάσματα συνομιλίας Γέροντος Παϊσίου

Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ἀπομαγνηστοφωνημένα ἀποσπάσματα συνομιλίας
Ἀναρτήθηκε στὶς 29 Ἰανουαρίου 2012ἀπὸ τὸν/τὴν byzanti0

ΙΙ. Ἀπομαγνηστοφωνημένα ἀποσπάσματα

συνομιλίας Γέροντος Παϊσίου* (σελ.99-106)


Ἐπιμέλεια: Νικόλαος Α. Ζουρνατζόγλου  Ἐπισμηναγός Ε.Α.
 ἐκδόσεις Ἁγιοτοκος Καππαδοκία



Γέρων Παΐσιος: (στό ἑξῆς Γ.Π.:)… Μᾶλλον δίνομε ἐξετάσεις ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τώρα σ’ αὐτά τά δύσκολα χρόνια, τί κάνομε ὁ καθένας. Καί βλέπω ἀδιαφορία προπαντός.  Νά μή ( θέλουν νά) μάθουν οἱ ἄνθρωποι ὅτι θά γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία, γιατί στενοχωριοῦνται (καί) δέν μποροῦν νά γλεντήσουν.  Κατάλαβες τί γίνεται; Ἐδῶ εἶναι…. [ἐνν.: αὐτός εἶναι ὁ λόγος]. Νά μήν ἀκούσουν κάτι…
 

Πως να κολαστούν...

Κάποτε ὁ ἑωσφόρος μάζεψε τοὺς δαίμονες καὶ τοὺς εἶπε: "Θὰ κάνουμε διαγωνισμό. Ὅποιος βρῇ τρόπο νὰ κάνουμε τοὺς χριστιανοὺς νὰ χάσουν τὴ σωτηρία τους, θὰ κερδίσῃ τὸ πρῶτο βραβεῖο". Ὅλοι οἱ δαίμονες ἄρχισαν νὰ σκέφτονται. "Θὰ τοὺς βάλουμε νὰ μοιχεύουν", εἶπε ἕνας ἀρχιδιάβολος. "Μπά, δοκιμασμένη συνταγή", εἶπε ὁ ἑωσφόρος. " Θὰ τοὺς βάλουμε νὰ βλασφημοῦν", εἶπε ἄλλος. "Πολὺ μπανάλ!" εἶπε ὁ ἑωσφόρος. "Θὰ τοὺς βάλουμε νὰ λένε ψέματα". "Αὐτὸ τὸ ἔκανα πρῶτος ἐγώ", εἶπε ὁ ἑωσφόρος...Ἀπὸ τὴν τελευταία σειρὰ ἕνα μικρὸ διαβολάκι φώναζε "Ἐγώ, ἐγώ...θέλω κι ἐγὼ νὰ πῶ κάτι"..."Ἄει τράβα ἀπὸ ἐδῶ, τί νὰ μᾶς πῇς κι ἐσύ", τοῦ ἀπάντησαν οἱ μεγάλοι. "Ὄχι, ὄχι, θέλω κι ἐγὼ νὰ μιλήσω". Τέλος πάντων", τοῦ εἶπαν, "ἄντε πὲς κι ἐσὺ νὰ δοῦμε τί θὰ πῆς".

"Λοιπόν, ἀκοῦστε...θὰ τοὺς ποῦμε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τὰ λέει ὅλα σωστὰ καὶ καλά, ὅτι τὰ μυστήρια σώζουν κτλ..." Στὸ ἄκουσμα αὐτὸ οἱ ἀρχιδαίμονες ἔφριξαν...

"Εἶσαι τρελός; Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λές;;;;;" . "Σταθεῖτε!", τοὺς ἀπάντησε, "δὲν τελείωσα...Θὰ τοὺς ποῦμε ὅμως συνάμα ὅτι ἔχουν ἀκόμη καιρό, γιὰ νὰ μετανοήσουν, ὅτι εἶναι ἀκόμα νέοι, ὅτι εἶναι ὑγιεῖς καὶ πώς, ὅταν γεράσουν, τότε νὰ ἀσχοληθοῦν καὶ μὲ τὴ σωτηρία τους...". "Αὐτὸ εἶναι!", εἶπε ὁ ἑωσφόρος...Καὶ τοῦ ἔδωσαν τὸ πρῶτο βραβεῖο!

Πηγή

Ο λογισμός του ελέους

http://anagnostikon.blogspot.com/2012/01/blog-post_17.html#more

Ήμουν στο Άγιο Όρος για περιήγηση και προσκύνηση στα ιερά καθιδρύματα των μονών. Καλοκαίρι ήταν θαρρώ. Ένα απόγευμα ήμουν φιλοξενούμενος της ιεράς μονής Ξ. Μετά το απόδειπνο, ο κηπουρός της μονής, μοναχός, προσκάλεσε τους προσκυνητές της μονής -ήμασταν καμιά δεκαριά- για καφέ και συζήτηση στο κελλί του κήπου.

Το κελλί του κήπου ήταν
χτισμένο στη μία άκρη του μεγάλου κήπου της μονής και με την παραδοσιακή πέτρινη αρχιτεκτονική του Αγίου Όρους. Το κελλί είχε ισόγειο και ανώγειο με περιμετρικά ξύλινα μπαλκόνια. Καθίσαμε στο ξύλινο μπαλκόνι του ανωγείου και χαζεύαμε τη δύση του ηλίου απέναντι στη χερσόνησο της Κασσάνδρας.

Ο κηπουρός της μονής μάς έφτιαξε καφέ και μάς τον έφερε μαζί με νηστίσιμα κουλουράκια. Ταυτόχρονα μάς σύστησε έναν ιερομόναχο, ο οποίος άρχισε να μάς ρωτάει από πού ήμασταν, αν είχαμε ξαναέρθει στο Άγιο Όρος, αν πιστεύαμε στο Θεό και άλλα τέτοια. Ήθελε φαίνεται ν' ανοίξει συζήτηση με πνευματικό περιεχόμενο.

Ένας από την ομάδα των προσκυνητών ρώτησε αν ο Θεός οικονόμησε μετά την κοίμηση του θαυμαστού γέροντος Π να φανερώσει άλλον στη θέση του, άλλον γέροντα χαρισματικό και πνευματικό.

Ο ιερομόναχος απάντησε ότι υπάρχουν πολλοί και ότι ο Θεός πάντοτε φανερώνει στον κόσμο αγίους και πνευματικούς. Του ζητήσαμε να μάς πει ποιοι ήταν, αν ήξερε κανέναν. Αυτός αρνήθηκε να μάς πει ονόματα, επέμενε όμως ότι υπάρχουν πολλοί και μερικούς τους ήξερε προσωπικά.

Πατριάρχης Κύριλλος: παίρνουμε κατάκαρδα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα

Η συγκέντρωση δωρεών για την παροχή βοήθειας στους κατοίκους της Ελλάδας, που αντιμετωπίζουν δυσκολίες σαν αποτέλεσμα της κρίσης, θα πραγματοποιηθεί σε όλες τις εκκλησίες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας,- ανακοίνωσε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών ΡωσιώνΚύριλλος κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του ελληνικού κόμματος «Νέα Δημοκρατία» Αντώνη Σαμαρά.

Κατεβάστε ηχητικό αρχείο - Download

---

 Παίρνουμε κατάκαρδα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα σας,- τόνισε ο Πατριάρχης.

-«Αποκαθιστούμε σήμερα σχέσεις μεταξύ των ρωσικών φιλανθρωπικών οργανώσεων  και των αντίστοιχων οργανώσεων της  Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας, προκειμένου να μπορέσει η Ρωσική Εκκλησία να συμμετάσχει στο καλό έργο της παροχής βοήθειας σε όσους έχουν τέτοια ανάγκη στην Ελλάδα. Ελπίζω ότι αυτή η συμβολική χειρονομία θα βοηθήσει το λαό σας στη δύσκολη αυτή στιγμή».

Ο Πατριάρχης Κύριλλος υπογράμμισε επίσης ότι αυτή η εκδήλωση της ευεργετικότητας έχει άμεση σχέση με τις παραδοσιακά εγκάρδιες σχέσεις, που από ανέκαθεν υπάρχουν ανάμεσα στο ρωσικό και τον ελληνικό λαό. Τον τελευταίο καιρό οι πνευματικές σχέσεις ανάμεσα στις χώρες μας έχουν ενισχυθεί ακόμη και χάρι στην έλευση από την Ελλάδα μιας σειράς χριστιανικών ιερών, τέτοιων, όπως είναι, π.χ. η Τιμία Κεφαλή του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά, τα τιμία λείψανα του Αγίου  Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου και η Τιμία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στην Τιμία Ζώνη έχουν προκυνήσει σχεδόν 3 εκατομμύρια άνθρωποι,- υπενθύμισε ο Αγιότατος Πατριάρχης.

-«Ο ρωσικός λαός αποκρίνεται με όλη του την καρδιά στην έλευση των ιερών κειμηλίων. Εκατομμύρια άνθρωποι, παρά το δυνατό κρύο, περιμένουν επί πολλές ώρες στις ουρές να προσκυνήσουν αυτά τα ιερά. Έως ότου έτσι θα έχουν τα πράγματα, θα έχουμε την ελπίδα για το μέλλον. Η πολιτική συγκυρία έρχεται και φεύγει, ενώ οι σχέσεις μας, που πηγάζουν από τα βάθη των αιώνων, πάντα παραμένουν. Η Ορθοδοξία είναι πολύ ουσιαστικός παράγοντας εθνικής ταυτότητας τόσο των Ρώσων, όσο και των Ελλήνων».

Ο Αντώνης Σαμαράς με τη σειρά του τόνισε ότι η υποστήριξη της Ρωσίας και του ρωσικού λαού έχει πολή μεγάλη σημασία για την Ελλάδα που βιώνει σήμερα πολυ δύσκολη περίοδο της κρίσης.

(Ακολουθούν τα λόγια του Αντώνη Σαμαρά)

Εξάλλου, η σημερινή βοήθεια της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας προς την Ελλάδα δεν προσφέρεται για πρώτη φορά. Πριν μερικές εβδομάδες ο Πατριάρχης Κύριλλος έστειλε στον πρόεδρο της Ελλάδας Κάρολο Παπούλια μήνυμα, στο οποίο εξέφρασε ανησυχίες για τη κράτηση του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου, Αρχιμανδρίτη Εφραίμ. Στη Μόσχα έχει ιδρυθεί Διεθνής Κοινωνική Επιτροπή με την επωνυμία «Να υπερασπίσουμε το Άγιο 'Ορος!» Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία παρακολουθεί προσεκτικά την υπόθεση του Αρχιμανδρίτη Εφραίμ και ελπίζει ότι οι ελληνικές αρχές θα τον αφήσουν ελεύθερο και θα άρουν όλες τις κατηγορίες που τον βαρύνουν.

 http://greek.ruvr.ru/2012/01/27/64777995.html

Το χαρακτηριστικό ελάττωμα των ανθρώπων του καιρού μας που δεν αναγνωρίζουμε ο ένας το χάρισμα του άλλου.Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Το χαρακτηριστικό ελάττωμα των ανθρώπων του καιρού μας που δεν αναγνωρίζουμε ο ένας το χάρισμα του άλλου.

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής
ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !







ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 27  ΙΑΝ 2012 !!!την αγιά ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  ΑΜΗΝ !!

-Γέροντα,γιατί χωρίζουν σήμερα τα ζευγάρια;

”Οι άνθρωποι,βρε παιδί μου,χωρίζουν από τη φιληδονία τους και από τον εγωισμό τους. Από τίποτε άλλο. Όλους τους άλλους λόγους τους εμπνέονται εκ των υστέρων για να δικαιολογούν τους εαυτούς τους”.

Ο Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητήτης της θεολογίας

Ο Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητή

Κάποτε επισκέφτηκα τον Πατέρα Παϊσιο με έναν φοιτητή της θεολογίας που βρισκόταν σε μια ηλικία κρίσιμη.Τον ρώτησε για τις σπουδές του. Ο φοιτητής με αφέλεια του είπε για μια εργασία του σχετικά με την δημιουργία του ανρθώπου.Σε κάποια στιγμή είπε στον Πατέρα Παϊσιο : " O ΄Θεός κάποτε δεν ήξερε τι να κάνει και έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, για να περάσει τον καιρό του." Είδα αστραπιαία τον Πατέρα Παϊσιο να σηκώνει το χέρι του και να του δίνει ένα γερό χαστούκι. Ο φοιτητής τα έχασε, ζαλίστηκε, έμεινε για λίγο με γουρλωμένα τα μάτια για να συνειδητοποιήσει τι έγινει και μετά άρχισε να κλαίει με αναφιλητά σα μικρό παιδί. Ο Πάτερας Παϊσιος τον κοίταζε, δεν έλεγε τίποτα και τον άφησε να κλάψει. Μετά άπό πολύ κλάμα του είπε : " Ευλογημένε, τι είναι αυτό που είπες; Έλα μαζί μου". Τον πήρε από το χέρι, όπως η μάνα το μικρό παιδί, τον πήγε στον νιπτήρα και του είπε :" Πλύνε το πρόσωπό σου". Ύστερα του έδωσε μια πετσέτα για να σκουπίσει το πρόσωπό του από τα δάκρια καιν τον έφερε στην προηγούμενη θέση, όποτε άρχισε με ιλαρότητα, με τρυφερότητα και με πολύ αγάπη να του υποδεικνύει το λάθος του και να του λέγει ότι δεν πρέπει να μιλάμε με απρέπεια για τον Θεό και το έργο Του.Μάλιστα του έγραψε και μια χαριτώμενη αφιέρωση σε ένα βιβλίο του και του το έδωσε. Περιττό δε να πω ότι εγώ παρακολουθούσα όλη αυτή τη σκηνή άφωνος και εκστατικός.

Όταν τον επισκεφτόμουν μετά από τις συμβουλές που του ζητούσα για θέματα της προσωπικής μου ζωής,τον ρωτούσα και για θέματα που αντιμετώπιζα με τα πνευματικά μου παιδιά. Του είπα για κάποιο παιδί που ήταν πολύ ζωηρό και αντιδραστικό και ζήτησα την γνώμη του πως να τον αντιμετωπίζω. Μου απάντησε αφοπλιστικά :" Να κάνεις ότι ο αγωγιάτης με το ζώο. Να κρατάς γερά τα γκέμια και να κάθεσαι μακριά για να μην τρως τις κλωτσιές του."

Όταν επαναφέρω στην μνήμη μου την αγιασμένη αυτή μορφή, συγκινούμαι, δακρύζω και προσεύχομαι.

Να έχουμε τις άγιες ευχές του.

Μαρτυρία Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κ.κ. Ιερόθεος

Απόσπασμα από το βιβλίο ' Μαρτυρίες Προσκυνητών -Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης-1924-1994,σελ 43-44, εκδόσεις Αγιοτοκος Καππαδοκίας, Νικόλαος Α.Ζουρνατζόγλου, επισμηναγός Ε.Α

 

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  28 ΙΑΝ 2012

 

 

Εγκαινιάστηκε το πρώτο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής

Τα εγκαίνια του πρώτου Κοινωνικού Ιατρείου Αποστολής του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και της φιλανθρωπικής εταιρείας "Αποστολή" της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών τέλεσε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Σκοπός του Κοινωνικού Ιατρείου Αποστολής είναι η συμπαράσταση και πλήρης στήριξη χιλιάδων ανασφάλιστων και οικονομικά αδύναμων πολιτών παρέχοντας τους πρωτοβάθμια υγεία φροντίδας. Κανένας χωρίς φαγητό  γιατρό και φάρμακο είναι ο άξονας , η κατευθυντήρια γραμμή και το σημείο αναφοράς  που εντάσσεται στις κοινωνικές παρεμβάσεις που υλοποιεί η «Αποστολή» σε πιστή εκτέλεση των εντολών του Μακαριωτάτου. Στην τελετή των εγκαινίων υπεγράφη Σύμφωνο Συνεργασίας από τον Μακαριώτατο, ως Προέδρου της «Αποστολής» και του Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών κ. Γεώργιου Πατούλη όχι μόνο για τη λειτουργία του Κοινωνικού Ιατρείου αλλά και τη στελέχωση με εθελοντές ιατρούς του Ι.Σ.Α. των κινητών μονάδων πρωτοβάθμιας υγείας που διαθέτει η «Αποστολή». Ο Μακαριώτατος στην ομιλία του εξέφρασε την αγωνία του για τη νέα δανειακή σύμβαση της χώρας: "Άραγε οι υποχρεώσεις που αναλαμβάνουμε είναι μόνο για εμάς ή μήπως υπονομεύουμε το μέλλον των παιδιών μας;  Πώς αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τα παιδιά που θα γεννηθούν αύριο;» διερωτήθηκε.

Η μεταστροφή ενός διάσημου άθεου

 http://o-nekros.blogspot.com

 

Τον περασμένο Απρίλιο απεβίωσε σε ηλικία 87 ετών o διάσημος Άγγλος φιλόσοφος Antony Flew  (11 February 1923 – 8 April 2010). Ο Flew, γιός μεθοδιστή ιερέα, καθιερώθηκε σαν άθεος διανοητής μετά από μία σύντομη ομιλία του στη Σωκρατική λέσχη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης κατά τα μέσα του 1950, με τίτλο «Θεολογία και έλεγχος του εσφαλμένου» (Theology and Falsification). Πολλοί είπαν ότι ή ομιλία αυτή ήταν ακατανίκητη απόδειξη της μη ύπαρξης Θεού. Έκτοτε έγραψε πολλά βιβλία, όπως ή ηθική της εξέλιξης, ψυχικά φαινόμενα κλπ. Επιβλήθηκε όμως κυρίως με τα βιβλία του περί μη ύπαρξης του Θεού.

 

Το 2004, μετά από πενήντα χρόνια έντονης αθεϊστικής δράσης, άφησε άναυδους τους πάντες, κυκλοφορώντας ένα DVD με τίτλο, «Έχει ανακαλύψει η επιστήμη τον Θεό;». Σ' αυτό ανακοίνωνε, ότι οι σύγχρονες ανακαλύψεις και οι ασυνέπειες στη θεωρία της εξέλιξης τον ανάγκασαν να επανεξετάσει τις απόψεις του. «H απίστευτη πολυπλοκότητα των διατάξεων, πού απαιτούνται για να δημιουργηθεί ζωή, δείχνει ότι έχει αναμιχθεί μία άπειρη νοημοσύνη στη δημιουργία της ζωής».

Ζητούσε επί πλέον συγνώμη για την παραπλάνηση τόσων ψυχών. Τρία χρόνια αργότερα, το 2007, κυκλοφόρησε το τελευταίο του βιβλίο: «Υπάρχει Θεός: Πώς ο πιο διάσημος άθεος άλλαξε γνώμη».

Η μεταστροφή του Flew προκάλεσε όχι μόνο σοκ, αλλά και την μήνη των άθεων διανοητών. Οι Times της Ν. Υόρκης δημοσίευσαν ένα καυστικό άρθρο, στο όποιο απέδιδαν τη μεταστροφή του σε γεροντική άνοια, άγνοια του πώς λειτουργεί ή επιστήμη κ.ο.κ. Και η απάντηση του Flew: «Όταν δεν μπορείς να αντικρούσεις τα επιχειρήματα, τότε προσπάθησε να απαξιώσεις αυτόν πού τα λέει».

Ο Flew είχε δηλώσει, ότι πάντοτε ακολουθούσε την αρχή του Σωκράτη: «Πηγαίνω όπου με οδηγεί ή αλήθεια», θα συμπληρώναμε κι εμείς το του Μενάνδρου: «Άγει δέ προς φώς την άλήθειαν χρόνος» (ό χρόνος φέρνει την αλήθεια στο φώς).

 

 

Η ευχή της μάνας (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου)

 

 

 

 

Η ευχή της μάνας (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου)

Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Για αυτό φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι πού έφθασε, για να πάρη την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε!
Ειδικά η ευχή της μάνας είναι μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή». Να, και πριν από καιρό πόση ...εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο. «Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την δω». Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε. «Πώς πάλι εδώ;», τον ρωτάω. «Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει. Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου».
Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήση το χέρι της μάνας του! Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίση στην εκκλησία. Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλη κατά κάποιον τρόπο. Για μένα είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή.
Είναι σαν να είμαι στην έρημο Σαχάρα και να βρίσκω ξαφνικά λίγο νερό. Αυτά χάνονται σιγά-σιγά.
Ένας άλλος ήρθε μια μέρα με κλάματα στο Καλύβι. « Πάτερ, με καταράστηκε η μάνα μου. Στο σπίτι έχουμε όλο αρρώστιες, στεναχώριες, η δουλειά μου δεν πάει καλά», μου είπε. «Κι εσύ δεν θα ήσουν εντάξει» του λέω. Δεν μπορεί η μάνα σου άδικα να σε καταράστηκε». « Ναι, μου λέει. Ήμουν κι εγώ». «Να πας να ζητήσης συγχώρηση από την μάνα σου», του λέω. «Θα πάω, Πάτερ, μου λέει. Δώσε μου την ευχή σου». «Την ευχή μου την έχεις, του είπα, αλλά να πάρης και την ευχή της μάνας σου».
«Δύσκολο να μου δώση την ευχή της», μου λέει. «Να πας, κι αν δεν σου την δώση, να της πης: "Μου είπε ένας Γέροντας πως κι εσύ θα παραδώσης ψυχή". Πήγε, και η μάνα του του ευχήθηκε: "Παιδί μου, να έχης την ευλογία του Αβραάμ!". Ήρθε μετά από λίγο καιρό στο Όρος με βυσσινάδες, με λουκούμια. Ήταν γεμάτος χαρά. Τα παιδιά του ήταν καλά, η δουλειά του πήγαινε καλά. Συνέχεια βούρκωνε και μου έλεγε: «δόξα τω Θεώ».
Άλλαξε η ζωή του και μιλούσε όλο πνευματικά. Πόσο μάλλον όταν κανείς έχη εξ αρχής σεβασμό προς τους γονείς! Πώς να μην έχει την ευλογία του Θεού;

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  27 ΙΑΝ 2012

 

Στήν ἐρώτηση, ὅτι πολλές φορές μᾶς βασανίζει ὁ λογισμός, ὅτι οἱ ζητοῦντες μπορεῖ νά εἶναι ἀπατεῶνες ἤ

Ἐρωτήσαμε τόν Γέροντα Παισιο σέ κάποια ἐπίσκεψή μας γιά τήν ἐλεημοσύνη. Ἡ ἀπάντησή του ἦταν κατηγορηματική, ὅτι πρέπει νά ἀσκοῦμε τήν μεγάλη αὐτή χριστιανική ἀρετή, πού τήν συνιστᾶ ὁ Χριστός, μακαρίζοντας αὐτούς πού τήν ἀσκοῦν στήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία μέ αὐτά τά λόγια· "μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται" (Ματθ. 5,7). Ἰδιαιτέρως προέτρεπε νά βοηθοῦμε χῆρες, ὀρφανά καί γενικῶς ἀνθρώπους πού ἔχουν μεγάλη ἀνάγκη. Αὐτοί, ἔλεγε, δεχόμενοι τήν βοήθεια εὔχονται ἀπό τήν καρδιά τους γιά μᾶς καί τούς κεκοιμημένους μας, λέγοντας γι' αὐτούς· "Θεός σχωρέσ'τους, νά ἁγιάσουν τά κόκκαλά τους!" καί ὁ Θεός ἀκούει τίς ἐκ βαθέων προσευχές τους. Στήν ἐρώτηση, ὅτι πολλές φορές μᾶς βασανίζει ὁ λογισμός, ὅτι οἱ ζητοῦντες μπορεῖ νά εἶναι ἀπατεῶνες ἤ νά χρησιμοποιοῦν τήν ἐλεημοσύνη μας γιά ἐπιβλαβεῖς σκοπούς, ἀπαντοῦσε, ὅτι σ' αὐτές τίς περιπτώσεις καλόν εἶναι ἐμεῖς νά τηροῦμε μέ διάκριση τήν ἐντολή του Χριστοῦ, δίνοντας ἔστω ἕνα μικρό ποσό καί Ἐκεῖνος φροντίζει τά χρήματα νά πηγαίνουν ἐκεῖ πού πρέπει. Μάλιστα ἀνέφερε διά μακρῶν τούς τρόπους, μέ τούς ὁποίους γίνεται αὐτό.

Αποστολικη Διακονια

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  27 ΙΑΝ 2012

150.000 ανασφάλιστοι αποκτούν περίθαλψη μέσω Εκκλησίας & ΙΣΑ

Ο Ι.Σ.Α. και η Μ.Κ.Ο. «Αποστολή», της Ελληνικής Εκκλησίας εγκαινιάζουν το πρώτο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής , για ανασφάλιστους και οικονομικά αδύναμους πολίτες απόψε το απόγευμα στις 19.00 στους Αμπελόκηπους όπου δεκάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι πολίτες, χωρίς πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας θα μπορούν να βρίσκουν την αναγακία θεραπεία και φροντίδα για την υγεία τους.
Με κονδύλια και από την Ρωσία από τα χρήματα που δόθηκαν από την περιφορά της Αγίας Ζώνης η Εκκλησία μέσου του ηγούμενου Εφραίμ, η Εκκλησία κατάφερε σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών (πρόεδρος Γιώργος Πατούλης) να αποκτήσουν μέχρι και 150.000 ανασφάλιστοι, υπηρεσίες υγείας.
Επιπλέον χρήματα θα έρθουν από την Ρωσία από τους εράνους που έχουν ξεκινήσει υπέρ της Ελλάδος σε όλες τις ενορίες της αχανούς χώρας, όπως ανακοίνωσε χθες στον Α.Σαμαρά ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος..
Αυτή στην στιγμή στην Ελλάδα 1 στους 4 εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος, 150.000 είναι μακροχρόνια ανασφάλιστοι  του ΟΑΕΕ, πλήρως αποκλεισμένοι από τις παροχές του συστήματος υγείας και σε ολους αυτούς προστίθενται και οι νεοάστεγοι πρώην έμποροι και επιχειρηματίες που καταστράφηκαν από την οικονομική κρίση.  
Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών και η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «ΑΠΟΣΤΟΛΗ», υπέγραψαν Σύμφωνο Συνεργασίας, για την στήριξη των ανασφάλιστων, άστεγων, αδύναμων    και ευπαθών  κοινωνικών  ομάδων του πληθυσμού που έχουν χτυπηθεί από την  οικονομική κρίση.
Στο πλαίσιο αυτό, εγκαινιάζουν το πρώτο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής, το οποίο θα στεγαστεί στα γραφεία του ΙΣΑ  (Σεβαστουπόλεως 113) και θα λειτουργεί με εθελοντές ιατρούς, διαφόρων ειδικοτήτων μέλη του ΙΣΑ, παρέχοντας Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στις  λιγότερο ευνοούμενες κοινωνικές  ομάδες και στους ανασφάλιστους πολίτες .
Τα εγκαίνια του Ιατρείου, πρόκειται να γίνουν, από τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο Β’, στα γραφεία του ΙΣΑ. Στο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής, θα γίνεται κλινική εξέταση και παρακολούθηση των ασθενών ,από εθελοντές ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, χορήγηση φαρμάκων και παραπομπή για εργαστηριακές εξετάσεις, σε Ιατρεία και Ιατρικά Κέντρα εθελοντών ιατρών του  ΙΣΑ, καθώς και εμβολιασμός παιδιών, ευπαθών ομάδων και  ηλικιωμένων.

Ο  Πρόεδρος του Ι.Σ.Α. Γιώργος  Πατούλης  τονίζει σε σχετική δήλωσή του ότι «Στην σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία, οι γιατροί της Αθήνας, στέκονται δίπλα στους πολίτες που υποφέρουν, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους, στις λιγότερο ευνοούμενες κοινωνικές ομάδες».
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Μην ξεχνάτε ότι παίρνουμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή{Γερ Παισιους }

Κατάσταση Συναγερμού

Μην ξεχνάτε ότι παίρνουμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή. Να θυμάστε την μεγάλη ανάγκη που έχει ο κόσμος σήμερα και την μεγάλη απαίτηση που έχει ο Θεός από μας για προσευχή. Να εύχεστε για την γενική εξωφρενική κατάσταση όλου του κόσμου, να λυπηθεί ο Χριστός τα πλάσματά Του, γιατί βαδίζουν στην καταστροφή. Να επέμβει θεϊκά στην εξωφρενική εποχή που ζούμε, γιατί ο κόσμος οδηγείται στην σύγχυση, στην τρελά και στο αδιέξοδο

Γι' αυτό την βοήθεια δεν την θεωρώ προσφορά δική μου. Η προσευχή είναι που βοηθάει. Αν είχα όλο τον χρόνο μου για προσευχή, περισσότερο θα βοηθούσα τον κόσμο. Ας πούμε ότι θα δω την ημέρα διακόσιους πονεμένους, μόνο διακόσιοι πονεμένοι υπάρχουν στον κόσμο; Αν δεν δω κανέναν και προσευχηθώ για όλον τον κόσμο, τότε βλέπω όλον τον κόσμο. Γι' αυτό λέω στον κόσμο: «Εγώ θέλω να μιλώ για σας στον Θεό, και όχι σ' εσάς για τον Θεό. Αυτό είναι καλύτερο για σας, αλλά δεν με καταλαβαίνετε» .

Να μην παραμελούμε το θέμα τnς προσευχής σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια. Είναι ασφάλεια η προσευχή, είναι επικοινωνία με τον Θεό. Είδατε τι λέει ο Αββάς Ισαάκ; «Δεν θα μας ζητήσει λόγο ο Θεός, γιατί δεν κάναμε προσευχή, αλλά γιατί δεν είχαμε επαφή με τον Χριστό και μας ταλαιπώρησε ο διάβολος».
Από το βιβλίο «Λόγοι Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Β΄»,
εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»,
Σουρωτή Θεσσαλλονίκης

ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΗΣ  27 ΙΑΝ 2012

Ο κόσμος έβλεπε χρόνια ένα αλκοολικό μοναχό που σκανδάλιζε τους προσκυνητές, ο Θεός έβλεπε ένα αγωνιστή μαχητή που με μεγάλο αγώνα

                                                           ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ

Κάποτε στο Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός που διέμενε στις Καρυές. Έπινε καθημερινά και μεθούσε και γινόταν αιτία να σκανδαλίζονται οι προσκυνητές.
Κάποια στιγμή πέθανε και ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στον γέροντα Παϊσιο να του πουν με ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε αυτό το τεράστιο πρόβλημα.
... Ο π. Παϊσιος τους απάντησε ότι γνώριζε για το θάνατο του μοναχού, αφού είδε ολόκληρο τάγμα αγγέλων που ήρθαν να παραλάβουν την ψυχή του.
Οι προσκυνητές απόρησαν και διαμαρτυρήθηκαν και κάποιοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν στον γέροντα Παΐσιο για ποιον ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι δεν κατάλαβε ο γέροντας. Ο γέροντας Παΐσιος τους διηγήθηκε: “Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στη Μ. Ασία, λίγο πριν την καταστροφή όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τα αγόρια. Για να μην το πάρουν από τους γονείς του, αυτοί το έπαιρναν μαζί τους στο θερισμό και για να μην κλαίει, του έβαζαν λίγο ρακί στο γάλα για να κοιμάται.
Ως εκ τούτου μεγαλώνοντας έγινε αλκοολικός. Κάποια στιγμή και μετά από αποτρεπτικές απαντήσεις από διάφορους γιατρούς να μην κάνει οικογένεια, ανέβηκε στο Όρος και έγινε μοναχός.
Εκεί βρήκε γέροντα και του είπε ότι είναι αλκοολικός. Του είπε ο γέροντας να κάνει μετάνοιες και προσευχές κάθε βράδυ και να παρακαλεί την Παναγία να τον βοηθήσει να μειώσει κατά 1, τα ποτήρια που έπινε.
Μετά ένα χρόνο κατάφερε με αγώνα και μετάνοια να κάνει τα 20 ποτήρια που έπινε, 19 ποτήρια. Ο αγώνας συνέχισε με την πάροδο των χρόνων και έφτασε τα 2-3 ποτήρια, με τα οποία όμως πάλι μεθούσε. Ο κόσμος έβλεπε χρόνια ένα αλκοολικό μοναχό που σκανδάλιζε τους προσκυνητές, ο Θεός έβλεπε ένα αγωνιστή μαχητή που με μεγάλο αγώνα

ΗΛΙΑΣ   ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  26 ΙΑΝ 2012

Για τις ΕΚΛΟΓΕΣ να ψηφίσετε όποιον βλέπετε ότι είναι ο καλύτερος, όποιον αγαπά τον Θεό και την πατρίδα

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ:ΕΛΕΓΕ  Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Όταν πλησίαζε ο καιρός για τις εθνικές εκλογές, πολλοί προσκυνη...τές ερχόντουσαν και
ρωτούσαν τον Γέροντα ποια ήταν η γνώμη του και ποιόν εκείνος θεωρούσε άξιο, για να
ψηφίσουν.
Ο Γέροντας έλεγε:
-Να ψηφίσετε όποιον βλέπετε ότι είναι ο καλύτερος, όποιον αγαπά τον Θεό και την πατρίδα
μας, αυτόν να ψηφίσετε.
Τότε εκείνοι, επί μονίμου βάσεως του απαντούσαν:
-Γέροντα, όλοι το ίδιο είναι.
Κι εκείνος τους έλεγε:
-Βρε παιδιά, κοιτάξτε εδώ πέρα: όλες οι ελιές ίδιες είναι και όλες έχουν δάκο, όμως άλλες
έχουν εκατό τοις εκατό, ενώ άλλες πενήντα τοις εκατό. Εμείς, λοιπόν, εφόσον έχουμε
ανάγκη από ελιές, πρέπει να κοιτάξουμε ποιές έχουν το λιγότερο δάκο, γιατί
διαφορετικά δέ γίνεται. Και πάντα πρέπει να ψηφίζουμε με δύο κριτήρια:
α) με το πόσο αγαπά ο υποψήφιος το Θεό και είναι συνειδητό μέλος της Εκκλησίας και
β) με το πόσο αγαπά την πατρίδα και αποβλέπει στο γενικό καλό του τόπου κι οχι στο δικό
του συμφέρον.
Εάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο κριτήριο, εκτός από αυτά τα δύο, τότε κινείται
ιδιοτελώς, και δεν είναι αυτό που κάνει χριστιανικό. Αργότερα θα επιτρέψει η Θεία Δικαιοσύνη
να το πληρώσει.

Από βιβλίο Αγιορείτου Ιερομονάχου "Ο Γέρων Παϊσιος", σελ 231 (Εκδόσεις "ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ" 1994)

ΗΛΙΑΣ  ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ  26 ΙΑΝ 2012

Ο λόγος του Γέροντος Αρσενίου καρπός εμπειρίας

Εκείνο που διαπιστώσαμε όσοι εζήσαμε κοντά στον παππού είναι ότι, επειδή αυτά τα απλά που μας εδίδασκε δεν ήσαν απλώς λόγια διανοητικά, αλλά κάτι που εφάρμοζε και το ζούσε, γι’ αυτό κι εύκολα μετέδιδε από το περίσσευμά του και σ’ εμάς.

Όταν ο π. Π. πρωτοήλθε ως δόκιμος στο Μπουραζέρι , τον έπιασαν οι λογισμοί σε τέτοιον βαθμόν, ώστε στην αγρυπνία δεν μπορούσε να πη την ευχήν. Τρέχει στον παππούν και ζητά βοήθεια∙ και ο παππούς του απαντά: «Μη στεναχωριέσαι∙ θα κάνω κι εγώ προσευχή και απόψε δεν θα ‘χης λογισμούς». Πράγματι , όπως διαβεβαίωσε ο αδελφός , εκείνη την νύκτα ούτε ένας λογισμός δεν πλησίασε, σε βαθμόν ώστε να θαυμάζη για την τόσην δύναμιν της προσευχής του παππού. Όταν σήμανε πια την καθιερωμένη Θ. Λειτουργία τρέχει ο δόκιμος να ευχαριστήση τον παππούν . Και αυτός με απλότητα του απαντά: « Γι’ αυτό , απόψε μου τους έστειλες όλους εμένα!».

Άλλος αδελφός βρέθηκε κάποτε σ’ ένα απρόοπτον πειρασμόν από μιαν παρεξήγησιν και τον έκλεισαν στο αστυνομικό τμήμα δυο βραδυές. Προ της μεγάλης εκείνης ανάγκης επικαλέστηκε από ψυχής την ευχήν του παππού. «Τότε- λέει- άναψε μέσα μου αμέσως μια φλόγα, σε σημείον ώστε επί δύο εικοσιτετράωρα ούτε έφαγα, ούτε ήπια, ούτε κάθισα, ούτε κοιμήθηκα, αλλά σαν δύο ξύλα τα πόδια μου με κρατούσαν όρθιο και προσευχόμενο αδιαλείπτως».

Αυτό, διαβεβαιώνει ο αδελφός, ήταν ένα μεγάλο δώρο του παππού. Έδειξε λίγο στα τέκνα του εκείνο που είχε όταν βρισκόταν ακόμα σ’ αυτήν την ζωήν.

Παρ’ όλα αυτά, συγκρίνοντας τον εαυτόν του με τον μεγάλον Γέροντα έβλεπε, από ταπεινοφροσύνη, πολύ χαμηλά τον εαυτό του.

Από το βιβλίο: «Ιωσήφ Μ.Δ.
Ο ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ
Ο ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ
(1886-1983)
Συνασκητής
Γέροντος Ιωσήφ
Του Ησυχαστού»
Δ΄ΕΚΔΟΣΙΣ

Σε μια εποχή που ο Σατανάς οργιάζει, οι Έλληνες βρίσκονται σε νάρκη{ Γέροντας Παΐσιος}

  Σε μια εποχή που ο Σατανάς οργιάζει, οι Έλληνες βρίσκονται σε  νάρκη» Ο Γέροντας Παΐσιος στα θέματα της Πατρίδος δεν ήθελε οι Χριστιανοὶ να είναι αδιάφοροι. Πολὺ λυπόταν που έβλεπε πνευματικοὺς θρώπους νὰ επιζητούν να βολευθούν οι ίδιοι και να μην ενδιαφέρωνται για την Πατρίδα.
Έλεγε:«Σε μια εποχή που ο Σατανάς οργιάζει και οι άνθρωποί του οργανώνονται, οι Έλληνες βρίσκον...ται σε νάρκη. Τον εαυτό του μόνο κοιτάει να βολέψη ο καθένας και τίποτε περισσότερο. Και ό,τι να τους κάνεις, όσο κι αν τους κουνήσης, με τίποτε δεν ξυπνούν».
Ο καημός του και η απορία του ήταν πως οι υπεύθυνοι δεν αντιλαμβάνονται που ὁδηγούμαστε. Ο ίδιος από παλαιά διέβλεπε την σημερινή κατάσταση και ανησυχούσε, αλλά δεν διέσπειρε τις ανησυχίες του στον κόσμο. Έδινε ελπίδα και αισιοδοξία. Έλεγε: «Απὸ το κακό που επικρατεί σήμερα θὰ βγει μεγάλο καλό. Βλέπω μια ελιά. Το ένα της κλωνάρι έχει ξεραθεί, το άλλο το τρώγει η κάμπια και θα ξεραθή και αυτό. Αλλά πετιέται ένα άλλο βλαστάρι από κάτω που έχει πολύ θυμό (δύναμη) και αναπτύσσεται γρήγορα»...
Πονούσε για την πνευματική κατάπτωση των πολιτών. Έλεγε: «Η Ελλάδα έχασε τον δρόμο της. Η αμαρτία και η ασωτία βασιλεύουν στους ανθρώπους, αλλά μας αγαπά ο Θεός και περιμένει την μετάνοιά μας». Μιλούσε αυστηρά για αυτούς που ψήφιζαν αντιχριστιανικούς νόμους…
Κάποιος Πρωθυπουργός, του οποίου κατεδίκαζε δημοσίως ενέργειες επιζήμιες για το Έθνος και την Εκκλησία, ζήτησε να τον συναντήση στην Σουρωτή. Ο Γέροντας απάντησε: « Ας έρθη, θα του τα ψάλω και μπροστά του». Είχε το ψυχικό σθένος αυτός ο πτωχός καλυβίτης να υψώνη την φωνή του άφοβα μπροστά στους ισχυρούς της ημέρας.

Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, σελ. 741-743/
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 26 ΙΟΥΛ 2012