Η κατάνυξη είναι πάθος ιερό· υποφέρεις χωρίς να σφίγγεσαι. Εγώ
όλα τα εξηγώ με την Αγία Γραφή: «Αλλ’ εις των στρατιωτών λόγχη αυτού την
πλευράς ένυξε και ευθέως εξήλθεν αίμα και ύδωρ». Κέντησε με το βέλος , με τη
λόγχη , κι έκανε πληγή. Αυτή τη ρίζα έχει η λέξη «κατάνυξη», από το ρήμα «νύττω,
κατανύττω». Ακούστε με: «Κατανύττω» με μαχαίρι σημαίνει «πληγώνω πολλές φορές».
Κι όταν πρόκειται για την ψυχή , το «κατανύττομαι» σημαίνει ότι καταπληγώνομαι απ’ την αγάπη του Θεού. «Κατατιτρώσκω»,
τι πάει να πει; «Τέτρωμαι της σης αγάπης εγώ». «Ώρκισα υμάς, θυγατέρες
Ιερουσαλήμ, εν ταις δυνάμεσι και εν ταις ισχύσεσι του αγρού. Εάν εύρητε τον
αδελφιδόν μου, τι απαγγείλητε αυτώ; Ότι τετρωμένη
αγάπης εγώ ειμί». Δηλαδή λέει η νύμφη , που ψάχνει να εύρει τον Νυμφίο Χριστό: «Είμαι
καταπληγωμένη απ’ την αγάπη μου γι’ Αυτόν. Πώς να Τον ξεχάσω; Πώς να ζήσω δίχως
Αυτόν; Υποφέρω βαθιά , όταν Εκείνος είναι μακριά». Άρα κατάνυξη είναι ένας
βαθύς πόνος. Πάθος ιερό.
Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου