ΓΙΑΤΙ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΜΕ;
Ίσως διότι αμαρτάνουμε. Αυτό το λέγει η Αγία Γραφή. Λέγει: "Ο αμαρτάνων έναντι του ποιήσαντος αυτόν εμπέσοι εις χείρας ιατρού" (Σοφ. Σειράχ 38, 15). Όποιος αμαρτάνει θα αρρωστήσει και θα πέσει στα χέρια των γιατρών. Πολλές είναι οι αρρώστιες που προέρχονται από τις αμαρτίες. Πολλές. Όχι όλες. Αυτό παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος. Γράφει: "Πάντα τα νοσήματα εξ αμαρτημάτων; Ου πάντα μεν, αλλά τα πλείονα". Στην περίπτωση αυτή το φάρμακο το ξέρουμε. Το είπε ο Κύριος στον παραλυτικό της Βηθεσδά. Θυμηθείτε τα λόγια του: "Ίδε υγιής γέγονας μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρον σοι τι γένηται" (Ιωάν ε΄14). 'Aρρωστοι, που γίνατε καλά, μη ξαναμαρτάνετε για να μη σας συμβούν χειρότερα, μας το λέγει ο Χριστός.
Ίσως για να θυμόμαστε τον Θεό. Κάποιος πήγε να επισκεφθεί έναν άρρωστο. Ο επισκέπτης εξέφρασε όλη του τη συμπάθεια και τη λύπη για την αρρώστια του. Αλλά ο άρρωστος του είπε κάτι που του έκανε εντύπωση και που το θυμόταν σε όλη του την ζωή. Είπε ο άρρωστος στον επισκέπτη του. "Ξέρεις γιατί ο Θεός μας αφήνει, πολλές φορές, να πέσουμε στην πλάτη; Για να κοιτάξουμε λίγο και προς τα άνω!...". Έτσι είναι. Στην ανάγκη, στην αρρώστια, θυμόμαστε το Θεό. Ο Δαβίδ, έλεγε συχνά: "Εν ημέρα θλίψεώς μου τον Θεόν εξεζήτησα" (Ψαλμ.76,3). Στη θλίψη μου θυμήθηκα και ζήτησα το Θε
Ίσως διότι αμαρτάνουμε. Αυτό το λέγει η Αγία Γραφή. Λέγει: "Ο αμαρτάνων έναντι του ποιήσαντος αυτόν εμπέσοι εις χείρας ιατρού" (Σοφ. Σειράχ 38, 15). Όποιος αμαρτάνει θα αρρωστήσει και θα πέσει στα χέρια των γιατρών. Πολλές είναι οι αρρώστιες που προέρχονται από τις αμαρτίες. Πολλές. Όχι όλες. Αυτό παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος. Γράφει: "Πάντα τα νοσήματα εξ αμαρτημάτων; Ου πάντα μεν, αλλά τα πλείονα". Στην περίπτωση αυτή το φάρμακο το ξέρουμε. Το είπε ο Κύριος στον παραλυτικό της Βηθεσδά. Θυμηθείτε τα λόγια του: "Ίδε υγιής γέγονας μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρον σοι τι γένηται" (Ιωάν ε΄14). 'Aρρωστοι, που γίνατε καλά, μη ξαναμαρτάνετε για να μη σας συμβούν χειρότερα, μας το λέγει ο Χριστός.
Ίσως για να θυμόμαστε τον Θεό. Κάποιος πήγε να επισκεφθεί έναν άρρωστο. Ο επισκέπτης εξέφρασε όλη του τη συμπάθεια και τη λύπη για την αρρώστια του. Αλλά ο άρρωστος του είπε κάτι που του έκανε εντύπωση και που το θυμόταν σε όλη του την ζωή. Είπε ο άρρωστος στον επισκέπτη του. "Ξέρεις γιατί ο Θεός μας αφήνει, πολλές φορές, να πέσουμε στην πλάτη; Για να κοιτάξουμε λίγο και προς τα άνω!...". Έτσι είναι. Στην ανάγκη, στην αρρώστια, θυμόμαστε το Θεό. Ο Δαβίδ, έλεγε συχνά: "Εν ημέρα θλίψεώς μου τον Θεόν εξεζήτησα" (Ψαλμ.76,3). Στη θλίψη μου θυμήθηκα και ζήτησα το Θε
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου