Τα καθημερινά έργα είναι πάρα πολλά και διακρίνονται ανάλογα με τις συνθήκες μέσα στις οποίες ζούμε και τις θέσεις που κατέχουμε.
Όλα τα καθημερινά μας έργα που δεν εναντιώνονται στον ηθικό νόμο τα οποία οφείλουμε να κάνουμε πρέπει να τα θεωρούμε ως έργα του Θεού, ως έργα που μας τα έχει εμπιστευθεί ο Κύριος, διότι ο Θεός, ως Βασιλεύς πάσης της γης (Ψαλμ. 46, 8 ) εγκαθίδρυσε διάφορες νόμιμες θέσεις και καταστάσεις και Αυτός, και όχι εμείς, επέτρεψε και επιτρέπει σε μας να στεκόμαστε σ’ αυτές τις θέσεις και τις συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε.
Χωρίς το θέλημα του Θεού, ή χωρίς την ανοχή του Θεού, απολύτως τίποτα δεν γίνεται. Έτσι, οποιαδήποτε έργα κάνεις ,όλα κάνε τα σαν να τα κάνεις για τον ίδιο τον Θεό και θα λάβεις το βραβείο σου από τον Θεό. Όποιος εργάζεται όχι για τον Θεό, το έργο του είναι πολύ αξιολύπητο, γιατί το βραβείο του θα το λάβει όχι από τον Θεό, αλλά είτε από τον εαυτό του είτε από τους ανθρώπους. Αλλά από τον εαυτό σου τι είδους βραβείο θα λάβεις; Γήινο , προσωρινό, τιποτένιο…
… Αν το έργο με το οποίο πρέπει να ασχολείσαι είναι δύσκολο, δυσάρεστο, ταπεινό, ασήμαντο, δεν στρώνει, καθυστερεί, απαιτεί ιδιαίτερη υπομονή, ή σε οδηγεί στην μελαγχολία, τότε μην μικροψυχείς, μην τεμπελιάζεις, μην αγανακτείς, μην καταλαμβάνεσαι από θυμό, ανυπομονησία, γογγυσμό κ.λπ.. αλλά ζωντάνεψε και πάρε δύναμη με τη σκέψη ότι αυτές οι εργασίες οι οποίες σε στενοχωρούν τόσο, που είναι τόσο δυσάρεστες και σε πικραίνουν, δεν διαρκούν αιώνια. Όλα αυτά τελειώνουν με την επίγεια ζωή μας και τότε ο Κύριος «ἀποδώσει ἐκάστω κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ» ( Ρωμ. 2,6 ) . Επιπλέον στήριξε τον εαυτό σου κατά την εργασία σου με ύμνους πνευματικούς , με μυστική προσευχή, με στοχασμούς στις χριστιανικές αλήθειες, με καλούς λογισμούς για τα έργα με τα οποία ασχολείσαι, γενικώς με την ανύψωση της καρδιάς σου προς τον Κύριο, με σύντομες προσευχές προς Αυτόν. Για παράδειγμα πολύ ωφέλιμες είναι οι ακόλουθες επικλήσεις:
-Πόσο απεριόριστα μας αγαπά ο Κύριος!
- Τι δεν έκανε και τι δεν κάνει για μας!
- Τι δεν δίνει σε μας!
- Θεέ μου, πόσο οφείλουμε να Σε ευχαριστήσουμε!
- Κύριε, ευλόγησέ με, καθάρισέ με, αγίασέ με!
- Μόνο, Εσύ, Κύριε, μας αγαπάς τόσο πολύ.
- Αχ! αν όλοι οι άνθρωποι γνώριζαν πόσο αγαθός είσαι, Κύριε!
- Θα έπρεπε, Κύριε, να Σε αγαπώ τόσο πολύ, με όλη μου την καρδιά!
- Κύριε, πότε εγώ θα Σε υμνώ αιώνια μετά πάντων των αγίων Σου;
- Κύριε, Εσύ είσαι η καταφυγή μου, η παρηγοριά μου. Εσύ είσαι η ελπίδα μου, η ειρήνη μου, το φως μου, η δόξα μου. Εσύ είσαι η χαρά μου και η μακαριότητά μου!
Αν εξοικειωθεί κανείς μ’ αυτές κι άλλες παρόμοιες επικλήσεις, αυτές γίνονται πολύτιμες κατά τη διάρκεια της εργασίας. Αδιάλειπτα θα κρατήσουν την ψυχή σου σε ένωση με τον Θεό, θα τη ζωογονούν, θα διώχνουν μακριά της κάθε κακό, θα την ενισχύουν στο καλό και θα δρουν ευεργετικά τονώνοντας τις σωματικές δυνάμεις…
…Αρχίζοντας κάθε έργο , πρέπει πριν απ’ όλα να προσευχόμαστε εγκαρδίως στον Θεό να στείλει την ευλογία Του στην εργασία μας. Μετά πρέπει να σκεφτούμε πώς θα κάνουμε καλύτερα το έργο που αρχίζουμε και τότε μόνο να ξεκινούμε τη δουλειά μας.
Μετά τις συνηθισμένες εργασίες ακολουθεί το φαγητό και η ανάπαυση. Ο χριστιανός χρειάζεται να γνωρίζει πώς πρέπει να φέρεται κατά το χρόνο του φαγητού και το χρόνο της αναπαύσεως, μετά το φαγητό.
Πριν το γεύμα και το δείπνο πάντοτε να προσφέρεις στον Θεό εγκάρδια προσευχή. Προσευχήσου επίσης και μετά το γεύμα και μετά το δείπνο. Κι αυτό γιατί είναι ο ίδιος ο Κύριος που μας φέρνει την τροφή και το ποτό. Αυτός δίνει στην τροφή μας τη θρεπτική δύναμη για το σώμα μας και στο σώμα μας δίνει την ικανότητα να μετατρέψει αυτή τη θρεπτική δύναμη της τροφής για να είμαστε υγιείς. Το να μην προσεύχεται κανείς πριν το γεύμα και το φαγητό και μετά από αυτά μπορεί μόνο εκείνος που δεν κατανοεί αυτά , ή είναι μεγάλος εγωιστής.
Το τραπέζι μας πρέπει να είναι πάντοτε μετρημένο. Η τροφή για το σώμα είναι απαραίτητη. Την απαραίτητη τροφή δεν πρέπει να την αρνούμαστε στο σώμα, αλλά για να τηρήσουμε το μέτρο είναι καλύτερο να διακόπτουμε το φαγητό, όταν η όρεξη για φαγητό δεν έχει πάψει εντελώς. «Τρώγε τόσο, όσο χρειάζεται για να κατευνάσεις την πείνα σου», λέγει ο άγιος Ιωάννης οι Χρυσόστομος». Τρώγε με εγκράτεια, πίνε λίγο και θα είσαι υγιής», λέγει άλλος άγιος του Θεού, ο Μητροφάνης. Η πείρα επίσης μαρτυρεί ότι μόνο οι εγκρατείς ζουν με υγεία , πολλά χρόνια και καλά…
… Κατά τη διάρκεια του φαγητού ποτέ να μη λέγεις κάτι αμαρτωλό. Αυτό είναι υβριστικό για τον Θεό, του οποίου τα δώρα γεύεσαι, και σκανδαλιστικό για τον πλησίον σου. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια του φαγητού πρέπει να διηγείσαι ή να ακούς κάτι ωφέλιμο ή να τρως με απόλυτη σιωπή, να τρως το φαγητό σου με ευλάβεια. Οι αληθινού χριστιανοί κατ’ εξοχήν κατά τη διάρκεια λήψεως της τροφής προσπαθούσαν να έχουν τη μνήμη του θανάτου τους και το Φοβερό Κριτήριο. Η κενή φλυαρία είναι σημείο ασύνετων και κενών ανθρώπων. Η παντοτινή ωφέλεια είναι το μερίδιο των ανθρώπων με σοφία Θεού.
Όποιος έτσι μεταχειρίζεται το φαγητό του, δηλαδή με μέτρο και με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, εκείνος ενεργεί όπως απαιτεί το καθήκον, δηλαδή δικαίως και ευαρέστως στον Θεό.
Μετά το φαγητό, χωρίς αμφιβολία, χρειάζεται ανάπαυση. Όμως η ανάπαυση πρέπει να χρησιμοποιείται σαν φάρμακο για την αποκατάσταση των ψυχικών και σωματικών δυνάμεων. Γι’ αυτό η ανάπαυση δεν πρέπει να είναι μεγάλης διάρκειας. Κατά τον χρόνο της αναπαύσεως πρέπει κανείς να σκέπτεται: «Τι είδους ανάπαυση υπάρχει στην παρούσα ζωή; Εμείς οι χριστιανοί θα αναπαυθούμε αληθινά μετά τον τάφο»…
… Κατά τη διάρκεια της αναπαύσεως καθόλου μη χρησιμοποιείς , όπως κάνουν πολλοί ανόητοι, κάποιες απολαύσεις ή κάποιες διεφθαρμένες διασκεδάσεις ή ανώφελα παιχνίδια. …
.. «Κύριε, πόσο μεγάλη είναι η σοφία και η αγαθότητα σου! Κάθε μέρα τρέφεις αναρίθμητο πλήθος ζωντανών δημιουργημάτων Σου στη γη: ανθρώπους, πουλιά, κτήνη, θηρία, έντομα. Και όλα είναι χορτασμένα. Κανείς δεν πεθαίνει από την πείνα».
Τέτοιοι λογισμοί και επικλήσεις ασυγκρίτως γρηγορότερα από άλλους τρόπους αποκαθιστούν τις σωματικές μας δυνάμεις. Και εκτός αυτού με τον τρόπο αυτόν ενισχύεται εξαιρετικά η ψυχή προς το καλό.
Από το βιβλίο: « ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ
Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου