…Θέλω τώρα να σας παρακαλέσω κάτι, όσους είστε ζευγάρι κι έχετε οικογένεια.
Κλείστε λίγο τα μάτια σας…
Και φανταστείτε…
Γυρίστε πίσω˙ Πόσα χρόνια πίσω; Όσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που έκανες την οικογένειά σου. Αν έχετε παντρευτεί πριν πέντε χρόνια, γυρίστε πέντε χρόνια πίσω. Αν έχετε παντρευτεί πριν είκοσι, γυρίστε είκοσι. Γυρίστε λίγο πίσω, εκείνη την εποχή˙ και θυμηθείτε την εποχή που κάντε τις ετοιμασίες για το γάμο και την οικογένειά σας. Εκείνη την εποχή που ξεκίναγες με το όραμα της ζωής που ανοίγεται μπροστά σου. Τότε που περίμενες κάτι κ α ι ν ο ύ ρ ι ο να γίνει κι έλεγες, «θα κάνω οικογένεια. Σε λίγες μέρες παντρεύομαι!». Το θυμάσαι; Και βγάλατε τα προσκλητήρια του γάμου˙ και κάνατε τις επιλογές , ποιά θα ‘ναι η γραμματοσειρά που θα βάλετε στο προσκλητήριο, σκεφτήκατε πού θα στείλετε προσκλήσεις, πώς θα γίνει το τραπέζι. Ετοιμάσατε το σπίτι σας, το δωμάτιο του μικρού παιδιού που θα γεννηθεί. Πώς περιμένατε και πως λαχταρούσατε το πρώτο σας παιδί! Κάνατε διάφορα σχέδια για το μέλλον σας και λέγατε «θα κάνω την οικογένειά μου. Ξεκινώ με τόσα όνειρα και σχέδια. Θα κάνουμε παιδιά! Θα ‘θελα να κάνω τρία, παιδάκια, τέσσερα». Εσύ έλεγες, «όσα μου δώσει ο Θεός». Και παντρευτήκατε! Και μετά από λίγες μέρες, θυμάσαι που πήρατε τις φωτογραφίες του γάμου και τις κοιτάγατε˙ και τις βάλατε με μια σειρά στο άλμπουμ και λέγατε, «όχι, αυτή είναι πρώτα. Εδώ είναι ο θείος που μας χαιρετούσε. Κοίτα που ‘ρθε και ο φίλος μου απ’ το στρατό! Α, εδώ ήρθε απ’ το χωριό και μας χαιρέτησε και η θεία. Μα έφερε κι ωραίο δώρο».
Ξεκινήσατε. Τόση χαρά, τόση συγκίνηση, τόση όρεξη για τη ζωή. Και περνάει σιγά σιγά ο καιρός και φεύγουνε τα όνειρα και έρχεται η πραγματικότητα της ζωής. Και φεύγει σιγά σιγά κι ο ύπνος και φεύγουν και τα όνειρα του ύπνου και γίνονται καμιά φορά εφιάλτες! Κι αρχίζουν τα απίστευτα έξοδα, τα αδιέξοδα και οι απίστευτες περιπέτειες της οικογένειας: αρρώστιες και προβλήματα. Καμιά φορά το παιδάκι που περιμέναμε δεν έχει έρθει ακόμα και δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Το δωματιάκι του έτοιμο, το σκουπίζουμε και το ξανασκουπίζουμε αλλά ακόμα άδειο. Ακόμα να ‘ρθει το παιδάκι που ονειρευόμαστε. Και λέμε, «τι γίνεται τώρα;». Έρχεται η πεζή πραγματικότητα που σε προσγειώνει. Μειώνεται ο ύπνος. Αρχίζουν να εμφανίζονται πάρα πολλά προβλήματα. Απρόβλεπτα. Και λέει κανείς, «πώς ξεκίνησα και πώς έφτασα ως εδώ; Είχα τόσα όνειρα. Μες στη γλύκα ξεκίνησα. Ταξίδι του μέλιτος έκανα. Του μέλιτος, δηλαδή μες στο μέλι ήταν η κατάσταση όταν ξεκίνησα την οικογένειά μου. Και τώρα πού πήγε αυτό το μέλι; Που πήγε αυτή η γλύκα; Γιατί τώρα έχω τόση πίκρα κι αγωνία; Γιατί τόση θλίψη και προβλήματα; Πώς φτάσαμε ως εδώ;»
Και έρχεται σ’ αυτή την αγωνία των γονέων και της οικογενείας, ο άγιος Χρυσόστομος να σου πει ένα μ υ σ τ ι κ ό του Θεού. Να σου πει ένα τέχνασμα του Θεού. Είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί ο Θεός για να σε βοηθήσει να ξεκινήσεις την οικογένειά σου. Και ξέρεις τι λέει; «Ο Θεός έχει βρει ένα μυστικό. Άκου το σκεπτικό: Αν ο Θεός μας έλεγε από την αρχή τι πρόκειται να συναντήσουμε στο δρόμο που ο καθένας θα διαλέξει στη ζωή του, και κυρίως στο δρόμο του γάμου , και σου έδειχνε τι πρόκειται να περάσεις, κανείς δε θα τολμούσε να ξεκινήσει αυτή την π ε ρ ι π έ τ ε ι α. Διότι πρόκειται για περιπέτεια. Είναι λιμάνι ο γάμος˙ είναι ασφάλεια η οικογένεια˙ αλλά είναι ασφάλεια μέσα σε περιπέτεια. Είναι λιμάνι, αλλά με πολλές τρικυμίες, μες στο ίδιο το λιμάνι. Γι’ αυτό», λέει ο άγιος «ξέρεις τι κάνει ο Θεός; Όταν ξεκινάς να παντρευτείς κι αρχίζεις τη ζωή σου, σου βάζει τέτοιο ζήλο, τέτοιο πόθο, μια τέτοια γλύκα κι ομορφιά, που δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Δε σταματάς μπροστά σε κανένα εμπόδιο, σε καμιά αντιξοότητα»…
… Μη μετανιώνεις για το δρόμο που διάλεξες. Ήταν ο καλύτερος δρόμος που έπρεπε να πάρεις ε σ ύ . Ήταν ο καλύτερος δρόμος για σένα. Ο κάθε ένας διαλέγει το δικό του δρόμο, τη δική του ζωή και κάνει τη δική του επιλογή. Ο καθένας πηγαίνει όπου τον καλεί ο Θεός για να τον οδηγήσει στον Παράδεισο και τη Βασιλεία του. Δεν υπάρχει καλός και κακός δρόμος. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Θεό, αρκεί να συνεργαστούμε μαζί του. Αρκεί πάνω στο σταυρό που μας έχει δώσει ο Χριστός να βρούμε μία θέση ανάπαυσης˙ να μην αντιδρούμε, να μη διαμαρτυρόμαστε. Είναι πολύ βασικό να κάνουμε το σταυρό μας, θρόνο μας! Όπως έκανε ο Κύριος το δικό του. Γι’ αυτό και γράφει πάνω στο Σταυρό του, «Ο Βασιλεύς της δόξης». Η δόξα αυτή για σένα, κρύβεται στο σταυρό της οικογένειας. Ο πόνος και η θυσία θα σε οδηγήσουν στην ταπείνωση. Θα σε οδηγήσουν στην ωριμότητα. Και με το χρόνο θα καταλάβεις το γιατί ο γάμος είναι μυστήριο. Αυτό είναι το μυστήριο. Ο γάμος δεν είναι καταδίκη. Δεν είναι ένας δρόμος χωρίς ελπίδα επιστροφής κι αλλαγής. Όχι. Είναι δρόμος θεογνωσίας, ανθρωπογνωσίας, δρόμος σωτηρίας…
(συνεχίζεται)
Από το βιβλίο : «Αγάπη για πάντα
Αθέατα Περάσματα 2»
π. Ανδρέας Κονάνος
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΑΛΑΞΑ
Η ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΟΥΣΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου