… Πάντως, αγαπητοί γονείς, κάτι που θα μπορούσαμε να πούμε για όλους μας, και για μένα που δεν έχω παιδιά και για σένα που έχεις , αλλά και για όλους μας, είναι αυτό που έλεγε ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος στο κήρυγμά του. Αυτή την τόσο σύντομη λέξη: «μετανοεῖτε». Έχουμε ανάγκη όλοι να μετανοήσουμε και να καταλάβουμε ότι κάτι πρέπει ν’ αλλάξει στον τρόπο σκέψης μας. Ν’ αλλάξει λίγο ο νους μας. Ν’ ανοίξει λίγο το μυαλό μας. Και να μπει λίγο φως, λίγη σοφία και φώτιση απ’ τον Θεό. Να δούμε αλλιώς τα πράγματα της οικογένειας.
Είναι ανάγκη να καταλάβεις κι εσύ ότι δεν είσαι ο τέλειος γονιός. Γι’ αυτό άλλωστε δεν έχεις και τα τέλεια παιδιά. Δεν είσαι ακριβώς όπως πρέπει να είσαι. Δεν είσαι ακριβώς όπως σε θέλει ο Θεός. Έχεις ανάγκη κι εσύ από μετάνοια. Πρέπει να καταλάβεις κι εσύ ότι συχνά κάνεις λάθη. Ότι πήρες σε πολλά πράγματα λάθος τη ζωή σου κι η μόνη λύση είναι ν’ αλλάξεις ζωή και νοοτροπία. Όλοι μας να καταλάβουμε αυτό. Είναι πολύ ώριμο να ξανασκέφτεσαι τα λάθη σου, να ξαναβλέπεις πού δεν πας καλά. Να μην έχεις δεδομένο το αλάθητο. Δεν είσαι αλάθητος. Όχι ότι τα παιδιά σου είναι αλάθητα. Δεν θέλω να πω ότι για όλα φταις μόνο εσύ. Μα τώρα απευθύνομαι στους γονείς, απευθύνομαι σε σένα. Τα παιδιά ας πάνε στο άλλο δωμάτιο τώρα, λίγο πιο πέρα να μην ακούνε∙ γιατί τώρα θα πούμε μερικά πράγματα τα οποία έρχονται να καθρεφτίσουμε τη δ ι κ ή μας τη ψυχή, των μεγαλυτέρων. Να παραδεχτούμε τα λάθη μας. Να πούμε στο Θεό το «ἥμαρτον». Να ζητήσουμε τη βοήθειά του. Τα παιδιά είναι, όπως λέει ο πατήρ Παϊσιος «φωτοτυπίες των γονέων τους» σε πολλά πράγματα. Άρα, αν ήσουν όπως σε θέλει ο Θεός , όχι τώρα, ξαφνικά στα σαράντα του, στα τριάντα πέντε, στα πενήντα ή στα εξήντα σου, αλλά από τα παιδικά σου χρόνια, τότε θα έβλεπες ότι και τα παιδιά σου θα ‘χαν πάρει πολλά ωραία πράγματα και δε θα ‘χαν την εξέλιξη που έχουν τώρα.
Υπάρχουν γονείς που γίνονται συνειδητά μέλη της Εκκλησίας σε
ώ ρ ι μ η ηλικία. Αλλάζουν. Μαθαίνουν ν’ αγαπούν. Μαθαίνουν να συγχωρούν. Μαθαίνουν να ταπεινώνονται. Αλλά , εν τω μεταξύ, έχει γίνει πολλή προεργασία από τον κόσμο μέσα τους, απ’ τη νοοτροπία της εποχής μας. Πρόλαβαν κι έχουν ήδη μεγαλώσει τα παιδιά τους με μια άλλη νοοτροπία. Και ξαφνικά, μετά την αλλαγή των γονέων, τώρα που μπήκε το μυαλό στη θέση του πάνε να μάθουν τώρα και στο παιδί ένα άλλο τρόπο ζωής.
Δεν είναι μεν αργά, πάντα μπορεί ο άνθρωπος της Εκκλησίας να αλλάζει, πάντα υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο και αλλαγή. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι και τόσο εύκολο τώρα. Γι’ αυτό μην είσαι απαιτητικός ∙ ούτε απαιτητική. Παραδέξου ότι έκανες αρκετά λάθη κι εσύ στη ζωή σου. Πες το κι εσύ ταπεινά κι ειλικρινά∙ όπως μου το λέει ένας πολύ πνευματικός άνθρωπος που δουλεύει ταξί και τον φώτισε ο Θεός να γνωρίσει την εκκλησία, να ,μετανοήσει, να εξομολογηθεί και να συνδεθεί με το Χριστό. Και τώρα μου λέει «πόσα λάθη έκανα, πάτερ!. Δεν μπορώ να τα ξεχάσω. Η ἁνομία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διὰ παντὸς. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διὰ παντὸς». Αυτό μην το ξεχνάς. Τα λάθη που έγιναν πληρώνονται∙ και βγαίνουν μέσα στην οικογένειά μας. Ο Θεός επεμβαίνει, βέβαια, και βοηθά∙ αλλά υπάρχει μια εξήγηση στο γ ι α τ ί δεν πάει καλά το σπίτι σου. Η απάντηση είναι απλή: διότι δεν είσαι ο ύ τε εσύ όπως πρέπει να είσαι. Ή, είσαι μεν, αλλά είσαι τώρα τελευταία, εδώ και λίγα χρόνια. Έχει γίνει όμως ζημιά από πριν.
Κάνουμε λάθη λοιπόν. Κι εσύ κάνεις. Αν αυτό το συνειδητοποιήσεις, θα καταλάβεις ότι δεν πρέπει να είσαι τόσο άκαμπτος γονιός και σίγουρος γι’ αυτά που κάνεις, για την ορθότητα των ενεργειών σου. Μη λες κρυφά μέσα σου , «η δική μου μέθοδος είναι σίγουρα η σωστή»…
(συνεχίζεται)
Από το βιβλίο : «Αγάπη για πάντα
Αθέατα Περάσματα 2»
π. Ανδρέας Κονάνος
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΑΛΑΞΑ
Η ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΟΥΣΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου