Περιστατικά απο τη ζωή του Γέροντος Αμβρόσιου Λάζαρη

-Θα έρθουν χρόνια δύσκολα, αλλά μη φοβάστε.Τα παιδιά Του ο Θεός δεν τα εγκαταλείπει. Θα τα φυλάει σκανδαλωδώς.

-Δηλαδή , Γέροντα;

-Τι δηλαδή; Να, άμα δεν θα έχεις να φας, θα ξυπνάς το πρωί , θα βρίσκεις μια φραντζόλα πάνω στο τραπέζι και θα λες:"Αυτό απ;o που ήρθε;".Αλλά πρέπει να έχεις πίστη. Χωρίς πίστη , δεν γίνεται τίπoτα.

-Απο εδώ και πέρα, δεν έχεις διανοηθεί τι θα δεις και τι θα ακούσεις. Δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ στον κόσμο, είπε μια μέρα το καλοκαίρι του 2005.

-Στην Ελλάδα θα συμβούν;

-Σε όλο τον κόσμο και σ'εμάς. Και γιατί; Γιατί εμείς, λέει, είμαστε φάρος της Ορθοδοξίας, αλλά καταντήσαμε απο την αμαρτία χειρότεροι απο τους άθεους.

 

Σε κάποια Θεία Λειτουργία, όταν ο ιερέας που συλλειτουργούσε με τον Γέροντα καλούσε τον κόσμο να κοινωνήσει("Μετά φόβου Θεού , πίστεως και αγάπης προσέλθετε"), δεν πήγε κανείς, με αποτέλεσμα να στενοχωρηθεί ο Γέροντας. Έτσι, είπε σε όλο το εκκλησίασμα να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων και ότι έπαιρνε αυτός την ευθύνη της συγκεκριμένης απόφασης ενώπιον του Θεού.

Σε κάποια γυναίκα που τον επισκέφθηκε για πρώτη φορά, προφήτεψε τον αιφνίδιο θάνατο του αδελφού της  λέγοντας ότι ο Θεός μια μέρα "θα τον αρπάξει έτσι[ και της έκανε μια κίνηση προς τα πάνω, αρπαγής με το χέρι] και θα τον πάρει στην αγκαλιά Του ,για να τον σώσει".

Το γεγονός  πραγματοποιήθηκε ενάμιση χρόνο αργότερα.

-Δεν μπορώ,Γέροντα. Κουράστηκα.Δεν γίνεται να περάσει η ζωή μου αβασάνιστα; Συνέχεια υπομονή;

-Για πήγαινε και κάθισε στην Εκκλησία, και κοίτα όλους του Αγίους. Όλοι δεν μαρτύρησαν; Δεν πέρασαν βάσανα για το Χριστό;Και τι θάνατο βρήκαν! Ενώ εσύ,τι; Τα παιδιά σου δεν μπορείς να υποστείς. Εκείνοι πέσανε στα θηρία, τους σκοτώνανε, τους καίγανε, ενώ εσύ βασανίζεσαι μόνο για το σπίτι σου,για τα παιδιά σου.

-Γιατί οι άνθρωποι , είτε καλοί είτε κακοί, επιθυμούν την αγάπη;

-Γιατί η αγάπη είναι ζωή και τη ζωή τη θέλουν όλοι.

-Πως είσαι Γέροντα;

-Πως να είμαι ,μανούλα μου; Πέρασε μια μέρα απο τη ζωή μου χωρίς έργα αγάπης, καλοσύνης.Χάθηκε μια μέρα έτσι.

-Όταν μιλάς στους ανθρώπους για τον Θεό και την Παναγία, να ξέρεις ότι είναι μαζί σου εκείνη την ώρα. Θα πηγαίνεις στα νοσοκομεία και θα μιλάς , είπε κάποτε σ' ένα γιατρο.
-Εγώ μιλάω και για σένα Γέροντα.
Άσε με εμένα. Εγώ είμαι μικρός.Να μιλάς για τον Χριστό και την Παναγία.Έτσι, παιδί μου;

-Γέροντα, απείλησα τον δαίμονα.Του είπα:"Άσε το παιδί μου ήσυχο και μην του βάζεις πειρασμούς μπροστά , γιατί θα σ'εξοντώσω". Και τότε εμφανίστηκε ένα θεριό στον ύπνο μου, ένα μαύρο πράγμα ψηλό σαν πολυκατοικία , τη νύχτα που απείλησα , και μου κάνει:"Εσύ ξεστόμισες αυτά , ότι θα μ'εξοντώσεις; Εδώ είμαι".
-Τι είπες; Έχεις εσύ δύναμη να συτρίψεις τον δαίμονα; Έπρεπε να πεις: "Με τη βοήθεια του Θεού , με τη βοήθεια του Σταυρού θα σε συντρίψω".Σου εμφανίστηκε , γιατί εκείνη τη στιγμή όρθωσες εσύ ανάστημα μπροστά σου. Άλη φορά δεν θα βασίζεσαι στη δική σου δύναμη.Άμα λες "θα σε συντρίψω", θα βάζεις τον Θεό μπροστά.

Τη χρονιά που κοιμήθηκε ο Γέροντας Αμβρόσιος, ένα μήνα πρίν το Πάσχα επισκέφθηκε το Μοναστήρι κάποιο πνευματικό του παιδί απο την Αμφίκλεια.

-Πως είσαι Γέροντα;

-Δεν είμαι καλά παιδί μου.Φέτος φεύγω.

Εκείνος τα έχασε.Συγκινήθηκε και άρχισε να κλαίει.

-Καλά. Θα φάμε το αρνάκι , απάντησε . Θα σου κάνω το χατήρι. Αλλά μετά θα φυγω.

Ο άνθρωπος δεν ήθελε να το πιστέψει.

-Πίσω πάτα,Γέροντα! Να βοηθήσουμε κανέναν άνθρωπο.Μη φεύγεις!

-Δεν γίνεται τώρα.Είναι η τελευταία χρονιά.

-Πότε φεύγεις;

-Πέρα το φθινόπωρο και βλέπουμε.

-Ποιό μήνα;

-Άκου να δεις .Τέλος Νοεμβρίου,αρχές Δεκεμβρίου. Να το θυμάσαι.

Ο άνθρωπος έβαλε πάλι τα κλάματα.

-Μην κλαίς. Έτσι είναι η ζωή και πρέπει να φύγω, του είπε και έκλεισε τη συζήτηση.

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης