Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης

-         Άκου, παιδί μου. Ο αδελφός σου , επειδή ξέρει ποιο είναι το Θέλημα του Θεού, όσο περισσότερο δεν το κάνει και απομακρύνεται από αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα τον αρπάξει, είπε κάποια μέρα σε μία νέα κοπέλα.

-         Τι εννοείτε «θα τον αρπάξει»,  Γέροντα; Θα αρρωστήσει; Θα πάθει τίποτα;

-         Δεν θα σου πω κάτι άλλο. Αυτό μόνο.

-         Γέροντα, τι μου λέτε τώρα; Τι θα πάθει ο αδελφός μου;

-         Εσύ μη ρωτάς τίποτε άλλο και κάνε αυτά που μπορείς.

-         Τι μπορώ να κάνω εγώ ; Δηλαδή, τι να του πω;

-         Να προσεύχεσαι να είναι στον δρόμο του Θεού και να του λες να κάνει το Θέλημα του Θεού, αυτό που ξέρει ποιο είναι.

Ο διάλογος έγινε τον Φεβρουάριο του 2003. Μετά από δύο χρόνια, τον Απρίλιο του 2005, ο αδελφός της γυναίκας πέθανε σε τροχαίο, σε ηλικία λίγο μεγαλύτερη των είκοσι ετών. Και όταν αυτή τηλεφώνησε στον Γέροντα, για να κάνει προσευχή, της είπε:

-         Μη ρίχνεις ένα δάκρυ γι’ αυτό που έγινε. Μη στενοχωριέσαι για τον αδελφό σου. Να χαίρεσαι! Να κλάψεις για τις δικές

Σου αμαρτίες και να πεις στους γονείς σου να κλαίνε για τις δικές τους αμαρτίες. Και να ζητούν να τον συναντήσουν, γιατί το παιδί έχει μπει στη Βασιλεία του Θεού, είναι εις την δεξιάν Του.

……………

-         Γέροντα, άμα γίνει πόλεμος με τους Τούρκους ,τι θα κάνουμε;

-         Ο πόλεμος σήμερα δε γίνεται με όπλα. Εμάς πάντοτε ο Θεός μας βοηθάει και η Παναγία είναι με το μέρος μας.

-         Ναι, Γέροντα, αλλά οι Τούρκοι είναι πιο πολλοί από εμάς.

-         Ας είναι! Την ψυχή του Έλληνα , που έχει τον Χριστό και την Παναγία δίπλα οδηγό, τη φοβούνται όλοι.

………………

Ένας άνδρας ,επειδή είχε πολύ ζήλο, μιλούσε συνέχεια στους γνωστούς και τους συγγενείς του, όποτε του δινόταν η ευκαιρία, για τον Χριστό. Όμως εκείνοι δεν πίστευαν πολύ και μερικές φορές , λόγω την έλλειψης διάκρισης από μέρους του, τους πλήγωνε χωρίς να το θέλει. Έτσι, σαν πήγε μια μέρα στον Γέροντα, και χωρίς να τον έχει ενημερώσει προηγουμένως σχετικά, τον άκουσε να του λέει:

-         Να προσέχεις αυτά που λες, γιατί καμιά φορά πληγώνουν. Να μη  μιλάς πολύ!

………….

-         Γέροντα, πονάω, του είπε από το τηλέφωνο ένα πνευματικό του παιδί, που υπέφερε επί δύο μήνες περίπου στην πλάτη, στη μέση και στο πόδι και μπορούσε να σηκωθεί.

-         Παιδί μου, δεν πονούσε ο Χριστός, όταν τον κάρφωναν στον σταυρό; Αυτό να σκέφτεσαι. Ο Κύριος σε επισκιάζει την ώρα που πονάς και σου δίνει τη Χάρη Του.

……………

-         Γιώργο, να  κάνεις προσευχή στον Κύριο να σου δείξει την  κόλαση, όχι τον Παράδεισο, μπας και σωθείς.

-         Γέροντα, εσείς την έχετε δει;

-         Ναι. Με πήρε Άγγελος Κυρίου και με πήγε. Και είδα πως είναι η κόλαση. Δεν μπορείς να φανταστείς τι γίνεται εκεί κάτω. Νομίζουνε όλοι ότι αυτά είναι παραμύθια.

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ

Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου»

Τόμος Β΄

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ