ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΠΑΥΛΟΣ

ΕΛΕΩ  ΘΕΟΥ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΣΕΡΒΙΩΝ  &  ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρός τόν εὐσεβῆ κλῆρο, τούς ἐντιμωτάτους ἄρχοντες

καί τόν εὐλαβῆ λαό τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΕΠΙ  Τῌ  ΕΟΡΤῌ

ΤΗΣ  ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ  ΤΗΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ

«Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν λαοί, τὴν Παναγίαν Παρθένον Ἁγνήν, ἐξ ἧς ἀρρήτως προῆλθε, σαρκωθεῖς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός…»

(Στιχηρό Ἰδιόμελο Ἑσπερινοῦ Κοιμήσεως Ὑπεραγίας Θεοτόκου)

Σήμερα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, πανηγυρίζει ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ. Στὸν οὐρανὸ ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ὑποκλίνεται εὐλαβικὰ στὴν ἑορτάζουσα Παναγία Μητέρα Του! Οἱ Ἀγγελικὲς Δυνάμεις χοροστατοῦν μετὰ τῶν Ἀποστόλων καὶ μὲ δέος ἀτενίζουν Ἐκείνη, πού ἔγινε ἡ Μητέρα τῆς Ζωῆς καὶ σωτηρίας μας! Ἀτενίζουν αὐτὴν πού ἔφερε στὸν κόσμο τὸν Σωτῆρα Χριστό, Αὐτὸν πού μᾶς χάρισε παντοτινὰ τὴν πνευματικὴ ἐλευθερία διὰ τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του.

Σήμερα ἑορτάζει καὶ σύμπας ὁ χριστιανικὸς ὀρθόδοξος λαὸς ἀπὸ περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης. Ἰδιαιτέρως, ὅμως, τὸ Γένος μας καὶ τὸ εὐλογημένο Ἔθνος μας, τὸ ὑπερπερισσῶς εὐλογημένο καὶ εὐεργετημένο ἀπὸ τὴν Παναγία μας. Καὶ ὁ λόγος δὲν ἀποτελεῖ ὑπερβολή:

• «Ὑπέρμαχον Στρατηγὸν» τὴν ὀνόμασαν καὶ τὴν ἔψαλαν οἱ Βυζαντινοὶ, γιατί πολλαπλῶς καὶ παντοιοτρόπως εὐεργέτησε καὶ φύλαξε τὴν Βασιλεύουσα τῶν Πόλεων, τὴν Κωνσταντινούπολη: «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοὶ ἡ Πόλις σου Θεοτόκε…».
• Σκέπη καὶ Στρατηγὸ τὴν εἶχαν στὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ὁ Κολοκοτρώνης, ἡ Μπουμπουλίνα καὶ οἱ ἄλλοι Καπεταναῖοι τοῦ ξεσηκωμοῦ ἐναντίον τῆς τυραννίας τοῦ Τούρκου κατακτητῆ.
• Νεφέλη ὁλόφωτη τὴν ἔβλεπαν οἱ Στρατιῶτες μας νὰ τοὺς σκεπάζει στὸ Ἔπος τοῦ Σαράντα ἐκεῖ στὰ βουνὰ τῆς Πίνδου, στὴν Βόρειο Ἤπειρο, στὸ Ἀργυροκάστρο, στὴν Χιμάρα, στὴν Κορυτσά.

Ἀλλὰ μήπως κάθε μέρα, κάθε στιγμή, στὶς χαρές μας καὶ τὶς λύπες μας, στοὺς πόνους καὶ τοὺς στεναγμούς μας, τὸ ὄνομά Της δὲν προφέρουμε; «Παναγιά μου, σῶσε μας», «Σ’ εὐχαριστῶ, Παναγιά μου» καὶ πόσες προσευχὲς καὶ παρακλήσεις ἀφιερωμένες στὸ Πανάγιο ὑπερδεδοξασμένο ὄνομά Της!

Πόσα καὶ πόσα στόματα καὶ στὶς μέρες μας, ἂν καὶ χαρακτηρίζονται ὡς μέρες ἀποστασίας ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ πολλοὶ μὲ τὴν συμπεριφορὰ τους ἀπορρίπτουν καὶ προδίδουν τὸ Βάπτισμά τους, ὡστόσο αὐτοί οἱ λίγοι σὲ πεῖσμα τῶν πολλῶν, μὲ καρδιὲς γεμάτες ἐμπιστοσύνη καταφεύγουν στὴν σκέπη της καὶ μαζὶ μὲ τὸν ὑμνωδὸ ψάλλουν: «Τὴν πάσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μὲ ὑπὸ τὴν σκέπην Σου!»

Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα μου ἀγαπητά, ὁ λαός μας, ἡ χώρα μας, τὸ γένος μας, τὸ Ἔθνος μας, μέσα στὴν διαχρονικότητά του καὶ πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστόν, πολλὰ ὑπέστη καὶ ὅμως στάθηκε χάριν τῶν δύο ἀγαθῶν πού ὁ λαὸς μας κλείνει βαθιὰ μέσα στὴν καρδιά του. Καὶ αὐτὰ δίδουν καρποὺς καὶ μεγαλεῖο ὅταν παραστῆ ἡ ἀνάγκη. Ποία εἶναι αὐτά; Τὸ ἀγαθόν της φιλοθεΐας καὶ τὸ ἀγαθόν της φιλοπατρίας.

Καὶ εἰδικὰ σήμερα βλέπουμε τὴν χώρα μας νὰ ὑποφέρει ἀξιακὰ καὶ οἰκονομικά· νὰ ὑποφέρει ἀπὸ ἰδεολογίες καὶ ἰδεολογήματα, ἀπὸ φιλοσοφίες πού μοιάζουν περισσότερο μὲ φλυαρίες, οἱ ὁποῖες ἀπειλοῦν νὰ ἀλλάξουν τὴν ταυτότητα καὶ τὴν αὐτοσυνειδησία μας, νὰ μᾶς βγάλουν ἀπὸ τὸν δρόμο αὐτόν, πού ἔδωσε ἥρωες τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος, ἥρωες τοῦ πνεύματος, τῆς σοφίας, τῆς ἐπιστήμης, τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς τέχνης, τῆς εὐγένειας καὶ προπαντῶς τῆς φιλοτιμίας καὶ τῆς ἁγιοπατερικῆς φιλαλληλίας.

Καὶ νά, σὲ πεῖσμα ὅλων αὐτῶν «τὸ μικρὸ ποίμνιον», κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου, ἀντιστέκεται στὸν ἀντίχριστο λίβα, στὸν λέοντα τῆς ἀνομίας, ὁ ὁποῖος «ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίη» κατὰ τὸν λόγο τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου (Α΄ Πετρ. ε, 8).

Εἶναι ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ γευόμενος σὲ κάθε Θεία Λειτουργία τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος γίνεται ἕνα μ’ Αὐτόν. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας, οἱ λίγοι! Ναί, οἱ λίγοι! Ἀλλὰ μπολιασμένοι στὸν Χριστὸ γίνονται πολλοὶ καὶ ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ. Γίνονται ὑψιπετεῖς ἀετοὶ καὶ λεοντόκαρδοι. Τοῦτο εἶναι τὸ διακριτικό του Γένους μας. Γεγονὸς πού τὸ θαυμάζουν οἱ ξένοι, οἱ δῆθεν ἰσχυροί. Ἀνερμήνευτο γι’ αὐτούς! Ἁπλοῦν γιά μας! Δύναμή μας ὁ Χριστὸς καὶ σκέπη μας ἡ Παναγία!

Στεκόμαστε σήμερα ὄρθιοι στὶς πολλαπλὲς τιμωρίες τῶν δικῶν μας καὶ τῶν ξένων, γιατί δίπλα στὸν πάσχοντα καὶ ἐλπίζοντα λαό μας βρίσκεται ἡ ποιμένουσα Ἐκκλησία, ἡ διαχρονικὴ μάνα μας μὲ τὴν στοργική της ἀγκαλιὰ καὶ τὴν φροντίδα της· μὲ τὸ πλῆθος τῶν Γηροκομείων της, τῶν Κοινωνικῶν Παντοπωλείων της, τῶν Κοινωνικῶν Ἰατρείων της, μὲ τὰ συσσίτια καὶ τὰ πάσης φύσεως φιλανθρωπικὰ ἱδρύματά της, μὲ τὶς κατασκηνώσεις της. 

Στέκεται δίπλα στὸ λαό, πονάει, ὑποφέρει ἀλλὰ στέκεται ὄρθια, γιατί ἔχει καπετάνιο στὸ σκάφος τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ δίπλα τὴν Παναγία Μητέρα Του. Ἔχει κοντά της ἕνα μέρος τοῦ λαοῦ, φιλάνθρωπο καὶ φιλότιμο, πού γεμίζει τὰ τραπέζια τῶν Γερόντων, τὰ ράφια τῶν Κοινωνικῶν Παντοπωλείων, τὶς κουζίνες τῶν σισσιτίων γιὰ τοὺς ἐνδεεῖς ἀδελφούς μας. Ἔχει δίπλα της καὶ νέους, μαθητὲς καὶ μαθήτριες, πού τρέχουν μὲ τὴν χαρὰ τῆς νειότης τους νὰ ἐνισχύσουν τὸ κοινωνικὸ καὶ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Ἔχει ἐπώνυμους καὶ ἀνώνυμους καί πάνω ἀπ’ ὅλους ἔχει ἐκείνους πού στεροῦνται χάριν ἐκείνων πού δὲν ἔχουν τίποτα!

Νὰ, λοιπὸν, σήμερα πού ἡ μνήμη τῆς Μάνας μας, τὸ ὄνομά της Παναγίας μᾶς συγκέντρωσε ὅλους στὸ σπίτι τοῦ Υἱοῦ της νά προσφέρουμε ὅλοι μας, μὲ τὴν καρδιά μας γιὰ τὸ Γηροκομεῖο καὶ τὰ δύο Κοινωνικὰ Παντοπωλεῖα μας, τὰ ὁποῖα ἐξυπηρετοῦν περισσότερες ἀπὸ ἐννιακόσιες (900) οἰκογένειες, εἴτε ἀπὸ τὸ ὑστέρημά μας εἴτε ἀπὸ τὸ περίσσευμά μας. Ἂς βάλλουμε σὲ κίνηση τὴν ἀρετὴ πού μόνο ὁ Ἕλληνας ἔχει, τὴν φιλοτιμία. Ρωτῆστε, σᾶς παρακαλῶ, τὸν ἑαυτό σας: «ἐὰν ἐγὼ εἶχα ἀνάγκη, δὲν θὰ περίμενα τὴν φιλοτιμία τοῦ ἄλλου;»

Ἀδελφοί μου, ἔχετε ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό, τρέξτε στὴν σκέπη καὶ τὴν μεσιτεία τῆς Παναγίας μας καὶ μὴ φοβῆσθε· μᾶς δοκιμάζει ὁ Θεός, γιατί εἶναι ὁ φιλάγαθος Πατέρας μας καί ζητάει τήν ἐπιστροφή μας στό σπίτι του, πού εἶναι καί τό δικό μας σπίτι!

Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα. Ἡ Παναγιά μαζί μας.

Εὐχέτης πρὸς Κύριον

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ