Η Μεταμόρφωση του Ιησού έχει , όπως όλες οι διηγήσεις των
Ευαγγελίων, πολλά να διδάξει: Μια χειμωνιάτικη γιορτή στην καρδιά του
καλοκαιριού, αφού ιστορικά τοποθετείται 40 μέρες πριν τη σταύρωση (υπολογίζεται
γύρω στο Φεβρουάριο) που αν μη τι άλλο δείχνει ότι ο χρόνος για να τιμήσεις ότι
πιστεύεις είναι το πάντα και όχι το κάποτε... Μια χειμωνιάτικη ιστορία στην
καρδιά του καλοκαιριού, 40 μέρες πριν από τη Σεπτεμβριάτικη γιορτή του Σταυρού,
που όμως πάντα υπόσχεται Πασχαλιά και Ανάσταση... Γιατί τελικά αυτή είναι η
ουσία της ευαγγελικής διδαχής: πώς θα νικηθεί ο θάνατος, πώς θα νικήσει η ζωή...
Το θάνατο πολεμά τούτο το Δόγμα, το θάνατο του πνεύματος, της νόησης, της
συνείδησης, της ψυχής , του σώματος, το Θάνατο του ανθρώπου και της πλάσης...
και το θάνατο το νικάς με μεταμόρφωση, με την αλλοτρίωση της χωμάτινης πεζής
πραγματικότητας και την αναζήτηση της πνευματικής διάστασης των πάντων! Η
ευαγγελική διήγηση έχει πολλά να πει για τη Μεταμόρφωση του Κυρίου, του Ανθρώπου
που πριν χάσει για λίγο τη χλωμή ομορφιά της ανθρώπινης φύσης, αποκάλυψε
μέρος της νικητήριας Ουράνιας λάμψης Του, για να ανοίξει το δρόμο. Κι
ακριβώς ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της διήγησης είναι οι αρετές που
αξιώνονται να βρουν αυτό το δρόμο και να γευτούν τη Μεταμόρφωση- τις
αποκαλύπτουν οι μαθητές που , σύμφωνα με την περικοπή, αξιώθηκαν να τη βιώσουν:
Πέτρος, Ιωάννης, Ιάκωβος... Τυχαίο; Μάλλον όχι. Τίποτα σ’ αυτό το παράξενο
Δούναι Λαβείν του Ουρανού με την ανθρωπότητα δεν είναι αφημένο στην τύχη. Το
καθετί, η κάθε λεπτομέρεια παίζει ένα ρόλο, χωρίς τον οποίον το μήνυμα
αλλοιώνεται: Πέτρος, Ιωάννης, Ιάκωβος...Γιατί αυτοί οι τρεις; Προφανώς γιατί ο
καθένας ως άνθρωπος, κουβαλάει μαζί του ένα πολύ ξεχωριστό ανθρώπινο
ελάττωμα που μεταμορφωμενο γίνεται υπέρτατη αρετή: ο Πέτρος δειλιάζει εύκολα μα
γίνεται πρωτοπόρος στην Πίστη... Ο Ιωάννης θυμώνει εύκολα μα γίνεται πρωτοπόρος
στην Αγάπη... ο Ιάκωβος ενθουσιάζεται εύκολα και γίνεται πρωτοπόρος στη Θυσία (
είναι ο πρώτος των μαθητών που μαρτύρησε).Αυτός είναι ο δρόμος για να νικηθεί η
πνευματική ένδεια: η μετατροπή της αμφιβολίας σε πίστη, του θυμού σε αγάπη, του
ενθουσιασμού σε θυσία: Πίστη- Αγάπη- Θυσία... κι έπειτα,για να ανοίξει ο δρόμος
για τα «ελαττώματα» που έγιναν αρετές, θέλει την κορύφωσή τους: να πιστεύεις με
στοργή , να αγαπάς αυτό που πιστεύεις με ορμή , να θυσιάζεσαι για ότι αγαπάς με
θάρρος... Πίστη- Αγάπη- Θυσία... Ακόμα κι αν δεν πιστεύεις στο ιστορικό γεγονός,
δε μπορείς να αμφισβητήσεις ότι η περικοπή λέει μεγάλες αλήθειες: κανένας δεν
ξέφυγε ποτέ από το σκοτάδι με απιστία, μίσος και εγωπάθεια... το φως για να
ανάψει, για να κάψει το σαθρό και να φωτίσει το γνήσιο θέλει πρώτα να το
πιστέψεις...και σαν το πιστέψεις, να το αγαπήσεις... και για να το φτάσεις, να
θυσιάσεις στο βωμό της αγάπης σου τον παλιό, φθαρτό, πεζό εαυτό σου ...
Χρόνια Πολλά...
ΜΑΡΩ ΣΙΔΕΡΗ, ΘΕΟΛΟΓΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου