Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΟΣΙΟΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΝ

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΟΣΙΟΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΝ


Μετά τον Ευλογητόν, το, Κύριε εισάκουσον…
Είτα τα, Θεός Κύριος∙ και το Τροπάριον. Ηχος Δ΄


Ο Υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Ευαρεστήσασα Θεώ, Αθληφόρε, και πειρασθείσα ως χρυσός εν καμίνω, Παρασκευή πανένδοξε, βασάνων πειρασμοίς, θαύματα πηγάζεις νυν, και νοσήματα παύεις, και τον υπεράγαθον του Θεού Λόγον, υπέρ ημών αεί εκδυσωπείς, όπως αυτού των δωρεών επιτύχωμεν.

Δόξα Και νυν Θεοτόκιον. Ου σιωπήσωμεν…

Ο Ν΄. Και ο Κανών

Ωδή Α΄. Ηχός Πλ. Δ΄. Υγράν διοδεύσας.

Υμνώ σου την Μνήμην παρακαλώ, έδοξε Παρθένε, των πταισμάτων μου τα σειράς, διάρρηξον τάχος ταις προς Κτίστην, τον Πανοικτίρμονα πρεσβείας σου.

Μεγίστη η δύναμις , ην Σεμνή , έλαβες αξίως, εκ Θεού του θαυματουργείν∙ ταύτην ουν χρωμένη ήδη παύσον , τα πολυχρόνια πάθη μου δέομαι.

Νομίμως αθήσασα επί γης, Παρασκευή Μάρτυς, και το στέφος εν Ουρανώ, σής απολαβούσα καρτερίας, υπέρ ημών τον Σωτήρα ικέτευε.

Θεοτοκιον.
Όμματι , Πανάσπιλε, επ’ εμοί , ίλεω σου βλέψον , και ιάτρευσον τα δεινά, του σώματος πάθη και τας νόσους, αποσκοράκισον θείαις πρεσβείαις σου.

Ωδή Γ΄. Συ ει το στερέωμα.
Ισχύϊ του Πνεύματος , του Παναγίου ημάς ελέησον , Παρασκευή, και νόσων παντοίων , σαις λιταίς ελευθέρωσον.

Σώσον ταις πρεσβείαις σου, Παρασκευή πανακήρατε, πάντας ημάς, τους σε ανυμνούντας, και ευφήμως γεραίροντας.

Γενού μοι, Πολύαθλε, τω τεθλιμμένω προστάτις σύντονος, και εκ παθών , και κινδύνων ρύσαι, ταις ευχαίς σου και θλίψεων.

Θεοτόκιον
Εξελου , Πανάχραντε, νόσων δεινών με και θλίψεων, των αφειδώς, καταπιεζόντων , τον σον δούλον εκάστοτε.


Ωδή Δ΄Εισακήκοα Κύριε

Ρώμην δίδου μοι, Πάνσεμνε, κατά τε δαιμόνων και ολεθρίων παθώ, και τον σάλον των πταισμάτων μου , ιεραίς λιταίς σου καταπράϋνον.

Αγαπήσασα Κύριον, και στεφάνους δόξης κομίσασα, υπερ πάντων καθικέτευε, των πιστώς τιμόντων σε, Πανεύφυμε.

Ικεσίας μου πρόσδεξαι, ω Παρασκευή Παρθένε πολύαθλε, κα παθών μου την σκοτόμαιναν, σου θερμαίς πρεσβείαις αποδίωξον.

Θεοτόκιον
Ρύσαι , Κόρη Πανάμωμε, η Θεόν ασπόρως κυήσασα, τον σον δούον κινδυνεύοντα, καταποντισθήναί με τοις πταίσμασιν.


Ωδή Ε΄. Φώτισον ημάς.
Ως περ Συ, Σεμνή, εις Νυμφώνα τον Ουράνιον, αυγάζη ταις ενθέοις μαρμαρυγαίς, ούτω σους δούλους, δόξης θείας καταξίωσον.

Σου εν τω ναώ, προσελθόντας τους οικέτας σου, ω Παρασκευή ελευθέρωσον , εκ νοσημάτων , ταίς ευχαίς σου και κακώσεων.

Έρωτι Θεού, την ψυχήν μου πλήξον δέομαι, Παρασκευή, θείαις πρεσβείαις σου, και των παθών μου , την αχλύν νυν εξαφάνισον.

Θεοτόκιον
Πάναγνε ημείς, κεκτημένοι σε βοήθειαν , σκέπην και βεβαίαν αντίληψη, παντός κινδύνου , διά σου αεί ρυσθείημεν.


Ωδή ΣΤ΄. Ιλάσθητι μου.
Αιμάτων σου τοις κρουνοίς, Παρασκευή ως κατέσβεσας, της απιστίας το πύρ, ούτω νυν κατάσβεσον , την φλόγα των νόσων μου, ταίς σαίς ικεσίαις και κινδύνων με εξάρπασον.

Ρεόντων το χαμερπές, Παρασκευή Πανακήρατε, το άστατον και φθαρτόν , παριδείν αξίωσον , σον δούλον πρεσβείαις σου, και αξιωθήναι , θείας δόξης και λαμπρότητος.

Απάσας τας κεφαλάς , ανομούντων συντρίβεσθαι, υπό τους πόδας ημών, Θεόν καθικέτευε, Μάρτυς, των τιμώντων σου, πόθω την σήν Κάραν, ην απέτεμες.

Θεοτόκιον

Συ ούσα το καθαρόν, και αγιώτατον Τέμενος, Μαρία του Παντουργού, παράσχου μοι δάκρυα, ψυχήν καθαρίζοντα, και επάκουσον μου, της δεήσεως σου δέομαι.

Επίβλεψον μετ’ ευμενείας ,Παρασκευή Αθληφόρε, επί τα εμά δεινά πάθη του σώματος, και ίασιν δώρησαι μοι ευχαίς σου.

Και Θεοτόκιον. Επίβλεψον…

Ο Ιερεύς μνημονεύει∙ είτα το Κοντάκιον Ήχος Β

Προστάτρια Πιστών, Παρασκευή Αθληφόρε, πέλουσα, τοίς τη σεπτή Εικόνι σου θερμώς προσπελάζουσιν ,ικέτευε Χριστόν τον Νυμφίον σου, δωρηθήναι λύσιν των δεινών , νόσων και θλίψεων , και αμαρτιών πασών την συγχώρισιν.

Και ευθύς το Προκείμενον
Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι, και εισήκουσε της δεήσεως μου.

Στίχος . Και έστησεν επί πέτραν τους πόδας μου, και κατεύθυνε τα διαβήματα μου.

Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Μάρκον (Ε΄24-34).


Τω καιρώ εκείνο ηκολούθει τω Ιησού όχλος πολύς, και συνέθλιβον αυτόν, και γυνή τις, ούσα εν ρύσει αίματος έτη δώδεκα, και πολλά παθούσα υπό πολλών ιατρών , και δαπανήσασα τα παρ’εαυτής πάντα, και μηδέν ωφεληθείσα, αλλά μάλλον εις το χείρον ελθούσα, ακούσασα περί του Ιησού, ελθούσα εν τω όχλω όπισθεν , ήψατο του ιματίου αυτού∙ έλεγε γάρ∙ ότι, καν των ιματίων αυτού άψωμαι, σωθήσωμαι. Και ευθέως εξηράνθη η πηγή του αίματος αυτής, και έγνω τω σώματι , ότι ίαται από της μάστιγος. Και ευθέως ο Ιησούς επιγνούς εν εαυτώ της εξ αυτού δύναμιν εξελθούσαν, επιστραφείς εν τω όχλω, έλεγε∙ Τις μου ήψατο των ιματίων; Και έλεγον αυτώ οι Μαθηταί αυτού∙ βλέπεις τον όχλον συνθλίβοντα σε, και λέγεις∙ Τις μου ήψατο; Και περιεβλέπετο ιδείν την τούτου ποιήσασαν. Η δε γυνή , φοβηθείσα και τρέμουσα, ειδυία ο γέγονεν επ’ αυτή, ήλθε, και προσέπεσεν αυτώ,, και είπεν αυτώ πάσαν την αλήθειαν. Ο δε είπεν αυτή∙ Θύγατερ, η πίστη σου σέσωκέ σε∙ ύπαγε εις ειρήνην, και ίσθι υγιής από της μάστιγός σου.


Δόξα
Ταίς της Αθληφόρου πρεσβείαις ελεήμων εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων
Και νυν.

Ταίς της Θεοτόκου…

Στίχος. Ελεήμον, ελέησον με ο Θεός… Και το παρόν Προσόμοιον.

Ήχος Πλ. Β΄. Μεταβολή των θλιβομένων

Μεταβολή παντός κινδύνου , απαλλαγή νόσου παντοίας υπάρχουσα, Παρασκευή Παρθένε, ρύσαι πάντας των δεινών, της των εναντίων κακουχίας, και της των δαιμόνων επηρείας, ταίς θείαις σου προς Θεόν δεήσεσι.



Το, Σώσον ο Θεός τονΛαόν σου κ.λ.π.
Ωδή Ζ΄. Παίδες Εβραίων.

Κάραν πάνσεπτον πάντες, της Παρθενομάρτυρος δεύτε Παρασκευής, Πιστοί εν ετησίοις , τίμήσωμεν τοις ύμνοις, ως πηγήν ανεξάντλητον, των ιαμάτων αεί, και θείων δωρημάτων.

Εορτήν παναισίαν , οι Πιστοί ορθοδόξως επιτελέσωμεν, φαιδρώς Παρασκευής, νυν, την Κάραν προσκυνούντες, και βοώντες εκ πίστεως∙ πρόφθασον ρύσαι ημάς, λιταίς σου πάσης νόσου.

Υπέρ πάσαν ουσίαν , και υπέρ χρυσίον η Κάρα σου διαλάμπουσα, παρέχει σωτηρίαν , τοις πίστει, Αθληφόρε, προς αυτήν καταφεύγουσι, και ιατρεύει ψυχών ,θανατηφόρους νόσους.

Θεοτόκιον

Η Θεόν σαρκοφόρον , Παναγία Παρθένε αποκυήσασα, εκ πάντων αδοκήτων , κινδύνων τον λαόν σου, και εκ νόσων περίσωζε, και αμαρτίας δεσμόν , τάχει λιταίς σου λύσον.

Ωδή Η΄. Τον Βασιλέα

Στόματι πάντες, και καρδία υμνούμεν , την πανένδοξον Μάρτυρα Κυρίου, ότι αρρωστίας ετύχομεν την λύσιν.

Εν ουρανίοις, Παρασκευή Αθληφόρε, τοις σκηνώμασι σορεύουσα των πίστει, σε υμνολογούντων μνημόνευε, Παμμάκαρ.

Ρωσθείσα, Μάρτυς, τη ισχύϊ Κυρίου, των Τυράννων κατησχύνας τα θράση∙ θραύσον και νυν πάντων ,δεσμούς τυραννουμένων.

Θεοτόκιον

Άχραντε μόνη, Ευλογημένη Μαρία, τα δυσίατα ιάτρευσον πάθη, του οικτρού σου δούλου, ίνα σε μακαρίζω.

Ωδή Θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Φλέξον παρανόμων , Παρασκευή Μάρτυς, περί τω θείω τεχνάσματα άθεα∙ Πιστούς δε πάντας, θείω αυγάσματι λάμπρυνον.

΄Εμπλεως ενθέου , λάμψεως γενέσθαι, τον σον οικέτην νυνί καταξίωσον , ταίς προς τον όλων Δεσπότην , λιταίς σου , Πάνσεμνε.

Ίνα σε δοξάζω, Παρασκευή πόθω, τας ανιάτους μου νόσους θεράπευσον , και ταις ευχαίς σου τελείαν , ρώσιν παράσχου μοι.

Θεοτόκιον

Μόνη Θεοτόκε, ως Αγνή και Μήτηρ, της ακαθάρτου ιλύος με κάθαρον , των ακαθάρτων μωλώπων , και σώσον , Δέσποινα.

Το Άξιον εστίν, και τα παρόντα Μεγαλυνάρια.

Αίτησαι ειρήνην παρά Θεού , ψυχών σωτηρίαν, και κινδύνων απαλλαγήν , θεία Αθληφόρε, Παρασκευή , ευχαίς σου, τοις πίστει ευφημούσι σε και γεραίρουσι.

Πορφύραν εξ αίματος την στολήν , συ περικειμένη, και το στέμμα εν κορυφή, έχουσα ω Μάρτυς, και την της Παρθενίας, κατέχουσα λαμπάδα ημών μνημόνευε.

Και θεοτόκιον. Πάσαι των Αγγέλων.
Τρισάγιον. Και το τροπάριον.Ήχος Α΄.

Την σπουδή σου την κλίσει κατάλληλον , εργασαμένη φερώνυμε, την ομώνυμον σου Πίστην εις κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή Αθληφόρε∙ όθεν προχέεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημων.


Ο Ιερεύς ως έθος μνημονεύει.
Εις την απόλυσιν , ψάλλομεν το παρόν Προσόμοιον,
Ήχος Β΄. Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν…

Θύμα τω Δεσπότη και Θεώ, ήχθης , Καλλιπάρθενε, θείον και παναμώμητον∙ πάσας όθεν ηύφρανας, τας Ουρανίους Αρχάς, και Μακάρων , Αοίδιμε, ψυχάς∙ διό πάντες, πίστει σου δεόμεθα, και πόθω ζέοντι, ρύσαι ταίς λιταίς σου εκ νόσων, και παντοδαπών εναντίων, ημάς τους τιμώντας σε Πανεύφημε.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...