ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΤΑΩ

Απολυτίκιον

Ήχος δ΄ Ο υψωθείς

Ως του Κυρίου αγιόλεκτοι άρνες εξωρμημένοι εκ χωρών διαφόρων,τη ποίμνη συνεδράμετε του Παντοκράτορος` όθεν θανατούμενοι απηνεία βαρβάρων,χαίροντες εξήλθετε εις ουράνιον μάνδραν,καθάπερ όσιοι και μάρτυρες Χριστού,εκδυσωπούντες υπέρ των ψυχών ημών.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Η Ιερά και σεβάσμια Μονή του Παντοκράτορος Ταώ,ιδρύθηκε τον 9^ο αι. ως ανδρικό κοινόβιο.Στη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας γνώρισε αλλεπάλληλες καταστροφές και λεηλασίες,γνώρισε όμως και χρόνια μεγάλης άνθησης και αίγλης.Ιδίως κατά την πρώτη βυζαντινή περίοδο ανεδείχθη Δευτέρα Μονή των Βαλκανίων,με πολυπληθή αδελφότητα,που ξεπερνούσε τον αριθμό των 600 Μοναχών.Ακόμα όμως και στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι Πατέρες,που ασκούντο στην Μονή,ήσαν περισσότεροι από 100.Ενώ βρισκόταν σε πολύ μεγάλη ακμή,το βράδυ της Αναστάσεως του έτους 1680,εισέλαβαν στην Μονή Αγαρηνοί πειρατές,οι οποίοι,αφού κατέσφαξαν ολόκληρη την Αδελφότητα,179 Μοναχούς,ελεηλάτησαν και κατέστρεψαν ότι υπήρχε.Κατ’οικονομίαν Θεού σώθηκε μόνο ένας ιερέας,ο οποίος ελειτουργούσε σε Μετόχι της Μονής.Η Μονή έκτοτε ερημώθηκε μέχρι το 1963,οπότε εγκατεστάθη η σημερινή γυναικεία Αδελφότης.

ΗΧάρις του Παντοκράτορος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,3 αιώνεςμετά το Μαρτυρικό τέλος των 179 Οσιομαρτύρων Πατέρων αυτής της Μονής,μας εχάρισε την ευλογία της θαυματουργικής αποκαλύψεως των Ιερών Τους Λειψάνων.Η είδηση διεθόθη σε όλοτον Ορθόδοξο κόσμο,στη συνείδηση του οποίου εδραιώθηκε ένα βαθύ αίσθημα σεβασμού και ευλαβείας προς τους Παντοκρατορινούς Οσιομάρτυρες,αποδίδοντας στα Ιερά Τους Λείψανα,την πρέπουσα προσκύνηση,ευλάβεια και τιμή σε κάθε ευκαιρία.Έκτοτε οι 179 Καλλίνικοι Νεομάρτυρες της Ιεράς Μονής αποτελούν ένα ακόμη φάρο της Ορθοδοξης Εκκλησίας μας,αλλά και πηγή ιάσεων και παντοίας βοηθείας σε όσους καταφεύγουν σ΄Αυτούς για τις προς τον Θεόν πρεσβείες Τους.Η μνήμη των Αγίων Πατέρων των εν τη Ιερά Μονή Παντοκράτορος σφαγιασθέντων,εορτάζεται την Τρίτη της Διακαινησίμου.

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Την Μεγάλη Εβδομάδα του 1680 Αγαρηνοί Πειρατές λεηλατούσαν και ερήμωναν τα παράλια της Ραφήνας.Κάποιος υπηρέτης της Μονής,από φθόνο κινούμενος,συνεννοήθηκε με τους πειρατές να τους οδηγήση ασφαλώς στην Μονή,μέσω ενός μυστικού περάσματος,που γνώριζε.Ο προδότης οδήγησε τους βαρβάρους στο Μοναστήρι ανήμερα της Αναστάσεως.Οι πειρατές αιφνιδίασαν τους Μοναχούς,που τους βρήκαν όλους συναγμένους στην Εκκλησία,με αναμμένες τις λαμπάδες,να ψάλλουν το τελευταίο « ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» της Πασχαλινής Θείας Λειτουργίας.Η σφαγή που ακολούθησε υπήρξε καθολική και η λεηλασία ολοκληρωτική.Βρήκαν φρικτό μαρτυρικό θάνατο 179 Μοναχοί.Κατ’οικονομίαν Θεού,ένας τους Ιερομονάχους της Μονής λόγω του Πάσχα απουσίαζε στο Μετόχι «Χεροτσακούλι».Αυτός επιστρέφοντας το απόγευμα της Δευτέρας του Πάσχα στο Μοναστήρι του,είδε σκηνές φρίκης.

Είχαν φοβερή και αφόρητη σφαγή υποστεί οι δούλοι και Μάρτυρες του Χριστού. Ένας δέχτηκε το χτύπημα από τον ώμο μέχρι τον ομφαλό,άλλος πριονισμένος στα δύο κείτοταν κάτω,άλλος χωρίς χέρια και πόδια έμοιαζε το σώμα του σαν άψυχο ξύλο,ενώ άλλος δέχτηκε το χτύπημα από την κορυφή του κεφαλιού μέχρι τον τράχηλο.Είδε ιεροπρεπείς Γέροντες που κρατούσαν σφικτά ακόμη στο χέρι Τους το αντίδωρο να βρίσκονται άθλιοι κακοποιημένοι,γδαρμένοι,ατιμασμένοι,ενώ πολλοί Όσιοι άνδρες με την οδύνη ζωγραφισμένη ακόμη στα πρόσωπά Τους είχαν σταυρώσει τα χέρια,δεχόμενοι σε στάση προσευχής τον θάνατο.Ευαρέστησαν τον Θεό ζώντας ζωή ισάγγελη με αδιάλειπτη προσευχή και στολίζοντας τις ψυχές τους με όλες τις αρετές.Και με το τέλος της ζωής τους πρόσθεσαν αρετή πάνω στην αρετή με το να λαμπρυνθούν στο δικό τους αίμα και να καταταγούν σον χορό των Αγίων,Μαρτύρων.

ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Ο Ιερέας π. Σεραφείμ ευλαβείται πολύ τους Αγίους Οσιομάρτυρες Πατέρες της Μονής μας.Πριν λίγα χρόνια έντονοι πονοκέφαλοι άρχισαν να τον ταλαιπωρούν.Ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη για εξετάσεις και η μαγνητική έδειξε πως έπασχε από όγκο στο κεφάλι.Ο γιατρός μάλιστα,του τόνισε την κρισιμότητα της καταστάσεώς του και την ανάγκη άμεσα να γίνει επέμβαση.Π’ηρε αμέσως τηλέφωνο και με πόνο ανέφερε το πρόβλημά του.Η Γερόντισσα γνωρίζοντας την ευλάβειά του στους Αγίους τον προέτρεψε,πριν κάνει την επέμβαση,να έλθει στο μοναστήρι να προσκηνήσει.Πραγματικά ήρθε,προσκύνησε και με πολλά δάκρυα προσευχήθηκε στους Αγίους Πατέρες να τον βοηθήσουν.Η Σεβαστή μας Γερίντισσα ως ευλογία του έδωσε ένα φυλακτό,που περιείχε θρύψαλα από τα Άγια Λείψανα.Κατασυγκινημένος το πήρε μαζί του,το έβαλε μέσα σ’ένα ασημένιο κουτάκι και το απόθεσε στην Αγία Τράπεζα της Ενορίας του.Την άλλη ημέρα μπαίνοντας στο Ιερό για να τελέσει την Θεία Λειτουργία,έκπληκτος αντικρύζει πάνω στο κάλυμμα της Αγίας Τράπεζας κυκλικά γύρω από το κουτάκι με το φυλακτό,μία μεγάλη σαν πιάτο κηλίδα,από κάτι σαν λάδι.Συγκλονισμένος από αυτό που αντίκρυσε πήρε από την κηλίδα σ’ένα βαμβάκι κι άρχισε να σταυρώνει το κεφάλι του με πολλή πίστη.Μάλιστα πήρε απόφαση να μην βιαστεί για το χειρουργείο,αλλά να αφήσει τους Αγίους που έκαναν με τέτοιο σημάδι τόσο αισθητή την παρουσία τους,να κάνουν την εκβασή τους.Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας επικοινώνισε με την Μονή,για να ενημερώσει για αυτό που του συνέβη και ταυτόχρονα έστειλε φωτοτυπία της φωτογραφίας,όπου φαίνεται καθαρά η κηλίδα επάνω στην Αγία Τράπεζα.Πραγματικά ο π. Σεραφείμ άφησε να περάσουν 6 μήνες χωρίς γιατρούς και εξετάσεις,μόνο με πολλή πίστη και προσευχή και μετά επανέλαβε την μαγνητική.Και ω του θαύματος!!!...ο όγκος δεν υπήρχε…!!!!Μία κύστη σαν μικρό κουμπί βρισκόταν στο ίδιο σημείο και οι γιατροί είπαν σταδιακά θα την απορροφούσε ο οργανισμός,πράγμα το οποίο έγινε.Έκτοτε η ευλάβεια και η ευγνωμοσύνη του π.Σεραφείμ εις τον Θεό και τους Αγίους Οσιομάρτυρες έγινε πίστη βαθειά και ακλόνητος,που τον ελέησε με τόσο θαυμαστό τρόπο δια πρεσβειών των Αγίων Του.

Από το βιβλιαράκι του Παρακλητικού Κανόνα εις τους Αγίους της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος ΤΑΩ.

ΔΑΦΝΗ