Αν
τό 100% άπό οσα έκανα στον στρατό τό έκανα γιά τον Χριστό, τώρα θά
έκανα θαύµατα! Γι' αυτό µετά στην καλογερική έλεγα:«Στον στρατό, γιά την
πατρίδα ταλαιπωρήθηκα τόσο, γιά τον Χριστό τί κάνω;».∆ηλαδή µπροστά
στην ταλαιπωρία πού πέρασα στον στρατό,
στην καλογερική αισθανόµουν σάν νά ήµουν βασιλόπουλο - άσχετα αν είχα ή
δεν είχα παξιµάδι.Γιατί στις επιχειρήσεις ξέρεις τί νηστεία κάναµε;
Τρώγαµε σπυρωτό χιόνι. Οί άλλοι έτρεχαν, έβρισκαν και κάτι νά φάνε. Έγώ
µέ τον ασύρµατο δεν µπορούσα νάµετακινηθώ. Μιά φορά δεκατρείς µέρες
ήµασταν νηστικοί. Μόνο µιά κουραµάνακαι µισή ρέγγα µάς είχαν µοιράσει.
Νερό έπινα άπό τις πατηµασιές τών ζώων. Και δεν ήταν και καθαρό βρόχινο
άλλα λασπωµένο. Είχα πιει µιά... πορτοκαλλάδα µιά φορά! Είχα σκάσει γιά
νερό. Είδα µιά πατηµασιά ζώου γεµάτη κίτρινο νερό, ήπια-ήπια... Όποτε
µετά στην καλογερική, ακόµη και ζούδια νά είχε τό νερό, µοϋφαινόταν
µεγάλη ευλογία. Έµοιαζε τουλάχιστον µέ νερό.....
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΛΟΓΟΙ Β
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΗΣ 12 ΝΟΕ 2012
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου