Τι σκανδαλοποιοί είναι µερικοί!Ήταν δυό φίλοι στην Κόνιτσα πολύ αγαπηµένοι. Τις γιορτές και τις Κυριακές δέν γύριζαν µέσα στην πόλη· έρχοντανστό µοναστήρι, στό Στόµιο· έψελναν κιόλας. Ύστερα ανέβαιναν στό βουνό,
Μιά µέραένας διεστραµµένος τύπος τους έβαλε σκάνδαλα. Πάε ιστον έναν καί τοϋ λέει: «Ξέρεις τί είπε για σένα αυτός; Αυτό καί αυτό». Πάει µετά καί στον άλλον καί τοϋ λέει: «Ξέρεις τί είπε γιά σένα αυτός πού τον έχεις φίλο;
Αυτό καί αυτό». Αµέσως έγιναν καί οι δυό θηρία καί πιάνουν έναν καυγά
µέσα στό µοναστήρι! Έν τω µεταξύ εκείνος πού έβαλε τό φυτίλι έφυγε, καί
αυτοί δώσ'του νά µαλώνουν. Ό µικρότερος ήταν καί λίγο νευρικός καί
έβριζε τον µεγαλύτερο.
«Τώρα, λέω, τί νά κάνω; Βρέ τον πειρασµό, τί κάνει!». Πάω καί λέωστον µεγάλο:
«Κοίταξε, µικρός είναι· άφοϋ είναι καί λίγο νευρικός, µην τόνπαρεξηγής- ζήτησε του συγγνώµη». «Πάτερ, τί συγγνώµη νά ζητήσω, µού λέει,δέν βλέπεις πώς µέ βρίζει; Έγώ ούτε καν έχω ιδέα από αυτά πού λέει». Πάω καί στον µικρό καί τοϋ λέω: «Κοίταξε, µεγάλος είναι· δέν ειναι έτσι πού τά βλέπεις τά πράγµατα· πήγαινε, ζήτησε του συγγνώµη». Αρπάχθηκε εκείνος· έβαλε τις φωνές: «Θά µαλώσουµε καί µαζί, Πάτερ!». «Έ, νά µαλώσουµε, ρέ Παντελή! Άφησεµε όµως νά ετοιµασθώ λίγο...», τοϋ είπα καί έφυγα. Έξω άπό τό µοναστήρι είχακάτι ξύλα µακριά, γιά νά φράξω τόν κήπο. Πάω, παίρνω άπό τετρακόσια µέτρα µακριά ένα ξύλο κοντά πέντε µέτρα καί τό σβάρνιζα σιγά-σιγά, γιά νά τόν κάνω νά γελάση. Εκείνος άκουγε πού τό σβάρνιζα, άλλα πού νά φαντασθή τί τό ήθελα! Μπήκα µέσα στην αυλή σβαρνίζοντας τό ξύλο, µέχρι πού έφθασα κάτω άπό τόν νάρθηκα. «Σταµάτα, ρέ Παντελή, νά µαλώσουµε!», λέω. Έσκασαν στά γέλιακαί οι δυό, µόλις κατάλαβαν τί τό ήθελα τό ξύλο! Αυτό ήταν. Έσπασε ό πάγος. Έσκασε ό διάβολος. «Είστε στά καλά σας; τους λέω· τί εΐναι αυτά;». Και αγαπήθηκαν πάλι.-
Ή διαβολή τήν ίδια µέρα έγινε;-
Ναί, και βρίζονταν άσχηµα! Βλέπεις ό διάβολος τί κάνει;
Ό άλλος ίσως τους ζήλευε πού ήταν τόσο αγαπηµένοι σάν αδέλφια, διέβαλε τον έναν στον άλλον καί έφυγε.
Ή διαβολή είναι πολύ κακό. Γι’ αυτό καί ό πειρασµός λέγεται διάβολος.
∆ιαβάλλει- άλλα λέει στον έναν, άλλα στον άλλον καί δηµιουργεί σκάνδαλα. Καί ειδές, τά πίστεψαν οι καηµένοι καί πιάστηκαν!- Επίτηδες τά είπε εκείνος;- Ναί, γιά νά τους χωρίση από... αγάπη, ήγουν από φθόνο...
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ
«Τώρα, λέω, τί νά κάνω; Βρέ τον πειρασµό, τί κάνει!». Πάω καί λέωστον µεγάλο:
«Κοίταξε, µικρός είναι· άφοϋ είναι καί λίγο νευρικός, µην τόνπαρεξηγής- ζήτησε του συγγνώµη». «Πάτερ, τί συγγνώµη νά ζητήσω, µού λέει,δέν βλέπεις πώς µέ βρίζει; Έγώ ούτε καν έχω ιδέα από αυτά πού λέει». Πάω καί στον µικρό καί τοϋ λέω: «Κοίταξε, µεγάλος είναι· δέν ειναι έτσι πού τά βλέπεις τά πράγµατα· πήγαινε, ζήτησε του συγγνώµη». Αρπάχθηκε εκείνος· έβαλε τις φωνές: «Θά µαλώσουµε καί µαζί, Πάτερ!». «Έ, νά µαλώσουµε, ρέ Παντελή! Άφησεµε όµως νά ετοιµασθώ λίγο...», τοϋ είπα καί έφυγα. Έξω άπό τό µοναστήρι είχακάτι ξύλα µακριά, γιά νά φράξω τόν κήπο. Πάω, παίρνω άπό τετρακόσια µέτρα µακριά ένα ξύλο κοντά πέντε µέτρα καί τό σβάρνιζα σιγά-σιγά, γιά νά τόν κάνω νά γελάση. Εκείνος άκουγε πού τό σβάρνιζα, άλλα πού νά φαντασθή τί τό ήθελα! Μπήκα µέσα στην αυλή σβαρνίζοντας τό ξύλο, µέχρι πού έφθασα κάτω άπό τόν νάρθηκα. «Σταµάτα, ρέ Παντελή, νά µαλώσουµε!», λέω. Έσκασαν στά γέλιακαί οι δυό, µόλις κατάλαβαν τί τό ήθελα τό ξύλο! Αυτό ήταν. Έσπασε ό πάγος. Έσκασε ό διάβολος. «Είστε στά καλά σας; τους λέω· τί εΐναι αυτά;». Και αγαπήθηκαν πάλι.-
Ή διαβολή τήν ίδια µέρα έγινε;-
Ναί, και βρίζονταν άσχηµα! Βλέπεις ό διάβολος τί κάνει;
Ό άλλος ίσως τους ζήλευε πού ήταν τόσο αγαπηµένοι σάν αδέλφια, διέβαλε τον έναν στον άλλον καί έφυγε.
Ή διαβολή είναι πολύ κακό. Γι’ αυτό καί ό πειρασµός λέγεται διάβολος.
∆ιαβάλλει- άλλα λέει στον έναν, άλλα στον άλλον καί δηµιουργεί σκάνδαλα. Καί ειδές, τά πίστεψαν οι καηµένοι καί πιάστηκαν!- Επίτηδες τά είπε εκείνος;- Ναί, γιά νά τους χωρίση από... αγάπη, ήγουν από φθόνο...
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 25 ΝΟΕ 2012
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου