Αρχιμ. Κύριλλου Κεφαλλόπουλου
Η συγκλονιστικότερη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας συνέβη όταν ο Χριστός, ο δίκαιος και αναμάρτητος Υιός του Θεού ανήλθε στον Σταυρό για να συναντήσει τον άνθρωπο της φθοράς και της αμαρτίας.
”Αυτός εβάστασε τις ασθένειές μας και τις θλίψεις μας φορτώθηκε…τραυματίσθηκε για τις παραβάσεις μας, ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας, και διά των πληγών Αυτού εμείς γιατρευθήκαμε…παρέδωσε την ψυχή Του στον θάνατο και συγκαταλέχθηκε με τους ανόμους, εβάστασε τις αμαρτίες πολλών και θα μεσιτεύσει υπέρ των ανόμων” (Ησαΐας 53,4-12) προφήτευσε για τον Μεσσία ο προφ. Ησαΐας.
Ο Χριστός πάνω στον Σταυρό έρχεται να ολοκληρώσει την αποστολή Του να αποκαλύψει στους ανθρώπους την ευσπλαγχνία του Θεού που” τόσο πολύ αγάπησε τον κόσμο ώστε έδωσε τον Μονογενή Του Υιό για να μην χαθεί όποιος πιστεύει σε Αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνιο” (Ιω. 3,16). Ωστόσο, ενώ ο Ιησούς εκπληρώνει την θεϊκή Του αποστολή πάνω στον Σταυρό, αισθάνεται μόνος και εγκαταλειμμένος. Στο στόμα Του έρχεται ο στίχος του 22ου ψαλμού: ”Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλειπες;” Ο Εσταυρωμένος που αισθάνεται την εγκατάλειψη από τον Θεό είναι ταυτόχρονα Εκείνος που είναι ο πλησιέστερος στον Θεό Πατέρα, είναι ίσος και ενωμένος με τον Θεό. Η κραυγή της εγκατάλειψης που αφήνει ο Ιησούς είναι ένα μήνυμα προς την ανθρωπότητα. Ο Ιησούς πεθαίνει στον Σταυρό σαν ένας ασεβής, σαν παραβάτης του Νόμου, ένας απογυμνωμένος και τραυματισμένος άνθρωπος. Ο Ιησούς πάνω στον Σταυρό συναντά τον παγκόσμιο άνθρωπο, ταυτίζεται με τον πληγωμένο άνθρωπο που αισθάνεται εγκαταλειμμένος, μακριά από τον Θεό, απογυμνωμένος από την θεία χάρη, μόνος και αποξενωμένος από τον Θεό λόγω των πολλών του αμαρτιών. Την στιγμή που ο Ιησούς πεθαίνει, βρίσκεται με το μέρος όλων των κοινωνικά και ηθικά απόκληρων , όλων αυτών δηλ. που αισθάνονται το φορτίο των αμαρτιών τους να τους συνθλίβει και να τους αποξενώνει, και τους μεταφέρει τα νέο μήνυμα του Ευαγγελίου: Ο Υιός του Θεού γίνεται Υιός του ανθρώπου, συμπάσχει μαζί με κάθε άνθρωπο, ταυτίζεται μαζί του, για να φανερωθεί ότι ο Θεός είναι πλέον πολύ κοντά στον καθένα μας. Έπρεπε ο Ιησούς να γνωρίσει και να δεχθεί την κατάσταση αυτή της απόρριψης και της ατιμωτικής σταυρικής θυσίας για να συμφιλιώσει τον άνθρωπο με τον Θεό, ώστε το μήνυμα του Ευαγγελίου να φανερωθεί στο άπλετο φως και να βρει την πληρότητά του.
Με την κραυγή εγκατάλειψης που αφήνει ο Χριστός πάνω στον Σταυρό, εγκαινιάζει μία νέα και παγκόσμια Διαθήκη, που δεν βασίζεται πια στον Νόμο, αλλά στην θεία χάρη. ”Ο Χριστός μάς εξαγόρασε από την κατάρα του Νόμου, με το να γίνει ο ίδιος κατάρα για χάρη μας…για να έλθει η ευλογία του Αβραάμ στους εθνικούς διά του Ιησού Χριστού” (Γαλ. 3,13-14), γράφει ο Παύλος. Ο Ιησούς οδηγείται στον Σταυρό από αγάπη για τον Θεό και από αγάπη για τους ανθρώπους. Κάνοντας αυτό εκπληρώνει την αποστολή Του και μεταδίδει πλήρως το μήνυμα Του. Διότι, από την στιγμή που δέχεται να εξομοιωθεί με τους ασεβείς, και γίνεται παράνομος και επικατάρατος σύμφωνα με τον παλαιό Νόμο, τότε ακριβώς είναι που πλησιάζει την χαμένη ανθρωπότητα και συγχρόνως ανοίγεται περισσότερο στον Θεό. Στην στιγμή της εγκατάλειψής Του ο Ιησούς βρίσκεται ενωμένος και με τον Θεό και με τους ανθρώπους. Έτσι ενώνει τον Θεό με τον άνθρωπο. Έρχεται αλληλέγγυος με τον κόσμο των αμαρτωλών, ζει το δράμα τους μέσα στην εγκατάλειψη του Σταυρού, και με το πλησίασμα αυτό αναιρεί το χάσμα, γεφυρώνει την απόσταση μεταξύ Θεού και ανθρώπων που είχε προκαλέσει η αμαρτία.
Έτσι, το Ευαγγέλιο φθάνει στην πληρότητά του, πάνω στον Σταυρό. Δεχόμενος να πεθάνει ανάμεσα σε ανόμους και καταραμένους, σε ανθρώπους χωρίς Θεό, ο Ιησούς φανερώνει πως η νέα σχέση του Θεού με τους ανθρώπους πραγματοποιείται εκεί ακριβώς που ο άνθρωπος βιώνει πιο έντονα την εγκατάλειψη και την μοναξιά από την απουσία του Θεού. Κάθε άνθρωπος, μετά την Σταύρωση, μπορεί σε όποια κατάσταση μοναξιάς και απομάκρυνσης από τον Θεό, να αναγνωρίσει τον εαυτό του και να ταυτισθεί με το πρόσωπο του Εσταυρωμένου Χριστού. Και μπορεί επίσης να ταυτισθεί με τον ληστή που σταυρώνεται με τον Χριστό, τον μετανοημένο, που ο Χριστός τον διαβεβαιώνει ότι από σήμερα θα είναι μαζί Του στον Παράδεισο (Λουκ. 23,43).
Ο άνθρωπος ποτέ δεν θα πάψει να αναζητά τον Θεό κάτω από το βάρος της μοναξιάς και της αμαρτίας που τον κάνει να νοιώθει εγκαταλειμμένος και αποξενωμένος από τον Θεό. Το ερώτημα :Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες? συγκλονίζει όλες τις απελπισμένες και πονεμένες ψυχές σε όλες τις εποχές. Μέσα από το σκοτάδι της απελπισίας θα νοιώθει ένα είδος απουσίας του Θεού από την ζωή του. Όμως στις δύσκολες αυτές στιγμές έχει συμπαραστάτη τον Χριστό που ως άνθρωπος πάνω στον Σταυρό βίωσε ανάλογα συναισθήματα θεϊκής εγκατάλειψης και πόνου, πέθανε και κατέβηκε στα σκοτάδια του Άδη όπου συνάντησε τις αμαρτωλές ψυχές για να τους μεταδώσει το χαρμόσυνο μήνυμα πως ακόμη και στις πιο σκληρές καταστάσεις που αισθανόμαστε μόνοι, έρχεται ο Υιός του Θεού με τον Σταυρό και την Ανάστασή Του να μας δώσει ζωή και ενίσχυση. Ποτέ άλλοτε ο Θεός δεν ήταν τόσο κοντά στον άνθρωπο όσο την στιγμή της Σταύρωσης, και βρίσκεται κοντά μας σε κάθε προσωπική μας στιγμή πόνου και πάθους, έστω και αν εμείς νομίζουμε ότι μας έχει εγκαταλείψει ο Θεός.
Ο Ιησούς είναι ο αγγελιοφόρος του νέου μηνύματος του Θεού, ότι ο Θεός είναι κοντά μας. Μία εγγύτητα και μία θεϊκή παρουσία που προσφέρεται σε κάθε άνθρωπο ως απόλυτη δωρεά και ως σημάδι της χάριτος του Θεού. Σε όλη την επίγεια παρουσία Του ο Ιησούς προσεγγίζει και απευθύνεται στον χαμένο άνθρωπο, τον απομακρυσμένο από τον Θεό, τον ασθενή, τον περιθωριακό, τον κοινωνικά απόβλητο. Πηγαίνει σε ανθρώπους χωρίς ελπίδα, σε αμαρτωλούς, σε τελώνες, ακριβώς για να δείξει την κίνηση που κάνει ο Θεός να προσεγγίσει ένα ολόκληρο κόσμο που ζει μακριά από τον Θεό και νοιώθει την θεϊκή απουσία., και να τους μεταδώσει την αγάπη και το έλεος του Θεού, να τους δώσει πίστη και ελπίδα.
Ο θάνατος του Ιησού είναι το ύψιστο σημείο της δωρεάς του Θεού στην ανθρωπότητα. Ο Ιησούς, που έχει απορριφθεί από τον λαό Του, που έχει εξομοιωθεί με τους ασεβείς, δέχεται να πεθάνει με ατιμωτικό θάνατο, επειδή θέλει να παραμείνει ”υπήκοος μέχρι θανάτου” στην αποστολή Του. Χάρη σε αυτό το γεγονός, συναντά πάλι την χαμένη ανθρωπότητα, την χωρίς Θεό και χωρίς ελπίδα. Ο Ιησούς βρίσκεται βυθισμένος μέσα στην παγκόσμια πνευματική γύμνια, απογυμνωμένος και ο ίδιος από την θεϊκή Του λαμπρότητα. Γεύεται και ο Ίδιος την πικρά εμπειρία της απουσίας του Θεού και της απέραντης δυστυχίας του ανθρώπου. Και ότανκατεβαίνει στα βάθη της αβύσσου, στην πιο ολοκληρωτική εγκατάλειψη του ανθρώπου στο βασίλειο του Άδη, μας προσφέρει τον Θεό, καθιστά την παρουσία του Θεού προσιτή στον άνθρωπο ακριβώς μέσα στο σκοτάδι και την σιωπή.
Ο Χριστός υποβιβάζεται στο επίπεδο του ασεβούς και καταδικασμένου ανθρώπου, για να μπορέσει να μας απευθύνει τον λυτρωτικό Του λόγο, όπως έκανε και με τον ληστή:” αληθώς, σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω”. Για να το πει όμως αυτό ο Χριστός, έπρεπε πρώτα να βιώσει το χαμηλότερο επίπεδο της ανθρώπινης δυστυχίας και εξαθλίωσης. Έτσι, με την δική Του εγκατάλειψη, ο Χριστός δίνει τον Θεό στους αποξενωμένους από τον Θεό. Είναι αυτό που ο Παύλος γράφει στους Εφεσίους :”είσαστε χωρίς Χριστό, αποξενωμένοι από την ιθαγένεια του Ισραήλ και ξένοι από τις διαθήκες της επαγγελίας, χωρίς να έχετε ελπίδα και χωρίς Θεό στον κόσμο. Αλλά τώρα, διά του Ιησού Χριστού, εσείς που κάποτε είσασταν μακριά, τώρα ήλθατε πλησίον διά του αίματος του Χριστού” (Εφεσ. 2,12-13).
Ακριβώς, χάρη στην εμπειρία του Σταυρού ο Χριστός απεκάλυψε στον κόσμο μία θεϊκή προσέγγιση στον άνθρωπο ανυπέρβλητη και άφθαστη. Έχοντας συνείδηση και την πεποίθηση της αγάπης του Θεού για τους ανθρώπους, Ο Ιησούς δεν δίστασε να μαρτυρήσει αυτήν την αλήθεια, βαδίζοντας πάνω στο σκοτεινό μονοπάτι της εγκατάλειψης και της ατίμωσης στον Σταυρό, κάνοντας έτσι ,διά του Σταυρού, να λάμψει σε όλους η δόξα της θεϊκής αγάπης. Ο Ιησούς δέχθηκε την Σταύρωση και την τέλεια απογύμνωση από την δόξα Του για να ξεπεράσει τα στενά όρια της Παλαιστίνης και να καταστεί παγκόσμιο σύμβολο απολυτρώσεως και σωτηρίας για κάθε άνθρωπο που ήταν εγκαταλελειμμένος, ”
------------------------------
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Περισσότερα για την "ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ" :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου