ΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΙΩΝ-ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

Σημερινές φωτογραφίες τραβηγμένες από την Αγία Γεθσημανή,
ενώ φεύγαμε .Ηταν πολύ ωραία.!!!
Η Βηθλεέμ στάθηκε ο πρώτος χώρος επαφής του ΧΡΙΣΤΟΥ μας με την γη,καιτο Ορος της Αναλήψεως,εδώ ψηλά, ο τελευταίος τόπος που μας άφησε ....για τους Ουρανούς.Από δω ψηλά μας χαιρέτισε......!!!
Αλλο ένα συγκλονιστικό σημείο ιδαίτερης χάρης και ευλογίας!!!
"ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΝΑΛΗΦΘΕΝΤΙ."

Pateras Ignatios.

Ο προσευχόμενος παιδαγωγός

Τούτο είναι το χαρακτηριστικό του αληθινού δασκάλου, όχι μόνο με συμβουλές, αλλά και με προσευχές να βοηθεί τους μαθητές του. Ο δάσκαλος, που αγαπάει τα παιδιά και τον Θεό, δεν παιδαγωγεί μόνο με τη διδασκαλία του, αλλά και με τις προσευχές του, παρέχοντας στους διδασκομένους και τη συμμαχία του Θεού.

Ιερός Χρυσόστομος

Ό άγιος Νεκτάριος και το μετόχι της Ανάληψης .Από τις ενθυμήσεις του γέροντα Χρύσανθου Αγιαννανίτου. 5

Όταν ήμουν μικρό παιδί εις τον Πειραιά, είχαν οι άνθρωποι από τους γονείς των τον φόβο του Θεού. Δεν υπήρχαν όμως ιερομόναχοι από το Άγιο Όρος, διότι ή Εκκλησία τής Ελλάδος μαζί με το κράτος κατεδίωκαν πάρα πολύ την καλογερική ζωή. Οι άνθρωποι ήσαν απελπισμένοι βλέποντες, ότι χάνεται από την ελληνική ψυχή ή καλογερική ζωή.

Και ενώ ήτο χαμένη τελείως ή διδαχή αυτής τής ζωής και όλοι οι άνθρωποι που είχαν φόβο Θεού πήγαιναν εις τον προφήτη Ελισαίο, μίαν ωραία πρωία ηκούσθη, ότι ήλθε ένας Δεσπότης από την Ανατολή (από την Αλεξάνδρεια) και το όνομά του ήταν Νεκτάριος. Χαράς Ευαγγέλια.

Τότε δεν υπήρχαν ούτε θέατρα, ούτε κινηματογράφοι και κάθε βράδυ άλλη συζήτησιν δεν έκαμναν παρά μόνον διά την καλογερική ζωή. Όλες οι αρχοντοπούλες, πού είχαν φόβο Θεού, τον πλησίασαν και δεν χωρίζοντο από αυτόν ακούοντας τας διδαχάς της καλογερικής ζωής. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα πήγε ό Δεσπότης αυτός εις την Αίγινα με τριάντα γυναίκες, οι όποιες έγιναν όλες καλογριές.

Από αυτό το γεγονός άναψε ό πόθος τής καλογερικής ζωής, αλλά οι άνδρες δεν είχαν μέρος διά να μονάσουν. Το 1909 ήκουσε όλη ή νεολαία, ότι εις το Παγκράτι υπήρχε μία εκκλησία, ή Άνάληψις, εις την οποίαν είχαν έλθει Αγιορείτες και όλη ή νεολαία, ωσάν διψασμένα ελάφια, πήγανε και τους έβλεπαν και τους ρωτούσαν διά την καλογερική ζωή.

Εμένα με περιέπαιζαν όλοι, διότι ήθελα να γίνω καλόγερος, και δεν είχα παρηγοριά από πουθενά. Εκείνην την χρονιά πήγαινα εις τον προφήτη Ηλία του Χαϊδαρίου- ανεβαίνοντας γνώρισα κάποιον νέον Νικήταν (τον νυν παπά Παίσιον), συζητήσαμε και είδαμε ότι αι γνώμαι μας ήσαν ίδιαι.

Πηγαίναμε τακτικά εις την Ανάληψη με τας πόδια ξυπόλητοι, διότι είμεθα πτωχοί. Πηγαίνοντας εις την Ανάληψη, μας δίδασκαν και φώναζαν να προσευχώμεθα. Τον τρόπον όμως δεν τον έλεγαν, διότι ήσαν πολλοί νέοι και έπρεπε να φύγουν εις το τέλος τής Αγρυπνίας, επειδή το πρωί έπρεπε να είμεθα εις την δουλειά μας. Και Κυριακή να ήτο έργαζόμεθα.

Έξαφνα ακούγαμε από τον μακαρίτη τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδην εις τον προφήτη Ελισαίο, ότι ό άνθρωπος όταν προσεύχεται πρέπει να κλαίει. Τον τρόπον όμως δεν τον έλεγε, διότι ήτο καθηγητής και έφοβείτο μη χάση την θέσιν του. Πλην εμού, όλοι οι νέοι κατάλαβαν τον τρόπον και έκλαιαν.

Έμαθε ό τότε Μητροπολίτης Αθηνών δια τους ιερομονάχους της Αναλήψεως, ότι διδάσκουν οι τοιούτοι εις την νεολαία το διάβασμα της «Αμαρτωλών Σωτηρίας» και τους έδιωξαν κακείν κακώς, φοβούμενοι μη επανέλθει ή καλογερική ζωή εις το έθνος.

Μετά από αυτούς ήλθεν ένας Πνευματικός Πανάρετος από τας Κατουνάκια του Άγιου Όρους και αυτός μας δίδαξε τον τρόπον της καρδιακής προσευχής.

Εγώ προσευχόμουν και μου έλεγε ή συνείδησης μου πρόσεχε, διότι ή προσευχή είναι ώσάν τον θώρακα που έχει ό άγιος Γεώργιος και ό άγιος Δημήτριος. Και όπως αυτούς δεν τους ενικά ό εχθρός με κανένα όπλον, έτσι και ό εχθρός της ψυχής δεν δύναται να μας καταβάλει και να μας νικήσει εις τίποτε.

Ό πατήρ Πανάρετος με δίδασκε να απέχω από τους ανθρώπους και να κλαίω απαρηγόρητα. Έφτασα δε να κρύβομαι εις διάφορα μέρη εκεί όπου εργαζόμουν και να κλαίω. Τότε είχε έλθει ό Βενιζέλος και εδιδάσκετο ή αθεΐα ελεύθερα. Και όταν με έβλεπαν να κλαίω, αυτοί οι άθεϊσταί, πού δουλεύαμε μαζί, γέμιζαν τας στουπιά πετρέλαιο και με περιέπαιζαν πετάγοντας αυτά εις το πρόσωπον μου.

Κάθε Κυριακή απόγευμα όμως μαζευόμεθα όλοι οι Πειραιώτες από όλες τις ενορίες και συζητούσαν οι μεγαλύτεροι μας το πώς να προσευχώμεθα και το πώς να υπομένουμε τας ύβρεις και τας λοιπά περιπαίγματα, όπου έκαμαν για την νηστεία και τας λοιπά μέσα της σωτηρίας τής ψυχής μας. Και επειδή οι κατοικούντες εις τον Πειραιά ήσαν ολίγοι, οι άνθρωποι αυτοί που είχαν φόβο Θεού, μας δίδασκαν να υποφέραμε φέροντες πολλά παραδείγματα πρόσφατα, όπου είχαν γίνει εις αυτούς τους ανθρώπους που απέθαναν με φόβο Θεού και ευσέβεια.

Αυτά έχοντες όλη την εβδομάδα προ οφθαλμών μας δεν στενοχωρούμουνα, δι' ότι μάς έκαμαν, αλλά' χαιρόμεθα.

Επειδή δε κάθε ενορία του Πειραιώς είχε πολλοίς νέους αγαπώντας τον δρόμο τής καλογερικής ζωής, συμφώνησαν να εργάζεται κάθε ενορία μόνη της. Εκεί όταν ήκουον, ότι πήγαιναν οι νέοι εις την Ανάληψιν, έλεγαν εις αυτούς να μη πάνε εις τας Μοναστήρια, αλλά να καθίσουν εις τον κόσμο να κάμουν καλές οικογένειες. Έτσι σιγά σιγά έσβησε ό έρωτας των νέων διά την καλογερική ζωή και έμεινε μόνον εις τας γυναίκας.

Ό τότε Πνευματικός τής Αναλήψεως πατήρ Παίσιος, ό οποίος ήτο πνευματική ευφυΐα, όταν πηγαίναμε εμείς που θα γινόμεθα καλόγεροι, μάς έβαλε κανόνα, όποιος πάει πέντε νέους να κοινωνάη κάθε οκτώ.

Κατ' αυτόν τον τρόπον πάλιν ό μοναχισμός των Ελλήνων, όχι άνθησεν, αλλά' έξήνθησεν και γέμισε το Αγιον Όρος από Παλαιοελλαδίτας.

Επίσης ως νέοι συζητούσαμε στον δρόμο μεγαλοφώνως, και οι γηραιοί μάς έλεγαν:

Προσέχετε, να μη ομιλείτε δυνατά, αλλά ταπεινά, διότι θα γίνετε καλόγεροι. Προσέχετε, να προσεύχεσθε πάντοτε και όταν προσεύχεσθε πρέπει ό νους σας να είναι εις το Πραιτώριον, και εκεί να βλέπετε τον Θεόν των απάντων να δικάζεται από το πλάσμα του και να εμπαίζεται από όλα τας έθνη, πλην των Ελλήνων, επειδή είναι ό μόνος λαός προορισμένος να Τον αγαπά καθώς και αγαπάται από Αυτόν.

Προσέχετε, όταν προσεύχεσθε, να μη επιτρέπετε εις την διάνοιά σας να σκέπτεται τίποτε παρά μόνον Αυτόν, ό όποιος με το θέλημα Του παρεδόθη εις τους Ρωμαίους στρατιώτες να εμπαίζεται από το ότι υπέφερε αναρίθμητα, μόνον και μόνον να μη κολασθεί κανένας άνθρωπος.

Προσέχετε, όταν συναναστρέφεσθε εις άλλο τίποτε να μη είναι ή συναναστροφή σας και ή συζήτησις σας παρά μόνον διά το κάλλος του θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διότι μ' αυτήν την ενθύμηση θα γίνετε καλοί καλόγεροι.

ΒΙΒΛ. ΓΕΡΟΝΤΙΚΑΙ ΕΝΘΥΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ. ΤΟΜΟΣ Α ΙΕΡ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΟΥ.

 http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2014/05/4822.html

Ο προορισμός του ανθρώπου.

Όσοι απιστούν στη θεότητα του Χριστού δεν απιστούν διότι δεν υπάρχουν αποδείξεις.

Οι λόγοι και οι αποδείξεις για τη θεότητα του Ιησού Χριστού είναι περισσότεροι και ισχυρότεροι από όσους χρειάζονται, για να πείσουν και βεβαιώσουν πλήρως και τον μεγαλύτερο άπιστο και τον μεγαλύτερο υλιστή.
Αλλ’ ίσως πει κάποιος: Αφού είναι τόσο πολλές και τόσο δυνατές οι αποδείξεις για τη θεότητα του Ιησού Χριστού , γιατί μένουν στην απιστία πολλοί και μάλιστα άνθρωποι που θεωρούνται μορφωμένοι και σοφοί;

Η απιστία τους δεν προέρχεται από το ότι υπάρχουν λόγοι και αποδείξεις για τη θεότητα του Ιησού Χριστού. Η Αιτία της απιστίας τους προέρχεται από αυτούς τους ίδιους, που δε θέλουν να κάνουν καλή χρήση της ελευθερίας τους, για να λύσουν και να τινάξουν από πάνω τους τα δεσμά , που τους κρατάνε στην απιστία.

Ποιες είναι οι αιτίες , για τις οποίες οι άπιστοι δε θέλουν να πιστέψουν.

Οι αιτίες αυτές είναι οι εξής:
1.Ο εγωισμός των ψυχών. Εξαιτίας αυτού, επειδή έχουν μεγάλη και υψηλή ιδέα για τον εαυτό τους, δε θέλουν να δώσουν προσοχή στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Πολύ περισσότερο δε θέλουν να ακούσουν για ταπείνωση και υποταγή στο όνομά Του. Οι ψυχές τους, εξ’ αιτίας του εγωισμού, αισθάνονται μία αποστροφή προ το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
2. Άλλος δεσμός που τους κρατεί στην απιστία είναι η δόξα του κόσμου. Επειδή δηλαδή οι άνθρωποι που ζουν μακριά από τον Χριστό και το Ευαγγέλιο Του, ειρωνεύονται και περιφρονούν εκείνους , που πιστεύουν και υπακούουν στα λόγια του Χριστού και τους θεωρούν ανθρώπους με περιορισμένο μυαλό, φοβούμενοι και αυτοί μήπως θεωρηθούν τέτοιοι, δείχνουν αδιαφορία και περιφρόνηση στην πίστη και τη θρησκεία του Χριστού.
3. Άλλος δεσμός που δεν τους αφήνει να πιστέψουν , είναι οι σαρκικές ηδονές, η αμαρτία και τα πάθη της ψυχής. Όλα αυτά είναι δυνατά δεσμά, που υποδουλώνουν την ψυχή και την κάνουν αιχμάλωτη , ώστε να προτιμά να είναι δούλη σ’ αυτά, παρά να δώσει προσοχή στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και να ακολουθήσει την εγκρατή και ενάρετη ζωή του Ευαγγελίου
4. Μαζί με αυτά τα δεσμά, επειδή έχουν αδιαφορία προς τον Χριστό, ασκεί επίδραση και ο Σατανάς στις ψυχές τους απευθείας ο ίδιος, υποβάλλοντας διάφορους λογισμούς απιστίας. Επίσης δια μέσου ανθρώπων που, αισθανόμενοι αποστροφή προς την αλήθεια, μεταδίδουν το ψέμα, είτε με ομιλίες και τον προφορικό λόγο , είτε με συγγράμματα και λοιπά δημοσιεύματα.

Από το βιβλίο «Ο προορισμός του ανθρώπου»
Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Ματθόπουλος( 1849-1922)
Εκδόσεις «η ΖΩΗ»

www.talantoblog.blogspot.gr/

«Οσίου Πορφυρίου Θεραπευτική Παιδαγωγική»

«Οσίου Πορφυρίου Θεραπευτική Παιδαγωγική»

ΕΚΔΗΛΩΣΗ με ομιλητή τον κ.Κρουσταλάκη Γεώργιο

Παρασκευή 30 Μαϊου 2014 και ώρα 19:30

Στοά του βιβλίου

Ο Σύλλογος Καρκινοπαθών-Εθελοντών-Φίλων-Ιατρών «Κ.Ε.Φ.Ι.» Αθηνών και οι Εκδόσεις «Εν πλω», σας προσκαλούν στην εκδήλωση, η οποία θα διεξαχθεί την Παρασκευή 30 Μαϊου 2014 και ώρα 19:30, στη Στοά του Βιβλίου, με ομιλητή τον κ. Γεώργιο Κρουσταλάκη, Ομότιμο Καθηγητή Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.

Θέμα Ομιλίας:

«Οσίου Πορφυρίου Θεραπευτική Παιδαγωγική»

"Ο όσιος γέροντας Πορφύριος ήταν σύμβουλος της οικογένειας, πνευματικός πατέρας των νέων ανθρώπων και κυρίως των ανθρώπων της οδύνης. Ακολούθησε την ψυχοπαιδαγωγική και θεραπευτική πορεία των μεγάλων της Εκκλησίας Πατέρων.

'Ετσι η ευλογημένη παρουσία του Αγίου λειτούργησε και λειτουργεί ως αύρα θεραπευτική που διαλύει τα σκοτεινά νέφη της παθολογίας και της παθογένειας των πονεμένων ανθρώπων της εποχής μας."

Σας περιμένουμε όλους με ιδιαίτερη χαρά.

Φιλικά

Μαρία Σούμπερτ / Cloud 7

210 3638509

6938255522

schubertmaria@outlook.com

ΤΕΛΕΣΗ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΜΕΞΙΚΟΥ

                                                                                             Μεξικό, 19 Μαίου 2014

Γραφείο Τύπου

Ιεράς Μητροπόλεως Μεξικού

Αθηνά Κρικέλη

ΔΕΛΤΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΕΛΕΣΗ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ

ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΜΕΞΙΚΟΥ

           

To ιεραποστολικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Μεξικού & Κεντρικής Αμερικής διαφαίνεται μέσα από την καθημερινή ζωή των πολιτών της κάθε χώρας που υπάγεται στην Μητρόπολη. Παρ όλες τις δυσκολίες γεωγραφικές, πολιτιστικές και οικονομικές, τόσο ο Αρχιεπίσκοπος κκ Αθηναγόρας όσο και όλοι οι Ιερείς των χωρών της Μητροπόλεως  τελούν εξαίρετο ιεραποστολικό έργο.

Όλο και περισσότεροι Χριστιανοί και μη , επισκέπτονται τον Ιερό Ναό και ζητούν να μάθουν για την Ορθή Δόξα.

Το περασμένο Σάββατο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίας Σοφίας του Μεξικού τελέσθηκε το μυστήριο της βάφτισης μιας οικογένειας ως επί το πλείστων Καθολικής. Παράλληλα με την Βάπτιση ο Πατήρ Παύλος που τέλεση το Μυστήριο κατήχησε τους πιστούς στην τελετή αυτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας  της λυτρωτικής χάρης του μυστηρίου του Βαπτίσματος

Με κατάνυξη και σεβασμό οι πιστοί παρακολούθησαν την βαπτισματική χάρη που εξέλαβε το νήπιο

“Εδώ εις το Μεξικό που είναι η έδρα της Μητροπόλεως μας, η παρουσία  της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι για τους ανθρώπους κάτι καινούργιο που δεν γνωρίζουν ακόμα καλά και βαθειά. Για αυτό πολλές φορές στην τελετή των Αγίων Μυστηρίων είναι πιο σημαντικό να κάνουμε κατήχηση , για να καταλαβαίνουν  έτσι ώστε να μπορούν να συμμετέχουν και να έχουν μια σωστή εμπειρία της Θείας Χάριτος και της παρουσίας του Θεού”. Είπε ο Ηγούμενος πατήρ Παύλος της Ιεράς Μονής ΕΙσόδεια της Θεοτόκου,  στην περιοχή Σαν Αντρες Γουεγιακατίτλα

Ἁγιογραφικῶς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ περί ὁμοφυλοφιλίας!

Ἁγιογραφικῶς

 τό θέλημα τοῦ Θεοῦ περί ὁμοφυλοφιλίας!

 

 

"Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ, τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν, καὶ μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός ὑμῶν, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον".  

(Πρός Ρωμ. 12, 1-2)

Σέ αὐτούς τούς δύο στίχους στήν Πρός Ρωμαίους ἐπιστολή, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός, διά στόματος Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, μᾶς δείχνει τό θέλημα Του γιά τήν διαχείριση τοῦ σώματός μας. 

Ὑπογραμμίζουμε τέσσερα βασικά σημεῖα πού ἀπορρέουν ἀπό τούς δύο εὐαγγελικούς στίχους:

1. Νά διαχειριζόμαστε τά σώματά μας ὡς θυσίᾳ τῷ Θεῷ ἁγίᾳ καί ὡς ζωντανή λατρεία σέ Αὐτόν. Δηλαδή νά Τόν δοξάζουμε καί μέ τό σῶμα μας κι ὄχι νά Τόν καταισχύνουμε!
2. Νά μή συσχηματιζόμαστε μέ τήν "μόδα" καί τίς παροτρύνσεις τοῦ πρόσκαιρου αὐτοῦ κόσμου καί τῆς Νέας Ἐποχῆς (ἡ ὁμοφυλοφιλία εἰδικότερα πού εἶναι στό θέμα μας, ἔχει περάσει τόσο σάν μόδα, ὅσο καί σάν νόμος καί "δικαίωμα" στόν κόσμο πού ζοῦμε)!
3. Νά διαχειριζόμαστε τά σώματά μας, μέ γνώμονα τά τοῦ πνεύματος κι ὄχι τά τῆς σαρκός. Κι ὅπως, ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ ἡ ἔκφρασις πρός βαθυτέρα κατανόησιν, ἕνα ἀφεντικό ἐλέγχει κι ὁδηγεῖ μέ τό λουρί στό λαιμό τό σκυλάκι του, ἔτσι καί τήν σάρκα μας πρέπει νά τήν ὑποτάσσουμε στό πνεῦμα μας κι ὄχι τό ἀντίθετο πού δέν εἶναι φυσιολογικό. Μήν ξεχνᾶμε πῶς ἀποκαλοῦν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τόν ἀνθρώπινο νοῦ: "ὁ ἡγεμῶν νοῦς". Αὐτός εἶναι καί πρέπει νά εἶναι ὁ "ἀρχηγός" τῆς ὑπάρξεώς μας, αὐτός δίνει τίς διαταγές στό σῶμα γιά νά ἐνεργήσει καί ὄχι τό ἐκτελεστικό ὄργανο, δηλαδή τό σῶμα! Ὅταν τό σῶμα μας "μᾶς ἄγει καί μᾶς φέρει", ἐνεργοῦμε σέ παρά φύσιν κατάσταση, διότι κάναμε τόν ἀρχηγό δοῦλο καί τόν δοῦλο ἀρχηγό· «ᾧ γάρ τις ἥττηται, τούτῳ καί δεδούλωται» (Β' Πε 2,19).
4. Νά ἀναζητοῦμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά πορευόμαστε στήν ζωή μέ ἀσφάλεια καί γιά νά διαφυλάττουμε τήν ψυχή μας (καί τά δύο αὐτά, πάντα εἶναι μέσα στό ἀγαθόν καί εὐάρεστον καί τέλειον θέλημα τοῦ Θεοῦ πού "θέλει πᾶντας σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν")!

Λαμβάνοντας λοιπόν ὑπόψιν τήν παραπάνω ἐπιθυμία καί ἐντολή τοῦ Θεοῦ, πού δίδεται σέ ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, ὄχι γιά νά μᾶς δυσκολεύει, ἀλλά ἀντίθετα γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τίς δικές μας ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες καί πάθη καί γιά νά ἐργαστεῖ στήν αἰώνιο σωτηρία μας, παραθέτουμε τό εἰδικόν θέλημα τοῦ Θεοῦ ὅσον ἀφορᾶ τήν ὁμοφυλοφιλία:

 

1.

«οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι, οὔτε μοιχοὶ, οὔτε μαλακοὶ, οὔτε ἀρσενοκοῖται,  οὔτε πλεονέκται, οὔτε κλέπται, οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι».

( Α’ Κορινθ. κεφ.6, στίχ.9-10 )

Δέ γνωρίζετε ὅτι ἄδικοι δέν θά κληρονομήσουν Βασιλεία Θεοῦ; Μήν πλανᾶσθε! Οὔτε οἱ πόρνοι, οὔτε οἱ εἰδωλολάτρες, οὔτε οἱ μοιχοί, οὔτε οἱ ἐκθηλυμένοι, οὔτε οἱ ἀρσενοκοίτες ( δηλ. αὐτοί πού κοιμοῦνται με ἄντρες ), οὔτε οἱ πλεονέκτες, οὔτε οἱ κλέφτες, οὔτε οἱ μέθυσοι, οὔτε οἱ ὑβριστές, οὔτε οἱ ἅρπαγες δέν πρόκειται νά κληρονομήσουν τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

( Α’ Κορινθ. κεφ.6, στίχ. 9-10 )

2.

«Καί ὅς ἄν κοιμηθῇ μετά ἄρσενος κοίτην γυναικός βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι».

( Λευϊτ. 20, 13)

«Καί ἐκεῖνος πού κοιμήθηκε μέ ἄνδρα ὅπως μέ γυναίκα, καί οἱ δύο διέπραξαν μισητή ἁμαρτία».

( Λευϊτ. 20, 13)

3.

«Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας. αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες».

( Ρωμ. 1, στίχ. 2627 )

«Γι’ αὐτόν τόν λόγο, λοιπόν, τούς παρέδωσε ὁ Θεός σέ ἐπαίσχυντα πάθη. Οἱ γυναῖκες ἀντικατέστησαν τίς φυσικές σχέσεις μέ ἀφύσικες· τό ἴδιο καί οἱ ἄνδρες· ἄφησαν τή φυσική σχέση μέ τήν γυναίκα καί φλογίσθηκαν  μέ σφοδρό πάθος ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο, διαπράττοντας ἀσχήμιες ἀρσενικοί μέ ἀρσενικούς καί πληρώνοντας ἔτσι  μέ τό ἴδιο τους τό σῶμα τό τίμημα πού ταίριαζε στήν πλάνη τους».

( Ρωμ. 1, 26-27 ).

4. 

Ὁ Θεός ἔδωσε τήν Εὔα γιά σύντροφο στόν Ἀδάμ!

"ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς καὶ εἶπεν, ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν;".

(Ματθ.  19, 4-5).

 5. 
Ὁ Κύριος εὐλόγησε τόν ἄνδρα μέ τήν γυναῖκα στόν γάμο στήν Κανά! 

"῎Η οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν;· Ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν  καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν,  ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ" (Α' Κορ. 12, 20), μᾶς λέγει ὁ Κύριος. Τόσο σημαντικό εἶναι τό σῶμα μας νά εἶναι ἁγιασμένο! Ἄν καταστρέφουμε τό κτίριο μίας Ἐκκλησίας, δέν θά μπορέσουν νά τελεστοῦν τά Μυστήρια. Ἔτσι κι ἄν φθείρουμε τό σῶμα μας μέ αἰσχρές καί ἀντίθεες πράξεις, δέν θά μπορεῖ νά σταθεῖ μέσα του τό Ἅγιον Πνεῦμα!

Κλείνοντας, νά ὑπενθυμίσουμε ὅτι ὁ Κύριος μᾶς ἔπλασε ὡς εἰκόνες Του καί μέ τήν προοπτική νά γίνουμε ἅγιοι, νά θεωθοῦμε καί νά ζοῦμε στήν Οὐράνια Βασιλεία Του. Στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ὄχι μόνο ἡ ὀμοφυλοφιλία δέν θά ὑπάρχει, ἀλλά οὔτε καί αὐτές οἱ νόμιμες συζυγικές σαρκικές σχέσεις πρός ἀναπαραγωγήν. Θά ζοῦμε ὄλοι σάν ἀδέλφια καί ἀγγελικά! "ἐν γάρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ' ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι" (Ματθ. 22, 30).  

Ὅσοι ἐπιθυμοῦν νά εἰσέλθουν στόν Παράδεισο καί ὄχι στήν κόλαση, 

θά πρέπει ἀπό τώρα νά προετοιμάζουν
ὄχι μόνο τήν ψυχή ἀλλά καί τό σῶμα τους

 γιά αὐτήν τήν οὐράνια κατάσταση!

Ἀμήν!

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞᾼ! 

Τό κείμενο γράφτηκε ἀπό:
Μ.Σ. ἐκπ/κός-ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ (http://kaiomenivatos.blogspot.gr/)

Απίστευτα μοναστήρια που είναι χτισμένα σε σπήλαια!

Άλλοι ναοί εντυπωσιάζουν με το μέγεθος και την πολυτέλεια τους και άλλοι με ακριβώς τα αντίθετα χαρακτηριστικά… Η Huffington Post κάνει ένα αφιέρωμα σε πανέμορφα μοναστήρια και παρεκκλήσια που είναι κτισμένα σε σπήλαια και από τα καλύτερα δεν θα μπορούσε να λείπει και ένα ελληνικό!
Πρόκειται για το εκκλησάκι του Αγίου Στέφανου στη Σύρο το οποίο βρίσκεται δυτικά των οικισμών Γαλησσά και Φοίνικα. Πρόκειται για ένα μικρό σπήλαιο όπου η λαϊκή παράδοση θέλει έναν ψαρά της περιοχής να χτίζει μέσα σε αυτό το εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου για να τιμήσει τον Άγιο που τον έσωσε από ένα γιγάντιο καλαμάρι. Θαυμάστε τα πιο γραφικά εκκλησάκια στον κόσμο που βρίσκονται μέσα σε σπήλαια.

1. Μια γενική άποψη του μοναστηριού του Αγίου Συμεών σε ένα χωριό κοντά στο Κάιρο

2. Υπόγεια Σερβική ορθόδοξη εκκλησία στην πόλη Coober Pedy της Αυστραλίας

3. Ένα μικρό παρεκκλήσι στη δυτική Σύρο

«Ζήσεται η ψυχή μου και αινέσει σε…»

Ο Ελασσώνος Βασίλειος

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

«Ζήσεται η ψυχή μου και αινέσει σε…»

Τον γνώρισα «μεγάλο στην απλότητά του» πριν χρόνια, στην Ολυμπιώτισσα. Καταδεκτικός προς όλους, ο μητροπολίτης Ελασσώνος Βασίλειος, αγάπησε το ποίμνιό του και αγαπήθηκε από αυτό. Τον θυμούμαι σε εορτές και πανηγύρεις, σε επετείους και παρελάσεις, σε ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές, να διδάσκει με το παράδειγμά του εκκλησιαστικό ήθος.

Άνθρωπος περισσότερο των έργων και ολιγότερο των λόγων, με λιτό και περιεκτικό κήρυγμα, διακρίθηκε για την αναστύλωση και αναζωογόνηση των ιστορικών μονών της Ελασσώνος.

Επί των ημερών του η επαρχία Ελασσώνος ευτύχησε να ζήσει ιστορικές στιγμές, όπως η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη. Άλλωστε, ο Βασίλειος ήταν από τα πιστά τέκνα της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, σε αντίθεση με άλλους, που με ευκολία λιθοβολούν την εν αιχμαλωσία εκκλησία του Φαναρίου, από την ασφάλεια της μητροπόλεώς τους.

Τον θυμούμαι στη Βερδικούσια, μετά το πανηγύρι του Άι Λιά να μου λέει «εσύ Μάξιμε μάλλον παπάς έπρεπε να γίνεις και όχι πολιτικός». «Ποιος ξέρει, Σεβασμιώτατε» του απάντησα «τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Άλλωστε, οι Βυζαντινοί το συνήθιζαν όταν κάποτε αποτραβιόνταν απ’ τα κοινά».

Αεικίνητος και δραστήριος, η φήμη του ξέφυγε από τα στενά όρια της επαρχίας Ελασσώνος. Από τα βασικά στελέχη της ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Βασίλειος ξεχώριζε για το μετριοπαθή του λόγο και την ευθυκρισία του.

Τον θυμούμαι τα τελευταία δέκα χρόνια, κάθε Μεγάλη Πέμπτη, στα «δώδεκα ευαγγέλια», στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Δημητρίου να αναγγέλλει τη φοβερή είδηση «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου». Πέρυσι έλειψε και ανησυχήσαμε. «Ο δεσπότης είναι άρρωστος», μου είπε ο φίλος πρωτοψάλτης Γιώργος Καφάσης.

Το καλοκαίρι στο μοναστήρι της Ανάληψης, στη Συκιά, κάναμε σχέδια για το φετινό προσκύνημα στην Καππαδοκία με τον Οικουμενικό. Το ήθελε πολύ. Δεν πρόλαβε. Αλλά είμαι σίγουρος ότι θα συναντήσει τους μεγάλους Καππαδόκες πατέρες της εκκλησίας και θα μάθει από πρώτο χέρι για τους διωγμούς των χριστιανών στην πολύπαθη Ανατολή. 

Τελευταία φορά τον είδα την Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Τσαριτσάνη, στο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων. Καταπονημένος. Με την ίδια, όμως, φλόγα των πρώτων χρόνων να μας μιλά για τη μητρόπολη και τις ανάγκες της. Δεν τον ξανάδα απ’ όταν αποτραβήχθηκε στο Σπαρμό, το μοναστήρι που επί των ημερών του απέκτησε και πάλι την παλιά του αίγλη. Έμαθα ότι δεν επιθυμούσε να δει κανέναν. Ήθελε να τον θυμόμαστε όρθιο. Αυτή είναι και η τελευταία μου ανάμνηση, όρθιος να κηρύττει τον ορθό λόγο ως άλλος Οικονόμου, στην Παναγία της Τσαριτσάνης. Θα μας λείψεις Σεβασμιώτατε. Αιωνία σου η μνήμη.     

Ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας.