Αγάπησα τήν έρηµο τών Κατουνακίων καί προσευχόµουν καίετοιµαζόµουν νά πάω εκεί.Ήθελα νά άσκητέψω κοντά στον Γερο-Πέτρο έναν πολύ πνευµατικό Πατέρα. Μου συνέβη όµως ένα γεγονός πού µε ανάγκασε νά πάω στην Κόνιτσα καί όχι στά Κατουνάκια. Έν
α βράδυ µετά το
Απόδειπνο είχαάποσυρθή στό κελλί µου καί προσευχόµουν ως αργά. Κατά τις
ένδεκα τήν νύχτα ξάπλωσα νά ησυχάσω λίγο.
Μιά µιση ή ώρα ξύπνησα µε το σήµαντρο της µονής πού µας καλούσε στον Ναό. 'Έκανα νά σηκωθώ, αλλά ήταν αδύνατο. Μιά αόρατη δύναµη µέ κρατούσε ακίνητο. Κατάλαβα ότι κάτι συµβαίνει. Έµεινα καθηλωµένος στο κρεββάτι µέχρι τις δώδεκα τό µεσηµέρι. Μπορούσα να προσεύχωµαι, νά σκέφτωµαι, άλλα δεν µπορούσα νά κινηθώ καθόλου. Ένώ βρισκόµουν σ' αυτήν τήν κατάσταση, είδα σάν σέ τηλεόραση άπό τήν µιά µεριά τά Κατουνάκια και άπό τήν άλλη τήν Μονή Στοµίου στην Κόνιτσα. Έγώ µε λαχτάρα γύρισα τά µάτια µου προς τά Κατουνάκια. Μιά φωνή τότε - ήταν της Παναγίας - µοϋ είπε καθαρά:
«∆εν θά πάς στά Κατουνάκια· θά πάς στην ΜονήΣτοµίου». «Παναγία µου, έγώ έρηµο Σοϋ ζητούσα και Έσύ µε στέλνεις στον κόσµο;», είπα.
Ακουσα ξανά τήν ϊδια φωνή νά µοΰ λέη αυστηρά: «Θά πάς νά συνάντησης τό τάδε πρόσωπο, τό όποιο θά σέ βοηθήση πολύ». Αµέσως λύθηκαάπό εκείνο τό αόρατο δέσιµο και πληµµύρισε ή καρδιά µου άπό τήν θεία Χάρη
Μετά πήγα και τό είπα στον Πνευµατικό. «Αυτό είναι τό θέληµα τοϋ Θεού, µούείπε ό Πνευµατικός. Μήν κάνης όµως λόγο γιά τό γεγονός. Πές πώς γιά λόγους υγείας -έβγαζα αίµα εκείνη τήν εποχή - θά χρειασθή νά βγής άπό τό Όρος καιπήγαινε». Άλλο ήθελα έγώ, άλλα ό Θεός είχε τό σχέδιο Του. Σκέφθηκα ότι ήταν θέληµα Θεού νά ανακαινίσω αυτό τό µοναστήρι, και έτσι θά εκπληρωνόταν κα ιένα τάµα πού είχα κάνει στην Παναγία, όταν υπηρετούσα στον στρατό, τότε µέτον πόλεµο.
«Παναγία µου, είχα πει τότε, βοήθησε µε νά γίνω καλόγερος και θά δουλέψω τρία χρόνια νά Σοϋ φτιάξω πάλι τό καµένο Σου µοναστήρι».
Όπως αποδείχθηκε όµως έκ των υστέρων, ό κύριος λόγος πού ή Παναγία µέ έστειλεέκει ήταν, γιά νά βοηθηθούν οι ογδόντα οικογένειες πού είχαν γίνει προ-τεσταντικές νά επιστρέψουν στην Όρθοδοξία.
Ό Θεός συχνά επιτρέπει νά γίνη αυτό πού είναι γιά τό συµφέρον τών πολλών. ∆έν κάνει ποτέ ένα καλό µόνο του, άλλα τρία-τέσσερα καλά µαζί. Ούτε ποτέ επιτρέπει νά γίνη ένα κακό, έάν δέν βγουν άπό αυτό πολλά καλά. Όλα τά αξιοποιεί γιά όφελος µας, και τά στραβά και τά επικίνδυνα.
Γεροντας Παισιος
Μιά µιση ή ώρα ξύπνησα µε το σήµαντρο της µονής πού µας καλούσε στον Ναό. 'Έκανα νά σηκωθώ, αλλά ήταν αδύνατο. Μιά αόρατη δύναµη µέ κρατούσε ακίνητο. Κατάλαβα ότι κάτι συµβαίνει. Έµεινα καθηλωµένος στο κρεββάτι µέχρι τις δώδεκα τό µεσηµέρι. Μπορούσα να προσεύχωµαι, νά σκέφτωµαι, άλλα δεν µπορούσα νά κινηθώ καθόλου. Ένώ βρισκόµουν σ' αυτήν τήν κατάσταση, είδα σάν σέ τηλεόραση άπό τήν µιά µεριά τά Κατουνάκια και άπό τήν άλλη τήν Μονή Στοµίου στην Κόνιτσα. Έγώ µε λαχτάρα γύρισα τά µάτια µου προς τά Κατουνάκια. Μιά φωνή τότε - ήταν της Παναγίας - µοϋ είπε καθαρά:
«∆εν θά πάς στά Κατουνάκια· θά πάς στην ΜονήΣτοµίου». «Παναγία µου, έγώ έρηµο Σοϋ ζητούσα και Έσύ µε στέλνεις στον κόσµο;», είπα.
Ακουσα ξανά τήν ϊδια φωνή νά µοΰ λέη αυστηρά: «Θά πάς νά συνάντησης τό τάδε πρόσωπο, τό όποιο θά σέ βοηθήση πολύ». Αµέσως λύθηκαάπό εκείνο τό αόρατο δέσιµο και πληµµύρισε ή καρδιά µου άπό τήν θεία Χάρη
Μετά πήγα και τό είπα στον Πνευµατικό. «Αυτό είναι τό θέληµα τοϋ Θεού, µούείπε ό Πνευµατικός. Μήν κάνης όµως λόγο γιά τό γεγονός. Πές πώς γιά λόγους υγείας -έβγαζα αίµα εκείνη τήν εποχή - θά χρειασθή νά βγής άπό τό Όρος καιπήγαινε». Άλλο ήθελα έγώ, άλλα ό Θεός είχε τό σχέδιο Του. Σκέφθηκα ότι ήταν θέληµα Θεού νά ανακαινίσω αυτό τό µοναστήρι, και έτσι θά εκπληρωνόταν κα ιένα τάµα πού είχα κάνει στην Παναγία, όταν υπηρετούσα στον στρατό, τότε µέτον πόλεµο.
«Παναγία µου, είχα πει τότε, βοήθησε µε νά γίνω καλόγερος και θά δουλέψω τρία χρόνια νά Σοϋ φτιάξω πάλι τό καµένο Σου µοναστήρι».
Όπως αποδείχθηκε όµως έκ των υστέρων, ό κύριος λόγος πού ή Παναγία µέ έστειλεέκει ήταν, γιά νά βοηθηθούν οι ογδόντα οικογένειες πού είχαν γίνει προ-τεσταντικές νά επιστρέψουν στην Όρθοδοξία.
Ό Θεός συχνά επιτρέπει νά γίνη αυτό πού είναι γιά τό συµφέρον τών πολλών. ∆έν κάνει ποτέ ένα καλό µόνο του, άλλα τρία-τέσσερα καλά µαζί. Ούτε ποτέ επιτρέπει νά γίνη ένα κακό, έάν δέν βγουν άπό αυτό πολλά καλά. Όλα τά αξιοποιεί γιά όφελος µας, και τά στραβά και τά επικίνδυνα.
Γεροντας Παισιος
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 12 ΝΟΕ 2012
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου