Κυριακή 2
Φεβρουαρίου 2014
Το ευαγγέλιο
της Κυριακής
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ
Κεφ. β΄ (2 )
Στιχ.: 22-40.
22 Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ,
23 καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν
διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται,
24 καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν
τῷ νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν.
25 Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσολύμοις ᾧ ὄνομα
Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ,
καὶ Πνεῦμα ἦν ἅγιον ἐπ’ αὐτόν·
26 καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος
τοῦ ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου.
27 καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ
ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον
τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ
28 καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ
καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε·
29 Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ
τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ,
30 ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου,
31 ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν.
32 φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ
σου Ἰσραήλ.
33 καὶ ἦν Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες
ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ.
34 καὶ
εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπεν πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· Ἰδοὺ οὗτος κεῖται
εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον.
35 καὶ
σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν
καρδιῶν διαλογισμοί.
36 Καὶ ἦν Ἅννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ
φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα μετὰ ἀνδρὸς ἔτη ἑπτὰ ἀπὸ
τῆς παρθενίας αὐτῆς,
37 καὶ αὐτὴ χήρα ἕως ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων,
ἣ οὐκ ἀφίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν·
38 καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι
τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ.
39 Καὶ ὡς ἐτέλεσαν πάντα τὰ κατὰ τὸν νόμον
Κυρίου, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέτ.
40 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι
πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό.
Σύντομη
ερμηνεία
22 Κι όταν σύμφωνα με το νόμο του Μωυσή
συμπληρώθηκαν οι ημέρες για τον καθαρισμό της μητέρας του παιδιού και του αρραβωνιαστικού
της, ανέβασαν το παιδί στα Ιεροσόλυμα για να το παρουσιάσουν και να το
αφιερώσουν στον Κύριο.
23 Και η παρουσίαση και η αφιέρωση αυτή
γινόταν σύμφωνα μ’ εκείνο που είχε γραφεί στο νόμο του Κυρίου , ότι κάθε
αρσενικό παιδί που για πρώτη φορά ανοίγει τη μήτρα της μητέρας του και
γεννιέται, δηλαδή κάθε πρωτότοκο και πρωτογενές , πρέπει να θεωρείται και να
ονομάζεται αφιερωμένο στον Κύριο .
24 Ανέβηκαν ακόμη στο ναό και για να
προσφέρουν ως θυσία για τον καθαρισμό τους ένα ζεύγος τρυγόνια ή δύο μικρά
περιστέρια , όπως όριζε ο νόμος του Κυρίου για τους φτωχούς , που δεν είχαν τη
δυνατότητα να προσφέρουν για θυσία ένα ολόκληρο αρνί.
25 Και ιδού, υπήρχε στην Ιερουσαλήμ κάποιος
άνθρωπος που ονομαζόταν Συμεών. Και ο άνθρωπος ήταν δίκαιος και ευλαβής,
τηρούσε δηλαδή τις εντολές του νόμου και είχε φόβο Θεού. Αυτός είχε ωφεληθεί από τον Θεό με την
ανάγνωση των προφητικών βιβλίων και με διακαή πόθο περίμενε να έλθει στον
ισραηλιτικό λαό με την έλευση του Μεσσία παρηγοριά από τα κακά και τις θλίψεις που υπέφερε εξαιτίας της αμαρτίας
. Και Πνεύμα προφητικό Άγιο ήταν επάνω του.
26 Και το Άγιον Πνεύμα του είχε αποκαλύψει
ότι δεν θα πέθαινε προτού να δει εκείνον που ο Κύριος και Θεός έχρισε βασιλιά
και Σωτήρα του κόσμου .
27 Ήλθε λοιπόν ο Συμεών στο ιερό μετά από
παρακίνηση και έμπνευση του Αγίου Πνεύματος. Κι όταν οι γονείς εισήγαγαν στο ιερό
το παιδί το παιδί , τον Ιησού, για να κάνουν γι’ αυτό ό,τι συνήθιζαν να κάνουν
στα πρωτότοκα σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου,
28 τότε κι ο Συμεών δέχθηκε το παιδί στην
αγκαλιά του και δόξασε τον Θεό και είπε:
29 Τώρα, αφού πλέον είδα τον Λυτρωτή του
κόσμου, ελευθερώνεις από τα δεσμά της επιγείου
ζωής εμένα τον δούλο σου , Δέσποτα, και μετά από λίγο πεθαίνω σύμφωνα με το
λόγο που μου είπες, ότι δεν θα πεθάνω προτού να δω τον Χριστό. Και με ελευθερώνεις
ειρηνικά και χωρίς να ανησυχώ πλέον για τη λύτρωση του Ισραήλ,
30 διότι είδαν τα μάτια μου τον
ενανθρωπήσαντα Υιό σου, ο οποίος θα φέρει την σωτηρία.
31 την οποία ετοίμασες για να γίνει φανερή
ενώπιον όλων των λαών και να ευεργετηθούν μ’ αυτήν όχι μόνο οι Ιουδαίοι αλλά
και οι εθνικοί.
32 Και θα είναι έτσι ο σαρκωμένος Υιός σου
φως πνευματικό , που θα φανερώσει και θα αποκαλύψει στα έθνη τον αληθινό Θεό
και την αληθινή οδό της σωτηρίας ∙ αλλά ο Υιός σου θα είναι και δόξα του λαού
σου Ισραήλ ,αφού από τον λαό αυτό κατάγεται ως άνθρωπος και αφού τελικά και ο
Ισραήλ ως σύνολο θα τον εγκολπωθεί ως σωτήρα του.
33 Και ο Ιωσήφ και η μητέρα του παιδιού
βρίσκονταν σε συνεχή θαυμασμό για όσα και τώρα και πρωτύτερα έλεγαν γι’ αυτό
και ο Συμεών και οι ποιμένες και οι άγγελοι.
34 Και ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε στη Μαρία
τη μητέρα του: Ιδού, αυτός είναι προορισμένος να γίνει αιτία πτώσεως και
ανατάσεως πολλών στον Ισραήλ. Όσοι απιστήσουν σ’ αυτόν θα πέσουν και θα χαθούν. Όσοι όμως πιστέψουν , θα
αναστηθούν , θα ελευθερωθούν από την αμαρτία και θα σωθούν. Θα είναι μάλιστα
και θαύμα, αφού στο πρόσωπό του θα εμφανίζεται η ένωση των δύο φύσεων , της θείας
και της ανθρώπινης. Αλλά αυτό θα αποτελεί αιτία διαφωνίας για τους απίστους. Κι
ενώ οι καλοπροαίρετοι θα οδηγούνται μ’
αυτό στην πίστη και θα σώζονται , οι ανειλικρινείς και εγωιστές θα απιστούν και
θα κατακρίνονται.
35 Λόγω μάλιστα της αντιλογίας αυτής, επειδή
είσαι μητέρα του, θα διαπεράσει την καρδιά σου μεγάλο και οδυνηρό μαχαίρι
θλίψεως και οδύνης, όταν θα τον δεις , να σταυρώνεται . Κι έτσι η πτώση και η
ανάσταση πολλών καθώς και ο αντιλογία γύρω από το θαύμα αυτό θα γίνονται για να
ξεσκεπασθούν οι διαλογισμοί και οι διαθέσεις πολλών καρδιών που έμεναν έως τώρα
απόκρυφες , και θα φανερωθούν με την απόρριψη ή αποδοχή του Μεσσία.
36 Στα Ιεροσόλυμα ζούσε και κάποια γυναίκα
προφήτιδα που λεγόταν Άννα. Αυτή ήταν κόρη του Φανουήλ , από τη φυλή του Ασήρ,
του όγδοου παιδιού του Ιακώβ που γεννήθηκε από τη Λεία, και βρισκόταν σε πολύ
προχωρημένη ηλικία , έχοντας ζήσει με τον άνδρα της επτά χρόνια από τον καιρό
που ως παρθένος τον παντρεύτηκε.
37 Τώρα ήταν χήρα ηλικίας περίπου ογδόντα
τεσσάρων ετών. Κι όμως δεν απομακρυνόταν από τον ιερό περίβολο του ναού, αλλά
παρέμενε σ’ αυτόν και τις ώρες που δεν γίνονταν ακολουθίες στον ναό. Κι έτσι
λάτρευε νύχτα και μέρα τον Θεό με νηστείες και προσευχές.
38 Αυτή λοιπόν παρουσιάστηκε εκείνη την ώρα,
κι αφού είδε το παιδί, ευχαριστούσε και δοξολογούσε τον Θεό και μιλούσε γι’ αυτό
σε όλους όσους κατοικούσαν στην Ιερουσαλήμ και περίμεναν τη λύτρωση και την απελευθέρωσή
τους από τα δεινά και από την αμαρτία.
39 Κι όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία τελείωσαν όλα
όσα ο νόμος του Κυρίου όριζε για τον καθαρισμό και την αφιέρωση του παιδιού και την
αφιέρωση του παιδιού, γύριζαν πίσω στη Γαλιλαία , στην πατρίδα τους τη Ναζαρέτ.
40Το παιδί στο μεταξύ μεγάλωνε στο σώμα . Και η θεότητα,
με την οποία ήταν ενωμένο, ενίσχυε τις διανοητικές
και πνευματικές του δυνάμεις. Και καθώς η ηλικία του προχωρούσε, εκδήλωνε
σταδιακά τη σοφία που σε τέλειο βαθμό του είχε μεταδώσει εξαρχής η θεία του
φύση. Και ήταν πάνω του η χάρις του Θεού, η οποία το ενίσχυε σ’ όλες του τις αρετές
και το φύλαγε από κάθε αμαρτία, διευθύνοντας την ομαλή και απρόσκοπτη ανάπτυξή
του.
Πηγή: «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου