Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

Πρωτίστως έχουμε ανάγκη από τη βοήθεια του Θεού (του π. Αὐγουστίνου Μύρου)




«Ἐὰν μ Κύριος φυλάξ πόλιν ες μάτην γρύπνησεν φυλάσσων» (Ψα 126)
Εναι πάντοτε πίκαιρος παραπάνω θεόπνευστος λόγος το Ψαλμωδο, λλ γι μς ποκτ ντελς διαίτερη σημασία στς ποκαλυπτικς μέρες πο ζομε· στς μέρες πο πειλεται κάθε πόλη, κάθε πατρίδα το κόσμου, πως κα δική μας, π τν κατάσχετη πιδρομ νς μικροσκοπικο χθρο (το κορωναϊο), κα χι μόνον ατο.
ραγδαία ξέλιξη τν γεγονότων δείχνει τρανότατα πς καταρρέει θεωρούμενη παντοδυναμία το νθρώπου. μες ο νθρωποι, πο καυχηθήκαμε λαζονικ γι τς πιστημονικς κα τεχνολογικς πιτυχίες μας, γνοώντας κα χλευάζοντας τν Δημιουργό, ατν πο μς προίκισε μ τ παραίτητα ργανα γι ατές, στεκόμαστε τρομοκρατημένοι στν νεξέλεγκτη πέλαση το κορωναϊο. ναζητομε τρόπους γι τν ποτελεσματικ ντιμετωπιση το κινδύνου.
Ο σοφο το κόσμου, ο εδικοί, ναλύουν τ δεδομένα κα εσηγονται μέτρα, τ ποα θεωρον παραίτητα. συντεταγμένη Πολιτεία ποφασίζει κα νομοθετε. Κλείνουν τ σχολεα λων τν βαθμίδων κα λοι ο χροι συναθροίσεων. πολειτουργον ο δημόσιες πηρεσίες. παγορεύονται ο σκοπες κα μ παραίτητες μετακινήσεις. πιβάλλονται μέτρα γιεινς προστασίας.
λα ατ εναι φέλιμα κα παραίτητα, λλ δν παύουν ν εναι μέτρα νθρώπινα μ περιορισμένη σχύ κα ποτελεσματικότητα. Εναι μέτρα πο σχεδιάζονται, χωρς ν ληφθ π’ ψιν βασικ ατία τς φιαλτικς πληγς, πο κατατρόμαξε τν νθρωπότητα. Γι ν θεραπευθ μία πληγ εναι παραίτητο ν ντοπισθ πρτα ατία, πο τν προκάλεσε.
Κι δ πρέπει ν μιλήσουμε ξεκάθαρα, μ κριτήριο τν μπειρία τν γίων. βασικ ατία εναι ποστασία π τν ληθιν Θεό, νυπακο στ γιο κα φιλάνθρωπο θέλημά Του. Δείγματα κραυγαλέα ατς τς ποστασίας κα τς ατάρεσκης νυπακος, εναι λλοίωση τς ποκελαλυμμένης ληθείας, κα ξίσωσή της μ τν πλάνη τς αρέσεως, τ καλλιεργημένο γωϊστικ φρόνημα στν καθημερινή μας συμπεριφορά, καύχηση γι τς παρ φύσιν σαρκικς μαρτίες, πληστία κα καταπάτηση το δικαίου, μεταφορ το φόνου τν νυπεράσπιστων παιδιν μ τς κτρώσεις π τν κατάλογο τν εδεχθν γκλημάτων στν κατάλογο τν νθρωπίνων δικαιωμάτων. Ατ ποστασία χει π μόνη της τς φοβερς συνέπειες. Εναι ατ πο ποκάλυψεν διος Θεός, «Ἐὰν δ μ θέλητε, μηδ εσακούσητέ μου, μάχαιρα μς κατέδεται· τ γρ στόμα Κυρίου λάλησε τατα» (σ. 1,20). Δν εναι φιλάνθρωπος Θες πο μς τιμωρε. μες ο διοι ατοτιμωρούμαστε. μοιάζουμε μ τν δηγ ατοκινήτου, ποος πολαμβάνει τς νέσεις κα ξυπηρετήσεις το χήματός του, λλ περιφρονώντας τος νόμους δικς κυκλοφορίας, τ ρίχνει πάνω στν βράχο κα συντρίβεται. Βράχος εναι μετάβλητος Θες, πάνω στν ποο προσκρούει μεταβλητς μετανόητος νθρωπος. Κανένας νουνεχς δν διανοεται ν κατηγορήση τν βράχο γι τν συντριβή. πως σημειώνει Μ. Βασίλειος, Θες ξιοποιε τς μάστιγες, πο συμβαίνουν ξ ατίας μας, κα «σωφρονίζει τν γενικευμένη κακία το λαο» (ΕΠΕ 7,92).
Τ νθρώπινα μέτρα εναι καλ μν, λλ μικρ κα νίσχυρα, διότι γνοεται τελείως κενος πο πραγματικ μπορε ν μς βοηθήση, δηλαδή ληθινς Θεός. ταν μία μηχαν ποστ σοβαρ βλάβη, κενος πο καλύτερα π ποιονδήποτε λλον μπορε ν τν διορθώση εναι κατασκευαστής της. Κατ παρόμοιο τρόπο κάθε βλάβη στν βίο τν νθρώπων, μπορε καλύτερα, ριστα ν τν διορθώση Πλάστης κα Δημιουργς το νθρώπου.
Ατο το Θεο τν παρέμβαση κα τν βοήθεια χουμε τν νάγκη περισσότερο π κάθε τι λλο ατς τς κρίσιμες μέρες. Κι ατ τ βοήθεια μπορε ν μς τν προσφέρει ποκλειστικ κα μόνον μία, γία, καθολικ κα ποστολικ κκλησία, διότι ατ εναι ταμειοχος τς θείας χάριτος κα βοηθείας, πως μέτρητες φορς χει ποδειχθ μ συγκεκριμένα θαύματα στ παρελθν.
λληνικ Πολιτεία ζήτησε κα πίσημα βοήθεια π τν κκλησία στ διαίτερα δύσκολο ργο, πο χει πωμισθε. λλ ποι βοήθεια; Ζήτησε ν βοηθήση κκλησία ν πεισθον ο χριστιανο ν φαρμόσουν τ νθρώπινα μέτρα, πο κείνη πιβάλλει. Ν παραμείνουν στ σπίτι τους. Ν μν συνωστίζονται σ δημόσιους χώρους κα διαίτερα στος ερος ναούς. Ν τηρον τς παιτούμενες ποστάσεις στς παραίτητες συναντήσεις μ λλους.
Δν εδαμε, μως, κανένα κπρόσωπο τς Πολιτείας ν ζητ π τν κκλησία τν λλη, τν θεία βοήθεια. Ατν τν βοήθεια, πο ψαλμωδς μς διδάσκει τι εναι πι παραίτητη στς κρίσιμες ατς ρες γι λους μας, διότι «ἐὰν Κύριος, παντοδύναμος Θεός, δν φυλάξη τν πόλη μας, τν πατρίδα μας, τν κόσμο μας, π τν πικίνδυνο χθρό, στ χαμένα θ προσπαθον σοι νθρωποι χουν ναλάβει ν τν φυλάξουν» (Ψα 126). Κι πως ρμηνεύει γιος Χρυσόστομος, εναι σν ν λέγη προφήτης· «Κι ν κόμη γρυπντε, κι ν σηκώνεστε πρν ξημερώση, κι ν ργτε ν κοιμηθτε, δαπανώντας λο τν χρόνο σας σ κόπο κα ταλαιπωρίες, ἐὰν δν πολαύσετε τ θεία βοήθεια, λα τ νθρώπινα θ ξαφανισθον κα τίποτε οσιαστικ δν θ προκύψη π τν φροντίδα σας ατή» (Ες τν ρκστ’ ψαλμόν, 1).
ψαλμωδς σ λλη περίπτωση, περιγράφοντας τ κατάντημα το περφίαλου κα λαζόνα νθρώπου, πο στηρίχθηκε στν αυτό του, προφητεύει: «Ο δίκαιοι θ δον κα θ φοβηθον κα θ γελάσουν μ ατν, λέγοντας· Ν νθρωπος ( τ θνος), πο δν κανε τν Θε βοηθό του, λλ μπιστεύθηκε στν φθονία το πλούτου του κα οκοδόμησε τν δύναμη κα τν πιρροή του στν ματαιότητά του» (Ψα 51,8-9).
Δν πρέπει μως ν λησμονομε τι πανίσχυρη κα βεβαία βοήθεια το Θεο δν εναι προϋπόθετη, «διότι, πως κριβς δν εναι δυνατν, ν δν βοηθ Θες ν φέρουμε σ πέρας τς ποθέσεις μας, τσι, ἐὰν Θες βοηθ, μες δ ο διοι εμαστε δρανες κα διάφοροι, δν εναι δυνατν ν πιτύχουμε τν σκοπό μας» (Ες τν ρκστ’ ψαλμόν, 1). Πολ δ περισσότερο θ ποτυγχάνουμε, ἐὰν εμαστε μετανόητοι, ρνητα τς πατροπαράδοτης Πίστεως κα περιφρονητα κα χλευαστα τν ντολν το Θεο. Μ να λόγο, δν μπορομε ν πετύχουμε τν σκοπό μας, ἐὰν δν δείξουμε μπρακτα τν μετάνοιά μας. Ατ εναι γι τν παροσα ρα τ παραίτητο μήνυμα τς κκλησίας, ς προϋπόθεση γι ν πολαύσουμε τν ναγκαία κα νυπέρβλητη θεία βοήθεια.
Τώρα, διαίτερα στς κρίσιμες ατς μέρες, πρεπε ν χτυπον λες ο καμπάνες τν ρα τν ερν κολουθιν, γι ν σημαίνουν τι κκλησία γρυπνε γι τ παιδιά της κα γι λόκληρο τν κόσμο. Τώρα, διαίτερα πρεπε ν γίνονται λιτανεες μ γιες εκόνες κα για λείψανα, γι ν συντονισθον ο πρεσβεες λων τν γίων, γι ν φθάσουν τ ατήματά μας στν θρόνο το Θεο. Τώρα, διαίτερα, πρεπε λοι ο ερο ναο ν λειτουργονται, στω μ τν παπ, τν ψάλτη, τν νεωκόρο κα σους πιστος προβλέπουν ο εδικοί, γι ν νέρχεται εχαριστιακ ς κραυγ πόνου κεσία σωτηρίας π τν Θεό. Τώρα, διαίτερα πρεπε ν ερεθ τρόπος ο τοιμασμένοι χριστιανο ν λαμβάνουν τ πανάχραντο Σμα κα Αμα το Κυρίου ησο Χριστο, τ λεξιτήριο παντς κακο, τ φάρμακο τς θανασίας, κα χι ( τς βλασφημίας) τ μέσον μετάδοσης τν μικροβίων κα τν ἰῶν! Τώρα, διαίτερα εναι ρα τς κκλησίας ν προσφέρη τ πι παραίτητο, τ πι ποτελεσματικό, πο χουν ναγκη λοι ο νθρωποι, τν πανίσχυρη κα φιλάνθρωπη θεία βοήθεια.
ρχιμ. Αγουστνος Γ. Μύρου, Δρ Θ.


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...