Έθιμο
γλυκό, που γίνεται πράξη την ημέρα της Αγίας Βαρβάρας στις 4 Δεκεμβρίου
με πρώτη ύλη το σιτάρι. Δε γνωρίζω από που προέρχεται, ή πως ξεκίνησε,
γνωρίζω όμως πως φτιάχνεται και αυτό είναι το θέμα μας σήμερα.
Ταξιδεύει αρκετά πίσω στο χρόνο αυτή η
συνταγή. Έθιμο γλυκό, που γίνεται πράξη την ημέρα της Αγίας Βαρβάρας
στις 4 Δεκεμβρίου με πρώτη ύλη το σιτάρι.
Δε γνωρίζω από που προέρχεται, ή πως ξεκίνησε, γνωρίζω όμως πως φτιάχνεται και αυτό είναι το θέμα μας σήμερα, παραμονή της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας.
Τι χρειάζομαστε
Την επόμενη ημέρα βάζουμε το σιτάρι στην κατσαρόλα να βράσει με 2-3 λίτρα νερό. Όταν μισοβράσει και μαλακώσει το σιτάρι συμπληρώνουμε κι άλλο νερό στην κατσαρόλα αν χρειαστεί και προσθέτουμε τις σταφίδες, τα σύκα, τη ζάχαρη, το αλεύρι, το αλάτι και το αφήνουμε να βράσει μέχρι να χυλώσει.
Όταν δούμε πως έχει χυλώσει, το κατεβάζουμε από τη φωτιά.
Το σερβίρουμε σε βαθιά πιάτα και ρίχνουμε από επάνω καρύδια και κανέλα και την επόμενη ημέρα προσφέρουμε από ένα πιάτο σε τρία σπίτια.
Κατά βάση, το έθιμο θέλει τη βαρβάρα να προσφέρεται.
Ουσιαστικά όπως καταλάβατε, γινόταν μια ανταλλαγή πιάτων και το κάθε σπίτι έτρωγε “ξένη βαρβάρα”. Η Αγία Βαρβάρα θεωρείται προστάτιδα των παιδιών από τις αρρώστιες και το πιάτο αυτό προσφέρεται σε κάποιες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας γι’ αυτό τον λόγο.
http://www.sheblogs.eu/2007/12/03/varvara/
Δε γνωρίζω από που προέρχεται, ή πως ξεκίνησε, γνωρίζω όμως πως φτιάχνεται και αυτό είναι το θέμα μας σήμερα, παραμονή της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας.
Τι χρειάζομαστε
- μισό κιλό σιτάρι
- 250 γρ. ξανθή σταφίδα
- 250 γρ. ξερά σύκα
- 250 γρ. ζάχαρη
- 3 κουταλιές καβουρντισμένο αλεύρι
- 1 κουταλάκι αλάτι
- καρύδια
- κανέλα
Την επόμενη ημέρα βάζουμε το σιτάρι στην κατσαρόλα να βράσει με 2-3 λίτρα νερό. Όταν μισοβράσει και μαλακώσει το σιτάρι συμπληρώνουμε κι άλλο νερό στην κατσαρόλα αν χρειαστεί και προσθέτουμε τις σταφίδες, τα σύκα, τη ζάχαρη, το αλεύρι, το αλάτι και το αφήνουμε να βράσει μέχρι να χυλώσει.
Όταν δούμε πως έχει χυλώσει, το κατεβάζουμε από τη φωτιά.
Το σερβίρουμε σε βαθιά πιάτα και ρίχνουμε από επάνω καρύδια και κανέλα και την επόμενη ημέρα προσφέρουμε από ένα πιάτο σε τρία σπίτια.
Κατά βάση, το έθιμο θέλει τη βαρβάρα να προσφέρεται.
Ουσιαστικά όπως καταλάβατε, γινόταν μια ανταλλαγή πιάτων και το κάθε σπίτι έτρωγε “ξένη βαρβάρα”. Η Αγία Βαρβάρα θεωρείται προστάτιδα των παιδιών από τις αρρώστιες και το πιάτο αυτό προσφέρεται σε κάποιες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας γι’ αυτό τον λόγο.
http://www.sheblogs.eu/2007/12/03/varvara/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου