Επειδή
για να καταπατηθεί κάτι πρέπει να υπάρχει, το «καταπάτησε»
ταιριάζει στο ότι ο Χριστός καταπάτησε το διάβολο ο οποίος υπάρχει. Ο
θάνατος όμως δεν έχει ύπαρξη για να καταπατηθεί, αφού «ο Θεός θάνατον ουκ
εποίησεν, ουδέ τέρπεται επ’ απωλεία ζώντων» (Σοφ. Σολ. α΄,13). Πάντως
γίνεται δεκτό και το ότι ο Χριστός καταπάτησε το θάνατο, δηλαδή νίκησε το
θάνατο. Έτσι είναι σωστό και το καταπάτησε το διάβολο και το καταπάτησε το
θάνατο. Ας θυμηθούμε το «θανάτω θάνατον πατήσας».
Όσον αφορά στο
«κατάργησε», το να καταργηθεί κάτι σημαίνει ότι παύει πλέον να υπάρχει
και στην προκειμένη περίπτωση αυτό είναι ο θάνατος και όχι ο διάβολος ο
όποιος πάντα θα υπάρχει. Άρα το «κατάργησε» αναφέρεται στο θάνατο κατά κύριο
λόγο σύμφωνα και με το «έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος·» (Α΄ Κορ. ιε΄,26).
Πάντως και εδώ γίνεται δεκτό και το ότι ο Χριστός κατάργησε το διάβολο
με την έννοια της κατάργησης της εξουσίας του και όχι της ύπαρξής του. Σχετικό
είναι το εξής «...Ίνα διά του θανάτου καταργήση τον το κράτος έχοντα του
θανάτου, τούτ’ έστι τον διάβολον» (Εβρ. β΄,14).
Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, μπορεί να λέγεται για το Χριστό ότι είναι
και το ένα και το άλλο από τα παρακάτω: α) «Ο Θεός των
πνευμάτων και πάσης σαρκός, ο τον διάβολον καταπατήσας, τον δε θάνατον
καταργήσας» και β) «Ο Θεός των πνευμάτων και πάσης σαρκός, ο τον θάνατον
καταπατήσας, τον δε Διάβολον καταργήσας».
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνώ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου