Όπως είναι γνωστό, μία φράση είναι δυνατό να αλλοιωθεί με πολλούς τρόπους αλλά και μόνο με την μετακίνηση εντός αυτής ενός κόμματος από την κανονική του θέση σε άλλη. Αυτό συμβαίνει και με το γνωστό, «πίστευε, και μη ερεύνα». Το τι σημαίνει, « πίστευε, και μη ερεύνα », είναι γνωστό και δε θα εξετάσουμε εδώ τη σημασία του από θεολογικής πλευράς, αλλά την αλλοίωσή του σύμφωνα με τον τίτλο του θέματος. Ας δούμε λοιπόν τι θα προκύψει όταν μεταφερθεί το κόμμα από τη θέση του και το «πίστευε, και μη ερεύνα» γίνει «πίστευε και μη, ερεύνα».
Το πρώτο κομμάτι πριν από το κόμμα, δηλαδή το «πίστευε και μη, » δε λέει τίποτα. Αυτές οι τρεις λέξεις έτσι ξεκρέμαστες που είναι, αν μη τι άλλο, είναι μία ελλιπής πρόταση που για να σημαίνει κάτι, πρέπει να συμπληρωθεί καταλλήλως. Για να πει κάποιος, πίστευε και μη, προφανώς άλλο εννοεί και άλλο θέλει να πει. Στην προκειμένη περίπτωση θέλει να πει, όπως λένε και πολλοί, ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις, οπότε ταιριάζει στη συνέχεια το ερεύνα. Εδώ όμως αυτός που το έγραψε ή το είπε για πρώτη φορά, έγραψε αυτό που εννοούσε και όχι κάτι διαφορετικό ώστε άλλο να λέει και άλλο να εννοεί. Έτσι έβαλε το κόμμα μετά το πίστευε και όχι μετά το μη, γιατί γνώριζε ότι το πίστευε και μη, δε σημαίνει ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις. Αν ήθελε να πει ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις θα το έγραφε ξεκάθαρα με δικά του σωστά λόγια, γιατί προφανώς δεν ήταν αγράμματος ώστε άλλα να εννοεί και άλλα να γράφει. Αφού λοιπόν ο πρώτος γράψας λέει, « πίστευε, και μη ερεύνα », και αυτό που έχει κατά νουν, αυτό λέει, γιατί κάποιος άλλος να λέει ότι αυτός που το είπε άλλο εννοούσε και άλλο έγραψε; Άλλο είναι αν αυτό είναι ή δεν είναι σωστό από θεολογικής πλευράς, και άλλο να το προσαρμόζουμε στις προτιμήσεις μας μεταφέροντας το κόμμα λίγο παραπέρα. Ευτυχώς όμως που τα scripta manent.
Iωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου