«Προσοχή στην συναναστροφή»
Στον στρατό, στις Διαβιβάσεις, είχαμε πίνακα αναγνωρίσεως μέ μερικά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά καί καταλαβαίναμε ποιος σταθμός ήταν δικός μας, ποιος ήταν ξένος· ξέραμε τους δικούς μας σταθμούς.
Γιά ένα διάστημα πού παρακολουθούσαμε μαθήματα στίς Διαβιβάσεις, κάναμε τον ενδιάμεσο καί προσπαθούσαμε να κάνουμε αναγνώριση. Λέγαμε στον άλλον «τί είναι αυτό;» ή «ενα», για νά δούμε τί θά πή εκείνος, καί έτσι τον πιάναμε. Δηλαδή, όταν δεν καταλαβαίναμε σίγουρα ποιος σταθμός είναι, δεν είχαμε εμπιστοσύνη καί τάκ- τάκ προσπαθούσαμε νά κάνουμε αναγνώριση.
Έτσι καί στην πνευματική ζωή, όταν βλέπουμε πώς ένας «σταθμός» είναι ξένος, πρέπει νά πούμε: «Έ, τώρα μ' αυτόν θά συνεργασθώ;». Αν κανείς καταλαβαίνη ότι ένας «σταθμός» είναι ξένος καί θέλη νά συνεργασθή μ' αυτόν, είναι βαρύ.
Πόσο μάλλον όταν γνωρίζη ότι ό σταθμός είναι όχι μόνον ξένος άλλα καί εχθρικός, καί πάη νά συνεργασθή με τον εχθρό!
Θέλω νά πώ, όσον άφορα στίς σχέσεις με τους άλλους, χρειάζεται διάκριση καί προσοχή. Το πιο σίγουρο είναι νά συμβουλεύεται ό καθένας τον Πνευματικό του.
Ακόμη καί στίς συζητήσεις πρέπει κανείς νά είναι προσεκτικός, γιατί μερικές φορές αρχίζει πνευματική συζήτηση καί καταλήγει σε κουτσομπολιό. Καί δεν φθάνει πού χάνει τήν ώρα του, αλλά χάνει καί τήν ψυχή του με τήν κατάκριση, γιατί δέν έχουμε δικαίωμα νά κρίνουμε κανέναν, ούτε καί καταστάσεις.
Έάν μπορούμε, μετά άπό τήν συζήτηση πού θά κάνουμε μέ πόνο, νά κοιτάξουμε νά βοηθήσουμε μιά
άσχημη κατάσταση. Ούτε καί πεθαμένους πρέπει νά καταδικάζουμε, γιατί οι ψυχές όλων τών ανθρώπων ευτυχώς είναι στά χέρια τού Θεού.
Βλέπω πόσες φορές χαλνάει ό λογισμός πολλών ανθρώπων άπό έναν απρόσεκτο λόγο. Αν ζητούσαν φόρο γιά τά λόγια πού λέμε, ξέρετε πόσο θά προσέχαμε; Αν έλεγαν «θά πής τόσα λόγια, θά πλήρωσης τόσο», θά μετρούσαμε τά λόγια μας! Καί στό τηλέφωνο σκεφτόμαστε τί θά πούμε, πόσο θά μιλήσουμε, γιατί θά πληρώσουμε. Τώρα χάνεται πολύς χρόνος σε λόγια.
- Γέροντα, στην Κλίμακα γράφει πώς ή καταλαλιά είναι γέννημα τοϋ μίσους Το απλό κουτσομπολιό υπάρχει περίπτωση νά έχη μέσα αγάπη;
- Ναί, αν κανείς άγαπάη πολύ μιά ψυχή και βλέπη ότι άλλοι την ζηλεύουν, τότε μπορεί νά πή και καμμιά κουβέντα εις βάρος της, γιά νά μην την ζηλεύουν οί άλλοι.
Πρέπει όλα νά τά εξετάζουμε. Μιά βλαμμένη όμως ή πειραγμένη ψυχή πού νομίζει ότι αδικείται και γι' αυτό είναι λίγο πικραμένη ή αγανακτισμένη και με μιά αφορμή εκδηλώνει τήν αγανάκτηση της, μπορεί νά κάνη τέτοια ζημιά στις άλλες ψυχές, πού ούτε διάβολος δεν μπορεί νά κάνη.
Ό Ιούδας αγανάκτησε γιά τήν σπατάλη τού μύρου πού έχυσε ή Μυροφόρος και είπε ότι το μύρο μπορούσε νά πουληθή και τά χρήματα νά δοθούν στους φτωχούς.
Άπό τον Ιούδα επηρεάσθηκαν και οί άλλοι Απόστολοι πού είχαν Χάρη Είδαν εξωτερικά σωστό αυτό πού είπε εκείνος και επηρεάσθηκαν, γιατί δεν γνώριζαν τήν φιλάργυρη καρδιά του.
Και βλέπεις, ό Χριστός είχε δώσει στον Ιούδα ακόμη και το ταμείο, γιά νά χόρταση το πάθος του, και εκείνος «τά βαλλόμενα έβάσταζεν»
- Γέροντα, τί θέση πρέπει νά πάρη κανείς, οταν δυο άνθρωποι διαφωνούν και ζητούν τήν γνώμη του;
- Αν βρεθή κανείς με ανθρώπους πού έχουν προσωπικά μεταξύ τους, είναι καλύτερα τήν γνώμη του νά τήν πή παρουσία και των δύο, γιά νά μήν πάρη ό καθένας έναν λόγο του, όπως τον συμφέρει, και τον χρησιμοποίηση μετά ως βαρύ πυροβολικό - οταν ό λόγος του έχη βαρύτητα -, γιά νά χτυπήση αλύπητα τον αντίπαλο του, και τον πάρουν και εκείνον τά βλήματα στά καλά καθούμενα.
Όσο μπορεί, νά άποφεύγη τέτοιου είδους άνθρώπους, για να έχη την ειρήνη του και να μπορη να εύχεται για την ειρήνη αυτών τών ανθρώπων και γενικά γιά τήν ειρήνη του κόσμου. Όταν δεν μπορη νά τους αποφυγή τελείως αυτούς τους σκανδαλοποιούς ανθρώπους, νά προσπαθή τουλάχιστον νά άποφεύγη τα πολλά λόγια, γιά νά εχη λιγώτερα σκάνδαλα.
Δεν έχει σημασία, εάν μερικοί άνθρωποι δεν έχουν κακότητα αλλά απλή επιπολαιότητα, διότι καί αυτοί με τήν επιπολαιότητα τους πάλι δημιουργούν σκάνδαλα.<<<< ,ΗΛΙΑΣ \ Χ >>>>απο το βιβλιο ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ ΣΕΛ 120
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου