Ο
άνθρωπος πρώτα είχε επικοινωνία με τον Θεό. Μετά όμως, όταν
απομακρύνθηκε από την Χάρη του Θεού, ήταν σαν έναν που ζούσε μέσα σε
παλάτι και ύστερα βρέθηκε για πάντα έξω από το παλάτι και το έβλεπε από
μακριά και έκλαιγε. Όπως το παιδάκι,
όταν
απομακρυνθή από την μάνα του, υποφέρει, έτσι και ο άνθρωπος, όταν
απομακρυνθή από τον Θεό, υποφέρει, βασανίζεται. Η απομάκρυνση του
ανθρώπου από τον Θεό είναι κόλαση. Ο διάβολος κατόρθωσε να απομακρύνη
τους ανθρώπους τόσο πολύ από τον Θεό, ώστε να φθάσουν στο σημείο να
λατρεύουν τα αγάλματα και να θυσιάζουν τα παιδιά τους στα αγάλματα.
Φοβερό! Και που τους βρίσκουν τόσους θεούς οι δαίμονες! Θεός Χαμώς !…
Μόνον το όνομά του να ακούσης, φθάνει! Ο πιο βασανισμένος όμως είναι ο
διάβολος, γιατί είναι ο πιο απομακρυσμένος από τον Θεό, από την αγάπη.
Αλλά, αν φύγη η αγάπη, μετά είναι κόλαση. Αντίθετο της αγάπης τι είναι; Η
κακία, κακία ίσον βάσανο.
(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)
(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Α΄ – ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)
Η ΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 4 ΝΟΕ 2012
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου