«Μια χαρά και δυο τρομάρες»ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ Η ΑΝΙΨΟΥΛΑ ΜΟΥ: «Τι κάνεις , πάτερ;» και της απάντησα: «Μια χαρά και δυο τρομάρες». Παροιμιώδης φράση του λαού. Δεν την είχα ποτέ φιλοσοφήσει . Όλες οι παροιμιώδεις φράσεις κρύβουν πολλή σοφία. «Ξέρεις, Σοφούλα μου, τί σημαίνει αυτή η φράση;», συνέχισα. «Όχι, πάτερ». «Να σου πω εγώ. Τώρα το σκέφτηκα. Ένα χάδι και δύο μπάτσες. Μία γλύκα και δυο πίκρες. Γι’ αυτό μην πολυδένεσαι με κανέναν άνθρωπο. Πιο πολλές πίκρες φορές θα εισπράττεις , παρά γλύκες. Ο Δαβίδ, ο προφήτης και βασιλέας, αφού γεύτηκε όλη την κοσμική δόξα, έφτασε στο σημείο να λέει: «ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι, τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα μου» ( Ψλ. οβ΄28 ) , και αλλού: «μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία.» ( Ψλ. ρμε΄2 ) .
Ο γέροντας Πορφύριος προκειμένου να μας περιορίσει τις στενοχώριες έλεγε: «Αγαπήσατε τον Χριστό και μηδέν προτιμήσατε της αγάπης αυτού». Τίποτα μη βάζετε πάνω από την Αγάπη του Χριστού.
27/1/08
Από το βιβλίο: «εκπλήξεις χάριτος
Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 2010
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου